Συμπρωταγωνίστρια του Ρόμπιν Γουίλιαμς αποκαλύπτει: «Ο Ρόμπιν με χούφτωνε και γδυνόταν στο πλατό»

Συμπρωταγωνίστρια του Ρόμπιν Γουίλιαμς αποκαλύπτει: «Ο Ρόμπιν με χούφτωνε και γδυνόταν στο πλατό» Facebook Twitter
10

Αποκαλύψεις για άγνωστες πτυχές της προσωπικότητας του Ρόμπιν Γουίλιαμς έρχονται στη δημοσιότητα, από τη νέα βιογραφία του ηθοποιού, από τον δημοσιογράφο των New York Times, Dave Itzkoff, που πρόκειται να δημοσιευτεί το Μάιο.

Η συμπρωταγωνίστρια του Ρόμπιν Γουίλιαμς στην κωμική σειρά Mork & Mindy είπε ότι ο ηθοποιός επανειλημμένα της έπιανε το στήθος και ξεγυμνωνόταν μπροστά της στη σκηνή, όπως αποκαλύπτει το βιβλίο, όμως η ίδια το δικαιολογεί ότι ήταν μέρος της παιχνιδιάρικης προσωπικότητας του Γουίλιαμς.

«Μου έκανε τα χειρότερα» είπε η Pam Dawber, η οποία υποδυόταν τη Mindy στην κωμική σειρά.

«Όμως ποτέ δεν το πήρα ως προσβολή. Θέλω να πω, γδυνόταν μπροστά μου, με χούφτωνε, μου έβαζε χέρι. Νομίζω ότι πιθανόν να το έκανε σε αρκετό κόσμο... όμως ήταν τόσο διασκεδαστικός».

Ο Γουίλιαμς επίσης πάλευε μαζί της και ερχόταν στο πλατό εντελώς γυμνός. Μία φορά, πείραζε μία ηλικιωμένη γυναίκα, η οποία υποδυόταν τη γιαγιά της Μίντι, σπρώχνοντάς την συνεχώς με ένα καλάμι στους γλουτούς της.

«Εάν τα δει κανείς γραμμένα, θα τρομάξει», είπε η 66χρονη Pam Dawber.

Συμπρωταγωνίστρια του Ρόμπιν Γουίλιαμς αποκαλύπτει: «Ο Ρόμπιν με χούφτωνε και γδυνόταν στο πλατό» Facebook Twitter

«Όμως, κατά κάποιον τρόπο, αυτά που έκανε ήταν χωρίς δόλο, είχε αυτά τα λαμπερά μάτια. Ξαφνικά σε κοίταζε, πολύ παιχνιδιάρικα, σαν κουτάβι. Και αμέσως μετά, θα σου έπιανε το στήθος και θα έφευγε γρήγορα. Και για κάποιο λόγο την έβγαζε καθαρή. Ήταν άλλωστε η δεκαετία του 1970» είπε η ηθοποιός.

«Ήταν απλά ο Ρόμπιν που ήταν απλά ο εαυτός του» είπε ο Χάουαρντ Στορμ, σκηνοθέτης της σειράς Mork & Mindy.

Ο Γουίλιαμς συχνά «πασπάτευε» την Dawber γιατί «βαριόταν», είπε.

«Θα έκανε πρόβα μία παράγραφο και κατά τη διάρκεια απλά θα γύρναγε και θα της έπιανε τα οπίσθια. Ή το στήθος. Και θα αρχίζαμε πάλι από την αρχή. Και εγώ θα έλεγα, "Ρόμπιν, δεν υπάρχει τίποτε στο σενάριο που να λέει ότι πιάνεις τα οπίσθια της Παμ", με τον Γουίλιαμς να απαντάει "ωω, καλά"» ανέφερε ο Στορμ.

Ο παραγωγός του σόου, Γκάρι Μάρσαλ επίσης θυμάται: «Θα έβγαζε τα όλα του τα ρούχα και θα στεκόταν εκεί εντελώς γυμνός, ενώ η Παμ προσπαθούσε να παίξει το ρόλο. Ο σκοπός της ζωής του ήταν να κάνει την Παμ να κοκκινίζει».

Παρ όλη την συμπεριφορά του στο πλατό, η Dawber χαρακτήρισε τη σχέση της με τον Γουίλιαμς ως αδερφική και μίλησε για τη «γιγάντια καρδιά του». «Αγαπούσα αληθινά τον Ρόμπιν και ο Ρόμπιν με αγαπούσε πραγματικά» είπε. «Απλά ταιριάζαμε».

Ο Γουίλιαμς έγινε γνωστός από το ρόλο του εξωγήινου Μορκ στην τηλεοπτική σειρά Μορκ & Μίντι (1978-1982), για τον οποίο κέρδισε Χρυσή Σφαίρα καλύτερου ηθοποιού στην κατηγορία κωμική σειρά ή μιούζικαλ.

Πρωταγωνίστησε σε επιτυχίες του Χόλιγουντ, συμπεριλαμβανομένων των Καλημέρα Βιετνάμ (Good Morning Vietnam, 1987), Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών, (1989), Ξυπνήματα (1990) Ο Βασιλιάς της Μοναξιάς (The Fisher King, 1991), Η Κυρία Ντάουτφαϊερ (1993) και Ο Ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ (1997) στην οποία βραβεύτηκε με Όσκαρ Β' ανδρικού ρόλου το 1997.

Ο 63χρονος ηθοποιός αυτοκτόνησε το 2014. Βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του. Η αιτία του θανάτου του ήταν, σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, ήταν «αυτοκτονία από ασφυξία». Ο Ουίλιαμς πάλευε με την κατάθλιψη τα τελευταία χρόνια και πρόσφατα είχε ξεκινήσει ένα πρόγραμμα αποτοξίνωσης.

Πολιτισμός
10

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αναζητώντας την προφορική και μουσική παράδοση της Κέας

Μουσική / Αναζητώντας την προφορική και μουσική παράδοση της Κέας

Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας «Cycladic Identity», ιστορίες και παραμύθια του νησιού, οι μελωδιές Τζιωτών μουσικών, η προφορική παράδοση και η μυθολογία συγκεντρώθηκαν σε μια σειρά podcast που θα μπορεί κάθε επισκέπτης της Κέας να ακούσει ενώ περιηγείται σε πλατείες, μονοπάτια, παραλίες, στα δρομάκια της Ιουλίδας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
The Cenci Family: Το ελληνικό θέατρο ταξιδεύει στη Νέα Υόρκη 

Πολιτισμός / The Cenci Family: Το ελληνικό θέατρο ταξιδεύει στη Νέα Υόρκη 

Μετά τη μεγάλη επιτυχία και το τριπλό sold out του πρότζεκτ «The Artaud Diptych» την περασμένη άνοιξη στο THE TANK THEATER της Νέας Υόρκης, η διεθνής Ελληνίδα σκηνοθέτις Ιόλη Ανδρεάδη επιστρέφει με νέα παράσταση τον προσεχή Μάιο στο φημισμένο θέατρο του Μανχάταν, σκηνοθετώντας για πέμπτη συνεχή σεζόν στη σημαντικότερη θεατρική πόλη του κόσμου.
NEWSROOM
«Αγαπούσε τα Λουλούδια Περισσότερο»

Πολιτισμός / «Αγαπούσε τα Λουλούδια Περισσότερο»: Η νέα μεγάλου μήκους ταινία του Γιάννη Βεσλεμέ κάνει πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη

Στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Tribeca, και συγκεκριμένα στο τμήμα “Escape from Tribeca” που φιλοξενεί τις πιο ιδιαίτερες και αταξινόμητες δουλειές δημιουργών απ’ όλο τον κόσμο, θα κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα της η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Γιάννη Βεσλεμέ.
NEWSROOM
Γιορτή Βιβλίου 2024

