Εθνική Πινακοθήκη: Τα κρυμμένα αριστουργήματα

Εθνική Πινακοθήκη: Τα κρυμένα αριστουργήματα Facebook Twitter
0

Η Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, μας υποδέχεται στην Εθνική Πινακοθήκη για να μας ξεναγήσει με μερικά από τα αριστουργήματα που το κοινό μπορεί σε μια πρώτη επίσκεψη να μην παρατηρήσει.

Με μεγάλα έργα να τραβούν την προσοχή, δεν είναι λίγα αυτά που κρέμονται πιο διακριτικά παρά τη βαριά υπογραφή και την αριστουργηματική πολλές φορές σύνθεσή τους. Μοιάζει με κυνήγι θησαυρού, οι ιστορίες και οι λεπτομέρειες και η απόκτηση των έργων δημιουργούν ένα έργο πίσω από το ορατό και ένα πλαίσιο για τη μυθολογία του πίνακα, του δημιουργού και της εποχής του. 

Η κ. Λαμπράκη-Πλάκα δεν μπορεί παρά να μας επαναλάβει πριν μας οδηγήσει στις πτέρυγες του 19ου αιώνα τη σημασία της «Λαϊκής Αγοράς» του Παναγιώτη Τέτση, του έργου που υποδέχεται τους επισκέπτες στην είσοδο της Πινακοθήκης ως πρόσκληση σε ένα μέρος ανοιχτό που θα προσφέρει τη χαρά, την ευτυχία, την ευωχία της επαφής με τα μεγάλα ελληνικά έργα τέχνης.

Διασχίζοντας το κομμάτι της Πινακοθήκης που φιλοξενεί την έκθεση για το ’21, μαθαίνουμε ότι όταν η έκθεση τελειώσει στη θέση του θα μπει ο Γκρέκο που τώρα δεν εκτίθεται, η μεταβυζαντινή τέχνη από την οποία κατάγεται ο Γκρέκο, γιατί έτσι ξεκίνησε και η πρώιμη τέχνη του ελεύθερου ελληνικού κράτους από το 1830 ως τα μέσα του αιώνα.

Με μεγάλα έργα να τραβούν την προσοχή, δεν είναι λίγα αυτά που κρέμονται πιο διακριτικά παρά τη βαριά υπογραφή και την αριστουργηματική πολλές φορές σύνθεσή τους. Μοιάζει με κυνήγι θησαυρού, οι ιστορίες και οι λεπτομέρειες και η απόκτηση των έργων δημιουργούν ένα έργο πίσω από το ορατό και ένα πλαίσιο για τη μυθολογία του πίνακα, του δημιουργού και της εποχής του. 

«Μπαίνουμε στη μεγάλη αίθουσα του 19ο αιώνα, στο δεύτερο μισό του, και πιο συγκεκριμένα πρόκειται για την τέχνη που αναπτύχθηκε μετά την έξωση του Όθωνα, που εγώ την ονομάζω την περίοδο της καλλιτεχνικής βαυαροκρατίας μετά το τέλος της πολιτικής βαυαροκρατίας, γιατί οι καλλιτέχνες που είχαν πάει στο Μόναχο για σπουδές επιστρέφουν τώρα στην Ελλάδα και γίνονται οι κυρίαρχοι του πεδίου, δηλαδή η σχολή του Μονάχου κυριαρχεί σε όλη την καλλιτεχνική ζωή μετά το 1862, μετά την έξωση του Όθωνα» εξηγεί η κ. Λαμπράκη-Πλάκα. 

«Σε αυτήν τη μεγάλη έκθεση βλέπουμε πρόσωπα, εκπληκτικά πορτρέτα της μεγαλοαστικής κοινωνίας που δημιουργείται ιδιαίτερα στην περίοδο του Τρικούπη, ο οποίος δίνει μεγάλη ανάπτυξη στον τόπο. Δημιουργείται νέος πλούτος και χτίζονται τα νέα νεοκλασικά της Αθήνας που είναι τεράστια και ψηλοτάβανα και μπορούν να χωρέσουν τα τεράστια πορτρέτα που τώρα παραγγέλνουν οι πλούσιοι αστοί. Βλέπουμε τέτοια υπέροχα μεγάλα εντυπωσιακά έργα όπως το πορτρέτο της κυρίας Σερπιέρη, έργο που δεν εξετίθετο λόγω μεγέθους αλλά και βάρους του κάδρου. Το κάδρο παραγγέλνεται και αυτό στο εξωτερικό, είναι πανέμορφο, είναι επίχρυσο, και χρειάστηκαν οκτώ άνθρωποι για να μπορέσουν να το αναρτήσουν». 

