Στέφανος Δημουλάς: Τι ωραία περίπτωση αυτός ο άνθρωπος

Στέφανος Δημουλάς: Τι ωραία περίπτωση αυτός ο άνθρωπος Facebook Twitter
Το να τον ακούς –και να τον βλέπεις– ακομπλεξάριστο, αλλά φίνο σ’ αυτά τα λίγα λεπτά της κριτικής του σε πείθει ότι κι αλλού θα υπάρχουν τέτοιες ωραίες πιθανότητες, απλώς οι εκάστοτε παραγωγές δεν ψάχνονται αρκετά.
0

ΑΠ’ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ που ζορίζουν τον κόσμο της επικοινωνίας και των Μέσων είναι το να πιστεύεις ότι η τηλεόραση «χαλάει» τον άνθρωπο. (Προσωπικά, δεν έχω κανένα πρόβλημα να παραδεχθώ ότι είμαι προκατειλημμένη με πολύ κόσμο της ελληνικής τηλεόρασης, αλλά, μεταξύ μας, μιλάμε για κόσμο που δεν έκανε και καμία σοβαρή προσπάθεια προς την αντίθετη κατεύθυνση).

Και μετά ξαναήρθε στην τηλεοπτική μας ζωή το Dancing With the Stars με τον άνετο τρόπο που κάθε 10-15 χρόνια επανέρχεται ή νεκρανασταίνεται ένα τηλεοπτικό προϊόν. Και η πρεμιέρα ήταν πολύ ok, πολύ χαρούμενη για τα μίζερα, ιντριγκαδόρικα δεδομένα των ελληνικών διαγωνισμών και reality, με πολύ ωραίο flow –κατά την ορολογία της κριτικής επιτροπής–, χωρίς μικροπρέπειες και τις γνωστές αηδιούλες που συνοδεύουν κάθε διαγωνιστικό project.

Και μέσα στην κριτική επιτροπή και ένα πρόσωπο γνωστό και άγνωστο μαζί. Γνωστό και καταξιωμένο στον κόσμο του χορού και του δικαιωματισμού, αλλά και στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, φρέσκο και άγνωστο για το ευρύ τηλεοπτικό κοινό.

Η τηλεόραση από τη φύση της είναι μία εξαιρετικά κουραστική δουλειά που μπορεί να συντρίψει και τους πιο γενναίους και τους πιο γενναιόδωρους. Η επικράτηση στο πεδίο της συνήθως επιτυγχάνεται από αυτόν που (τελικά) φωνάζει περισσότερο, διαθέτει το μεγαλύτερο περίσσευμα χολής ή βάζει τις σωστές τρικλοποδιές στη σωστή στιγμή.

Ο Στέφανος Δημουλάς όλα τα προηγούμενα χρόνια εργαζόταν με συνέπεια και σχετική σιωπή πάνω στην Τέχνη του. Το υπέροχο εξώφυλλο με τον πατέρα του το θυμούνται πολλοί, ωστόσο ό,τι προσλαμβάνουσα υπήρχε για την ωραία περίπτωσή του ήταν μόνο μέσα από κάποιες συνεντεύξεις και φυσικά μέσα από τη δουλειά του.

Στο επόμενο λεπτό που αποφασίστηκε η πρεμιέρα του χορευτικού διαγωνισμού, μας συστήθηκε μέσα από την κριτική επιτροπή του DWTS και λογικά, ναι, δεν είναι ακριβώς ότι δεν περιμέναμε πολλά. Είναι ότι έχουμε συνηθίσει ό,τι ακουμπά η τηλεόραση να το φτηναίνει. Ή στην καλύτερη περίπτωση, άλλος ένας επαγγελματίας σε ένα show με σχετική συνάφεια με τη δουλειά του. Τελεία και τίποτα άλλο.

Και εκεί συνέβη η έκπληξη: μετά από πάρα πολλά χρόνια ένας πραγματικά ευγενής άνθρωπος στη ζούγκλα της τηλεόρασης. Ένας πραγματικά χαρούμενος και καλοπροαίρετος άντρας σε μία συνθήκη που εξ ορισμού τρέφεται από τις μικροκακίες, τις μικρο-ίντριγκες, τις μικρο-μικρότητες. Με σωστά, αλλά όχι μουχλιασμένα ελληνικά, με χιούμορ, με καλοσύνη, με χορευτική ενσυναίσθηση, με τρόπο να πει πολλά, χωρίς να γίνει δυσάρεστος, αλλά και με φανταστικό φρένο, όταν η κατάσταση έχει μια τάση να ξεφύγει.

Μικρή παύση: για να είναι κανείς αντικειμενικός, οφείλει να ομολογήσει ότι αρκετές φορές μέσα στα χρόνια, στο «γυαλί» εμφανίστηκαν ευγενείς άνθρωποι, που, όμως, ή τους έφαγε το μαύρο σκοτάδι ή –για να το πούμε κομψά– το ασπάστηκαν.

Η τηλεόραση από τη φύση της είναι μία εξαιρετικά κουραστική δουλειά που μπορεί να συντρίψει και τους πιο γενναίους και τους πιο γενναιόδωρους. Η επικράτηση στο πεδίο της συνήθως επιτυγχάνεται από αυτόν που (τελικά) φωνάζει περισσότερο, διαθέτει το μεγαλύτερο περίσσευμα χολής ή βάζει τις σωστές τρικλοποδιές στη σωστή στιγμή.

Στέφανος Δημουλάς: Τι ωραία περίπτωση αυτός ο άνθρωπος Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Με την περίπτωση του χορευτή όλα αυτά φαίνονται ξεπερασμένα. Το να τον ακούς –και να τον βλέπεις– ακομπλεξάριστο, αλλά φίνο σ’ αυτά τα λίγα λεπτά της κριτικής του σε πείθει ότι κι αλλού θα υπάρχουν τέτοιες ωραίες πιθανότητες, απλώς οι εκάστοτε παραγωγές δεν ψάχνονται αρκετά. Ή φοβούνται να ψάξουν, επειδή η καλοσύνη και η ευγένεια έχουν άρρηκτα συσχετιστεί με την αφέλεια.

Όμως, ο Δημουλάς μόνο αφελής δεν φαίνεται. Αντίθετα μοιάζει να ξέρει πώς μιλιέται πλέον η παγκόσμια τηλεοπτική γλώσσα και χωρίς λάθη και εξυπνακισμούς την αφήνει να ακουστεί για 1-2 λεπτά μετά από κάθε χορογραφία του show, «πνίγοντας» τα ταλαιπωρημένα μάτια μας με οξυδερκή καλοσύνη που καταντά συγκινητική. Συμπεριληπτικότητα, μέχρι πρότινος ανύπαρκτες ατάκες για τις μειονότητες μέσα σε ένα ελαφρύ τηλεοπτικό σόου, νοήματα αλληλεγγύης προς τις μειονότητες; Είναι για να πετάμε από τη χαρά μας μ’ αυτό που μας βρήκε!

Μπορεί και να ευθύνεται η φυσικότητα στη συμπεριφορά του, άλλο εξαφανισμένο κι αυτό! Ένας άνθρωπος που μιλάει και κινείται κανονικά, χωρίς να κρυφοκοιτάει τη φράντζα του στο μόνιτορ, χωρίς να ανησυχεί για τις θέσεις του, χωρίς να παλεύει να μας κερδίσει με το ζόρι, σαν να τον έχουμε ήδη στο σαλόνι κάπως...

Με την ελπίδα ότι ο Δημουλάς άθελά του συνεχίζει τον ωραίο τρόπο του Σεργουλόπουλου στις ψυχαγωγικές εκπομπές (κάτι που το είδαμε και με τον Παύλο Χάππιλο ως παίκτη του MasterChef), με την ελπίδα ότι δεν θα αλλάξει και με την ελπίδα ότι –πού θα πάει;– θα υπάρξει μια τέτοια ωραία περίπτωση και στο «μέτωπο» της γυναικείας παρουσίασης (πλην της κυρίας Καγιά και της ανεπιτήδευτης Έλενας Λιζάρδου), για πρώτη φορά μετά από καιρό κλείνουμε το μάτι σε άνθρωπο της ελληνικής τηλεόρασης (και ευχόμαστε για την κλωνοποίησή του!).

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Στέφανος Δημουλάς: «Η αντίθεση μαύρου και άσπρου κύκνου μέσα μου με κρατά σε ισορροπία»

Χορός / Στέφανος Δημουλάς: «Η αντίθεση μαύρου και άσπρου κύκνου μέσα μου με κρατά σε ισορροπία»

Ο Βολιώτης χορευτής που φωτογραφήθηκε με τον πατέρα του στο υπέροχο εξώφυλλο του περιοδικού Attitude, συμμετέχει σε παραγωγές της Βασιλικής Όπερας του Λονδίνου, δουλεύει σε γκέι μπαρ του Σόχο και προετοιμάζεται για την καλύτερη σεζόν της καριέρας του (μέχρι τώρα).
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
«Το MasterChef ήταν για μένα ένα κοινωνικό πείραμα»: Ο Παύλος Χάππιλος στην πρώτη του συνέντευξη

TV & Media / «Το MasterChef ήταν για μένα ένα κοινωνικό πείραμα»: Ο Παύλος Χάππιλος στην πρώτη του συνέντευξη

Ο Παυλίτος του MasterChef. ο πιο αισιόδοξος, φωτεινός και αγαπητός παίκτης ριάλιτι που έχει βγάλει η ελληνική τηλεόραση, μιλά για τα παιδικά χρόνια και τις εμπειρίες του, αποκαλύπτει τα σχέδιά του και θυμάται τη φορά που ντύθηκε Medulla για να συναντήσει την Björk.
M. HULOT

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