Πολιτισμός / Η γιορτή Βιβλίου επιστρέφει στο Μουσείο Μπενάκη

Το bazaar βιβλίου θα πραγματοποιηθεί από την Παρασκευή 26 Απριλίου μέχρι και την Κυριακή 28 Απριλίου 2024 στο ισόγειο του κτιρίου Πειραιώς 138, μαζί με παρουσιάσεις βιβλίων και δωρεάν ξεναγήσεις στις εκθέσεις. Δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα.
NEWSROOM

σχόλια

3 σχόλια
Γραφων σε προηγουμενες διαφωνιες μας εχω υπαρξει παρα πολυ ευγενικη μαζι σου και τωρα δα, εχοντας μολις διαβασει το τελευταιο σου μηνυμα - αυτο που γραφεις για Μεσαιωνα, οτι ο Ραφαηλιδης θα εφριττε αν με διαβαζε, και ολα τα αλλα που εκτοξευσες - αναρωτιεμαι γιατι. Χαρακτηριζεις εναν ανθρωπο για τον οποιο δεν ξερεις τιποτα, μονο απο αυτα που γραφει εδω μεσα, τα οποια ερμηνευεις κατα το δοκουν παρεμπιπτοντως (το γιατι θα το αναλυσω παρακατω). Δεν ξερεις πως φερομαι σε αντρες, πως φερομαι σε γυναικες, σε παιδια, σε μειονοτητες, στους απευθυνομενους στην υπηρεσια που δουλευω, δεν ξερεις τιποτα. Απλως με χαρακτηριζεις "επικινδυνη" και υποσχομενη προεδρο λαϊκου δικαστηριου. Εν ολιγοις χαρακτηριζεις εμενα και οχι τα γραφομενα μου, μονο και μονο επειδη διαφωνουμε εδω και προφανως επειδη εχουμε διαφωνησει και στο παρελθον. Προφανως και σε εκνευριζω και δυστυχως δεν εχεις καν την ψυχραιμια να κατανοησεις τις συγκρισεις που κανω και γιατι τις κανω, γιατι και εσυ, οπως και εγω, οπως και ολοι οσοι γραφουν εδω μεσα, ολοι κατι προσπαθουμε να πουμε. Σε προσκαλω να ξαναδιαβασεις το τελευταιο σου μηνυμα μπας και εντοπισεις το υφος με το οποιο ειναι γραμμενο και σε τελευταια αναλυση ποσο επικινδυνο ειναι αυτο υφος, οχι αυτα που εγραψα εγω. Ειδικα το συμπερασμα στην τελευταια σου προταση. Εκτος κι αν τρολλαρεις. Το εχω σκεφτει και αυτο. Λες οτι εχω ευθιξια Βικτωριανης εποχης και οτι μπερδευω ποινικους παραβατες με αστειευομενους νεους, σκοπιμα. Να σαι καλα, με εκανες και γελασα με το "σκοπιμα" γιατι πιο σκοπιμα απο αυτο που κανεις εσυ, τη διαστρεβλωση δηλαδη και παρερμηνεια των γραφομενων μου προκειμενου να βρεις εναν εχθρο, δε γινεται. Το ξεκαθαριζω λοιπον για αλλους που μπορει να διαβαζουν και οχι για σενα, οτι οταν εγραφα για το Τζιμυ Σαβιλ παραπανω, ηταν σε απαντηση αυτου που ειχες γραψει εσυ προηγουμενως. Οτι δηλαδη "αν ειναι να ειμαστε τοσο ακριβοδικαιοι, ας πουμε οτι το 60 αυτες οι συμπεριφορες ηταν παιχνιδιαρικες οποτε δεν γινεται να τις κρινουμε με τα σημερινα στανταρ". Αυτο εγραψες και σε αυτο απαντουσα. Εξηγω λοιπον για αποφυγη περαιτερω διαστρεβλωσης. Καμια σχεση ο Σαβιλ με το Ρομπιν Ουϊλιαμς [ αλλα κουτι σου ηρθε ο - σε πρωτη αναγνωση - παραλληλισμος προκειμενου να στοιχειοθετησεις κατηγορια εναντιον μου και μετα να πεις οτι εγω θα εκανα καταπληκτικη προεδρο δικαστηριου μπας και θολωσεις τα νερα λιγο για το ποιος παιζει επιθετικα στη συζητηση ]. Απαντουσα λοιπον, στο οτι αν ισχυει across the board, σε ολο του το φασμα το επιχειρημα ''δεν μπορουμε να κρινουμε συμπεριφορες του τοτε, με τα σημερινα ηθη" τοτε, για οτιδηποτε εχει συμβει στο παρελθον, απο το ελαφρυτερο παραπτωμα, μεχρι το χειροτερο εκγλημα, θα δικαιουμασταν τωρα να πουμε "ε, ετσι ηταν τοτε τα πραγματα" και δεν θα το χαρακτηριζαμε για αυτο που ειναι πραγματικα. Καμια σχεση τι εκανε ο Τζιμυ Σαβιλ με το τι εκανε ο Ρομπιν Ουϊλιαμς. Χρησιμοποιησα παραδειγμα τραβηγμενα εκγληματικης συμπεριφορας (Σαβιλ), για να δειξω ποσο το επιχειρημα "ετσι ηταν τοτε" ειναι λαθος ειδικα αν ειναι να το χρησιμοποιουμε παντου. Ξαναγυριζω στην πρωτη παραγραφο του μηνυματος σου. Ναι ο Ρομπιν Ουϊλιαμς ηταν παχνιδιαρης τυπος και η εποχη τοτε ευνοουσε χειρονομιες και οικειοτητες. Η μονη ερωτηση που εχω ειναι, η κοπελα αντιστοιχα (η συναδελφος του) τον χουφτωνε κι αυτη; Ανεξαρτητα απο αυτους, συμφωνω απολυτα οτι ειναι υγεια να αλληλοχουφτωνονται δυο νεοι που γουσταρουν ή που εχουν παιχνιδιαρικη σχεση. Αρκει να ειναι οντως παιχνιδιαρικη η σχεση και να μην ξενερωνει ο ενας απο τους δυο με το χουφτωμα. Και επειδη ειπες για flirtatious διαθεση, δεν υπαρχει ωραιοτερο πραγμα στον κοσμο. Μας ανεβαζει και μας τονωνει και μας φερνει πιο κοντα. Φτανει να διασκεδαζουν και οι δυο πλευρες. Και μια παρατηρηση για το τελος, νομιζω χρησιμοποιεις τη λεξη αναχρονισμοι με λαθος τροπο και στις δυο σου απαντησεις. Εκτος κι αν γινεται (και αυτο) μεσα στο πλαισιο της προθεσης που με τοσο μερακι προσπαθεις να μου επικολλησεις, οτι ντε και καλα εχω βαλει πλωρη για νεα Νταχαου. Adieu.
Περί της έννοιας του αναχρονισμού:https://el.wiktionary.org/wiki/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82Αναχρονισμός είναι όταν παίρνεις ένα στοιχείο μιας εποχής και το εντάσσεις στην πραγματικότητα μιας άλλης.Περί της ουσίας: και τότε και τώρα η συμπεριφορά του Σάβιλ ήταν ποινικά κολάσιμη. Δεν τίθεται θέμα εποχής. Η συμπεριφορά του Γουίλιαμς επουδενί τότε δεν λογιζόταν, όχι ως ποινικά κολάσιμη, αλλά ούτε καν ως κοινωνικά μεμπτή.Όποιος τα μπερδεύει αυτά τα δύο, σκόπιμα ή από άγνοια τύχη, τελεί σε σύγχυση.