Σε μια κοινότητα είκοσι χιλιάδων κατοίκων της Νοτιοδυτικής Γαλλίας, στο Cahors, μια περιοχή γνωστή για το κόκκινο κρασί της, ένας ολόχρυσος κινηματογράφος δεσπόζει στην κεντρική πλατεία φωτίζοντας ακόμα και τη νύχτα ένα κέντρο στο οποίο συγκεντρώνονται οι κάτοικοι για να δουν ταινίες ή να κάνουν τον περίπατό τους γύρω από αυτό.
Η γαλλική αρχιτεκτονική εταιρεία Antonio Virga Architecte χρησιμοποίησε διάτρητες πλινθοδομές και χρυσό μέταλλο για να τυλίξει το κτίριο και να φιλτράρει το φως ακόμα και μέσα τη νύχτα. Ο κινηματογράφος ονομάζεται Cinema Le Grand Palais, και προέρχεται από την επανένωση ενός συγκροτήματος ιστορικών κτιρίων που αρχικά χρησιμοποιήθηκαν ως μοναστήρι και στη συνέχεια ως στρατιωτική βάση - η ανατολική πτέρυγα του οποίου κάηκε το 1943.
Τα τελευταία χρόνια, ο χώρος μεταξύ των κτιρίων, χρησιμοποιήθηκε ως χώρος στάθμευσης. Με τον κινηματογράφο, ο χώρος αποκτά ταυτότητα και σύνδεση με το αστικό περιβάλλον.
Η γαλλική αρχιτεκτονική εταιρεία Antonio Virga Architecte χρησιμοποίησε διάτρητες πλινθοδομές και χρυσό μέταλλο για να τυλίξει το κτίριο και να φιλτράρει το φως ακόμα και μέσα τη νύχτα.
Η αρχιτεκτονική του κινηματογράφου αγγίζει τους παλιούς κατοίκους του Cahors, την ιστορία της πλατείας και τη χαμένη ιδέα των παλιών λαμπρών κινηματογραφικών αιθουσών.
Το Cinema Le Grand Palais με επτά αίθουσες, το οποίο περιλαμβάνει επίσης χώρο μουσείων, έχει σχεδιαστεί ως ένα σχεδόν παράξενο αντίγραφο των γύρω μπλοκ του 19ου αιώνα, που απηχεί το ύψος και τα σχήματα της οροφής τους, αλλά με έντονες χρυσές πόρτες, χωρίς παράθυρα, συμπληρώνοντας μια διαχρονική αρχιτεκτονική έκφραση.
Καθώς το Cinema Le Grand Palais απαιτούσε περισσότερο χώρο από ό,τι το κτίριο από τούβλα, στην κατασκευή του, έχει διευρυνθεί με έναν πιο σύγχρονο όγκο επενδυμένο με διάτρητο χρυσό μέταλλο. Αυτό προορίζεται να εμφανίζεται ως μια σύγχρονη επέκταση στη "διαχρονική" μορφή τούβλου. Τα διάτρητα σχήματα που συναντώνται συχνότερα στην παραδοσιακή ισλαμική αρχιτεκτονική, έχουν δημιουργηθεί σε μεγάλες περιοχές της πρόσοψης ώστε να επιτρέπουν στο φως να εισέρχεται στον κινηματογράφο, ενώ τη νύχτα φωτίζονται από μέσα, αποκαλύπτοντας τη θέση τους στην πρόσοψη ως μια σειρά ορθογώνιων περιοχών που φαίνεται να λάμπουν, κάνοντας το κτίριο να αποκτά ελαφρότητα.
Ένα φουαγιέ διπλού ύψους και ο παρακείμενος χώρος ενός καφέ καταλαμβάνουν το μπροστινό μέρος της δομής από τούβλα, προσπελάσιμα μέσω μιας σειράς γυάλινων θυρών που σηματοδοτούνται από μια χρυσή επένδυση στην πρόσοψη.
σχόλια