Η άνθηση του ελληνικού χορού στην Πειραιώς 260

Η άνθηση του ελληνικού χορού στην Πειραιώς 260 Facebook Twitter
«Σε μια εποχή που η απογοήτευση και ο φόβος προκύπτουν μέσα από καθημερινά συμβάντα, το ΜΙΝΤΑΤΙ προσεγγίζει τον χορό ως βασικό θεμέλιο της ανθρώπινης επαφής», λέει η Τζένη Αργυρίου. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO
0

Τζένη Αργυρίου

Σκέψεις: Θα έλεγα ότι η ουσία της παράστασης ΜΙΝΤΑΤΙ είναι να μοιράζεσαι κάτι κοινό με ένα σύνολο ανθρώπων, μια κοινότητα. Αυτή θεωρώ ότι είναι και η ουσία της καλλιτεχνικής έκφρασης εν γένει. Δημιουργείς έναν κόσμο, τον οποίο εκθέτεις στο κοινό και μέσα από αυτή την εφήμερη δράση μοιράζεσαι ιδέες, ερωτήματα, ανησυχίες, οράματα, φόβους και ελπίδες, ελπίζοντας ότι η ανάγκη που σε οδήγησε στη δημιουργία αυτή δεν είναι μόνο προσωπική αλλά και συλλογική.

Ορισμός: Μιντάτι στην Ήπειρο αλλά και ξέλαση στην Πελοπόννησο, αργατία στον Πόντο, αλλαξιά στην Ικαρία, αμπασάδα στις Κυκλάδες είναι ονομασίες που χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν για τη συλλογική εργασία των μελών μιας κοινότητας για την παραγωγή ενός κοινωφελούς έργου, και ήταν μέρος της ζωής τους. Πρόκειται για ένα έθιμο που βασίζεται αδιαπραγμάτευτα στην αλληλοβοήθεια και την αλληλεγγύη, δύο αξίες πολύ κεντρικές που στις μέρες μας τείνουν να ξεχαστούν.

«Ερμηνευτές/ερμηνεύτριες, μουσικοί και κοινό συνυπάρχουν σε έναν ορισμένο χώρο και χρόνο, μοιράζονται έναν κόσμο και συμμετέχουν σε ένα είδος τελετουργίας που μας καλεί να αισθανθούμε ζωντανά μέλη μιας κοινότητας».

Πρόθεση: Σε μια εποχή που η απογοήτευση και ο φόβος προκύπτουν μέσα από καθημερινά συμβάντα, το ΜΙΝΤΑΤΙ προσεγγίζει τον χορό ως βασικό θεμέλιο της ανθρώπινης επαφής και ως μέσο επανασύνδεσής μας με τη φύση και την κοινότητα – αυτή που ήδη υπάρχει και αυτή που δημιουργείται κάθε φορά σε μια συνεύρεση, όπως η μάζωξη για να παρακολουθήσουμε μια παράσταση. Εκεί ερμηνευτές/ερμηνεύτριες, μουσικοί και κοινό συνυπάρχουν σε έναν ορισμένο χώρο και χρόνο, μοιράζονται έναν κόσμο και συμμετέχουν σε ένα είδος τελετουργίας που μας καλεί να αισθανθούμε ζωντανά μέλη μιας κοινότητας.

Η άνθηση του ελληνικού χορού στην Πειραιώς 260 Facebook Twitter
«Η ουσία της παράστασης ΜΙΝΤΑΤΙ είναι να μοιράζεσαι κάτι κοινό με ένα σύνολο ανθρώπων, μια κοινότητα». Φωτ.: Νύσος Βασιλόπουλος

ΜΙΝΤΑΤΙ
Πειραιώς 260 (Δ), 3-4/7, 21:00

Χαρά Κότσαλη

Η άνθηση του ελληνικού χορού στην Πειραιώς 260 Facebook Twitter
«Το Βorborygmi είναι μια περφόρμανς για τη δύναμη του θορύβου». Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Το Βorborygmi είναι μια περφόρμανς για τη δύναμη του θορύβου και αντλεί έμπνευση από την ιστορία του μουσικού ιδιώματος της noise αλλά και από τη γενεαλογία του κοινωνικού θορύβου. Όπου ως θόρυβος ορίζεται καθετί μη καταχωρισμένο, που δεν περνά το κατώφλι της ακουστότητας ή δεν λογίζεται ως μετρήσιμη πληροφορία, δεν μεταφράζεται, δεν μεταπωλείται, δεν απλοποιείται.