Και σε ερωτώ ευθέως εσύ τα συγχέεις σκόπιμα ή από άγνοια;Ραφαηλίδης περί πουριτανισμού: https://www.youtube.com/watch?v=gGamsZS_ll4Δυο νέοι γελούσαν με τις πράξεις του Ρόμπιν Γουίλιαμς και κοντά μισό αιώνα μετά έρχονται νεοπουριτανοί και οι εμπλεκόμενοι πρέπει να "δικαιολογηθούν" (βλ. πρώτη παράγραφο του άρθρου) για τις πράξεις τους.Αυτή δι' εμέ είναι Βικτωριανή ηθική. Όταν στα αρχαία ελληνικά αγάλματα βάζαν ένα φύλλο συκής μπρος στην τσουτσού του Ποσειδώνα για να μην σοκάρονται τα πλήθη και οι ευγενείς κυρίες.
Νεαντερταλ, αφου η ολη φαση προκαλει τοση σιχαμαρα, ας βαλουμε ολοι μαζι ενα χερακι να εκλειψει η σεξουαλικη παρενοχληση και τα παραγωγα της. (Αγανακτηση, ντροπη, στιγματισμος, καταθλιψη (αυτων που την υφιστανται), αρνηση, αλληλοσπαραγμος πανω στο τι ειναι/τι δεν ειναι σεξουαλικη παρενοχληση, καποιοι να θιγονται, καποιοι να αμυνονται, καποιοι να βολευονται κτλ κτλ) Πολλες φορες ειναι ευκολοτερο να αφηνουμε αρρωστες καταστασεις ως εχουν προκειμενου να γλιτωσουμε ενεργεια, κοπο και ενα δυο φιλους. Το ερωτημα ειναι, αν μπορεις να κανεις κατι να βοηθησεις μια κατασταση, θα το κανεις; (Οχι εσυ ειδικα, απροσωπο το "εσυ") Γραφων, η πρωτη παραγραφος αφηνει μια υπονοια "Ελα μωρε τι εγινε, ενταξει. Ετσι ηταν τοτε τα πραγματα" Μονο απο την εξης γραμμη: ...αν κρινουμε ενα πεθαμενο για ενα κwλο που επιασε το 60... Το λεω γιατι, το γεγονος οτι ειναι πεθαμενος και σιγουρα συμπαθης δεν αναιρει την καταχρηστικη και προσβλητικη φυση της κινησης του, να πιασει τον κwλο της συναδελφου. Με εννοεις; Δευτερη παρατηρηση: αν ισχυει αυτο που λες οτι δηλαδη δεν μπορουμε να κρινουμε συμπεριφορες του 60 με τα ηθη και τις αντιληψεις της σημερινης εποχης, τοτε να μην πουμε οτι ο Τζιμυ Σαβιλ ηταν ενας κατα συρροη παραβατης, εγκληματιας και εκμεταλλευτης, μια καθ'ολα διεστραμμενη προσωπικοτητα γιατι, εχουν περασει τοσα χρονια απο τοτε και τα εγκληματα του θα επρεπε να εχουν παραγραφει. Προσοχη, δε λεω οτι ο Ουΐλιαμς ηταν σαν το Τζιμυ Σαβιλ. Ουτε κατα διανοια. Λεω οτι το ζητουμενο ειναι να πηγαινουμε μπροστα ως κοινωνια και να εχουμε το θαρρος οταν κοιταμε πισω να λεμε ναι! αυτο που συνεβαινε τοτε ηταν λαθος, απορω γιατι το ανεχομασταν ολοι μαζι λες και ειχαμε χτυπηθει απο ομαδικη παραισθηση περι κανονικοτητας. Σημαντικο ειναι επισης, οτι εδω κανεις δεν "κρινει ενα πεθαμενο". Ο πεθαμενος αυτος κρινεται (αναγκαστικα) απο το καλλιτεχνικο του εργο και απο το πως ηταν με τους συνανθρωπους του. Ολους και ολες για αυτο θα μας θυμουνται οταν φυγουμε απο εδω. Οσον αφορα στο μπασκετ, το εχουμε ξαναπει σε αλλα ποστ. Οταν κινησεις σεξουαλικης οικειοτητας γινονται αναμεσα σε ατομα των οποιων η σχεση δεν εχει τον παραγοντα ιεραρχια μεσα (δηλαδη ειναι ισοι) τοτε ναι ειναι παιχνιδι. Επισης, αν και οι δυο μεριες ειναι ΟΚ με αυτο, τοτε επισης ειναι ενταξει. Απο τη στιγμη που ο ενας δεν ειναι ενταξει με αυτο, (εστω και λιγο) τοτε ναι ειναι παρενοχληση.
Αφού πρώτα κατηγόρησες μέσα στις άκρες τον Ρόμπιν Γουίλιαμς για παρενόχληση, ειδικά σε αυτές τις περίεργες εποχές όπου και ένα βλέμμα κάποιος μπορεί να το θεωρήσει σεξουαλική παρενόχληση, και αφού τον κάνεις "ρεζίλι" για το πως συμπεριφέρονταν στην σκηνή, μετά λες ότι τον αγαπούσες και ότι είχες μια αδελφική σχέση μαζί του στην σκηνή/πλατό. Δηλαδή, με ποιο σκεπτικό;Φαινόνταν ένας εξαίσιος άνθρωπος με ταλέντο. Κρίμα να γίνεται τροφή των απανταχού φανατικών.
με το σκεπτικο του να πουλησει αντιτυπα το βιβλιαράκι της που κατω από άλλες συνθήκες ούτε 100 κοπιες δεν θα εβγαζε, γιατι ποιος νοιαζεται; Ας τα ελεγε οσο ζούσε, τωρα που πεθανε και δεν υπαρχει αντιλογος το θυμηθηκε;
Το βιβλιαρακι απο οτι καταλαβα δεν ειναι δικο της αλλα καποιου δημοσιογραφου των NewYork Times. Ισως να της πηρε συνεντευξη και αυτες οι αποκαλυψεις να ειναι αποσπασμα των οσων ειπε (εκεινη) περιγραφοντας τη σχεση της με το Ρομπιν Ουΐλιαμς. Οπως και να χει, γιατι να μην παρουσιασει και αυτες τις πτυχες της σχεσης/συνεργασιας μαζι του; Τι σχεση εχει το οτι εκεινος πεθανε (και αρα δεν υπαρχει αντιλογος); Υπονεις οτι μπορει και να λεει ψεμματα αλλα δεν υπαρχει καποιος να την αντικρουσει; Γιατι το πιθανοτερο ειναι οτι αυτα που λεει οντως εγιναν. Το ειπε και ιδια, ηταν η δεκαετια του 70. Αυτο που τωρα αναγνωριζουμε ως σεξουαλικη παρενοχληση, το 60 και το 70 ηταν 'παιχνιδιαρικη συμπεριφορα'. Και πισω και μπροστα απο τις καμερες. Υπαρχουν απειρες ταινιες του Τζειμς Μποντ με Σων Κονερι, με παρενοχλητικες συμπεριφορες -μεσα στην ταινια- πχ ο Μποντ να χτυπαει 'παιχνιδιαρικα' την παρτενερ στον ποπο και της λεει 'αντε πηγαινε τωρα, εχω κουβεντα εδω'. Αυτο τι σημαινει, οτι δεν συμπαθουμε το Σων Κονερι ως ηθοποιο; Lumidy, το οτι φαινοταν 'εξαισιος ανθρωπος με ταλεντο' πως ακυρωνει το οτι μπορει να φεροταν με αυτο τον τροπο στη συγκεκριμενη συναδελφο του; Ταλεντο ειχε σιγουρα. Το οτι φαινοταν εξαισιος ανθρωπος που το στηριζουμε; Στους ρολους που επαιζε; Δεν ξερουμε τιποτα για αυτον. Το σιγουρο ειναι οτι ναι, ηταν παρα πολυ συμπαθης και πηγη εμπνευσης για πολλους απο εμας. Και παρα πολλοι, λυπηθηκαμε πραγματικα που εφυγε απο τη ζωη. Οι Iron Maiden του αφιερωσαν το Tears of a Clown στον τελευταιο τους δισκο. Πρεπει ομως να μπορουμε να διαχωριζουμε τη συμπαθεια