Είμαστε έτοιμοι για μια ποδοσφαιρική Σταχτοπούτα;

Είμαστε έτοιμοι για μια ποδοσφαιρική Σταχτοπούτα; Facebook Twitter
Το ποδόσφαιρο θρέφεται από την έκπληξη και από τα δράματα. Χτίζει τη δημοφιλία του γύρω από ιστορίες, συχνά γύρω και από μύθους. Η πεποίθηση ότι όλοι μπορούν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο και όχι απλού κομπάρσου μεγαλώνει το ενδιαφέρον για την παράσταση
1

Βλέπουμε το Μουντιάλ των εκπλήξεων λοιπόν; Αν κρίνουμε με βάση το βάρος κάθε φανέλας, ναι. Αν το καλοσκεφτούμε, βέβαια, όχι ιδιαίτερα. Δίκαια αποτελέσματα είδαμε μέχρι τώρα.

Η παγκόσμια πρωταθλήτρια Γερμανία αποκλείστηκε, αλλά η «κατάρα του πρωταθλητή» είχε ξαναχτυπήσει το 2002 (Γαλλία), το 2010 (Ιταλία), το 2014 (Ισπανία).


Από τα πολύ «βαριά ονόματα» μόνο η θλιβερή Αργεντινή αποκλείστηκε και αυτή από την Γαλλία που θεωρείται το δεύτερο φαβορί για κατάκτηση του τίτλου.

Τα καλά της παγκοσμιοποίησης είναι αυτά. Όταν οι περισσότεροι διεθνείς μιας μικρομεσαίας ομάδας παίζουν σε προηγμένα πρωταθλήματα πλούσιων χωρών, είναι λογικό να απομυθοποιούν καταστάσεις και να αισθάνονται οι ίδιοι, ατομικά, πολύ πιο ανταγωνιστικοί

Δεν είναι ότι ήρθαν τα πάνω-κάτω, λοιπόν, είναι ότι επιβεβαιώθηκε πως οι αποστάσεις μεταξύ των μικρών και των μεγάλων έχουν μικρύνει. Οι μικροί μεγάλωσαν και οι μεγάλοι δεν προκαλούν το δέος που κάποτε προκαλούσαν.

Τα καλά της παγκοσμιοποίησης είναι αυτά. Όταν οι περισσότεροι διεθνείς μιας μικρομεσαίας ομάδας παίζουν σε προηγμένα πρωταθλήματα πλούσιων χωρών, είναι λογικό να απομυθοποιούν καταστάσεις και να αισθάνονται οι ίδιοι, ατομικά, πολύ πιο ανταγωνιστικοί.

Τι δέος να νιώσουν και απέναντι σε ποιον π.χ. οι Κροάτες; Ο Μόντριτς, ο Ράκιτιτς και Μάτζουκιτς έχουν πάρει τα πάντα με Ρεάλ και Μπαρτσελόνα και Μπάγερν και Γιουβέντους. Όλη σχεδόν η 11αδα τους διαπρέπει στο ισπανικό, το ιταλικό και το γαλλικό πρωτάθλημα.


Κάτι παρόμοιο συμβαίνει με τις περισσότερες ομάδες. Γι' αυτό είχαμε αρκετές εκπλήξεις και σε αυτό το Μουντιάλ αλλά και στο προηγούμενο.

Η εξέλιξη αυτή, ειδικά σε επίπεδο εθνικών ομάδων, μόνο καλή είναι για το ποδόσφαιρο.Το ποδόσφαιρο θρέφεται από την έκπληξη και από τα δράματα. Χτίζει τη δημοφιλία του γύρω από ιστορίες, συχνά γύρω και από μύθους.

Είμαστε έτοιμοι για μια ποδοσφαιρική Σταχτοπούτα; Facebook Twitter
Τι δέος να νιώσουν και απέναντι σε ποιον π.χ. οι Κροάτες; Ο Μόντριτς, ο Ράκιτιτς και Μάτζουκιτς έχουν πάρει τα πάντα με Ρεάλ και Μπαρτσελόνα και Μπάγερν και Γιουβέντους. Όλη σχεδόν η 11αδα τους διαπρέπει στο ισπανικό, το ιταλικό και το γαλλικό πρωτάθλημα.

Η πεποίθηση ότι όλοι μπορούν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο και όχι απλού κομπάρσου μεγαλώνει το ενδιαφέρον για την παράσταση.


Ιστορίες όπως της Δανίας στο Εuro-1992, που οι παίκτες της ήρθαν από τις παραλίες και κέρδισαν τον τίτλο, της Ελλάδας το 2004, της Λέστερ πρόπερσι στην premier league ανανεώνουν το ίδιο το άθλημα.


Εξάλλου η ίδια η φύση και η δημοφιλία του ποδοσφαίρου οφείλεται, μεταξύ άλλων, στο ότι παίζεται από πολλούς. Κοντούς και ψηλούς, πλούσιους και φτωχούς, σε πόλεις και σε χωριά.


Το να μην είναι η διεκδίκηση των τίτλων υπόθεση ενός κλειστού κλαμπ ομάδων ή χωρών ακόμα κι αν πρόσκαιρα πλήττει «εμπορικά» κάποιους αγώνες, μακροπρόθεσμα ωφελεί το ίδιο το άθλημα.


Για τους λόγους που είναι δημοφιλής ο μύθος του Δαυΐδ με τον Γολιάθ. Και που διαβάζεται ακόμα το παραμύθι της «Σταχτοπούτας».

1

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Υπάρχει το βελγικό ποδόσφαιρο;

Αθλητισμός / Υπάρχει το βελγικό ποδόσφαιρο;

Η χθεσινή εντυπωσιακή νίκη του Βελγίου επί της Ιαπωνίας, ίσως στο καλύτερο έως τώρα ματς του φετινού Μουντιάλ, ήρθε να διαψεύσει εμπράκτως την παραδοξολογία, ότι το Βέλγιο δεν υπάρχει. Υπάρχει και έχει μια Εθνική που παίζει ωραία μπάλα και πρόσφερε χθες ακόμη ένα επιχείρημα στην άποψη ότι βλέπουμε ένα πολύ ωραίο Μουντιάλ
ΜΟΥΝΤΙΑΛ 2018 | ΑΠΟ ΤΗ ΔΡ. ΓΚΡΟΥΣΕΝΚΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νίκος Παπαγγελής: Οι περιορισμοί που θέτουμε στον εαυτό μας, είναι μόνο στο μυαλό μας

Αθλητισμός / Νίκος Παπαγγελής: Οι περιορισμοί που θέτουμε στον εαυτό μας, είναι μόνο στο μυαλό μας

Ο Νίκος Παπαγγελής, παραολυμπιονίκης στο άθλημα της ποδηλασίας, μιλά για τις διακρίσεις που έχει δεχθεί από τότε που ακρωτηριάστηκε το πόδι του σε ηλικία 14 ετών, δίνει ξεκάθαρο μήνυμα κατά των διακρίσεων και ανυπομονεί για τη συμμετοχή του στους Παραολυμπιακούς Αγώνες 2024 στο Παρίσι, με την έμπρακτη στήριξη της Visa.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Πατέρας τερμάτισε τον Μαραθώνιο της Βοστώνης στη μνήμη των τριών νεκρών παιδιών του

Αθλητισμός / Πατέρας τερμάτισε τον Μαραθώνιο της Βοστώνης στη μνήμη των τριών νεκρών παιδιών του

Η σύζυγός του, Λίντσεϊ Κλάνσι, φέρεται να στραγγάλισε τα τρία τους παιδιά τον Ιανουάριο του 2023, πριν επιχειρήσει να αυτοκτονήσει πηδώντας από παράθυρο δευτέρου ορόφου
NEWSROOM

σχόλια

1 σχόλια
Πολύ σωστός και συμφωνώ. Απλά να επισημάνω ότι η Αγγλία είναι μια εντελώς ξεχωριστή περίπτωση. Είναι ένα έθνος που πάντα θα κουβαλάει στους ώμους του ότι αυτό επινόησε το ποδόσφαιρο και κήρυξε το ευαγγέλιο του "πάντα τα έθνη" Από πλευράς επιδόσεων, είναι μικρομεσαίοι. Ακόμη και αυτό που πετύχαμε εμείς το 2004, οι Άγγλοι, παρότι το λοιδορήσανε δεν το έχουν καταφέρει. Για να μην πούμε ότι μέχρι το 1950 περίπου δεν έπαιρναν μέρος στα Μουντιάλ σνομπάροντας τα, και το 90% των διεθνών αγώνων της εθνικής τους ήταν με τα ξαδέρφια μόνο (Σκωτία, Ουαλία, Βόρεια Ιρλανδία και Ιρλανδία) Έπρεπε να έρθει το θρυλικό στραπάτσο από τις ΗΠΑ το 1950 για να τους στείλουν σπίτι τους από τον πρώτο γύρο και πολύ περισσότερο, η διπλή ισοπέδωση από την Ουγγαρία το 1953, για να καταλάβουν ότι οι μαθητές είχαν προοδεύσει πολύ περισσότερο από τον δάσκαλο. Αυτό το σχιζοφρενικό μείγμα υπεροψίας και αυτομείωσης δεν τους εγκατέλειψε όμως ποτέ, μαζί με το άγχος ότι πάντα έχουν να αποδείξουν κάτι παραπάνω από όλους τους άλλους. Νομίζω η Σουηδία, θα τους στείλει για ακόμη μια φορά, σπίτι τους πριν τη δόξα.