Ένα άλλο συντακτικό ήχων που υπερασπίζεται την πολυπλοκότητα απέναντι στη βία της ευκρίνειας. Δύο σώματα συνυπάρχουν σε έναν χώρο πολλαπλών πιθανοτήτων και μηδενικών προοπτικών. Υπερασπίζονται την αξία του αντιπαραγωγικού κόπου του χορού, ανακαλύπτουν τη χαρά της διάλυσης, σχετίζονται και αγαπιούνται μέσα από τη συνακρόαση, τη σύγκρουση και τον σαματά.

Η άνθηση του ελληνικού χορού στην Πειραιώς 260 Facebook Twitter
«Δύο σώματα συνυπάρχουν σε έναν χώρο πολλαπλών πιθανοτήτων και μηδενικών προοπτικών». Φωτ.: Karol Jarek

Αποκρύπτουν τα ίχνη τους, βαδίζοντας στα βήματα των πολλών που έχουν περάσει από το ίδιο μέρος κι εκείνων που δεν έχουν ακόμα υπάρξει. Αποτίουν φόρο τιμής στην ιστορία του μουσικού και κοινωνικού θορύβου, στις δύσαρθρες και ανηχοϊκές φωνές. Κουράζονται μαζί, διαλύονται μαζί και αράζουν άσκοπα μαζί. Βυθισμένες σε έναν συχνοτικό βυθό φυσικών και ιστορικών υποήχων, χορεύουν στο τέμπο μιας συλλογικής ταχυκαρδίας.  

Borborygmi
Πειραιώς 260 (E), 19-20/7 & 21:30, 21/7, 20:00

Αναστασία Βαλσαμάκη

Η άνθηση του ελληνικού χορού στην Πειραιώς 260 Facebook Twitter
«Μπορούν οι χορεύτριες/χορευτές να παρασύρουν το κοινό στη διαδρομή τους;» Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Γυρνώντας το βλέμμα των χορευτριών/χορευτών προς τα πίσω και αντιστρέφοντας την κλασική θεατρική απεύθυνση και εστίαση, στο THE VERSO δουλέψαμε γύρω από τη δημιουργία μιας σειράς από ατμοσφαιρικές εικόνες που εναλλάσσονται μεταξύ κινούμενων και στατικών τοπίων. Η σκηνική δράση δημιουργεί την αίσθηση ενός ταξιδιού, άλλοτε θυμίζοντας έναν περίπατο στη «φύση», άλλοτε το αγνάντεμα ενός «τοπίου» και άλλοτε μια χορευτική «μάχη» απέναντι σε μυστηριώδεις δυνάμεις.

Σε αυτήν τη διαδρομή, όμως, μόνο οι θεατές μπορούν να βλέπουν τις φιγούρες και ακόμα πιο πέρα από αυτές, ενώ εκείνες δεν έχουν καμία επαφή μαζί τους. Μπορούν οι χορεύτριες/χορευτές να παρασύρουν το κοινό στη διαδρομή τους;

Η άνθηση του ελληνικού χορού στην Πειραιώς 260 Facebook Twitter
«Στο THE VERSO δουλέψαμε γύρω από τη δημιουργία μιας σειράς από ατμοσφαιρικές εικόνες που εναλλάσσονται μεταξύ κινούμενων και στατικών τοπίων». Φωτ.: Δήμητρα Τζάνου

Αναπτύσσεται, άραγε, η αίσθηση ενός κοινού προορισμού; Εμπνεόμενες από το ρομαντικό κίνημα ζωγραφικής και την ιδέα του Rückenfigur, το έργο αυτό αποτελεί για εμάς μια απόπειρα χορογραφικής και δραματουργικής εξερεύνησης της έννοιας της πίσω όψης (verso) καθώς και του βάθους πεδίου χορογραφικά, σκηνικά και φωτιστικά.