1. 

Νικηφόρος Λύτρας

Προσωπογραφία κυρίας Σερπιέρη

Εθνική Πινακοθήκη: Τα κρυμένα αριστουργήματα Facebook Twitter
Νικηφόρος Λύτρας (1832 - 1904). Προσωπογραφία κυρίας Σερπιέρη, 1869. Λάδι σε μουσαμά, 248 x 148 εκ.. Δωρεά Ιωάννη Β. Σερπιέρη, αρ. έργου: Π.510

«Αυτή η μεγαλοπρεπής κυρία είναι η Κλεμάνς Σερπιέρη, σύζυγος του Τζιοβάνι Μπατίστα Σερπιέρι. Είναι αριστοκράτισσα, Μασσαλιώτιδα, και ο άντρας της είναι αυτός που εκμεταλλεύεται όλα τα λατομεία της Ελλάδας, του Λαυρίου και όλων των νησιών. Βλέπουμε ένα καταπληκτικό έργο του Νικηφόρου Λύτρα, του γενάρχη της σχολής του Μονάχου, ο οποίος έρχεται εκείνη την εποχή στην Αθήνα, γίνεται καθηγητής στο Σχολείον των Τεχνών και εκπαιδεύει και όλους τους ζωγράφους που υπάρχουν στο μέλλον. Ο ζωγράφος έχει εμπνευστεί από όλη την παράδοση της προσωπογραφίας, από τον Τιτσιάνο και τον Βελάσκεθ». 

2.

Νικηφόρος Λύτρας

Προσωπογραφία Μαριάνθης Λ. Χαριλάου

Εθνική Πινακοθήκη: Τα κρυμένα αριστουργήματα Facebook Twitter
Νικηφόρος Λύτρας (1832-1904). Προσωπογραφία Μαριάνθης Λ. Χαριλάου, π. 1895-1900. Λάδι σε μουσαμά, 155 x 78 εκ., αρ. έργου: Π.2206

«Όμως, πέρα από την επιβλητική κυρία Σερπιέρη, αξίζει να σταθούμε σε ένα άλλο έργο του Λύτρα, την Προσωπογραφία της Μαριάνθης Λ. Χαριλάου. Εδώ αποδεικνύει ότι είναι μέγας ζωγράφος. Είναι ένας πίνακας λευκό στο λευκό, με πολύ φίνες αποχρώσεις από ώχρα και βιολέ, αδιόρατες σχεδόν, τα οποία κάνουν την επιφάνεια να δονείται, γιατί αυτή είναι η μεγάλη ζωγραφική. Εδώ βλέπουμε και το γούστο της μεγαλοαστικής κοινωνίας, πώς έχει εξελιχθεί, φοράει ένα μαργαριταρένιο κολιέ, έχει στο στήθος ένα μπουκετάκι βιολέτες και κρατά κίτρινα γάντια, και αυτά είναι όλα κι όλα τα χρώματα τα φανερά. Είναι σαν να μας κλείνει ο ζωγράφος το μάτι. Οι μόνοι σκούροι τόνοι σε αυτή την υπέροχη ζωγραφική συμφωνία του λευκού είναι τα καστανά μαλλιά της κυρίας, το μπουκετάκι από μενεξέδες και τα μαύρα κρόσσια της ομπρέλας».

3. 

Νικηφόρος Λύτρας

«Το ψαριανό μοιρολόι»

Εθνική Πινακοθήκη: Τα κρυμένα αριστουργήματα Facebook Twitter
Νικηφόρος Λύτρας (1832-1904), «Το ψαριανό μοιρολόι», πριν από το 1888 Λάδι σε μουσαμά, 97 x 140 εκ., αρ. έργου: Π.474.

