«Αλόννησος: Άλλη νήσος»: Ένα καλοκαιρινό διήγημα του Άρη Σφακιανάκη για τη LiFO

«Αλόννησος: Άλλη νήσος»: Ένα καλοκαιρινό διήγημα του Άρη Σφακιανάκη για τη LiFO Facebook Twitter
Εικονογράφηση: Γιώργος Γούσης/LIFO
0

Τη γνώρισα μες απ' το Facebook και δώσαμε το πρώτο ραντεβού μας στην Αλόννησο.

Εκείνη ήταν μια ηθοποιός απ' τη Θεσσαλονίκη που αλίευε συγγραφείς μιας κάποιας ηλικίας μέσω του διαδικτυακού αραχνοϊστού. Ισως να προσδοκούσε πως θα χρησίμευε στα θαλερά αυτά γερόντια ως μούσα σ' ενα μυθιστόρημα ή σε κάποιο μονόπρακτο - στην εσχάτη των περιπτώσεων.

Εγώ ήμουν το θαλερό γερόντιο.

Η Ελοΐζ -γιατί το δικό μου όνομα ήταν Αβελάρδος- φαινόταν πολύ όμορφη για να 'ναι αληθινή. Όσοι χρησιμοποιούν το Facebook ως μέσο γνωριμιών θα έχουν συχνά διαπιστώσει αυτή την οφθαλμαπάτη - να περιμένεις συλφίδα και να εμφανίζεται φάλαινα, να βλέπεις νεαρό με χαίτη και να εμφανίζεται φαλακρός μεσήλιξ.

Η Ελοΐζ πρότεινε να συναντηθούμε για καφέ στο Πανόραμα της Θεσσαλονίκης, εγώ αντέτεινα δείπνο στην Πανόρμου της Αθήνας. Συμφωνήσαμε τελικά να βρεθούμε κάπου στη μέση της διαδρομής κι αφού κι οι δύο απορρίψαμε τη Λάρισα ή το Δομοκό, έπεσε η ιδέα των Σποράδων.

«Έχει ιπτάμενο δελφίνι απ' τη Θεσσαλονίκη για Αλόννησο», είπα. «Γιατί δεν το παίρνεις να βρεθούμε εκεί;».

«Ωραία», είπε η σταρ. «Δεν έχω πάει ποτέ στην Αλόννησο. Είναι ευκαιρία».

Πήρα αμέσως τη Χαρίκλεια, γνωστή και ως βασίλισσα της Αλοννήσου, στο κινητό της (6932 417345). «Χαρίκλεια, προσκυνώ», είπα γαλίφικα. «Σου έχει μείνει καμιά βίλα στον Ιταλό;».

«80 ευρώ το βράδυ, με αιρ-κοντίσιον», είπε η Χαρίκλεια.

«Κόψε κάτι, βρε Χαρίκλεια», διαμαρτυρήθηκα. «Κρίση έχουμε».

«Κουραφέξαλα! Ποια κρίση;», είπε η Χαρίκλεια. «Εμείς εδώ είμαστε γεμάτοι. Χάρη σου κάνω».

Το ΔΝΤ δεν είχε φτάσει ακόμα στις Σποράδες.

Πήρα το πλοίο από την Κύμη της Εύβοιας και σε δυο ώρες ήμουν στην Αλόννησο. Δέσαμε στην καινούργια προβλήτα.

Τρεις ώρες αργότερα έφτασε το δελφίνι απ' τη Θεσσαλονίκη. Ήμουν στημένος στην αποβάθρα και περίμενα με αγωνία να εμφανιστεί η Ελοΐζ. Είχα σταυρώσει τα δάχτυλά μου και προσευχόμουν ενδόμυχα να μην προκύψει κανένα κήτος. Κάποτε φάνηκε στη σκάλα του σκάφους μια ψιλόλιγνη κοκκινομάλλα που έμοιαζε να 'χει βγει από διαφήμιση του Ναρθίσο Ροντρίγκεζ. Μου κόπηκαν τα γόνατα. Εκείνη ήταν μια θεά κι εγώ ένας πληβείος. Γιατί να μην έχω προμηθευτεί ενα περουκίνι για τη φαλάκρα μου; Γιατί να μην έχω ξυρίσει το γκρίζο υπογένειο; Γιατί να μην έχω κάνει περισσότερη γυμναστική τον χειμώνα (τζάμπα πήγε η εγγραφή στο Holmes).

Η Ελοΐζ φορούσε ένα μακρύ βιολετί φόρεμα κι είχε μάτια πράσινα. Στάθηκε μπροστά μου χαμογελώντας. «Αυτή είναι λοιπόν η Αλόννησος», είπε.

Σηκώθηκα στις μύτες των ποδιών μου για να τη φιλήσω (στηριζόταν πάνω σε κάτι πλατφόρμες που της πρόσθεταν 15 πόντους ύψος). Ύστερα, πήρα απ' τα χέρια της το Λουί Βιτόν σακ-βουαγιάζ της και την οδήγησα στο Φιατάκι που 'χα νοικιάσει (20 ευρώ τη μέρα, καθόλου άσχημα).

«Αυτό που βλέπεις δεν είναι παρά το λιμάνι», είπα. «Σε λίγο θα δεις την πραγματική Αλόννησο».

Στον δρόμο για τη Στενή Βάλα όπου θα μέναμε της έδειξα από ψηλά τις παραλίες της Χρυσής Μηλιάς με τα νερά που θύμιζαν Μαλδίβες, τον Λεφτό Γυαλό που έμοιαζε Καραϊβική, το Κοκκινόκαστρο που έφερνε σε Γκόα. Η φίλη μου είχε μείνει μ' ανοιχτό το στόμα. Από τη γη ερχότανε το άρωμα του θυμαριού κι από τα δέντρα οι φωνές των τζιτζικιών.

«Δεν μοιάζει με τον Κήπο της Εδέμ;», είπα εγώ που ξαναδιάβαζα εκείνο τον καιρό τη Βίβλο.

«Πολύ καλύτερος», είπε η Ελοΐζ. «Αυτός εδώ έχει και θάλασσα».

Καταλύσαμε στις βίλες του Ιταλού. Απέναντί μας απλωνότανε το Αιγαίο Πέλαγος και το ξερονήσι της Περιστέρας. Φυσούσε ενα αεράκι δροσερό. Κλείσαμε τα πορτόφυλλα και πηδήξαμε στο κρεβάτι.

Ακολούθησε μια απ' τις πιο ωραίες βδομάδες της ζωής μου. Κολυμπήσαμε νύχτα με πανσέληνο στα διάφανα νερά του Αγίου Δημητρίου. Φάγαμε αστακομακαρονάδα στην Τασία -εντάξει, ακούγεται κοινότοπο, μα τέτοια δεν έχετε ξαναδοκιμάσει-, γευτήκαμε τη σωστή ιταλική κουζίνα του Λίβιο στο Ίκιον κι απολαύσαμε τα γλυκά και τη φιλοξενία της Κατίνας στη Στενή Βάλα.

Στο γραφικό Παλιό Χωριό -μια μινιατούρα αισθητικής- κάναμε βόλτες πιασμένοι χέρι χέρι και δειπνήσαμε στην Αστροφεγγιά του Γιάννη και στην ταβέρνα του Μπάμπη του πυροσβέστη (που μας φίλεψε ενα βαζάκι μαρμελάδα απ' τις πορτοκαλιές του). Είδαμε κι έναν άσπρο ανεμόμυλο εκεί πάνω, που μάθαμε ότι νοικιάζεται ως κατάλυμα απ' τον Αντώνη τον Αράπογλου (6976 150454) κι υποσχεθήκαμε την άλλη φορά να μείνουμε στο κτίσμα αυτό που δεσπόζει στον λόφο - άσε που δεν έχω μείνει ποτέ σε ανεμόμυλο.

Έχει ωστόσο μια κατάρα η Αλόννησος: ποτέ δεν έχω ξαναγυρίσει εκεί με την ίδια γυναίκα - κάποιοι αυτό θα το 'λεγαν ευτυχία.

Αν ύστερα απ' όλα αυτά μου ζητούσαν να χωρέσω την Αλόννησο σε μια λέξη, θα έλεγα πως είναι: ζεν. Πώς λέμε ζεν-βούδας ή ζεν-ζορμπάς κατά τον Όσο. Ζεν-Αλόννησος. Μια πραγματική Άλλη νήσος.

Πρώτη δημοσίευση στην έντυπη LiFO τον Ιούλιο του 2010

0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής και της επιτυχίας της»

Βιβλίο / Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής της»

Από τη Βαβυλώνα ως την Αθήνα, ο διάσημος ιστορικός και συγγραφέας βλέπει τις πόλεις ως ζωντανούς οργανισμούς, όπου η ιστορία γράφεται από τους ανθρώπους και όχι από τα κτίρια – με δημόσιες διεκδικήσεις και αντιστάσεις στο gentrification.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
10 βιβλία που διαπνέονται από 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Βιβλίο / 10 βιβλία για 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Δεν είναι λίγα τα βιβλία που ξεδίπλωσαν και ενίοτε αποθέωσαν κρυφές ή φανερές μεριές της Ελλάδας και κατέληξαν να γίνουν συνώνυμα συγκεκριμένων τόπων. Από τις ονειρικές, σχεδόν ψυχεδελικές Σπέτσες στον Μάγο του Φόουλς μέχρι τη Μάνη του Φέρμορ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ / Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

Ο Αυτοκράτορας της Χαράς είναι ένα λογοτεχνικό επίτευγμα. Ένα μεγάλο μυθιστόρημα με ιστορίες απλών ανθρώπων που τις σχέσεις τους ορίζουν η καλοσύνη και η αλληλεγγύη. Με αφορμή την κυκλοφορία του, ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς της γενιάς του μιλάει για τη λογοτεχνία, τους ήρωές του, την queer ταυτότητα και την κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην Αμερική του Τραμπ σε μια συνέντευξη-ποταμό.
M. HULOT
Η Λυδία Κονιόρδου διαβάζει τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο oυρανός κατακόκκινος»

Lifo Videos / «Ιδού εγώ»: Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει το «Ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο LIFO.gr

O απολογισμός ζωής μιας γυναίκας που βλέπει γύρω της τον κόσμο να διαλύεται, η προσωπική εμπλοκή στη συλλογική μνήμη, μια ποιητική εκδοχή της δυστυχίας που γεννά η σύγχρονη πραγματικότητα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Βιβλίο / Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Με ένα πλούσιο πρόγραμμα με καλεσμένους από 16 χώρες και τιμώμενο πρόσωπο τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, το φετινό φεστιβάλ σημείωσε τη μεγαλύτερη προσέλευση στην ιστορία του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

The Review / Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου, με αφορμή τη νέα έκδοση του έργου του Ζαν Ζενέ, εξετάζουν τους λόγους που μπορεί να μας αφορά ακόμα και σήμερα το θρυλικό βιβλίο του 1945. ― ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM