Oι τέσσερις έννοιες-κλειδιά στη σκέψη του Κορνήλιου Καστοριάδη

Oι τέσσερις έννοιες-κλειδιά στη σκέψη του Κορνήλιου Καστοριάδη Facebook Twitter
0
Oι τέσσερις έννοιες-κλειδιά στη σκέψη του Κορνήλιου Καστοριάδη Facebook Twitter
Επηρεασμένος από την ψυχανάλυση ο Κορνήλιος Καστοριάδης ανέλυσε τον τρόπο που ο λόγος διαρρηγνύεται δημιουργικά από τη φαντασία χωρίς ωστόσο να υποπίπτει στα αδιέξοδα του ορθολογισμού... Εικονογράφηση: Αυελιέ LIFO

Στη σκέψη του Καστοριάδη δεν υπάρχει αποκλεισμός, ούτε καν κλειστές κατηγοριοποιήσεις που θα μπορούσαν να μοιράσουν τον κόσμο σε δίπολα: καλό-κακό, λογική-βούληση, θυμικό-νους. Η ανάλυση της φιλοσοφίας του λειτουργεί, όπως θα έλεγε ο ίδιος, μάλλον "μαγματικά" δηλαδή διαμορφώνοντας έναν χώρο όπου εντάσσονται όλες οι παραστάσεις και έννοιες της ζωής ενός ανθρώπου (βλέπε και σχετική ανάλυσή του στη "Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας" σελ 480). Αυτές, με τη σειρά τους, δεν διαμορφώνονται, όπως θα περίμενε κανείς, αποκλειστικά με βάση τη λογική αλλά και με τη συμβολή της φαντασίας χαράζοντας διάφορες περιοχές οι οποίες παραμένουν για πάντα ανεξερεύνητες-κι όπως θα έλεγε ο ίδιος- σχεδόν άρρητες. Ως εκ τούτου τα εκάστοτε δίπολα που κυριάρχησαν στη διαλεκτική σχέση της Δύσης αντικαθίσταται από μια ιδανική τετράδα που αναδεικνύει τις άπειρες δυνατότητες της φαντασίας και της δημιουργίας, της αυτονομίας και του φαντασιακού. Αυτές είναι οι λέξεις κλειδιά που αποκωδικοποιούν τη σκέψη του Καστοριάδη, οι έννοιες που αποκαλύπτουν το περίτεχνο σύμπαν του. Σε μια εποχή που το εγελιανό πνεύμα καθόριζε τα πάντα και ο μαρξιστικός λόγος επέμενε σε καθολικότητες ετούτες οι έννοιες έμοιαζαν τουλάχιστον ρηξικέλευθες. Γι'αυτό και εξετάζοντας την επιμονή του στον ρόλο της φαντασίας οι μαρξιστές, κανονιστικοί φιλόσοφοι και υποτελείς της εγελιανής σκέψης έσπευσαν να κατηγορήσουν τον Κορνήλιο Καστοριάδη για σχετικισμό χωρίς προφανώς να λάβουν υπόψιν την απέχθεια του ίδιου για τον "αδιάφορο σχετικισμό" όπως αποκαλούσε την ασθένεια της νέας εποχής. Ο Καστοριάδης, αντίθετα απ'ο,τι λανθασμένα θεωρούταν, υποστήριζε τον αλληλοσυμπληρωματικό ρόλο νου και φαντασίας, κατά τα αρχαιοελληνικά πρότυπα και εδώ θεμελίωσε την κριτική του στην "ταυτιστική¨" λογική όπως αποκαλούσε τη σκέψη που έτεινε να αποκλείσει το δημιουργικό ρόλο της φαντασίας στην ιστορία της δυτικής σκέψης.

Ακρογωνιαίος λίθος της διάρθρωσης της σκέψης του Καστοριάδη είναι αναμφισβήτητα η έννοια της αυτονομίας. Σύμφωνα με τον Καστοριάδη, στον βαθμό που μιλάμε για δημοκρατία πρέπει να εννοούμε ένα πολίτευμα που αποβλέπει στην αυτονομία και την κοινωνική και την ατομική.