«Περνώντας στην ηθογραφία, περνάμε στον τρόπο που απεικόνισαν οι ζωγράφοι μας τα ήθη και τα έθιμα, εξευγενισμένα και εξιδανικευμένα. Στην Ευρώπη την εποχή εκείνη υπήρχε ο ρεαλισμός που δεν κάνει κομπλιμέντα, είναι άγριος, διότι έχουμε την πρώτη κρίση της βιομηχανικής εποχής, τους πληθυσμούς που δεν μπορεί να υποδεχθεί η πόλη και συνωστίζονται. Ο ρεαλισμός, απορρίπτοντας την ιστορική ζωγραφική, προσγειώνεται βίαια στην πραγματικότητα και την καταγγέλλει. Πού εμείς τέτοια πράγματα; Εμείς είμαστε ακόμα στη νοσταλγία, στα νοσταλγικά ήθη και έθιμα, να υμνήσουμε τον ελληνικό λαό, να δείξουμε τα «Αρραβωνιάσματα», το «Φίλημα», αλλά πού και πού έχουμε ένα έργο πιο δραματικό. Ένα τέτοιο έργο είναι το «Ψαριανό μοιρολόι» του Λύτρα, έργο πρωτοποριακό και από πλευράς τεχνικής, που είναι σαν ατελείωτο, ενώ δεν είναι ατελείωτο, γεγονός που δείχνει ότι ο Νικηφόρος Λύτρας θα μπορούσε να είναι και μοντέρνος ζωγράφος. Περιγράφει ένα νησιώτικο σπίτι με μια σκηνή που αποπνέει έντονη δραματικότητα γυναίκες και παιδιά που θρηνούν γύρω από τον κόκκινο σκούφο, ό,τι έχει απομείνει, δηλαδή, από τον ναυτικό που χάθηκε στη θάλασσα. Ο πατέρας, τραγική μορφή, κάθεται στο άκρο δεξιά, σκυφτός. Ένα πρόχειρο εικονοστάσι έχει στηθεί πάνω σε μια καρέκλα δεξιά. Το αναποδογυρισμένο σκαμνί συμβολίζει την απουσία του νεκρού». 

4.

Γεώργιος Άβλιχος

«Κοπέλα στο παράθυρο»

Εθνική Πινακοθήκη: Τα κρυμένα αριστουργήματα Facebook Twitter
Γεώργιος Άβλιχος (1842 - 1909). «Κοπέλα στο παράθυρο», 1877. Λάδι σε μουσαμά, 63,5 x 50,2 εκ., αρ. έργου: Π.4167

«Τι να αγναντεύει άραγε η νεαρή Ρουμπίνα (γιατί ξέρουμε το όνομά της), κόρη του Ιωάννη Γεράσιμου Καβαλιεράτου, από το ανοικτό παράθυρο του εξοχικού της στα Βλαχάτα της Σάμης; Το βλέμμα της, ονειροπόλο, βυθίζεται στο γαλάζιο του ουρανού και το μικρό λευκό σκυλάκι που κρατάει στην αγκαλιά της μοιάζει και αυτό συνεπαρμένο από το ίδιο αθέατο για μας όραμα. Το λευκό αέρινο φόρεμά της, ζωγραφισμένο με ανάλαφρους τόνους λιλά και ώχρας, έρχεται σε αντίθεση με τη μαύρη βεντάλια και τα λυτά κορακίσια μαλλιά της. Ένα θαλασσινό αεράκι, ένας ζέφυρος που μυρίζει Ιόνιο, αναδεύει τα μαλλιά του κοριτσιού και μαδάει το κόκκινο τριαντάφυλλο που τα στολίζει. Μήπως αυτό το φυλλορόισμα του ρόδου παραπέμπει συμβολικά στο εφήμερο της νιότης που ο χρόνος τη μαδάει κι αυτή σαν τριαντάφυλλο; Ο Γεώργιος Άβλιχος, ο Kεφαλονίτης δημιουργός αυτού του αριστουργήματος, ποιητής, μουσικός και ζωγράφος με σπουδές στην Ιταλία, ξεφεύγει τελείως από την παράδοση του ακαδημαϊσμού της εποχής του. Η ατμόσφαιρα των έργων του έχει κάτι το ποιητικό και αλλοπαρμένο, μια διάσταση σχεδόν μεταφυσική, η οποία προαγγέλλει τον Ντε Κίρικο και τον Μπαλτίς, έναν σύγχρονο ζωγράφο». 

5.

Θεόδωρος Ράλλης (1852-1909)

«Η λεία», πριν από το 1906

Εθνική Πινακοθήκη: Τα κρυμένα αριστουργήματα Facebook Twitter
Θεόδωρος Ράλλης (1852-1909), «Η λεία», πριν το 1906. Λάδι σε μουσαμά, 133 x 100 εκ.. Συλλογή Ιδρύματος Ε. Κουτλίδη, αρ. έργου: Κ.712

