Η έκφραση «πάμε για σούσι σήμερα το βράδυ» πρωτοακούστηκε πριν από τέσσερις δεκαετίες στην Αθήνα, που έκτοτε δείχνει να προτιμά περισσότερο τα γιαπωνέζικα ρολάκια από το ινδικό tandoori, την κινέζικη peking duck ή τα μεξικάνικα τάκος, όταν επιλέγει κάτι πέρα από το ελληνικό ή ιταλικό φαγητό.
Ο σεφ Πολυχρόνης Δαμαλάς θυμάται το 2000, όταν το take away σούσι στην Αθήνα κόστιζε ανά ρολάκι πιο πολύ απ' ό,τι στο Nobu... της Νέας Υόρκης...
Αντιπροσωπευτικό φαγητό της γιαπωνέζικης κουζίνας, η οποία όμως με κανέναν τρόπο δεν εξαντλείται εκεί, το σούσι δίνει την αίσθηση της υγιεινής, ελαφριάς επιλογής για φαγητό αναγκαστικά εκτός σπιτιού, γιατί πόσοι είναι εκείνοι που καταφέρνουν να ρολάρουν τέλεια το εύθραυστο φύλλο από φύκι και να ισορροπήσουν το ξινό, το γλυκό και το αλμυρό στο ρύζι ατμού ή να προμηθευτούν τόνο και γαρίδες ημέρας; Ελάχιστοι από μας! Όπως ελάχιστα είναι και τα εστιατόρια που σερβίρουν αυθεντικό σούσι, προετοιμασμένο με ολόφρεσκο ψάρι και σε ακριβείς αναλογίες που στο μάσημα δεν αφήνουν να κυριαρχήσει η γεύση του ρυζιού στον ουρανίσκο, αλλά αντίθετα να ξεχωρίσουν όλες οι απαλές νότες του φρέσκου ψαριού και των λαχανικών με μια νοστιμιά που επιτρέπει στη δεύτερη μπουκιά την ελάχιστη προσθήκη σόγιας και όχι έναν ολοκληρωτικό εμβαπτισμό!
Στην Αθήνα μπορείς να το «προσκυνήσεις» σε δύο εστιατόρια που το σερβίρουν εξαιρετικά (το Nobu στον Αστέρα Βουλιαγμένης και το Kiku στο Κολωνάκι), δίνοντας την πρέπουσα σημασία στη φρεσκάδα του ψαριού και σεβασμό στην όλη προετοιμασία του. Μπορείς, στο άλλο άκρο, να το γευτείς χωρίς να ξοδευτείς στο Koi, που πέρσι πρωτοάνοιξε στο κέντρο, ταράζοντας τα νερά της «σουσο-Αθήνας» με τις χαμηλές του τιμές, σερβίροντάς το ως οικονομικό street food (!), όπως και στο αγαπημένο Αθηναίων και τουριστών Furin Kazan της Απόλλωνος. Μπορείς ακόμα να το προμηθευτείς από ορισμένα σούπερ-μάρκετ σε ειδικά σκαφάκια, κομπλέ με τη σόγια και το wasabi του, για να το απολαύσεις μόνος στο σπίτι ή ως εναλλακτικό μεσημεριανό στη δουλειά.
Ο σεφ Πολυχρόνης Δαμαλάς θυμάται το 2000, όταν το take away σούσι στην Αθήνα κόστιζε ανά ρολάκι πιο πολύ απ' ό,τι στο Nobu... της Νέας Υόρκης (τότε γινόντουσαν οι διορθωτικές ευρώ-δραχμής!), αλλά και πόσο κακής ποιότητας ήταν τότε το ελληνικό σούσι. Στο εξαιρετικό κολωνακιώτικο Kiku πάντως, που φέτος κλείνει 20 χρόνια λειτουργίας, εκτός από τον ίδιο, που του αρέσει να προσθέτει ασιατικές κι ελληνικές νότες στη γιαπωνέζικη κουζίνα (η μελιτζάνα ταιριάζει πολύ με το miso, με διαβεβαιώνει!), υπάρχει ειδικός σεφ για τα σούσι και ειδικός τεχνίτης για την τεμπούρα (τα τηγανητά της γιαπωνέζικης κουζίνας). Ο Γιαπωνέζος μάστερ πληρώνεται πανάκριβα για να εκτελεί κάθε βράδυ το τέλειο σούσι, σασίμι και νιγκίρι, τα ψάρια σπαρταράνε και ανανεώνονται κάθε μέρα, τα κοκτέιλ είναι εξαιρετικά και η όλη εμπειρία στο κομψό εστιατόριο ανεβάζει τον λογαριασμό ψηλά, ιδίως όταν παραγγέλνεις σούσι. Αν παραγγείλεις, όμως, μια σαλάτα κι ένα γιαπωνέζικο κυρίως πιάτο, τότε «ξεφεύγεις», με 50 ευρώ το άτομο.
Όποια κι αν είναι η επιλογή, το σούσι παραμένει το αγαπημένο έθνικ φαγητό στην Αθήνα, που στις τέσσερις δεκαετίες της παρουσίας του σχεδόν όλοι μας το δοκιμάσαμε σίγουρα παραπάνω από μια φορά! Οι πιο πολλοί, πάντως, από εμάς... κολλήσαμε!
σχόλια