» Ανυπομονώ να διαβάσω το And the Hippos were Boiled in their Tanks, το ανέκδοτο μυθιστορήμα των Γουίλιαμ Μπάροουζ και Τζακ Κέρουακ που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Τόπος το φθινόπωρο, ταυτόχρονα με την παγκόσμια κυκλοφορία του μυθιστορήματος. Στις 14 Αυγούστου του 1944, ο Λουσιάν Καρ, ποιητής και φίλος του Κέρουακ, μαχαίρωσε θανάσιμα τον Ντέιβιντ Κάμερερ και πέταξε το πτώμα του στον ποταμό Χάντσον. Για αρκετό διάστημα ο Κάμερερ φλέρταρε τολμηρά τον νεαρότερο Καρ δίχως εκείνος να αποκρούει σθεναρά τις ερωτικές του επιθέσεις. Ύστερα όμως από έντονες πιέσεις έξι χρόνων ο Καρ αναγκάστηκε να αμυνθεί απέναντι στον φορτικό του φίλο. Tην άλλη μέρα του φόνου ο Καρ, με τα ρούχα του καταματωμένα, παρουσιάστηκε στους φίλους του Μπιλ (Μπάροουζ) και Τζακ (Κέρουακ) ζητώντας τη βοήθειά τους. Όταν αργότερα ο Καρ παραδόθηκε στην Αστυνομία, ο Κέρουακ και ο Μπάροουζ συνελήφθησαν με την κατηγορία ότι απέκρυψαν το έγκλημα. Ύστερα όμως από λίγους μήνες αυτό το έγκλημα τράβηξε ξανά την προσοχή τους. Ο Μπάροουζ και ο Κέρουακ αποφάσισαν να συνεργαστούν στη συγγραφή ενός μυθιστορήματος που θα είχε βάση αυτή την τραγική ιστορία. Δούλευαν τα κεφάλαια εναλλάξ, ένα ο Μπάροουζ ένα ο Κέρουακ, όπου ο μεν πρώτος έγραφε ως Will Denison, ένας μπάρμπαν χωμένος για τα καλά στον υπόκοσμο, και ο δεύτερος ως Mike Ryko, ένας αλκοολικός του Εμπορικού Ναυτικού ντυμένος πάντα στο χακί.
Κατερίνα Ι. Ανέστη
» Περιμένω την επιστροφή του Pinch στην Αθήνα το φθινόπωρο για να ξαναζήσουμε τις καταπληκτικές στιγμές του Synch. Και μάλιστα χωρίς είσοδο! Μαζί του θα είναι η «αφρόκρεμα» των αντιπροσώπων του αγγλικού dubstep, με τον ήχο του Μπρίστολ να έχει την τιμητική του σε μια βραδιά που αναμένεται όσο τίποτα αυτό τον Οκτώβρη. Μαζί με τον πρώτο δίσκο του Larry Gus. Με αγωνία.
Μ.Ηulot
» Για τα πανηγύρια είμαστε, και πανηγύρια περιμένουμε. Εξετάζοντας το άρθρο της Σοφίας Ιγνατίδου στο Summer LifΟ, μου δημιουργήθηκε μια ανείπωτη προσμονή για το πανηγύρι της Λαγκάδας ανήμερα Δεκαπενταύγουστο στην Ικαρία. Εκεί που λένε πως γκρούβαλοι και παλικάρια γίνονται μαλλιά κουβάρια. Φημισμένη η Ικαρία για τον ικαριώτικό της, φημισμένη για το αραλίκι της, φημισμένη όμως και για τα πανηγύρια της. Ειδικά όταν η αγαπημένη μας Παναγιά αφήνει τα Μεγαλόχαρη και Βρεφοκρατούσα στην άκρη και γίνεται raver. Οι περιγραφές μιλάνε για τη Λαγκάδα ως ένα μέρος που βρίσκεται στη μέση του πουθενά. Ξεκινάει στις 11 το πρωί. Φαΐ, «ξύδι» και το «πώς το τρίβουν το πιπέρι» στη διαπασών. Η «σεμνή» τελετή λήγει περίπου στις εφτά το απόγευμα. Οι πιο δυνατοί και ακαμάτηδες συνεχίζουν σε after πανηγύρι στην Ακαμάτρα. Καλά κουράγια και δύναμη, αφού και η διασκέδαση θέλει την «ταλαιπωρία» της…
Σταύρος Διοσκουρίδης
σχόλια