«Μια μορφή ηθογραφίας είναι ο οριενταλισμός, η λατρεία που εκδηλώνουν οι Ευρωπαίοι για την Ανατολή, τα ήθη, τα έθιμα, τα κοστούμια, τα χαρέμια. Και εμείς είμαστε ένα κομμάτι της Ανατολής, φοράμε τις παλιές μας φορεσιές, διατηρούμε τα παλιά ήθη, άρα όταν οι ζωγράφοι μας ζωγραφίζουν ηθογραφικές σκηνές κάνουν οριενταλισμό χωρίς να το θέλουν. Υπάρχουν και αυθεντικοί οριενταλιστές, όπως είναι ο Θεόδωρος Ράλλης. Έχουμε το καλύτερό του έργο στην Πινακοθήκη, τη “Λεία”. Το έργο το χάρισε ο ίδιος στην Πινακοθήκη και είναι από τα πρώτα έργα που μπήκαν στις συλλογές μας» λέει η κ. Λαμπράκη-Πλάκα. «Ένα εξαιρετικό έργο με μια επισήμανση: ότι αυτό το θέμα προοριζόταν για ξένο και όχι Έλληνα πελάτη, ο οποίος δύσκολα θα έβαζε ένα τέτοιο θέμα στο σπίτι του. 

Η δραματική σκηνή που βλέπουμε εδώ τοποθετείται στο εσωτερικό μιας ορθόδοξης εκκλησίας, μπροστά στο βημόθυρο. Έχει προηγηθεί άγριος βανδαλισμός και ιεροσυλία από τους Τούρκους, οι οποίοι έχουν απογυμνώσει την εκκλησιά από τα πολύτιμα σκεύη της, που τα βλέπουμε συσσωρευμένα στο δάπεδο. Η πρωταγωνίστρια, ωστόσο, της σκηνής είναι η όμορφη ημίγυμνη Ελληνοπούλα που βρίσκεται κατατρομαγμένη και δεμένη στα στασίδια της εκκλησιάς. Το πρόσωπό της μαρτυρεί πόνο, αγανάκτηση και θυμό». 

6.

Κωνσταντίνος Βολανάκης 

«Μαζεύοντας τα δίχτυα»

Εθνική Πινακοθήκη: Τα κρυμένα αριστουργήματα Facebook Twitter
Κωνσταντίνος Βολανάκης (1837-1907). «Μαζεύοντας τα δίχτυα», 1871. Λάδι σε μουσαμά, 69 x 135 εκ., αρ. έργου: Π.10380

«Η ενότητα με την οποία περνάμε και σε μια άλλη εποχή είναι η τοπιογραφία, το τοπίο και η θαλασσογραφία, με τον μεγάλο μας εκπρόσωπο Κωνσταντίνο Βολανάκη. Ο Βολανάκης, που έκανε καριέρα στο Μόναχο, ήρθε εκεί σε επαφή με τα ιμπρεσιονιστικά ρεύματα και μάλιστα τα πρωιμότερα έργα του που κάνει στο Μόναχο είναι πολύ πιο ιμπρεσιονιστικά, όπως είναι το “Τσίρκο” και το “Μαζεύοντας τα δίχτυα”, ένα πάρα πολύ ιμπρεσιονιστικό έργο που αγοράσαμε και μάλιστα πολύ φθηνά, γιατί οι εφοπλιστές δεν εκτιμούν αυτά τα έργα, συνήθως αγοράζουν πίνακες με καράβια, πλοία», λέει η κ. Λαμπράκη-Πλάκα.

«Το υπέροχο αυτό έργο, που αποκτήθηκε το 2002 από την Εθνική Πινακοθήκη, παρουσιάζει το μάζεμα των διχτυών από τους ψαράδες την ώρα της ανατολής. Η βάρκα και οι ψαράδες είναι σκοτεινοί, διότι το φως έρχεται από πίσω, από το βάθος του πίνακα. Ουρανός και κύματα είναι πλημμυρισμένα από το φως, που αποδίδεται με πορτοκαλί και ιώδεις τόνους. Η πινελιά είναι ελεύθερη και ολόκληρο το έργο πάλλεται από ζωντάνια».

7.

Γεώργιος Ιακωβίδης

«Η αγαπημένη της γιαγιάς», 1893

 

Εθνική Πινακοθήκη: Τα κρυμένα αριστουργήματα Facebook Twitter
Γεώργιος Ιακωβίδης (1853-1932). «Η αγαπημένη της γιαγιάς», 1893. Λάδι σε μουσαμά, 78,5 x 60,3 εκ., αρ. έργου: Π.9039