Επιπλέον προκειμένου να εξηγήσει τις θέσεις του ο Καστοριάδης ως άνθρωπος της Αγοράς δεν απέκλειε κανένα δημόσιο μέσο έκφρασης: από τις ανοιχτές διαλέξεις έως τις τηλεοπτικές εμφανίσεις και από τις ανοιχτές διδασκαλίες έως τα πανεπιστημιακά έδρανα-τα πάντα έπαιζαν ρόλο στην δημιουργική "διαύγαση" της σκέψης του. Μια από τις τηλεοπτικές σειρές που έφεραν τη φιλοσοφία του Καστοριάδη κοντά στον κόσμο είναι οι τέσσερις εκπομπές που ετοίμασε τον Δεκέμβρη του 1996 για τη γαλλική τηλεόραση, διάρκειας τεσσάρων λεπτών όπου ανέπτυσσε το τετράπτυχο της σκέψης του. Το κείμενο αυτό με τον τίτλο "Τέσσερεις Λέξεις" μεταφράστηκε και συμπεριλήφθηκε σε μαι συλλογή κειμένων που έλαβε τη μορφή βιβλίου με τον τίτλο "Είμαστε υπεύθυνοι για την ιστορία μας" με προλογικό σημείωμα και μετάφραση Τέτας Παπαδοπούλου το οποίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πόλις-από όπου παρατίθενται και τα σχετικά μεταφρασμένα αποσπάσματα.

Φαντασία

Επηρεασμένος από την ψυχανάλυση ο Κορνήλιος Καστοριάδης ανέλυσε τον τρόπο που ο λόγος διαρρηγνύεται δημιουργικά από τη φαντασία χωρίς ωστόσο να υποπίπτει στα αδιέξοδα του ορθολογισμού. Κι όσο κι αν κανείς νομίζει ότι αυτό που διαχωρίζει τον άνθρωπο από τα υπόλοιπα είδη είναι ο ορθός λόγος εκείνος τόνιζε ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά τις περισσότερες φορές είναι παράλογη. "Τα ζώα είναι πιο 'λογικά από εμάς, δεν σκοντάφτουν, δεν τρώνε δηλητηριώδη μανιτάρια, κάνουν αυτό που πρέπει για να συντηρηθούν και να αναπαραχθούν" τόνιζε στις Τέσσερεις Λέξεις. "Ποιο είναι το ίδιον του ανθρώπου; Ειναι το πάθος και οι επιθυμίες; Ναι, πράγματα (Τα ζώα από ο,τι μπορούμε αν ξέρουμε δεν έχουν πάθη ούτε πραγματικές επιθυμίες τα ζώα έχουν ένστικτα). Τι όμως συνιστά την ιδιαιτερότητα του πάθους και των επιθυμιών; Είναι ακριβώς το γεγονός ότι το πάθος και οι επιθυμίες-ο έρωτας, η δόξα, το κάλλος, η εξουσία, ο πλούτος δεν είναι 'φυσικά' αλλά φαντασιακά αντικείμενα. Η φαντασία, λοιπόν, είναι το ίδιον του ανθρώπου. Η φαντασία μας διαφοροποιεί από τα ζώα". Για να συνεχίσει: "Η φαντασία ακόμη κι αν κλείσουμε τα μάτια και τα αυτιά, δεν αναχαιτίζεται. Υπάρχει πάντα μια εσωτερική ροή από εικόνες, ιδέες, αναμνήσεις, επιθυμίες, αισθήματα. Μια ροή που δεν μπορούμε να σταματήσουμε. Δεν μπορούμε καν να την ελέγξουμε, τουλάχιστον όχι πάντα. Κάποιες φορές το κατορθώνουμε, λίγο ώς πολύ, προκειμένου να σκεφτούμε λογικά και συστηματικά. Αλλά ακόμη και σ'αυτές τις περιπτώσεις, αναπάντεχες αναμνήσεις και επιθυμίες διακόπτουν τον στοχασμό μας. Η φαντασία μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην παραφροσύνη, στη διαστροφή, στην τερατωδία αλλά, επίσης, στην αυταπάρνηση και σε κάθε μεγαλειώδη δημιουργία".

Σε ένα άλλο βιβλίο του Καστοριάδη- "Ομιλίες στην Ελλάδα" από τις εκδόσεις Ύψιλον γίνεται αναλυτικά λόγος για τον καταλυτικό ρόλο της φαντασίας στην ίδια τη δημιουργία και τη Δημοκρατία που εκδηλώνεται μέσα από το πάθος, την 'αστυνόμο οργά'. "Ο Σοφοκλής ανάμεσα στα άλλα θαυμαστά χαρακτηριστικά του ανθρώπου, μνημονεύει αυτό που ονομάζει 'αστυνόμο οργά'. Αστυνόμος θα πει θεσμιστική, και οργά-από το οποίο βγαίνει η λέξη οργασμός-είναι η ορμή, το πάθος. Οι άνθρωποι απάνω στην ορμή του πάθους στήσαν πραγματικές πολιτείες, όπως αυτή μέσα στην οποία γεννήθηκε ο Σοφοκλής και για την οποία έγραψε τις τραγωδίες του. Αν δεν υπάρχει αυτό το πάθος για τα κοινά, αυτή η αστυνόμος οργά, μπορούμε να λέμε ωραίους λόγους, μπορούμε να γράφουμε ωραία βιβλία, να κατασκευάζουμε συστήματα τα οποία είναι άψογα, φιλοσοφικά και πολιτειολογικά, αλλά όλα αυτά δεν θα σημαίνουν τίποτε".

Oι τέσσερις έννοιες-κλειδιά στη σκέψη του Κορνήλιου Καστοριάδη Facebook Twitter
Προκειμένου να εξηγήσει τις θέσεις του ο Καστοριάδης ως άνθρωπος της Αγοράς δεν απέκλειε κανένα δημόσιο μέσο έκφρασης: από τις ανοιχτές διαλέξεις έως τις τηλεοπτικές εμφανίσεις και από τις ανοιχτές διδασκαλίες έως τα πανεπιστημιακά έδρανα-τα πάντα έπαιζαν ρόλο στην δημιουργική "διαύγαση" της σκέψης του... Εικονογράφηση: dreyk the Pirate/ LIFO
 

Φαντασιακό

Η παρεπόμενη σύνδεση της φαντασίας με τον κοινωνικό ιστό ορίζει αυτό που ο Καστοριάδης αποκαλεί φαντασιακό και έχει ακριβώς να κάνει με τη διάσταση που του έδινε ο Σοφοκλής στην Αντιγόνη. Στο βαθμό που ο άνθρωπος υπάρχει μόνο σε ένα σύνολο, έχει ανάγκη να μετατρέψει την 'αστυνόμο οργά', δηλαδή το δημιουργικό του οίστρο σε μια εκπεφρασμένη κατάκτηση και συγκεκριμένα σε αυτό που ο Καστοριάδης ονόμαζε "συλλογική δημιουργία' η οποία καθορίζεται άμεσα από το φαντασιακό. Εν ολίγοις το φαντασιακό είναι η συλλογική και δημιουργική έκφραση της φαντασίας μέσα από τα ήθη, τα έθιμα, τη γλώσσα. "Για να συλλάβουμε την ύπαρξη της ανθρώπινης κοινωνίας, καθώς επίσης και τις αλλαγές της μέσα στον χρόνο αλλά και τις διαφορές της μέσα στον χώρο πρέπει να δεχτούμε ότι οι ίδιες ανθρώπινες κοινότητες διαθέτουν μιαν χωρίς προηγούμενο δημιουργική ικανότητα. Αυτή τη δημιουργική ικανότητα μπορούμε να την ονομάσουμε: κοινωνικό φαντασιακό" υπογραμμίζει στη σειρά διαλέξεων με τον τίτλο Οι τέσσερεις λέξεις.

Δημιουργία

Δεν υπάρχει ανθρώπινη ύπαρξη χωρίς δημιουργία, όπως αντίστοιχα και σκέψη δίχως νόημα. Οι φιλόσοφοι μίλησαν για το Είναι και όχι μόνο για το Μηδέν γιατί η δημιουργία ήταν σύστοιχη με την ίδια την κατασκευή του κόσμου. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι η δημιουργία είναι θεία πράξη-φαίνεται να υποστηρίζει ο Καστοριάδης. "Η δημιουργία είναι αυτή ακριβώς που χαρακτηρίζει το ον. Κάθε ον. Το παν υπόκειται συνεχώς σε αλλαγή και αναδημιουργία. Δεν μπορούμε να σκεφτούμε πως ο,τικ παρουσιάζεται μπροστά μας είναι μια ατέρμων επανάληψη της ίδιας μορφής διότι αμέσως ανακύπτει το ερώτημα: Μήπως, κάθε τι είναι καταδικασμένο να επαναλαμβάνει τις μορφές που έχουν ήδη υπάρξει από καταβολής χρόνου; Είναι όμως σαφές ότι υπάρχει ένας αληθινός χρόνος ο χρόνος της μεταβολής. Και αληθινή μεταβολή είναι η ανάδυση νέων μορφών" επισημαίνει στις Τέσσερεις Λέξεις.