THE VERSO
Πειραιώς 260 (Ε), 5-7/6, 21:00

Ηλίας Χατζηγεωργίου

Η άνθηση του ελληνικού χορού στην Πειραιώς 260 Facebook Twitter
«Τρέμουμε περήφανα ζώντας πανικούς απανωτούς». Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Το σώμα μας λικνίζεται σχεδόν ηδονικά.
O φόβος είναι τόσο κοντά με τον ενθουσιασμό.
Το τρέμουλο με τον έρωτα και το γάργαρο γέλιο.
Τα χείλη μας τρέμουν σαν λάγνα χείλη που πρωτοφιλούν.
Αγκαλιαζόμαστε αμήχανα και με καχυποψία.
Και σπάμε τα μούτρα μας, ο ένας πάνω στον άλλο, τρέχοντας να διαφύγουμε. 

Αυτή είναι η ζωή μας και έχει ομορφιά και ποίηση.
Τα δόντια μας σπάνε από τον τρόμο.
Οι μύες και τα κόκαλα σφίγγονται.
Ως το σημείο της θραύσης.
Οι κλειδώσεις μας μετατοπίζονται ανεξέλεγκτα.
Το στομάχι μας συσπάται.
Θα ξεράσουμε ή θα γελάσουμε ή θα τραγουδήσουμε.
Και η ίδια η φωνή μας θα μας τρομάξει ξανά.

Τρέμουμε περήφανα ζώντας πανικούς απανωτούς.

Στην προσπάθεια να γλιτώσουμε δημιουργούμε τον κόσμο μας.
Έναν κόσμο αποφυγής ορατών και αοράτων κινδύνων.
Κρυβόμαστε πίσω από αντικείμενα.
Πίσω από τους άλλους που φοβούνται και αυτοί.
Πίσω από το δάκτυλό μας.
Ο φόβος μάς έγινε συνήθεια.
Οι ασθματικές μας φωνές μεταδίδουν.
Θέλουμε κι άλλο. Θέλουμε κι άλλα φριχτά σενάρια.
Θέλουμε κι άλλες απειλές, θελουμε κι άλλους δυνάστες,
τιμωρούς. Θέλουμε κι άλλους φοβισμένους απογόνους.
Πώς θα ζήσουμε χωρίς τον φόβο;
—Ας το γιορτάσουμε. Να στήσουμε ένα πάρτι.
Και με χέρια τρεμάμενα να φτιάξουμε μια τούρτα.
Να ακούσουμε τα τραγούδια μας που μας φέρνουν πανικό.
Και να χορέψουμε φοβισμένα.

Scared - Μια κινητική αλληγορία για τον φόβο
Πειραιώς 260 (Ε), 9-11/7, 21:00

Ερμίρα Γκόρο

Η άνθηση του ελληνικού χορού στην Πειραιώς 260 Facebook Twitter
«Αγκαλιάζοντας τη θεματική ουσία του Τέλους, κάθε δημιουργός θα αντλήσει έμπνευση από αυτό, εμφυσώντας τη μοναδική καλλιτεχνική του γλώσσα στην παράσταση». Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Προσκαλέσαμε τους καταξιωμένους καλλιτέχνες Maria Hassabi, Hannes Langolf και Ιωάννα Παρασκευοπούλου σε ένα συλλογικό εγχείρημα, όπου ενώνουν τις δημιουργικές τους δυνάμεις για να συγκροτήσουν μια σόλο παράσταση, της οποίας θα είναι η κεντρική ερμηνεύτρια.

Κάθε καλλιτέχνης θα συνεισφέρει με τη μοναδική οπτική και καλλιτεχνική του όραση στη δημιουργία μιας πολυδιάστατης χορογραφικής εμπειρίας. Αγκαλιάζοντας τη θεματική ουσία του Τέλους, κάθε δημιουργός θα αντλήσει έμπνευση από αυτό, εμφυσώντας τη μοναδική καλλιτεχνική του γλώσσα στην παράσταση.

TELOS
Πειραιώς 260 (Β), 9-11/7, 21:00

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Θέατρο
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