«Με τα πρώτα ιμπρεσιονιστικά σκιρτήματα βλέπουμε ένα έργο του Ιακωβίδη, από τα λιγότερο γνωστά του, την “Αγαπημένη της γιαγιάς”. Ο Γεώργιος Ιακωβίδης έγινε κυρίως γνωστός και κοσμαγάπητος ως ζωγράφος της παιδικής ηλικίας. Ο Ιακωβίδης είναι και ο πρώτος διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης που μόλις είχε ιδρυθεί, το 1900, και παρέστησε με απαράμιλλη τέχνη, με αξιοθαύμαστη γνώση του σχεδίου, του χρώματος, του φωτός, και με βαθιά διαίσθηση της ψυχολογίας των σχέσεων των δύο ηλικιών. Η καλοσυνάτη γιαγιά, σκουροντυμένη, κρατάει στην ποδιά της ένα χαριτωμένο ξανθό κοριτσάκι, το οποίο φοράει άσπρη ανθοστόλιστη ποδιά και κόκκινα καλτσάκια. Όλη η προσοχή του συγκεντρώνεται στον χάλκινο δίσκο με τα φρούτα, ευκαιρία για τον ζωγράφο να αποδώσει μια υπέροχη νεκρή φύση». 

8. 

Νικόλαος Γύζης

«Ιδού ο Νυμφίος έρχεται», 1899-1900

Εθνική Πινακοθήκη: Τα κρυμένα αριστουργήματα Facebook Twitter
Νικόλαος Γύζης (1842-1901). «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται», 1899-1900. Λάδι σε μουσαμά, 200 x 200 εκ., αρ. έργου: Π.641

«Φτάνοντας χρονολογικά στην αίθουσα με τα έργα γύρω στο 1900, στην αίθουσα που αντιπροσωπεύει τα νέα ρεύματα από το Μόναχο, τη Βιέννη και το Παρίσι, βλέπουμε αριστουργήματα. Και φυσικά, κυριαρχεί το έργο του Νικολάου Γύζη “Ιδού ο νυμφίος” που είναι πασίγνωστο και δείχνει την εξέλιξη του Γύζη σε έναν μεγάλο μεταφυσικό μυσταγωγικό ζωγράφο, συμβολιστή πια, ο οποίος πριν το τέλος της ζωής του φτιάχνει ένα έργο με υπερφυσικό φως, με τον Χριστό να εμφανίζεται ένθρονος, ολόφωτος, μέσα σε ένα χρυσοπόρφυρο φόντο.

τευχος690
Το νέο τεύχος της δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Είναι ένα έργο που σε κάνει να ανατριχιάζεις, ένα έργο μνημειακό, επιβλητικό, και δίπλα έχει τέσσερις μελέτες που αξίζει να προσέξει κανείς. Με άσπρο κραγιόνι σε μαύρο χαρτί είναι η προετοιμασία για το μεγαλειώδες υπερβατικό του έργο με θέμα τη Δευτέρα Παρουσία. Ο ζωγράφος το προετοίμασε με πολλές μελέτες. Χρυσές νεφέλες σχηματίζουν γύρω του ομόκεντρους κύκλους. Χρυσές ακτίνες, που ξεκινούν από τη μορφή του Χριστού, διαχέονται σε όλο το έργο που εμπνέεται και από την “Αποκάλυψη” του Ιωάννη, όμως ο Γύζης, όπως μαρτυρεί σε ένα γράμμα του, δεν έβλεπε τον Χριστό ως τιμωρό και εκδικητή, αλλά σαν έναν γλυκό θεό που έρχεται να φέρει στον κόσμο φως, λύτρωση και παρηγοριά». 

«Πρέπει να πούμε ότι ο Λύτρας, ο Γύζης και πολλοί άλλοι ζωγράφοι αυτής της περιόδου ξεκίνησαν από πολύ φτωχούς γονείς, αγράμματους, και κατάφεραν μέσα σε τριάντα χρόνια να γίνουν μεγάλοι ζωγράφοι, να μορφωθούν και να φτάσουν τους δασκάλους τους. Αυτό ήταν μεγάλο κατόρθωμα. Πολλές φορές όταν έχω παιδιά που ξεναγώ λέω “να γονατίζετε μπροστά σε αυτούς τους καλλιτέχνες γιατί φανταστείτε από πού ξεκινήσανε και που φτάσανε”» λέει η κ. Λαμπράκη-Πλάκα, ενώ οδηγούμαστε στον Κωσταντίνο Παρθένη της Βιέννης.  

9.

Παρθένης Κωνσταντίνος

Προσωπογραφία Ιουλίας Παρθένη, 1911-1914

Εθνική Πινακοθήκη: Τα κρυμένα αριστουργήματα Facebook Twitter
Παρθένης Κωνσταντίνος (1878/1879-1967). Προσωπογραφία Ιουλίας Παρθένη, 1911-1914. Λάδι σε μουσαμά, 185 x 97 εκ.. Δωρεά Σοφίας Παρθένη, αρ. έργου: Π.6486

«Οι πρώτες σπουδές του Παρθένη είναι στη Βιέννη, όπου κάνει και σπουδές ζωγραφικής και σπουδές μουσικής. Παίζει και βιολί ο Παρθένης και έχει μια εξαιρετική μόρφωση. Τα πρώτα έργα του είναι διαποτισμένα από την αρ νουβό της Βιέννης, τη Ρήξη. Δίπλα στον “Χριστό”, το περίφημο αυτό έργο του, υπάρχουν τέσσερα έργα που έχουν σχέση με τον Κλιμτ, τρία τοπία στα πέριξ της Βιέννης και το τέταρτο που λέγεται “Eλληνικό Nησί” που έχουμε αγοράσει για λογαριασμό της Πινακοθήκης. Είναι όλα πανέμορφα, αλλά αξίζει να σταθούμε και στο πορτρέτο της γυναίκας του, που είναι ένα έργο «πολύ Κλιμτ», παρά το ότι έχει φιλοτεχνηθεί στο Παρίσι. Η γυναίκα του είναι αοιδός και αισθαντική, όπως φαίνεται σε αυτό το μαγικό πορτρέτο».

10.

Ιάκωβος Ρίζος (1849-1926)

«Στην ταράτσα», 1897

Εθνική Πινακοθήκη: Τα κρυμένα αριστουργήματα Facebook Twitter
Ρίζος Ιάκωβος (1849 - 1926), Στην ταράτσα, 1897. Λάδι σε μουσαμά, 111 x 167 εκ. Δωρεά του καλλιτέχνη αρ. έργου: Π.1108

«Αξίζει να κοιτάξουμε ένα έργο που έχουμε δει αλλά λίγοι γνωρίζουν τον καλλιτέχνη πίσω από το έργο. Είναι η ταράτσα του Ιάκωβου Ρίζου που σπούδασε στο Παρίσι, εκφράζει το πνεύμα της Μπελ Επόκ, και η ζωγραφική του έχει ως κύριο θέμα όμορφες και κομψές γυναίκες που απεικονίζονται μέσα σε πλούσια ανάκτορα ή σε κήπους. Είναι μια ζωγραφική ευχάριστη και ανώδυνη. Η “Αθηναϊκή βραδιά”, ένα από τα πιο γοητευτικά έργα του τέλους του 19ου αιώνα, εκφράζει το κλίμα ευφορίας, το ευ ζην των πλούσιων αστών της Αθήνας στο τέλος του αιώνα. Στην ταράτσα ενός νεοκλασικού σπιτιού στην περιοχή της Πλάκας, ένας όμορφος αξιωματικός του ιππικού απαγγέλλει ποίηση σε δύο ωραίες Αθηναίες που τον ακούνε μαγεμένες, μέσα σε ένα διαβρωτικό ποιητικό αίσθημα που κάνει το έργο αξιολάτρευτο».

11.

Σοφία Λασκαρίδου (1882-1965)

«Εμπρός στο τζάκι», 1910-1912     
 

Εθνική Πινακοθήκη: Τα κρυμένα αριστουργήματα Facebook Twitter
Σοφία Λασκαρίδου (1882-1965), «Εμπρός στο τζάκι», 1910-1912. Λάδι σε μουσαμά, 100 x 81 εκ.. Κληροδότημα Σοφίας Λασκαρίδου, αρ. έργου: Π.3507

«Οφείλουμε να αποτίσουμε φόρο τιμής στη Σοφία Λασκαρίδου, την πρώτη γυναίκα που φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών με την παρέμβαση του βασιλιά Γεωργίου Α΄. Σε μια εποχή που οι γυναίκες δύσκολα διάβαιναν τις πόρτες των ανώτατων ιδρυμάτων, αποφοιτά κανονικά και μετά πηγαίνει στο Μόναχο, στο Παρίσι, μια γυναίκα απελευθερωμένη και ελεύθερη που έχει κάνει ένα εξαιρετικό έργο επηρεασμένη από τις μεταϊμπρεσιονιστικές σχολές του Παρισιού. Είναι ένα γυναικείο γυμνό δίπλα στο τζάκι».

12.

Παρθένης Κωνσταντίνος

«Κυρία της Belle Epoque» (Προσωπογραφία Σοφίας Λασκαρίδου), 1900

Εθνική Πινακοθήκη: Τα κρυμένα αριστουργήματα Facebook Twitter
Παρθένης Κωνσταντίνος (1878/1879-1967), «Κυρία της Belle Epoque» (Προσωπογραφία Σοφίας Λασκαρίδου), 1900. Λάδι σε ύφασμα, 59,7 x 30,1 εκ., αρ. έργου: Π.11532

«Την ίδια τη Σοφία Λασκαρίδου έχει ζωγραφίσει και ο Παρθένης σε έργο χρονολογημένο του 1900, είναι “Η κυρία της Μπελ Επόκ” που απέκτησε η Εθνική Πινακοθήκη, ένα μικρό έργο, αλλά τη βλέπει κάποιος με το καπέλο της, γοητευτική, όπως τη ζωγράφισε ένας ομότεχνός της, ο φίλος της Κωνσταντίνος Παρθένης».

13.

Κωνσταντίνος Παρθένης

Τοπίο, πριν το 1903

Εθνική Πινακοθήκη: Τα κρυμένα αριστουργήματα Facebook Twitter
Κωνσταντίνος Παρθένης (1878/1879 - 1967). Τοπίο, πριν το 1903. Λάδι σε μουσαμά, 75,7 x 71 εκ.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.



Το νέο τεύχος της δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Εικαστικά
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τα νέα έργα-αποκτήματα της Εθνικής Πινακοθήκης και ο θρίαμβος του Παρθένη

Culture / Τα νέα έργα-αποκτήματα της Εθνικής Πινακοθήκης και ο θρίαμβος του Παρθένη

Μία από τις πιο πολυσυζητημένες δημοπρασίες των ημερών ήταν αυτή του οίκου Βέργου με το ρεκόρ πώλησης του έργου του Παρθένη αλλά και την είδηση των έργων που απέκτησε η Εθνική Πινακοθήκη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Θεόδωρος Ράλλης: Ο ζωγράφος πίσω από το πιο ακριβό έργο της δημοπρασίας του oίκου Bonhams

Εικαστικά / Θεόδωρος Ράλλης: Ο ζωγράφος πίσω από το πιο ακριβό έργο της δημοπρασίας του oίκου Bonhams

Το έργο «Αιχμάλωτη», μια ελαιογραφία που ο ζωγράφος φιλοτέχνησε το 1885, απεικονίζει μια Ελληνίδα να κοιτάζει με βλέμμα υποταγής, δεμένα τα χέρια της, ενώ λίγο πιο μακριά κάθονται οι δυο Τούρκοι που την έχουν αιχμαλωτίσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Νικόλαος Γύζης: «Λοιπόν ας ελπίζωμεν και ας ζητούμεν να είμεθα εύθυμοι!»

Εικαστικά / Νικόλαος Γύζης: «Λοιπόν ας ελπίζωμεν και ας ζητούμεν να είμεθα εύθυμοι!»

Σαν σήμερα, στις 4 Ιανουαρίου 1901, πεθαίνει στο Μόναχο ο Νικόλαος Γύζης, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους του 19ου αιώνα και εκπρόσωπος της «Σχολής του Μονάχου».
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Romaine Brooks: Συμφωνία σε γκρι από μια ξεχασμένη κυρία της ζωγραφικής

Εικαστικά / Romaine Brooks: Η ζωγράφος με το ανδρόγυνο στυλ που έσπασε όλα τα ταμπού της εποχής της

Μια πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα που έζησε μια συναρπαστική και αντισυμβατική ζωή, μέσα στη δίνη των «Roaring Twenties», δημιουργώντας τέχνη πέρα από τα κυρίαρχα ρεύματα του καιρού της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Εικαστικά / «Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Ο Michael Rakowitz, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές προσεγγίσεις, ανοίγει έναν διάλογο με έργα συγκινητικά, φανερά πολιτικά, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της Ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
CHECK ANTISOCIAL

Εικαστικά / Antisocial: Η Φρόσω Πίνη έφερε την τέχνη σε ένα θρυλικό αθηναϊκό αφτεράδικο

Στη στοά της Λεωκορίου, στου Ψυρρή, η Φρόσω με αφοσίωση δίνει ζωή σε έναν χώρο τέχνης που κάνει τους Αθηναίους να φτάνουν στην Cantina Social πιο νωρίς απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει — και έτσι, τουλάχιστον, έχουν μαζί τους τα γυαλιά ηλίου· just in case.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ximena Maldonado Sánchez: «cardón, carmín y ola»

Εικαστικά / «Τα έργα μου δεν είναι φωτογραφίες, ούτε καρτ ποστάλ»

Η 26χρονη Μεξικανή ζωγράφος Ximena Maldonado Sánchez παρουσιάζει σε μία νέα έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα μια τοπιογραφία με κάκτους, υπόγεια νερά και το κόκκινο του πάθους, που θυμίζει έντονα την πατρίδα της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: Όλες οι εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Εικαστικά / Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: 24 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Οικολογία, αποικιοκρατία, εξουσία, η σχέση μας με τα ζώα, μετανάστευση, ρατσισμός: Η εικαστική κίνηση της Αθήνας σήμερα αναδεικνύει τα φλέγοντα και επίκαιρα θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους εικαστικούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπάμπης Ρετζεπόπουλος: Ένας ανένταχτος, εκλεκτικός και ασυμβίβαστος καλλιτέχνης

Εικαστικά / Η αθώα, ανόθευτη, παιδική ματιά στο έργο του Μπάμπη Ρετζεπόπουλου

Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H εκρηκτική συνάντηση του Francis Bacon με τον Peter Beard

Σαν σήμερα / Φράνσις Μπέικον: «Σιχαίνομαι εννιά στις δέκα ζωγραφιές που βλέπω, ανάμεσά τους και τις δικές μου»

Σαν σήμερα το 1992 πεθαίνει ο σπουδαίος αιρετικός Βρετανός ζωγράφος και ανατόμος της ανθρώπινης υπαρξιακής αγωνίας. Ο Βασίλης Κιμούλης είχε μεταφράσει αποκλειστικά για τη LIFO αποσπάσματα από τις εκρηκτικές συνομιλίες του Μπέικον με τον φωτογράφο Peter Beard.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ
Η Κιμώνα τα μεσάνυχτα γίνεται γάτα

Εικαστικά / Όταν η Κιμώνα ήταν μικρή έκλεβε τους μαγνήτες του παππού της, του γλύπτη Takis

Η τοσοδούλα γκαλερί Red Carpet, με το τέλειο γκράφιτι στον τοίχο, ξεχωρίζει από μακριά στην οδό Σολωμού. Κόρη της εικαστικού Λυδίας Βενιέρη και εγγονή του γλύπτη Takis, η ιδιοκτήτριά της, η Κιμώνα, φιλοξενεί 7 καλλιτέχνες σε 15 τετραγωνικά. Όταν της μιλούν για τα Eξάρχεια τα μάτια της βγάζουν καρδούλες.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Άγγελος Μεργές: Οff season παραθεριστές με χρώματα που εκπέμπουν ηλεκτρισμένη ενέργεια

Εικαστικά / Παραθεριστές ή πρόσφυγες; Οι αινιγματικές φιγούρες του Άγγελου Μεργέ

Ο 36χρονος Έλληνας ζωγράφος, με έδρα τη Ζυρίχη, εκθέτει στην γκαλερί Καλφαγιάν έργα του με διφορούμενες –έντονα χρωματισμένες και ηλεκτρισμένες– ανθρώπινες φιγούρες σε off season παραλίες, που θυμίζουν ήρωες του Αντονιόνι.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Leigh Bowery: ακόρεστη όρεξη για έρωτα και υψηλή τέχνη από την καλτ φιγούρα που σημάδεψε μια εποχή

Nothing Days / Leigh Bowery: Ακόρεστη όρεξη για έρωτα και υψηλή τέχνη από την καλτ φιγούρα που σημάδεψε μια εποχή

Ο εκκεντρικός καλλιτέχνης που ο Boy George είχε χαρακτηρίσει ως «μοντέρνα τέχνη με πόδια» έζησε μια περιπετειώδη ζωή με εκατοντάδες συνευρέσεις στις τουαλέτες του Λονδίνου, δημιουργώντας ταυτόχρονα τέχνη με τα μοναδικά καλτ κοστούμια του που σημάδεψαν μια γενιά σχεδιαστών και εξακολουθούν να εμπνέουν.
M. HULOT
Project Mycelium: Η διάβρωση, η αναγέννηση και τα μανιτάρια που φυτρώνουν σε μια φανταστική τουαλέτα της Κάλλας

Εικαστικά / Μια πρωτοποριακή συνάντηση τέχνης, επιστήμης, ιστορίας και οικολογίας

Στο Project Mycelium, τρία εντυπωσιακά κοστούμια, που θα μπορούσαν να φοράνε η Μαρία Κάλλας, η βασίλισσα Αμαλία και ο Ιωάννης Καποδίστριας, καταβροχθίζονται από ζωντανούς μύκητες.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