προς τον καλλιτεχνη ή τα συναισθηματα που μας βγαζει η τεχνη του, απο τον πραγματικο χαρακτηρα ή εστω τις συμπεριφορες (καποιες συμπεριφορες) της πραγματικης ζωης. Στο δια ταυτα. Θελω να πιστευω οτι οι συνεχεις αναφορες και αποκαλυψεις που ερχονται στο φως, σε σχεση με παραβιασεις του προσωπικου χωρου και της σεξουαλικης αξιοπρεπειας των ατομων, θα μας διδαξουν κατι στο τελος ή θα βελτιωσουν τον τροπο που αντιμετωπιζουμε ο ενας τον αλλο. (Θελω να πιστευω)
@ Scotland for Holidays 22.3.2018 | 15:05Μιας και είμεθα τόσο ακριβοδίκαιοι, ώστε να κρίνουμε έναν πεθαμένο για έναν κώλο που μάλλον χούφτωσε το 1960 ή το 1970 (ανθρωποκτονία έχει παραγραφεί από τότε στην Ελλάδα), ας πούμε και το εξής:αφού το '60 και το '70 ήταν παιχνιδιάρικη συμπεριφορά δεν μπορούμε να την κριτικάρουμε με τα σημερινά στάνταρ. Αυτό λέγεται α-να-χρο-νι-σμός.Επίσης, ζω για τη μέρα που σε ένα παιχνίδι μπάσκετ άνδρες που κάνουν κλατς στον κώλο ο ένας του άλλου θα βγει ένας θιγμένος και θα πει "α, είναι σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο της δουλειάς" (αυτό είναι αστείο, χιούμορ).Το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται κι ο παπάς κι εδώ βγάζουμε από τη μύγα ξύγκι πλέον. Μας ενδιαφέρει περισσότερο η κλειδαρότρυπα στη ζωή (και στο θάνατο apparently) διασημοτήτων παρά η ουσία.Ας πούμε και για τη σεξουαλική παρενόχληση που υπέστη η ωραία Ελένη από τον Θησέα. Ή για την κακοποίηση ζώου που υπέστη εκείνος εκεί ο ταύρος από την Πασιφάη.
Είναι φοβερό το πόσο διαφέρει η ερμηνεία του ίδιου γεγονότος με βάση τις ιδέες που έχουμε ήδη στο μυαλό μας. Εδώ η συγκεκριμένη κυρία αναφέρει συμπεριφορές που, υπό άλλες συνθήκες, θα μπορούσαν να θεωρηθούν παρενόχληση αλλά δηλώνει ξεκάθαρα ότι αυτή δεν τις εξέλαβε έτσι. Εμένα αυτή η ιστορία μου φαίνεται αντι-παράδειγμα σε αυτό που δηλώνετε, ότι οι εποχές είναι "περίεργες" και ότι ένα βλέμμα μπορεί να θεωρηθεί παρενόχληση. Ορίστε, εδώ τη χούφτωνε και δεν ενοχλήθηκε. Εσείς, επειδή από ό,τι φαίνεται δεν έχετε πειστεί για τη σοβαρότητα και την έκταση των παρενοχλήσεων που πρόσφατα αποκαλύπτονται και μάλλον θεωρείτε ότι οι γυναίκες είναι υπερβολικές ή ψεύδονται, σπεύδετε να ερμηνεύσετε και αυτή την ιστορία αποδίδοντας κάποιου είδους φταίξιμο στην κυρία. Επίσης, γενικότερα και άσχετο με τα προηγούμενα, το τι φαίνεται κάποιος μπορεί κάλλιστα να διαφέρει από το τι είναι κάποιος. Είναι η γνωστή αντίθεση μεταξύ του "φαίνεσθαι" και του "είναι". Δεν είναι επιχείρημα υπεράσπισης για το χαρακτήρα κάποιου ότι φαινόταν εξαίσιος.