Αυτονομία

Ακρογωνιαίος λίθος της διάρθρωσης της σκέψης του Καστοριάδη είναι αναμφισβήτητα η έννοια της αυτονομίας. Σύμφωνα με τον Καστοριάδη, στον βαθμό που μιλάμε για δημοκρατία πρέπει να εννοούμε ένα πολίτευμα που αποβλέπει στην αυτονομία και την κοινωνική και την ατομική. Σε αντίθεση με τα περισσότερα πολιτεύματα στον κόσμο που θεμελιώθηκαν στην αρχή της ετερονομίας και άρα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, ο Καστοριάδης θεωρούσε οι θεσμοί πρέπει να υπόκεινται σε διαρκείς μεταρρυθμίσεις κατά τρόπο "ώστε να αυξάνουν την πραγματικότητα της δημοκρατίας, δηλ. τη δυνατότητα πραγματικής συμμετοχής του δήμου στην εξουσία. "Αυτονομία σημαίνει ότι η πολιτική κοινότητα δίνει η ίδια στον εαυτό της τους νόμους της και τους δίνει ξέροντας ότι τους δίνει, δηλ. Αποκλείοντας κάθε ιδέα εξωκοινωνικής πηγής των νόμων και των θεσμών, είτε αυτή η πηγή θεωρηθεί φυσική είτε απλώς παραδοσιακή, είτε υπερβατική, θεία. (..) Αυτονομία σημαίνει: δίνουμε σε μας τους νόμους μας και τους θεσμούς μας ξέροντας ότι εμείς τους δημιουργούμε, ξέροντας ότι εμείς τους κάνουμε" επισημαίνει με τον δικό του μοναδικό προφορικό τρόπο ο φιλόσοφος στις "Ομιλίες στην Ελλάδα".

0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Γυναικείες φωνές από διαφορετικά μέρη του κόσμου

Βιβλίο / Από τη Μαλαισία μέχρι το Μεξικό: 5 νέα βιλία που αξίζει να διαβάσετε

5 συγγραφείς από διαφορετικά σημεία του πλανήτη χαράζουν νέους δρόμους στη λογοτεχνία. Ανάμεσά τους, η Τζόχα Αλχάρθι που κέρδισε το Booker και η βραβευμένη με Πούλιτζερ Κριστίνα Ριβέρα Γκάρσα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ποιοι ήταν οι αληθινοί «σκλάβοι» της ηδονής στην Αρχαία Ρώμη;

Αρχαιολογία / Ποιοι ήταν οι αληθινοί «σκλάβοι» της ηδονής στην Αρχαία Ρώμη;

Η διακεκριμένη ιστορικός Mary Beard στο βιβλίο της «Οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες. Οι ηγεμόνες του αρχαίου ρωμαϊκού κόσμου», παρουσιάζει τη ζωή και το έργο των αυτοκρατόρων μέσα από ανεκδοτολογικές αφηγήσεις και συναρπαστικές λεπτομέρειες, που θυμίζουν απολαυστικό μυθιστόρημα. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κεφάλαια εστιάζει στον ρόλο των δούλων, τόσο στην καθημερινή ζωή όσο και στη σεξουαλική ζωή των Ρωμαίων αυτοκρατόρων.
M. HULOT
Τα μικρά ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία ενώνουν τις δυνάμεις τους

Βιβλίο / Τα μικρά ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία ενώνουν τις δυνάμεις τους

Από την Αμοργό ως την Αλεξανδρούπολη και από την Ξάνθη ως τη Μυτιλήνη, τα μικρά βιβλιοπωλεία αποκτούν για πρώτη φορά συλλογική φωνή. Βιβλιοπώλες και βιβλιοπώλισσες αφηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες, αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Lifo Videos / «Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Η Αγλαΐα Παππά διαβάζει ένα απόσπασμα από τις βέβηλες και αμφιλεγόμενες «120 Μέρες των Σοδόμων» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ένα βιβλίο αναγνωρισμένο πλέον ως αξεπέραστο λογοτεχνικό αριστούργημα και χαρακτηρισμένο ως «εθνικός θησαυρός» της Γαλλίας.
THE LIFO TEAM
Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT