Πέθανε ο τελευταίος μαυροσκούφης του Βελουχιώτη

Πέθανε ο τελευταίος μαυροσκούφης του Βελουχιώτη Facebook Twitter
71

 

Πέθανε ο τελευταίος μαυροσκούφης του Βελουχιώτη Facebook Twitter

Πέθανε σε ηλικία 92 ετών, ο τελευταίος επιζών Μαυροσκούφης του Άρη Βελουχιώτη, μια από τις πιο εμβληματικές μορφές της Εθνικής Αντίστασης ο Καπετάν Γιαννούτσος. Οι μαυροσκούφηδες ήταν η σωματοφυλακή του Άρη Βελουχιώτη. Ήταν περίπου 25 και ξεχώρισαν ως επίλεκτο σώμα του ΕΛΑΣ και ήταν επιλεγμένοι όλοι ένας προς έναν από τον ίδιο τον αρχικαπετάνιο. Οι περισσότεροι πέθαναν στο πέρασμα των χρόνων μετά από βασανιστήρια και πολυετείς φυλακίσεις.

O Αλέξης Τσίπρας τον αποχαιρέτησε μέσα από τη σελίδα του στο Facebook:

Μια από τις τελευταίες δημόσιες εμφανίσεις του ήταν στο ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ τον περασμένο Ιούλιο όταν είχε ανέβει στο βήμα με υψωμένη τη γροθιά προκαλώντας συγκίνηση στους συνέδρους.

Σε εκείνο το ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ο Γιάννης Οικονόμου είχε δηλώσει: «Στον ΣΥΡΙΖΑ συναντώ συναγωνιστές και συντρόφους που έχουν μόνο τους σκοπό να βοηθήσουν να ξεπεράσει τα πάθη του ο ελληνικός λαός. Όσα πάλεψα, για τη δημοκρατία και την ελευθερία, τα βλέπω στον ΣΥΡΙΖΑ και τα κρίνω. Όμως, το μόνο που θέλω να πω, είναι ότι τη μάχη πρέπει να τη δώσει ολόκληρος ο ελληνικός λαός, μόνο έτσι θα τα καταφέρει».

Η κηδεία του θα γίνει τη Δευτέρα στις 3 το μεσημέρι στη γενέτειρα του, στην Αμφίκλεια Φθιώτιδας. 

71

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

9 σχόλια
Έέετσι - έτσι!! Έχετε συνηθίσει να φοράτε και από μια ταμπέλα σε όποιον δεν γουστάρετε και μετά να τον δολοφονείτε με ήσυχη τη συνείδησή σας. Παλιά, όσοι διαφωνούσαν μαζί σας ήταν "μοναρχοφασίστες" και γι' αυτό άξιοι κάθε τιμωρίας. Έτσι πχ "εκτελέστηκε" ο αντιστασιακός Συνταγματάρχης Ψαρρός (και ας ήταν κεντρώος και αντιμοναρχικός) μαζί με 300 παλικάρια του - κοίτα σύμπτωση: από τον Βελουχιώτη.Σήμερα, το μενού περιλαμβάνει τη ταμπέλα των "φασιστοτζίμερων" - ποιά τύχη να μας περιμένει άραγε;;
Μα τί να κάνουμε δηλαδή; κάποιοι είναι πατριώτες, κάποιοι είναι γερμανοτσολιάδες και κάποιοι αγωνίζονται για "ενιαία και ανεξάρτητη Θράκη (!!), ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία - πλέρια λεφτεριά στους λαούς των βαλκανίων που θα σκίσουν τις άτιμες συνθήκες ανταλλαγής πληθυσμών, κτλ". Νομίζω ότι είναι σαφές που τοποθετείται ο καθένας μας.
Καλά ρε φίλε τι να σου απαντήσω σοβαρά αφού δεν μπορείς να αντιληφθείς την έννοια του ιστορικού πλαισίου και κάνεις copy/paste σεντόνια ΑΣΧΕΤΑ με το θέμα του άρθρου(τα οποία κανείς δεν διαβάζει by the way).Δεν ξέρω τι πίστευε η ηγεσία του ΕΑΜ, αλλά είμαι σίγουρος οτι σχεδόν το σύνολο των μελών του είχαν πολύ αγνές προθέσεις και δεν ονειρευόταν καταπίεση. Το τι έγινε μετά δεν έχει καμία σχέση με το ότι κάποιος που πολέμησε εναντίον ΝΑΖΙ κατακτητών πολέμησε για την δημοκρατία.Υπάρχουν κάτι παλία βιντεάκια στα οποία ένας πανεπιστήμονας-σοπράνο-ελλαδέμπορας προσπαθούσε να μας πείσει οτι ο Ισοκράτης ήταν εναντίον ενός νομοσχεδίου του ΠΑΣΟΚ. Παρότι μεγάλος επιστήμων με τεράστιο ακαδημαικό έργο, δεν μπόρεσε να αντιληφθεί την έννοια του ιστορικού πλαισίου. Επιρρεασμένος απο τον λόγο του ίσως πέφτεις στην ίδια πλάνη.
"ΑΣΧΕΤΑ με το θέμα του άρθρου "Άσχετο με το θέμα το άρθρου πως "οι μαχητές της δημοκρατίας" καθάριζαν αμάχους. Άσχετο επίσης πως "οι μαχητές της δημοκρατίας" πολεμούσαν για να εγκαθιδρύσουν ένα απολυταρχικό καθεστώς σαν και αυτά των γειτόνων μας! "σχεδόν το σύνολο των μελών του είχαν πολύ αγνές προθέσεις και δεν ονειρευόταν καταπίεση "Ναι υπήρχαν πολλοί τέτοιοι τους οποίους μάλιστα και έχω γνωρίσει (συγγενείς φίλων μου πολλοί εξ αυτών!). Υπήρχαν όμως και άλλοι. Και προπάντων ο μακαρίτης δεν ήταν οποιοδήποτε παρασυρμένο μέλος! Ήταν μαυροσκούφης του Βελουχιώτη και τα έβλεπε όλα από πρώτο χέρι!"Το τι έγινε μετά δεν έχει καμία σχέση με το ότι κάποιος που πολέμησε εναντίον ΝΑΖΙ κατακτητών πολέμησε για την δημοκρατία."Μα το κύριο χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου είναι το ότι υπήρξε πρωτοπαλίκαρο του Βελουχιώτη! Και ένας λαδέμπορας ή ένας καταδότης θα μπορούσε να είχε αρχικά λάβει μέρος στην αντίσταση (και όταν άλλαξε τα πράγματα να προσαρμόστηκε στην νέα κατάσταση και τα συμφέροντα του). Να τον ονομάσουμε και αυτόν μαχητή της δημοκρατίας;
Είναι φανερό τί συμβαίνει με τους σχολιαστές: το 80% λυπάται που δεν κέρδισαν τον πολέμο οι ιδεολογικοί τους πρόγονοι, και έτσι (τί συμφορά!) δεν καταλήξαμε σαν την Αλβανία και τη Βουλγαρία. Και επειδή η μη-φίλα προσκείμενοι προς αυτούς ιστορικοί είναι (προφανώς!) τσιράκια του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, ας δούμε τί λέει μιά αληθινή κομμουνίστρια της εποχής για τη "δημοκρατία" που κάποιοι ονειρεύονταν: "Μπούλκες, το στρατόπεδο του Όργουελ"Περίπου 5-6.000 κυνηγημένοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα και να καταφύγουν στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο, όπου ο Γιουγκοσλαβικός λαός όχι μόνο τους περιέθαλψε και τους φιλοξένησε, αλλα τους παραχώρησε για καταφύγιο ένα εγκαταλελειμένο χωριό πάνω από το Βελιγράδι, το Μπούλκες. Το Μπούλκες διαδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο κατά τον εμφύλιο πόλεμο αποτελώντας ορμητήριο και αρχηγείο του ΔΣΕ (...) ήταν μία κοινότητα στην οποία οι Έλληνες κομμουνιστές είχαν την ευκαιρία να υλοποιήσουν κάποιες από τις αρχές και τις αξίες του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος που υποστήριζαν. Μέσα στο φιλικό σοσιαλιστικό περιβάλλον του Γιουγκοσλαβικού κράτους και με πλήρη ελευθερία από τις τοπικές αρχές, αφού το Μπούλκες αποτέλεσε ξεχωριστή κρατική οντότητα, εφάρμοσαν σε μικρή κλίμακα το μοντέλο της πολιτικής οργάνωσης που επιθυμούσαν.Σύμφωνα με τα σταλινικά πρότυπα, τα οποία ασπάζονταν απολύτως ο Ζαχαριάδης, το καθεστώς που δημιουργήθηκε στο Μπούλκες ήταν αυταρχικό και αστυνομοκρατούμενο με κύριο στόχο την προστασία από τους εχθρούς, εξωτερικούς και εσωτερικούς, και τον εντοπισμό των προδοτών. Η καχυποψία επικράτησε και οι αγωνιστές παρακολουθούσαν ο ένας τον άλλο σε ένα ατέρμονο κυνήγι πρακτόρων, κατά το οποιο σπιλώθηκαν άδικα πολλοί άδολοι αγωνιστές της εθνικής αντίστασης. Επικεφαλής ορίστηκε ένας άνθρωπος της ΟΠΛΑ, και ανηψιός του Ιωαννίδη, ο Πεχτασίδης, ο οποίος αργότερα αποτέλεσε και ο ίδιος θύμα των Σταλινικών διώξεων και δολοφονήθηκε από απεσταλμένο του Ζαχαριάδη. Στον Πεχτασίδη ανατέθηκε να δημιουργήσει μία απολύτως ελεγχόμενη και αστυνομοκρατούμενη οργάνωση, καθήκον στο οποίο ανταποκρίθηκε με απόλυτη επιτυχία. Δημιούργησε μία πανίσχυρη αστυνομία και επιδόθηκε στο κυνήγι των αντιφρονούντων με ανακρίσεις και βασανιστήρια.Η πιο διεστραμμένη επινόηση άκρατου ολοκληρωτισμού υπήρξε η πεντάδα, η οποία αποτέλεσε τον βασικό πυρήνα της κοινωνικής ζωής, κυρίως στις πιο κρίσιμες ώρες της κομματικής επαγρύπνισης. Πέντε προσεχτικά επιλεγμένα άτομα, δύο ύποπτα και τρία σίγουρα απαρτίζανε την πεντάδα, παρακολουθούσαν ο καθένας τους άλλους και όφειλαν κόντρα σε κάθε νόμο της ανθρώπινης φύσης να ζούνε και να κινούνται συνέχεια ομαδικά. Μαζί και οι πέντε πήγαιναν στη δουλειά, μαζί επέστρεφαν περπατώντας πάντοτε με την ίδια διάταξη στο πεζοδρόμιο, δηλαδή τα «ύποπτα» στοιχεία βάδιζαν ανάμεσα στα «σίγουρα» ώστε να αποφευχθεί η πιθανότητα κάποιος «ύποπτος» να μιλήσει σε κάποιον ανεπιθύμητο. Μαζί και οι πέντε πήγαιναν παντού, μαζί είχαν οποιαδήποτε κοινωνική επαφή, απαγορεύονταν κάποιος να συναντήσει κάποιον ατομικά, μαζί έτρωγαν και μαζί κοιμόντουσαν. Ακόμη και τη νύχτα αν κάποιος ήθελε να πάει στο μπάνιο έπρεπε να ξυπνήσει κάποιον από την πεντάδα για να τον συνοδεύσει. Δεν υπήρχε κανένα περιθώριο ατομικής ζωής. Το άτομο δεν ήταν πλέον ξεχωριστός άνθρωπος, γινόνταν μέλος μιας ομάδας, υπατάσσσονταν απολύτως σε αυτήν και έχανε κάθε στοιχείο ατομικής ιδιαιτερότητας. Με αυτό τον τρόπο ο έλεγχος πάνω στα μέλη της ομάδας ήταν απόλυτως και συνεχής και τα «προβληματικά» μέλη της κοινότητας απομονώνονταν και αποκλείονταν από κάθε επαφή.Οι προσπάθειες του Πεχτασίδη απέδωσαν καρπούς και εντοπίστηκαν αρκετοί «προδότες»οι περισσότεροι απο τους οποίους ήταν παλιοί καπετάνιοι του ΕΛΑΣ, το ατίθασο πνεύμα των οποίων είχε έρθει από νωρίς, ήδη από την κατοχή, σε σύγκρουση με τον σταλινισμό και τον ολοκληρωτισμό του ΚΚΕ. Πολλοί παλιοί αγωνιστές κατηγορήθηκαν για προδότες διαπομπεύτηκαν σε τελετές δημόσιου εξευτελισμού, όπου το πλήθος τους προπυλάκιζε τους έφτυνε και τους χτυπούσε και ως ποινή στάλθηκαν πίσω στην Ελλάδα βορρά των παραστρατιωτικών οργανώσεων και του κυβερνητικού στρατου. Κάποιοι από αυτούς επέζησαν και εντάχθηκαν στις δυνάμεις του ΔΣΕ για να πεθάνουν αργότερα στις τάξεις του ως τιμημένοι νεκροί.Άλλοι, περισσότερο επικίνδυνοι, με μυστικότητα και συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς λαικά δικαστήρια, στάλθηκαν σε γειτονικό νησί του Δούναβη, από όπου κανείς δεν επέστρεψε. Συνολικά στο Μπούλκες δολοφονήθηκαν 95 αγωνιστές, θύματα του Πεχτασίδη, του Ζαχαριάδη και του σταλινικού ΚΚΕ.Από το Μπούλκες στέλνονταν συνέχεια στο βουνό για να πολεμήσουν στις τάξεις του ΔΣΕ όλοι οι μάχιμοι κάτοικοι, στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν δεκατριάχρονα αγόρια και κορίτσια και μωρομάνες, τις οποίες αποσπούσαν βίαια από τα μωρά τους. Λίγο πριν κλείσει, το Μπούλκες είχε σχεδόν ερημώσει καθώς όλοι είχαν μεταφερθεί στο βουνό.Το χωριό – στρατόπεδο του Μπούλκες έκλεισε μετά τη ρήξη του Τίτο με τον Στάλιν, όταν ο Ζαχαριάδης παραμένοντας πιστός στο Στάλιν και στο κόμμα των Μπολσεβίκων του οποίου ήταν μέλος, διέρρηξε τις σχέσεις του με τον Τίτο, κλείνοντας έτσι ένα νοσηρό κεφαλαιο στην ιστορία του ΔΣΕ. Αντίστοιχες βέβαια δομές εφαρμόστηκαν αργότερα στην Τασκένδη και στις υπόλοιπες ελληνικές κοινότητες στις σοσιαλιστικές χώρες, όπου οι αγωνιστές έζησαν ως στρατιώτες κάτω από την απόλυτη εξουσία της σταλινικής ηγεσίας του ΚΚΕ, η οποία είχε εξουσία ζωής και θανάτου πάνω τους."http://xrisaxatzivasiliou.blogspot.com/
Βαγγέλη φαντάζομαι πως έχει υπόψιν και τη συνέντευξη του Κύρκου"Ηρθε μια στιγμή που μπορούσα να δω πολλά πράγματα από τη συμπεριφορά του Ζαχαριάδη, δεν τα είδα. Και νιώθω μια ευθύνη. Δεν ασκούσα, βέβαια, τότε καμιά απολύτως επιρροή. Ημουν ένα στελεχάκι της βάσης, που δεν μετείχε στις πολιτικές διεργασίες, που δεν είχε την πληροφόρηση, αλλά δεν είχε και το κουράγιο να δει κατάματα τους ανθρώπους, οι οποίοι στα μάτια του παρουσιάζονταν γιγάντιοι. Και είδα ότι όλοι αυτοί, ας μην τους πω όλους, ήταν περιτρίμματα. Με πιάνει τρόμος άμα σκεφτώ ότι π.χ. αν νικούσε τότε η επανάστασή μας θα είχαμε πρωθυπουργό τον Μάρκο, έναν γελοίο άνθρωπο -τον είδα από κοντά και κατάλαβα τι γελοίος άνθρωπος ήταν- θα είχαμε υπουργό Οικονομικών τον Μπαρτζώτα, θα είχαμε υπουργό της Παιδείας π.χ. τον Στρίγγο, θα είχαμε υπουργό των Εσωτερικών τον άλλον, τον ανεκδιήγητο άνθρωπο που ήρθε από την Κρήτη, τον Βλαντά, ο οποίος ήταν για την εποχή εκείνη ένας ήρωας για τη νεολαία, γραμματέας της νεολαίας κ.τ.λ. Ανθρωποι γελοίοι, χωρίς καμιά παιδεία για να παίξουν έναν ουσιαστικό ρόλο, σαν αυτόν που φιλοδοξούσαν να παίξουν. Κι όμως εκείνη την εποχή, σας επαναλαμβάνω, τους έβλεπα τους ανθρώπους αυτούς σαν γίγαντες."http://www.kathimerini.gr/270621/article/epikairothta/ellada/eytyxws-poy-den-nikhse-h-epanastash-mas
Ειναι τρομακτικο το ποση αγνοια υπαρχει στο θεμα εδω μεσα. Καποιοι που θελανε την Ελλαδα κομμουνιστικη σαν την Βουλγαρια γινονται ηρωες και καποιοι πατριωτες που δεν το θελανε αυτο βαφτιζονται ακροδεξιοι και γερμανοτσολιαδες. Ακριβως αυτα ειναι τα συστατικα για εναν νεο εμφυλιο. Δυστυχως ο λαος ο οποιος δεν ξερει την ιστορια του ειναι καταδικασμενος να επαναλαβει τα ιδια λαθη.Μεχρι σημερα εχουμε δυο τουλαχιστον αφηγησεις για αυτα που γινανε. Οι αριστεροι ειναι απ ο,τι φαινεται σιγουροι οτι κανενας δεξιος δεν πολεμησε στην αντισταση και οτι ολοι ηταν συνεργατες των Γερμανων..Και μιας που κανετε ιστορικες αναφορες, διαβαστε το "Φωτια και Τσεκουρι" του Αβερωφ, αξιζει να δειτε και λιγο την αλλη πλευρα απο αυτη που σας εδωσε ο μπαμπας και ο παππους σας. Εκτος αν θεωρειται και ο Αβερωφ ακροδεξιος, γιατι τοτε παμε πασο και δεν προκειται να συνενοηθουμε ποτε. Μα ποτε.
Κοίτα, βαρέθηκα να το συζητάω άλλο,γιατί αφενός με έχει πεθάνει η εξεταστική, και αφετέρου είσαι προκατειλημμένος. Μόνο αντικειμενικός που δεν είσαι. Εγώ μπορεί να σου λέω πώς είμαι φίλα προσκείμενη στην αριστερά, αλλά πωρώνομαι. Τέσπα,αδιαφορώ πραγματικά τι λέει ο Woodhouse, αρκετά βιβλία ιστορίας έχω να διαβάσω ήδη, μου φτάνουν αυτά. Κάτι που μας έμαθαν στο ιστορικό όμως είναι να μην παίρνουμε ως ευαγγέλιο το τι γράφει ο κάθε ιστορικός, γιατί βλέπουν τα πράγματα και εκείνοι από μια σκοπιά. Και εγώ μπορώ να σου βρω ένα σωρό βιβλία που λένε τα αντίθετα από τον Woodhouse. Πρώτον σου ξεκαθάρισα ότι δεν γνώριζα εάν προσέφεραν βοήθεια Βούλγαροι και Αλβανοί, είπα ότι αμφέβαλλα, αλλά ότι πραγματικά ΔΕΝ γνώριζα τι είχε συμβεί. Δεύτερον, πριν ξεκινήσεις το κράξιμο διάβασε τι γράφει ο άλλος. Δεν είπα ότι ήταν εμφύλιος και επομένως δικαιολογούνταν όλα (καθόλου δεν δικαιολογούνταν) είπα ότι έγιναν εγκλήματα από όλες τις πλευρές, και εγώ το θεωρώ αναμενόμενο με βάση και άλλες εμφύλιες συγκρούσεις που έχω μελετήσει. Τρίτον, βγάλε τον αναθεματισμένο εμφύλιο από το κεφάλι σου, ο μακαρίτης πολέμησε ΚΑΙ στην αντίσταση, οπότε αρχικά ΝΑΙ πολέμησε και για την ελευθερία. Και τέλος, (και δεν ασχολούμαι ξανά) ναι, ο μακαρίτης μπορεί να ήθελε να ζήσει σε ένα κράτος κομμουνιστικό, εσένα τι σε νοιάζει? Πάψε να κρίνεις με τα σημερινά δεδομένα τον κομμουνισμό, τότε ήταν το αντίπαλο δέος του καπιταλισμού και το πολίτευμα σε ΕΣΣΔ και άλλα κράτη στα οποία μετά προστέθηκε και η Κίνα. Επειδή εσύ σήμερα ξέρεις ότι το μοντέλο του υπαρκτού σοσιαλισμού κατέρρευσε, σημαίνει ότι γνώριζαν και οι ίδιοι τι θα συνέβαινε στο μέλλον? Υπήρχε μια ιδεολογία πίσω από όλο αυτό για ένα καλύτερο και πιο δίκαιο κόσμο, και πολλοί την πίστεψαν, αυτά τους είχαν πει,αυτά είχαν διαβάσει, σου κάνει εντύπωση που ήθελαν να το ζήσουν? Γιατί βλέπεις ο καπιταλισμός τους είχε σώσει και ήταν αχάριστα πλάσματα που σκέφτηκαν κάτι άλλο. Και ευτυχώς που δεν γίναμε ποτέ κομμουνιστικό κράτος (God save the Queen), γιατί φαντάζεσαι τα χάλια της οικονομίας μας? Απαπα και θα είχαμε βίαιη καταστολή από το κράτος,βασανιστήρια, θα απαγορεύονταν οι συγκεντρώσεις, κακή ιατρική περίθαλψη, πολιτικούς που θα έκαναν ότι ήθελαν, διαφθορά κτλ.... Ενώ τα καπιταλιστικά κράτη, και η Ελλάδα μέσα, ουδέποτε έζησαν (και ζουν) κάτι τέτοιο! Δεν είπα πως θα ήθελα η Ελλάδα να γίνει κομμουνιστικό κράτος, αλλά σκέψου..εμείς είμαστε σε ΠΟΛΥ διαφορετική κατάσταση από τους γείτονες μας?? Καληνύχτα...
Περιληπτικά γιατί βαρέθηκα αφού δεν απαντάς σε αυτά που σου γράφω- ο μακαρίτης ως πρωτοπαλίκαρο του Βελουχιώτη πολέμησε και ως κάτι τέτοιο κρίνεται -"μπορεί να ήθελε να ζήσει σε ένα κράτος κομμουνιστικό, εσένα τι σε νοιάζει "Σαφώς και με νοιάζει! Και οι χρυσαγίτες μπορεί να θέλουν να ζήσουν σε κράτος ναζιστικό να μην με νοιάζει;;; - "Επειδή εσύ σήμερα ξέρεις ότι το μοντέλο του υπαρκτού σοσιαλισμού κατέρρευσε, σημαίνει ότι γνώριζαν και οι ίδιοι τι θα συνέβαινε στο μέλλον "Γνωρίζαμε επίσης πως ο κόσμος δεν τα περνούσε καλά και πως τους είχαν μαντρωμένους μήπως και δουν πως ζει ο κόσμος στο δυτικό κόσμο και το σκάσουν!Όσο για τι λοιπές συγκρίσεις προφανώς ζεις τον ύπνο του δικαίου. Καλό θα ήταν στου πανεπιστήμιο ή το ΤΕΙ που σπουδάζεις να σας μάθαιναν να ρίχνατε μια ματιά στα δεδομένα πριν να ανοίγατε το στόμα σας. Κάνε το homework σου όταν βρεις χρόνο και τα ξαναλέμε. Τέλος βολικό να διαβάζουμε τα βιβλία ιστορίας που μας βολεύουν. Και προ πάντων όχι ιστορικές πηγές ξένων scholars - μόνο τις ντόπιες των άμεσα εμπλεκόμενων και των τέκνων τους
Πρώτον, ο Mazower είναι από τους καλύτερους σύγχρονους ιστορικούς, για να ξέρετε. Δεύτερον, η Ελλάδα -και η Γιουγκοσλαβία - είχαν από την πιο δυναμική αντίσταση σε όλη την Ευρώπη. Και ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δεν ήταν μια συμμορία "κουμμουνιστών" αλλά άνθρωποι από όλες τις τάξεις και τις ιδεολογίες (σχεδόν) που απλά προσπαθούσαν με τα μέσα που είχαν να πολεμήσουν τον κατακτητή. Τρίτον, ναι έγιναν λάθη και καφρίλες και εγκλήματα και ο ΕΑΜ το γνώριζε. Η ιστορία στράβωσε όταν προσπάθησαν κόμματα της εποχής να οικειοποιηθούν τις επιτυχίες του ΕΑΜ για ψηφοθηρικούς σκοπούς. Τέταρτο, η "άλλη πλευρά" (και αναφέρομαι στον εμφύλιο και στα φασιστοειδή) έκανε πολύ χειρότερα και στην κατοχή και στον εμφύλιο. -Όταν άλλοι πέθαιναν από την πείνα, άλλοι είχαν γίνει καταδότες, κτλ...- Βασανιστήρια, εξορίες, δολοφονίες. Ο Ρίτσος ας πούμε ήταν γνωστό καθίκι για να τραβήξει όσα τράβηξε, έτσι? Για πόσα χρόνια δεν μπορούσες να παραδεχτείς ότι είσαι κομμουνιστής, ξέρετε? Από 1929 (και πιο πριν ίσως) και το "ιδιώνυμο" του Βενιζέλου μέχρι...'80 κάτι? Αφήστε το λοιπόν. Πέμπτο, καλά κουμάσια ήταν και οι Άγγλοι, επενέβησαν για ακόμη μια φορά στα εσωτερικά μας, μέχρι και που μας βομβάρδισαν, πάντα ότι τους συνέφερε. Και τέλος, αν δεν θέλετε μην εκτιμάτε τον συγκεκριμένο άνθρωπο, δικαίωμα σας. Πολλοί σαν και αυτόν (καλύτεροι ή χειρότεροι) πολέμησαν και πέθαναν για αυτόν τον τόπο.Δεν μπορώ όμως να ακούω τέτοια περιφρονητικά σχόλια από δύο τουλάχιστον γενιές ανθρώπων οι οποίοι αφενός τέτοια σκηνικά δεν έζησαν και αφετέρου έζησαν να δουν κυριολεκτικά το ξεπούλημα της χώρας τους, χωρίς καν να αντιδράσουν.
katsikaki galaktos πρώτον οι θηριωδίες της μιας πλευράς δεν δικαιολογούν τις θηριωδίες της άλλης. Δεύτερον και άλλοι υπέφεραν από τον ΕΑΜ και μάλιστα εντελώς αθώοι που βρέθηκαν μεταξύ διασταυρωμένων πυρών. Τέτοιους γνωρίζω αρκετούς και υπάρχουν αρκετές πηγές που αναφέρονται σε αυτό το γεγονός (π.χ. http://www.yale.edu/macmillan/ocvprogram/licep/1/kalyvas/kalyvaspaper.pdf που έχει δημοσιευθεί σε σχετικό τόμο με editor τον Mazower). Υπήρχαν και άλλοι όπως ο Ψαρρός και ο Μαλτέζος που δολοφονήθηκαν εν ψυχρό από μέλη του ΕΑΜ. Τρίτον για ποιο ακριβώς λόγο είπαμε πως πολεμούσε ο ΕΑΜ μεταξύ την λήξη της Γερμανικής κατοχής και με την βοήθεια ποιων ακριβώς ξένων δυνάμεων; Να σου δώσω μια απάντηση; Δεν νομίζω πως χρειάζεται.
Φίλε Αταξινόμητε, έχεις δίκιο ότι οι θηριωδίες της μίας πλευράς δεν δικαιολογούν της άλλης.Και μένα τα "κομμούνια" έφαγαν τον αδερφό του παππού μου, τι να κάνω δηλαδή? Καλώς ή κακώς όμως,είχαμε εμφύλιο, οπότε οι θηριωδίες ήταν αναμενόμενες. Έγραψα αρχικά τα παραπάνω με παράπονο γιατί οι θυσίες μιας μεγάλης μερίδας του ελληνικού λαού πήγαν στράφι, και όχι τίποτε άλλο, στιγματίστηκαν και από πάνω.Δεν πρέπει να ξεχνάμε την συνεισφορά ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στην αντίσταση, είναι σχεδόν βλάσφημο. Σου αναιρώ όμως το πρώτο σου επιχείρημα με το σχεδόν παιδαριώδες δικό μου ότι και από τη στάση της άλλης πλευράς υπέφεραν άνθρωποι. Ας μην πούμε πόσοι μπορεί να δολοφονήθηκαν από τον στρατό εκείνη την εποχή, δεν έχει νόημα. Ήταν πόλεμος, και μάλιστα από το χειρότερο είδος. Τέλος, δεν ξέρω σε ποια ακριβώς βοήθεια αναφέρεσαι αλλά αν εννοείς της Ε.Σ.Σ.Δ μάλλον κάνεις λάθος καθώς ο Στάλιν αδιαφορούσε παντελώς για τα γεγονότα εδώ και ουδέποτε βοήθησε, γεγονός που γνώριζε και ο Ζαχαριάδης, αν δεν απατώμαι...Και ναι, πολεμούσε και ήθελε να έχει λόγο στη διακυβέρνηση της χώρας, πράγμα που το βρίσκω λογικό και επόμενο, όταν οι κυβερνήσεις της κατοχής συνεργάστηκαν άψογα με τους κατακτητές, και άλλοι πολιτικοί μας βρίσκονταν στην Αίγυπτο.
Α, Αταξινόμητε, από εδώ και εμπρός θα σε λέω Αδιάβαστο."Ο" ΕΑΜ; Ναι, πολλοί υπέφεραν από "τον" ΕΑΜ. Διότι είχαν κατεβάσει το βρακί στους Γερμανούς. "Ο" ΕΑΜ επίσης ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΠΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΤΡΑΤΟΣ.Μετά τη λήξη της Κατοχής, μόνο στα Δεκεμβριανά πολέμησε ο ΕΛΑΣ (όχι "ο" ΕΑΜ). Μετά διαλύθηκε και παρέδωσε τα όπλα (συμφωνία της Βάρκιζας, γιου νόου;). Δεν είχε τη βοήθεια ξένων δυνάμεων (ο Στάλιν είχε ήδη συμφωνήσει στη Γιάλτα για τη μοιρασιά της Ελλάδας στους Άγγλους και δεν κούνησε το δαχτυλάκι του). Η μόνη ξένη δύναμη που είχε βοηθήσει "τον" ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ ήταν η Βρετανική Αυτοκρατορία - χαχαχαχα! [μέχρι να αλλάξουν οι βρετανικές πολιτικές προτεραιότητες, βεβαίως]Ο Στάθης Ν. Καλύβας που μοστράρεις είναι βασικός εκπρόσωπος του ιστορικού αναθεωρητισμού (στο εξωτερικό, οι ανάλογοι αναθεωρητές αρνούνται το Ολοκαύτωμα λ.χ., για να σου δώσω μια ιδέα του βεληνεκούς του), αν και δεν είναι ιστορικός (είναι πολιτικός επιστήμονας). Αν κάτσω να σου αναλύσω τα (πονηρά) μεθοδολογικά σφάλματα στη μελέτη που παραθέτεις, θα ξενυχτήσω και δεν θα μου πιστωθεί κιόλας ως επιστημονική δημοσίευση... Τον έχει περιποιηθεί πάντως ο Χάγκεν Φλάισερ επαρκώς, στο Βήμα νομίζω (γούγλισέ τον να μάθεις ποιος είναι).Και τώρα που το θυμήθηκα, υπήρχε ένας Νικόλαος Καλύβας, υπουργός Εργασίας της κατοχικής κυβέρνησης συνεργατών, προπολεμικός εργατοπατέρας και πρώην σοσιαλιστής μουσολινικού τύπου, που εκτελέστηκε το '44 στο Κολωνάκι γιατί οργάνωνε την πολιτική επιστράτευση και την αποστολή Ελλήνων εργατών-δούλων στα στρατόπεδα εργασίας της Γερμανίας. Αν ο Στάθης Ν. Καλύβας έχει κάποια συγγενική σχέση με τον εκτελεσμένο προδότη (δεν το γνωρίζω ούτε και το ισχυρίζομαι, απλώς μου έκανε κλικ το "Ν." στο όνομά του), καταλαβαίνω κιόλας τα κίνητρά του γι' αυτά που γράφει, τα οποία σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο μόνο ιστορικά δεν είναι...Ένα μικρό σχετικό ενημερωτικό κείμενο:http://www.sansimera.gr/articles/220Α, και για να σου λύσω την απορία: ΕΑΜ = Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο. Γένος ουδέτερον.Γενικώς, αν θέλεις να παίρνουμε σοβαρά όσα ισχυρίζεσαι, θα πρέπει να διαβάσεις τουλάχιστον τα βασικά, για να μπορούμε να συνεννοούμαστε, αλλιώς είναι σαν να σου λέμε ότι θα κάνουμε τον γύρο του κόσμου κι εσύ να απαντάς "μα τι ανοησίες λέτε, είναι γνωστό ότι η γη είναι επίπεδη".
"...εκπρόσωπος του ιστορικού αναθεωρητισμού "Για τους Έλληνες φιλοκομουνιστές ναι. Διεθνώς πάντως είναι πολύ περισσότερο αναγνωρισμένος από τον κάθε τυχάρπαστο που γράφει βιβλία για το αντάρτικο. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε βιβλία με editors κορυφαίους ιστορικούς όπως ο Mazower."Και τώρα που το θυμήθηκα, υπήρχε ένας Νικόλαος Καλύβας, υπουργός Εργασίας ..."Ναι και κάποιοι τον παρουσίαζαν ως μεγάλο του αδελφό και μετά ζητούσαν παρακαλώντας συγγνώμες. Καθαρή Γκαιμπελική τακτική - πες πες κάτι θα μείνει!
Αδιάβαστε, ωραίο το λογικό σχήμα "όποιος θεωρεί τον Καλύβα αναθεωρητή είναι φιλοκομμουνιστής". Επίσης, όποιος δεν συμφωνεί μαζί μου είναι αντίχριστος κ.ο.κ. Πάλι καλά που δεν είπες "συνοδοιπόρος", θα ετοίμαζα μπαγκάζια για Γυάρο. Να 'μουν και κομμουνιστής, πανάθεμά με...Αλλά και πάλι, ο πολιτικός επιστήμων και ουχί ιστορικός Καλύβας αναθεωρητής παραμένει όσον αφορά την Ιστορία, τι να κάνουμε; Και για τη μελέτη στον τόμο με επιμέλεια του Μαζάουερ (πριν από λίγο καιρό τον χαρακτήριζαν φιλοσυριζαίο, να προσέχεις ποιους επικαλείσαι) σου έγραψα προηγουμένως, αλλά δεν πέρασε στο συνειδητό σου.Καλά, αυτό με τον αδελφό δεν το ήξερα. Κι υπήρξαν ηλίθιοι που το έχαψαν; Αν υπάρχει περίπτωση συγγένειας, εγγονός-δισέγγονος θα ήταν...Μόνο που διαπίστωσα ότι τη φήμη του "αδελφού" την ξεκίνησε ο ίδιος ο Καλύβας στο Τουίτερ, όταν προφανώς κάποιος τον ρώτησε αυτό το πράγμα. Κι ο Σ.Κ. απάντησε "ναι, αδελφός μου. Και λοιπόν;". Μόνο που σε όλη τη συνομιλία πουθενά δεν λέει ότι δεν έχει καμία απολύτως σχέση...Η εικόνα του τουίτ: [δεν αντέχω να βγάλω λινκ για όλα τα σχετικά τουίτ του Σ.Κ., είναι 8]https://twitter.com/SKalyvas/status/305325670890876928Κάτι άλλο; Διότι διασκεδάζω να κάθομαι να γράφω κατεβατά με επιχειρήματα και να απαντάς στο άσχετο, κάνοντας γαργάρα την ουσία (γιατί δεν σου βγαίνει).Και τελικά, αν έχεις όρεξη, μία απάντηση δώσε και τελειώσαμε: υποστηρίζεις τους δοσίλογους εγκληματίες ταγματασφαλήτες έναντι των πολεμιστών του εθνικοαπελευθερωτικού στρατού; Ναι ή όχι; Για να ξέρουμε πώς να σου μιλάμε.Κι αυτά με τον Εμφύλιο άστα, είναι άλλο κεφάλαιο (και σε αυτό το κεφάλαιο μπορεί και να συμφωνήσουμε, αν δεν σε πιάσει η φανατίλα). Και μην αρχίσεις πάλι "και επί Κατοχής γίνονταν δολοφονίες", διότι αν μου βρεις κάποια αντιστασιακή οργάνωση στην κατεχόμενη Ευρώπη που πολέμησε με γλαδιόλες, θα πειστώ ότι ο Μόρρισσεϋ θα μπορούσε να κατατροπώσει μόνος του τον Χίτλερ [αναφορά στις πρώτες εμφανίσεις των Smiths, για να μην μπερδευτείς].
@sayz who, σοβαρα τωρα το λες αυτο και θες να σε παρουμε στα σοβαρα; Οτι΄΄ειναι πολιτικος επιστημων κι οχι ιστορικος΄΄ , υπαρχουν ακομα ατομα που σκεφτονται ετσι; Δηλαδη οι ιστορικοι, με βαση τη λογικη σου, πρεπει να αποκλειονται απο την συγχρονη πολιτικη αναλυση γιατι ειναι ιστορικοι κι οχι πολιτικοι επιστημονες; Αυτος ο σεχταρισμος στις κοινωνικες επιστημες(που κατα βαση ειναι ενοποιημενες) μου ηχει σαν πιο εκλεπτυσμενο ad hominem. Δευτερον, τον @αταξινομητο κατηγορεις για αδιαβαστο αλλα μαλλον διεκδικεις επαξια τον τιτλο ΑΝ δε μας ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ τι σχεση εχει ο σταθης καλυβας που εξοσον γνωριζω το πεδιο του ειναι οι εμφυλιες συγκρουσεις οποτε.. ασχολειται με ΙΣΤΟΡΙΑ με τον αναθεωρητη του ολοκαυτωματος david irving που κατα βαση αυτος ειναι που αρνειται το ολοκαυτωμα(και η σταση του ειναι περιεργη κ μεταβλητη, στην αρχη της καριερας του, δεν ηρνειτο το ολοκαυτωμα, απλως υποστηριζε οτι ο χιτλερ δεν ηταν ενημερος και το διεπραξε η ηγεσια του ναζιστικου κομματος, γκεμπελς, χιμλερ κτλπ.) Κοντολογις διεπραξες το τεραστιο σφαλμα να μπερδεψεις τον αναθεωρητη με τον αναθεωρητη του ολοκαυτωματος(καθε χωρα εχει διαφορετικους αναθεωρητες, π.χ. στο παρακατω λινκ ενα αμερικανικο μπεστ σελλερ που αναθεωρει την ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ παραδεκτη ιστορια http://tomwoods.com/books/the-politically-incorrect-guide-to-american-history/) και με το ακυρο επιχειρημα οτι ιστορικος- πολιτικος επιστημων απεχουν επιστημονικα κατι που δε τεκμαιρεται απο πουθενα.. Σοβαρα τωρα; Μενω ενεος.
@bill o reilly: Διάβασα το οργίλο σχόλιό σου και μπερδεύτηκα - σκέφτηκα "πού έγραψα ότι ο Καλύβας αρνείται το Ολοκαύτωμα;". Το ξαναδιάβασα και σόρρυ, κακή διατύπωση. Εννοούσα ότι όταν αρχίσεις τον αναθεωρητισμό (που, όπως πολύ σωστά επισημαίνεις, είναι διαφορετικός σε κάθε κοινωνική/πολιτισμική ζώνη) και πάρεις και καμιά στραβή στροφή, μπορεί να φτάσεις σε επικίνδυνες κουλαμάρες.Όσον αφορά τις κοινωνικές επιστήμες, μαζί σου, συναφές είναι το πεδίο. Μόνο που ζούμε στον αστερισμό της υπερ-εξειδίκευσης (κακό πράγμα, αλλά ώσπου να αλλάξει, έτσι θα είναι). Οπότε, όταν κάποιος εισάγει καινά δαιμόνια σε ένα πεδίο, καλό είναι να έχει και τη σχετική αποσκευή και τη νομιμοποίηση. Αν έχω ένα ιατρικό προβληματάκι, δεν με πειράζει να το δει γιατρός συναφούς ειδικότητας. Όταν όμως ουρολόγος προτείνει νέα επαναστατική θεραπεία για γαστρεντερολογικά προβλήματα, ε, ο καθείς γίνεται λίγο επιφυλακτικός.
@sayz who, να με συγχωρεις, αλλα δε νομιζω να σε αδικησα. Αναφερεις επι λεξει οτι ΄΄είναι βασικός εκπρόσωπος του ιστορικού αναθεωρητισμού (΄΄στο εξωτερικό, οι ΑΝΑΛΟΓΟΙ αναθεωρητές αρνούνται το Ολοκαύτωμα λ.χ., για να σου δώσω μια ιδέα του βεληνεκούς του)΄΄ δηλαδη οτι, αν δε σφαλλω, οι αντιστοιχοι αναθεωρητες στο εξωτερικο ειναι αρνητες του ολοκαυτωματος, καμια παρανοηση. Τωρα αν θεωρεις αντιστοιχια το να ισχυριζεται κανεις οτι στον εμφυλιο η βια μπορει και να ξεκινησε απο τον εαμ, πριν καν αποχωρησουν οι γερμανοι, γιατι ηθελε να καταλαβει την εξουσια μετα, με το να αμφισβητεις τον εκμηδενισμο μιας ολοκληρης πληθυσμιακης ομαδας(ολοκαυτωμα) η τη συμμετοχη του φυρερ σε αυτο δεν εχω κατι να προσθεσω, ασε που θεωρειται εγκλημα σε ΄΄ορισμενες πολιτισμικες ζωνες΄΄. Σχετικα, δε, με την υπερεξειδικευση θα εκπλησσοσουν αν μαθαινες οτι οι συντακτες π.χ. του economist ειναι πτυχιουχοι ιστοριας κι οχι οικονομικων, η οτι π.χ. ο πιο προβεβλημενος ιστορικος του αγγλοσαξονικου κοσμου, ο νηλ φεργκιουσον γραφει και πολιτικα- οικονομικα βιβλια(υπαρχουν παμπολλα κι αντιστροφα παραδειγματα και στην ελλαδα,ο βερεμης ας πουμε αλλα και αλλοι). Αλλωστε στα πανεπιστημια της εσπεριας κατα βασει αυτα τα προγραμματα σπουδων ειναι ενοποιημενα, σπουδαζεις ας πουμε history, economics and politics, η και philosophy και international relations, ο λογος, δε, που αυτο δε γινεται εδω, ειναι μαλλον, οτι καθως ολη η ανωτατη εκπαιδευση ειναι κρατικοσυγκεντρωτικη μετετρεψε την ιστορια σε τμημα της φιλολογιας για προφανεις λογους που δεν εχουν να κανουν με την επιστημη αλλα μονο με τα επαγγελματικα δικαιωματα. Δε τα γραφω ολα αυτα για να σε πεισω ουτε για να αλλαξω τη ΄΄μαρξιστικη ΄΄ αντιληψη σου για την εξειδικευση αλλα για να καταδειξω οτι προσπαθεις να αποδομησεις την εγκυροτητα οσων γραφει πχ ο καλυβας με ακυρα και ad hominem επιχειρηματα. Δε γνωριζομαστε αλλα ειμαι σχεδον σιγουρος οτι ποτε δε διατυπωσες αντιχτοιχη ενσταση για το νοαμ τσομσκι ας πουμε( ειναι γλωσσολογος, πως γραφει για τοσο δυσκολα πολιτικα, οικονομικα θεματα) η οτι αν το προβλημα σου ειναι οτι ο καλυβας δεν εκανε το ΄΄σωστο΄΄ προπτυχιακο(εδω γελαμε, απο το λυκειο ακουω οτι το ΄΄προπτυχιακο πλεον δεν εχει καμια σημασια, το παν ειναι τι θα κανεις μετα΄΄) αν σου επικαλουμουν, ας πουμε, τον αδωνι γεωργιαδη που ειναι ιστορικος και με τη βουλα του ελληνικου πανεπιστημιου δε θα ειχες να προσαψεις κατι, επιστημολογικα και μεθοδολογικα,στην εγκυροτητα του; Ας σοβαρευτουμε, το μονο θεμα ειναι οτι διαφωνεις ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ο καλυβας και, ειλικρινα, δεν υπαρχει τιποτα κακο σε αυτο αρκει να μενει κανεις στα επιχειρηματα και τα τεκμηρια της ερευνας.υγ.το παραδειγμα με τους γιατρους ειναι ακυρο για τους λογους που προειπα αλλα αληθεια, οσο κι αν σπαω το μυαλο μου, δε μπορω να καταλαβω πως ο καλυβας που το΄΄field of expertise΄΄ του ειναι οι εμφυλιες συγκρουσεις δεν ασχολειται de facto με την ιστορια, πραγματικα δε μπορω. Οσο για τους αναθεωρητες και τις επικινδυνες κουλαμαρες συλλογισου ποια ηταν η επισημη ιστορια του ελληνικου κρατους μεχρι τουλαχιστον το ΄74 και πως αναθεωρηθηκε μετα.φιλικα
@bill o reillyΑπαντώ επειδή δείχνεις και πολιτισμένος και διαβασμένος. Πραγματικά, μείνε έτσι, μην σε πιάσει κι εσένα καμιά φανατίλα, πληζ! [δεν ειρωνεύομαι, το αντίθετο!]Με έχεις παρεξηγήσει πάααρα πολύ. Και δεν διάβασες προσεκτικά το σχόλιό μου. Και απαντάς προβάλλοντας πράγματα επάνω μου τα οποία δεν ισχυρίστηκα -φυσιολογικό, εφόσον τα κείμενα δεν μεταφέρουν τις μη-γλωσσικές πληροφορίες της πρόσωπο με πρόσωπο επικοινωνίας. Αν κάνεις όμως τον [μεγάλο] κόπο να διαβάσεις όλα τα σκόρπια σχόλια σε αυτή τη συζήτηση, πιθανώς και να καταλάβεις την οπτική γωνία μου.Αναλυτικά τώρα:1. Γράφω στο αμέσως προηγούμενο σχόλιο αυτολεξεί: "Το ξαναδιάβασα [το σχόλιό μου] και σόρρυ, κακή διατύπωση". [για το "τσουβάλιασμα" του αναθεωρητισμού]Το "ανάλογοι" είναι εντελώς φάουλ, αλλού είχα το μυαλό μου. Συγχώρησέ μου το όμως, έχω γράψει ολόκληρο βιβλίο τρεις μέρες τώρα, να μην μου φύγει κάνας πόντος; Επίσης, ανακάλεσα απολύτως, σωστά; Οπότε όλα τα άλλα περισσεύουν. Ελπίζω να συμφωνήσεις επ' αυτού.2. Όσον αφορά την εξειδίκευση, δεν είναι "μαρξιστική" η προσέγγισή μου, είναι ρεαλιστική. Και τα interdisciplinary προγράμματα και πρακτικές που αναφέρεις, αυτό το πραγματικό "μπετονάρισμα" προσπαθούν να σπάσουν. Δεν έχω κάτι άλλο να πω, ούτε θα αντιλέξω στα δικά σου.3. Καλά, με τον Τσόμσκι πέτυχες διάνα -από την ανάποδη! Δεν ξέρεις πόσο έχω φρηκάρει διάφορους αριστερούς επειδή ναι, ΟΚ, ωραία τα άρθρα και τα βιβλία του [όχι πάντα], αλλά τα διαβάζω σαν άποψη και εξωακαδημαϊκό φιλοσοφείν. Ως επιστήμονα, τον κρίνω ως γλωσσολόγο -και ελαφρώς ξεπερασμένο και ανενεργό πάρα πολλά χρόνια, αν μου επιτρέπεται.4. Όχι, με τον Καλύβα ΔΕΝ διαφωνώ με αυτά που υποστηρίζει. Διαφωνώ με τις επιλογές του, τις οποίες θεωρώ ότι έγιναν ελαφρώς πονηρά και με εμπρηστική πρόθεση, κάτι που δεν βοηθά στην [μακάρι Παναγιά μου και πότε] συγκρότηση μιας ενιαίας αφήγησης της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας, πάνω στην οποία θα μπορούμε μεν να τσακωνόμαστε ελεύθερα, αλλά έχοντας μια ενιαία βάση αφήγησης.Εξηγούμαι: Το άρθρο του εκκινεί σαφώς από προσέγγιση πολιτικής επιστήμης. Μια χαρά. Χοντρικά μιλώντας, βγάζει μοντέλο για τη συγκριτική μέτρηση "μαύρης"/"κόκκινης" βίας σε εμφύλια σύγκρουση. Τέλεια μέχρι εδώ.Η λογική προσέγγιση θα ήταν να ξεκινήσει από την καρδιά του Εμφυλίου, όπου τα πράγματα είναι πιο "ξεκάθαρα" ως προς τα στρατόπεδα, και κατόπιν να επεκτείνει τη μέθοδό του, δοκιμασμένη πια, και σε πιο γκρίζες ζώνες. Αντ' αυτού, επιλέγει την πιο γκρίζα ζώνη που μπορούσε: την Αργολίδα πριν από τα Δεκεμβριανά, έναν θύλακα σύμπτυξης των Ταγμάτων Ασφαλείας τη μόνη στιγμή [από την Απελευθέρωση έως τα Δεκεμβριανά] που οι ταγματασφαλίτες βρέθηκαν σε δύσκολη θέση. Κατ' εμέ, πιο biased πεθαίνεις.Αλλά άσε εμένα. Όταν, κατά τη δεκαετία του '90, άρχισε δειλά-δειλά να ψιλοεξετάζεται πιο ψύχραιμα η σύγχρονη Ιστορία μας (η κομμουνιστοφαγική μετεμφυλιακή ανάγνωση ήταν απαξιωμένη, αλλά και οι σοβιετόδουλες αγιογραφίες είχαν αποκτήσει πάρα-πάρα πολλές ρωγμές -και από τους ίδιους τους αριστερών προσανατολισμών ιστορικούς), είχα χαρεί γιατί ήλπιζα ότι σιγά-σιγά θα αποκτούσαμε αυτή τη ρημάδα την κοινή αφήγηση. Κι αυτό ξαφνικά σταματάει με την εμφάνιση του Καλύβα και του κύκλου του, που λειτούργησαν μάλλον σαν μπαχαλάκηδες: εκεί που η μπετόν αριστερή αγιογράφηση είχε αρχίσει να αποκτά ρεαλιστικές όψεις, με μαρτυρίες όπως αυτή για το Μπούλκες που παραθέτει ο Βαγγέλης [προς το τέλος αυτής της ατέλειωτης σελίδας] και η οποία από αριστερούς βγήκε, να 'σου ο Στάθης, πετάει το βεγγαλικό και ξανά Ολυμπιακοί-Παναθηναϊκοί. Αυτό με διαολίζει. Άσε που έδωσε πάτημα να ξεθαρρέψουν οι μετεμφυλιακές κομμουνιστοφαγικές αφηγήσεις από κάτι ξεμεινεμένους (έως τότε) χουντοειδείς.Επίσης, πρέπει να σου πω ότι χάρηκα με την αναφορά σου παραπάνω για την Π.Ε.Α.Ν. Ήταν όντως μια μεγάλη στιγμή. Και θα χαιρόμουν αν δεν αναφερόταν σε κόντρα με το ΕΑΜ και ως ευκαιρία του τύπου "ναι, οι δικοί σας έτσι, αλλά κι δικοί μας αλλιώς", αλλά συμπληρωματικά με αυτό [δε πα' να τρωγόντουσαν, στο δικό μου κεφάλι είναι δύο όψεις του απελευθερωτικού αγώνα -και σε μια Ιστορία άνευ παθών έτσι θα περνούσαν, με την υπόμνηση βεβαίως της φαγωμάρας]. Περνάω συχνά από τη γωνία Πατησίων και Γλάδστωνος και πάντα κοιτάζω την προτομή του Περρίκου. Και του κλείνω καμιά φορά το μάτι: ήσουν παλικάρι, φίλε.Τέλος, για να με καταλάβεις, είμαι γεννημένος πριν από τη δικτατορία. Η πατρική μου οικογένεια έζησε τον Εμφύλιο μέσα της -ένας αδελφός μη κομμουνιστής αριστερός, ένας ακροδεξιός και ένας συντηρητικός κεντρώος- οπότε, όπως καταλαβαίνεις, όταν λέω ότι νιώθω τον πόνο και το μίσος όλων, το εννοώ: από παιδί ακούω όλες τις αφηγήσεις, τις γνωρίζω καλά και έμαθα να τις ζυγίζω με μέτρο τον ρεαλισμό και τη διασταύρωση με τα διαβάσματά μου. Επίσης, η μητέρα μου είναι παλιά Μεταξουργιώτισσα, από απολιτική οικογένεια, που ήταν παιδί στην Κατοχή και έτσι μου έχει μεταφέρει την πραγματικά άδολη, βιωμένη ματιά ενός παιδιού για αυτή τη φριχτή εποχή.Γι' αυτό και δεν σταματώ να γράφω τρεις μέρες τώρα. Κι αν θέλεις να με κατατάξεις σώνει και καλά, η οπτική γωνία μου είναι διαμορφωμένη από τον Γκάτσο και τον Χατζιδάκι. Και για τον Εμφύλιο από τον Άρη Αλεξάνδρου και το "Κιβώτιό" του.Ξαναβάζω το κείμενο του (επονίτη) Χατζιδάκι από το Τέταρτο του 1985, γιατί το υπογράφω και με τα δύο μου χέρια. Κι είναι πάρα πολύ κοντά σε αυτό που συνέβαινε τότε στους δρόμους και στους απλούς ανθρώπους.Ναι, φιλικά.http://gardikiomilaion.wordpress.com/2011/09/26/1941-2011-70-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%AF%CE%B4%CF%81%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%B1%CE%BC/
@sayz whoAν και ετεροχρονισμενα, προφανως εσφαλα στο απαντητικο μου σχολιο, θα βοηθουσε αν στο ΄΄κακη διατυπωση΄΄ ξεκαθαριζες σε ποιο σχολιο πηγαινε, οποτε ακυρο το μισο, δικο μου, σχολιο. Σχετικα, δε, με το χαρακτηρισμο της αντιληψης σου ως ΄΄μαρξιστικη΄΄ δεν το εννοησα κυριολεκτικα σε καμια περιπτωση. Τωρα, στην ουσια, το τελευταιο σχολιο σου ειναι απο τα πιο συγκροτημενα που εχω διαβασει και σιγουρα στο παρον ποστ, ασε που καταλαβα που εγκειται η διαφωνια σου με την οπτικη του καλυβα(και τη μεθοδολογικη σου διαφωνια) και χρησιμεψε σα μια μικρη εισαγωγη στους αναθεωρητικους της ιστοριογραφιας του εμφυλιου. Οσο για την ΕΣΠΟ σε καμια περιπτωση δε θα θελα να εννοηθει οτι την ανεφερα΄΄ διχαστικα΄΄. Αν, παντως, εχεις υπ' οψιν βιβλια η αρθρα που θεωρεις εγκυρα για τον β' παγκοσμιο- εμφυλιο στη πελοποννησο, θα χαιρομουν να τα δω, αλλωστε η διαφωνια μου ηταν περισσοτερο μεθοδολογικη κι οχι επι της ουσιας. υγ. Οσο για το τσομσκι, μαλλον μοιραζομαστε την ιδια αποψη.
Sayz who? βαριέμαι να απαντάω σε 150 άτομα ταυτόχρονα. Δεν μπορώ να κάνω νιανιά ότι λέω μήπως τυχόν και με θεωρήσει ο οποιοσδήποτε αδιάβαστο. Τέλος για να σε αφήσω ευχαριστημένο όχι δεν είμαι με τα κουμούνια είμαι με τους ταγματασφαλίτες. Ως γνωστό όποιος δεν ήταν κουμούνι τότε ήταν ταγματασφαλίτης. Και για αυτό και οι σφάζονταν ή σουτάρονταν εν ψυχρό. Μια ματιά στο άρθρο του (πείξου) Καλύβα που έχει δημοσιευθεί μάλιστα στον τόμο του Mazower δεν έριξες. Κάτι για συνηθισμένες πρακτικές δολοφονίας civilians σε όλους τους εμφυλίους αναφέρεται. Τα δικά μας ήταν αγγελούδια - τέτοια πράγματα δεν έκαναν! Άντε πάρε την Μολότοφ τώρα και κάψε με ως ταγματασφαλίτη να ευχαριστηθείς!
Από ότι γνωρίζω ο Τίτο ουδέποτε βοήθησε τους αριστερούς στον εμφύλιο, το αντίθετο, και για αυτό είχε στηλιτευτεί από την ηγεσία του κόμματος. Το άλλο που ανέφερες δεν το γνωρίζω, αλλά αμφιβάλλω αν έλαβαν βοήθεια από Αλβανούς και κυρίως Βούλγαρους, με τους οποίους είχαμε ανέκαθεν άθλιες σχέσεις. Αλλά τι σημασία έχει? Γιατί κολλάς σε αυτά? Και η άλλη πλευρά είχε βοήθεια από ΗΠΑ-Βρετανία, οπότε τι? Προσπάθησε να δεις λίγο σφαιρικά τα πράγματα. Είπαμε ήταν εμφύλιος, έγιναν εγκλήματα από όλες τις πλευρές. Απλά εγώ δεν κρύβω τη δυσαρέσκεια μου για την πλευρά του στρατού, και τη συμπάθεια μου προς την αριστερά καθώς είχε συνδράμει πολύ στην αντίσταση και είχε τραβήξει πολλά από τις δεξιές κυβερνήσεις, για πολλά πολλά χρόνια. Και θεωρώ πως την έριξαν άσχημα. Μέχρι εκεί όμως. Τέλος. Δεν ξέρω πώς πήγε στον εμφύλιο η συζήτηση ενώ η είδηση ήταν ο θάνατος ενός παλιού ΕΛΑΣιτη. Νομίζω ότι έστω λίγος σεβασμός του αξίζει. Δεν τον ξέρω, μπορεί να έκανε αίσχη, μπορεί όμως και να ήταν ηθικότατος, επειδή παρόλα αυτά πολέμησε στην αντίσταση, και δεν έχω πληροφορίες ότι ήταν καθίκι, αυτομάτως τον σέβομαι.
Περί Τίτο και Βουλγάρων δες τι γράφει ο Woodhouse. Εσύ μπορεί να μην κρύβεις την συμπάθεια σου στην αριστερά η οποία πολεμούσε για να κάνει την Ελλάδα κομουνιστικό κράτος (δηλαδή Βουλγαρία και Αλβανία) εγώ δεν μπορώ παρά να μην κρύψω την συμπάθεια μου και στους δύο κατά την διάρκεια της αντίστασης και την αντιπάθεια μου και στους δύο κατά την διάρκεια του πολέμου. Αυτή είναι η ειδοποιός μας διαφορά! Πες μου τώρα ποιο είναι περισσότερο αντικειμενικός εκ θέσεωςΔεν μπορώ παρά να μην επισημάνω επίσης πως δεν καταλαβαίνω την καραμέλα του "νταξ πόλεμο (εμφύλιο) είχαμε όλα δικαιολογούνται". Με το ίδιο σκεπτικό δικαιολογούνται και τα εγκλήματα του Μιλόσεβιτς όπως επίσης και των Κοσοβάρων! Προφανώς κάποιοι ευθύνονταν για το ότι είχαμε εμφύλιο. Και σου λέω πως ευθύνονταν και οι δύο και για αυτό δεν μπορώ να θεωρήσω κανέναν εξ αυτών οσιομάρτυρα. Βέβαια υπάρχει κάτι το οποία ξεπερνάς πολύ εύκολα. Η πλευρά της αρεσκείας σου πολεμούσε για κάτι το οποίο κάθε άλλο παρά θα καθιστούσε την Ελλάδα φιλελεύθερη δημοκρατία. Δες το διεθνές παράδειγμα των γειτόνων μας! Ε όχι το να λέει ο μακαρίτης πως πάλεψε για την δημοκρατία είναι για πολλά γέλια!
1. Με έπεισες ότι τζάμπα χάλασα προχτές το βράδυ μου να σου απαντάω. Είσαι απλώς προκατειλημμένος ή φανατικός ή δεν-ξέρω-γω-τι και θέλεις πάση θυσία (κι ας πάνε στα κομμάτια οι κανόνες της λογικής και του διαλόγου) να πεις την Υπέρτατη Αλήθεια που έχεις στο κεφάλι σου. Γι' αυτό και δεν διαβάζεις όσα σου γράφουν, αλλά εκ προοιμίου δαιμονοποιείς τον άλλον.2. Το διάβασα μια χαρά το άρθρο του Καλύβα και έγραψα ότι πιστεύω πως έχει μεθοδολογικά λάθη και πως απαιτείται να γράψω κάμποσα για να το εξηγήσω, σόρρυ κιόλας που δεν προλαβαίνω.3. Ακριβώς επειδή δεν είμαι κομμουνιστής και σιχαίνομαι τη βία και την τρομοκρατία, αυτό με τη μολότοφ δεν το κατάλαβα και στο επιστρέφω χωρίς να το αγγίξω. Έπεσες χαμηλά.4. Και πάλι, γιατί δεν διαβάζεις αυτά που σου γράφουν: όλο μου το θέμα είναι ο διαχωρισμός της Κατοχής από τον Εμφύλιο, διότι είχαν διαφορετικά διεθνή και εσωτερικά διακυβεύματα και συσχετισμούς δυνάμεων. Όσοι, από όποια πλευρά κι αν το κάνουν, τα μπλέκουν, απλώς συντελούν σε διχασμό και σε αναβίωση του μίσους.4. Θα ήθελα να σε συγχαρώ για τη συμπόρευσή σου με τις ντροπές της Ελλάδας (τα γύρω-γύρω που γράφεις ότι το κάνεις για να με ευχαριστήσεις κλπ τα ακούω βερεσέ, είναι κρύψιμο πίσω από το δαχτυλάκι επιπέδου Δημοτικού). Μόλις κέρδισες δώρο μια κουκούλα καταδότη και μια φουστανέλα με τον αγκυλωτό. Να τα χαίρεσαι.Απάντησε ό,τι θες, δεν ξανασχολούμαι. Ζήσε ελεύθερα τη μαύρη δεκαετία του '50 που έχεις στο κεφάλι σου.ΥΓ: Γουάτ δε φακ νταζ "πείξου" μην;
"Θα ήθελα να σε συγχαρώ για τη συμπόρευσή σου με τις ντροπές της Ελλάδας "Tο ποιες είναι οι ντροπές της Ελλάδας το έχει αποδείξει η ιστορία. Εσύ μπορεί να ζεις στον αριστερό μικρόκοσμό σου ή καλύτερα στην κοσμάρα σου αλλά αυτό δεν είναι κάτι που έχει αποδειχθεί πέραν οποιασδήποτε αμφιβολίας. Και αν στεναχωριέσαι που αμφισβητούν τις απόψεις σου και ακολουθείς την γνωστή γκαιμπελική τακτική της ταμπέλας πιες ξυδάκι να σου περάσει!
Την ώρα που στην κατοχή οι παππούδες όλων αυτών που βγάζουν σήμερα γλώσσα έκαναν περιουσίες αυτός και πολλοί αλλοι Έλληνες τα ρίσκαραν όλα και πολέμησαν Γερμανούς Ιταλούς και Βούλγαρους.Ο λόγος που μιλάτε σήμερα δεν είναι η "δημοκρατία" αλλά το γεγονός ότι για τα εγκλήματα των προγόνων σας όχι μόνο δεν υπήρξε καμμιά τιμωρία αλλά πήραν και την εξουσία τα καθάρματα.Ό,τι ακριβώς έγινε και μετά τη χουντα, ό,τι ακριβώς γίνεται και σήμερα μετά την καταστροφή της χώρας... ατιμωρησία!!!
Πάλεψε για να μπορούν κάποιοι άλλοι σήμερα να επικεντρώνονται στην ιδεολογία του και όχι στον αγώνα του...Για την δημοκρατία που ονειρευόταν και την δημοκρατία που επιβλήθηκε μετά με την βοήθεια των μεραρχιών του Σκόμπι,την δημοκρατία των δουλοπρεπών ηλιθίων.Ποιος ήταν ο αγγλόφιλος κατά την Κατοχή θυμάσαι;Ποιος μαχόταν για να καταλήξουμε μετά να έχουμε Βρετανική κατοχή;Αν σέβεσαι τον Εθνικοοαπελευθερωτικό αγώνα του Ζέρβα(όπως έμαθα να τον σέβομαι κι εγώ παρά τα στραβά του,γιατί ήταν όντως αγωνιστής) μια φορά θα έπρεπε να σέβεσαι και τον Γιαννούτσο και όλους τους ΕΛΑΣίτες δέκα που είχαν και μεγάλο μέρος του Ελληνικού λαού με το μέρος τους.Αλλά η νοοτροπία σου και η συνείδηση σου φτάνει μόνο μέχρι το "οι βρωμεροί ανθέλληνες,αντιδημοκράτες κομμουνιστές θα μας πάρουν τα σπίτια"οπότε πρέπει να το γράψεις σαν αντίλογο.Μάντεψε ποιοι καλλιέργησαν αυτήν την συνείδηση στον κόσμο...
Ενάντια σε ποιους τις διαπράξανε;Στον λαό;Ή σε τίποτα δοσίλογους και σε κουλάκους;Και για το όνομα όποιου θεού πιστεύεις(λέμε αν)μην μου πεις πάλι για τον Μελιγαλά,όπου είχες σφαγές και από κατοίκους τριγύρω χωριών που μπήκαν στην πόλη μετά τον ΕΛΑΣ και τους θανάτους αμάχων από τα διασταυρωμένα πυρά.Αν μη τι άλλο έγιναν εκκλήσεις για παράδοση των ταγματασφαλιτών και μεταφορά σε φυλακές.Τα φασισταριά αποφάσισαν να δώσουν μάχη,έτσι για να δείξουν την αφοσίωση στον Φύρερ.Έχει καταντήσει αστείο κάθε φορά η πρώτη γραμμή άμυνας του κάθε κρυφοδεξιού(και λέω κρυφό γιατί οι περισσότεροι βάζουν το προσωπείο το αδικημένου υπερδημοκράτη ουμανιστή)να είναι η αναφορά σε μεμονομένες συρράξεις(και να παίρνει εμμέσως με αυτόν τον τρόπο το μέρος γερμανοτσολιάδων!) του 2ου ΠΠ και να συντηρείται το εμφυλιοπολεμικό κλίμα.Ο ΕΑΜ ακόμα και τότε έβγαλε ανακοίνωση και είπε ότι τα πράγματα ξέφυγαν από τον έλεγχό του μετά την σύγκρουση,με τα λυντσαρίσματα από τους κατοίκους της τριγύρω περιοχής να έχουν πάρει μεγάλες διαστάσεις.Ή μήπως θες να περάσουμε από δικαστήριο όλους τους Έλληνες που σε περιόδους πολέμου με έναν κατακτητή από πάνω-ή έστω που έφευγε αλλά τα πάθη ήταν ακόμα καυτά- κατέφευγε στην αυτοδικία;Δεν είδα κανέναν σας να λέει για το μέγεθος των περιοχών που είχε απελευθερώσει ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και πως ζούσαν οι κάτοικοι εκεί.Η μνήμη της Εθνικής Αντίστασης και ο ιστορικός ρεβιζιονισμός όπου και όπως μας συμφέρει δεν τιμά κανέναν,πόσο μάλλον όταν χρησιμοποιείται για να διατηρήσει ένα υφέρπον δηλητηριώδες κλίμα.Αν θες να μιλήσουμε για λάθη των κομμουνιστών ας επικεντρωθούμε σε ένα και το μεγαλύτερο τους:την συμφωνία της Βάρκιζας.
Τους βαφτίζουμε όλους (παιδιά γέρους κτλ.) γερμανοτσολιάδες και τελειώσαμε ε;; Αλλά για πες μου. Αυτοί τον Στάλιν δεν είχαν σαν ίνδαλμα που έκανε πολύ χειρότερα;"Οι απολογητές του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ, υποστηρίζουν ψευδώς ότι τα θύματα ήταν ταγματασφαλίτες και μόνο λίγοι άμαχοι, και ότι όλοι εκτελέστηκαν μετά τη μάχη σε μιά έκρηξη αυτοδικιών, σε αντίποινα όσων είχαν υποφέρει τα γύρω χωριά από αυτούς νωρίτερα. Τι είδους αντίποινα και αυτοδικίες όμως ήταν αυτές που είχαν θύματα ολόκληρες οικογένειες; Με θύματα μαθητές και μαθήτριες 16 και 17 ετών; Τι μπορεί να είχαν κάνει στα μέλη του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ οι μαθητές και οι μαθήτριες; Μεταξύ των θυμάτων μπορεί κανείς να διακρίνει εκατοντάδες περιπτώσεις που περισσότερα απο ένα μέλη μιάς οικογενείας εκτελέστηκαν.Τι ακριβώς έγκλημα μπορεί να έκαναν όλες αυτές οι οικογένειες του Μελιγαλά και των γύρω χωριών και κωμοπόλεων; Πόσο τυχαίο μπορεί να είναι ένα γεγονός με θύματα τόσες οικογένειες;""Ο νεαρός τότε Γ.Μ. ήταν αυτόπτης μάρτυρας σε μερικές από τις κουστοδίες που έφυγαν από το Μπεζεστένι γιά την Πηγάδα. Ιδού τι αναφέρει στο βιβλίο του Ιωάννη Μπουγά:“…Άρχιζε όμως να γεμίζει το Μπεζεστένι και ο τόπος γύρω από σκοτωμένους. Τότε σκεφτήκανε το πηγάδι που το είχε βγάλει ο μακαρίτης ο Πρόεδρος, ο Παπαδόπουλος, γιά να βρει νερό γιά τον Μελιγαλά. Άρχισαν τότε να τους παίρνουν από εδώ το Μπεζεστένι και να τους πηγαίνουν εκεί,50-50, 100-100, 70, ανάλογα. Δεμένους με σύρμα. Σε τριάδες, δυάδες, όπως τύχαινε.-Εσύ μπάρμπα Γ. είδες με τα μάτια σου τέτοια κουστοδία να τους πηγαίνουν γιά την Πηγάδα;- Ναί, και βέβαια! Δεν τους περνούσανε από δώ (σ.σ. όχι από τον κεντρικό δρόμο του Μελιγαλά που γινόταν η συνέντευξη). Τους πηγαίνανε από κεί, τον άλλο δρόμο, του Τσίτουρα που τον λένε. Ήταν ο Γυμνασιάρχης, ο Παναγιώτης, τον εκτέλεσαν με το παιδί του. (σ.σ. φαίνεται ότι ο Δήμος Μελιγαλά ονόμασε τον δρόμο με το όνομα του νεκρού Γυμνασιάρχη). Τους πηγαίνανε δεμένους με το σύρμα. Οι περισσότεροι ήταν σχεδόν γυμνοί και ξυπόλητοι. Τα ρούχα τους και τα παπούτσια τα είχαν πάρει πριν να φύγουν από εδώ. 65 Χρόνια (1944-2009) από την Ομαδική Σφαγή στον ΜελιγαλάΣεπτεμβρίου 11, 2009 in φιλοξενίες, ΕμφύλιοςΓράφει ο Γιάννης-2Η κωμόπολη του Μελιγαλά, κτισμένη σ’ένα ύψωμα της άνω Μεσσηνίας, στο σταυροδρόμι των διαβάσεων Καλαμάτα-Πύργος, Καλαμάτα-Τρίπολη, και Κυπαρισσία-Τρίπολη, αλλά και σε ίση απόσταση από τα βουνά της Ιθώμης, του Ταϋγέτου και της ορεινής Ολυμπίας, είχε μεγάλη στρατηγική αξία στην Κατοχή. Γιά μιά περίοδο, οι σύμμαχοι ήθελαν να πείσουν τους Γερμανούς ότι οι κόλποι της Καλαμάτας και της Κυπαρισσίας ήταν πιθανοί προορισμοί απόβασης στα Βαλκάνια, ώστε να προωθήσουν τις δυνάμεις τους νοτιότερα στα Βαλκάνια. Από τον Μάϊο του 1941, οι Ιταλοί είχαν εγκαταστήσει στον Μελιγαλά πλήρη λόχο, και οι Γερμανοί μικρό απόσπασμα με πυροβόλα και ασυρμάτους. Μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, η Γερμανική φρουρά αυξήθηκε σημαντικά σε άνδρες (70-80) αλλά κυρίως σε βαριά όπλα που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από νεοφερμένες δυνάμεις, και διοικείτο από ταγματάρχη που γνώριζε την Ελληνική γλώσσα.Ένας από τους πρωταγωνιστές στα γεγονότα της Μεσσηνίας το 1943-44 ήταν ο ταγματάρχης Παναγιώτης Στούπας. Γεννηθείς το 1894 στο χωριό Λεύκη κοντά στους Γαργαλιάνους, είχε καταταγεί στο στρατό το 1914 να υπηρετήσει τη θητεία του, αλλά στη συνέχεια μονιμοποιήθηκε και το 1916 έλαβε τον βαθμό του ανθυπολοχαγού. Έλαβε μέρος στον πόλεμο της Μικράς Ασίας, και τραυματίστηκε τρεις φορές. Αποστρατεύθηκε το 1923 με τον βαθμό του υπολοχαγού ως βασιλόφρονας, αλλά πήρε τους βαθμούς του λοχαγού (1925) και του ταγματάρχη (1935) ως έφεδρος. Ως απόστρατος ζούσε στην Ξάνθη, και ησχολείτο με το εμπόριο ξυλείας. Έλαβε μέρος στον πόλεμο του ’40 ως εθελοντής, υπό τον μετέπειτα αρχηγό των ΤΑ στη νότια Πελοπόννησο, τον συνταγματάρχη Παπαδόγκωνα, διοικητή της Μεραρχίας Κρητών στην Ήπειρο που κατέλαβε την Τρεμπεσίνα.Πολλοί Κρήτες στρατιώτες, που αποκόπηκαν στη Μεσσηνία μετά την κατάρρευση του μετώπου, κατέφυγαν στο χωριό του Στούπα γιά να τους βρει οικογένειες στην περιοχή να τους φιλοξενήσουν. Ο Στούπας, γυιός του ιερέως της Λεύκης παπα-Σπύρου, ήταν άνθρωπος ήπιων τόνων και αγαθού χαρακτήρος, αλλά σφόδρα αντικομμουνιστής. Ξεκίνησε την Αντιστασιακή του δράση με δική του Ομάδα ανταρτών στα βουνά της Μάλης, στην ορεινή Τριφυλία, μετά από πρόσκληση του Βρετανού ταγματάρχη Reed, συνδέσμου αξιωματικού του Στρατηγείου Μέσης Ανατολής. Η Ομάδα του, με δύναμη γύρω στους 50 αντάρτες ήταν μέρος της μεγάλης Αντιστασιακής Οργάνωσης Ελληνικός Στρατός (ΕΣ). Με τη διάλυση του ΕΣ από τον ΕΛΑΣ, τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο 1943, ήρθε και το τέλος της Ομάδας του Στούπα, στην οποία αξίζει να σημειωθεί ότι τον Σεπτέμβριο 1943 είχαν καταταγεί και 27 Ιταλοί στρατιώτες από την φρουρά της Κυπαρισσίας. Ο Στούπας είχε έρθει σε επαφή και με τη διοίκηση του Ιταλικού Τάγματος που στάθμευε στους Γαργαλιάνους. Χωρίς την παρεμβολή του ΕΑΜ, ολόκληρο το Τάγμα θα πήγαινε σ’αυτόν, και οι Ιταλοί στρατιώτες δεν θα ρίχνονταν στον Ισθμό της Κορίνθου από τους Γερμανούς. Τελικά, οι 27 Ιταλοί στρατιώτες κατέληξαν στον ΕΛΑΣ, όταν διαλύθηκε η Ομάδα του Στούπα.Ο Στούπας επέστρεψε στο χωριό του, παρά το γεγονός ότι κατά την διάλυση της Ομάδας του και γιά να αφεθεί ελεύθερος, είχε υποσχεθεί να παρουσιαστεί στο αρχηγείο του ΕΛΑΣ, στο Δυρράχι της Αρκαδίας. Με εντολή της Νομαρχιακής Επιτροπής Μεσσηνίας (ΝΕΜ)του ΕΑΜ, στις 10 Οκτωβρίου 1943, δυό λόχοι του ΕΛΑΣ, εφεδρικοί της περιοχής και Πολιτοφύλακες, κύκλωσαν τη Λεύκη να τον συλλάβουν. Εκείνος τους περίμενε με 10 περίπου συντρόφους, που οι πιό πολλοί ήταν συγγενείς του του. Στη μάχη που ακολούθησε, ο ΕΛΑΣ δολοφόνησε 3 συντρόφους του Στούπα (εκ των οποίων ο ένας, ο Χρήστος Μιχαϊλάκης, ήταν από τους εκ Κρήτης στρατιώτες του) που πίστεψαν τις υποσχέσεις των ανταρτών ότι δεν θα τους πειράξουν και παραδόθηκαν, και 3 αθώους χωριάτες. Ακόμη, έκαψαν το πατρικό σπίτι του Στούπα και άλλα 9 στο χωριό. Τα θύματα του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ ήταν 18-20 νεκροί και αρκετοί τραυματίες, τα περισσότερα από το χέρι του Στούπα, που η σκοπευτική του ικανότητα με το τουφέκι και το πιστόλι έχουν μείνει θρυλικές. Ένας που έπεσε από το χέρι του Στούπα ήταν ο απεσταλμένος της ΝΕΜ Γιάννης Δροσόπουλος ή Δρυνέας, που έφερε την εντολή της σύλληψης του Στούπα. Από τύχη -οι αντάρτες νόμισαν ότι αυτοκίνητα του Ερυθρού Σταυρού που έρχονταν από τα Φιλιατρά ήταν Γερμανοί- ο Στούπας ξέφυγε τραυματισμένος και κρυβόταν στους γύρω λόφους. Ο συνταγματάρχης Παπαδόγκωνας, που φαίνεται ότι τον εκτιμούσε ιδιαίτερα, βρισκόταν τότε στην Αθήνα όπου προετοίμαζε τα Τάγματα Ασφαλείας της Νοτίου Πελοποννήσου. Οργάνωσε από εκεί επιχείρηση με Γερμανούς που κατέβηκαν στη Λεύκη, πήραν τον Στούπα και τον έφεραν στην Αθήνα λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του 1943.Στα μέσα Μαρτίου 1944, ο Στούπας κατέβηκε σιδηροδρομικώς στην Καλαμάτα να οργανώσει Τάγμα Ασφαλείας στη Μεσσηνία. Είχε μαζί του και 80 περίπου άνδρες, όλους Μεσσήνιους και Κρήτες κυνηγημένους όπως και ο ίδιος από τη Μεσσηνία από το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ λόγω συμμετοχής τους σε άλλες οργανώσεις Αντίστασης. Εγκατέστησε τη βάση του ΤΑ στον Μελιγαλά, αλλά αργότερα εγκατέστησε φρουρές και σε 6 άλλες πόλεις και κωμοπόλεις της Μεσσηνίας. Στις 7 Απριλίου 1944, ένα τάγμα του ΕΛΑΣ επιτέθηκε στο ΤΑ του Στούπα, στον Μελιγαλά. Παρά την αρχική επιτυχία της, η επίθεση του ΕΛΑΣ τελικά αποκρούστηκε και μάλιστα χωρίς σημαντική βοήθεια από τη Γερμανική φρουρά. Αυτή είναι η μοναδική επίθεση του ΕΛΑΣ εναντίον βάσης ΤΑ πριν την απελευθέρωση, με την πιθανή εξαίρεση της επίθεσης στο Βαλτέτσι, αλλά εκεί οι ένοπλοι Βαλτετσιώτες δεν ανήκαν πραγματικά στο ΤΑ της Τρίπολης.Η πρώτη αυτή μάχη του Μελιγαλά επηρέασε τα μετέπειτα γεγονότα ποικιλοτρόπως. Έδωσε στα ΤΑ μιά εσφαλμένη πεποίθηση δύναμης, που συνέβαλε στην απόρριψη του τελεσίγραφου παράδοσης στον ΕΛΑΣ αργότερα. Παρεκίνησε εκατοντάδες άνδρες της περιοχής να καταταγούν στο ΤΑ, και προκάλεσε το κυνηγητό του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ εναντίον των οικογενειών τους. Το δε ΤΑ Μελιγαλά, σε συχνές εξορμήσεις στη Μεσσηνία ελευθέρωσε τους κρατούμενους στα Στρατόπεδα Συγκέντωσης του ΕΑΜ στο Χαλβάτσου και στην Ποταμιά με 450 περίπου κρατούμενους (μεταξύ των οποίων πάνω από 10 μέλη της οικογένειας του Στούπα, ηλικίας από 1 έως 80 ετών), συνέλαβε πολλούς πολιτοφύλακες και μέλη του ΕΑΜ, και κατεδίωξε άλλους. Γενικά, η πρώτη μάχη στον Μελιγαλά βοήθησε να μεγαλώσει το χάσμα μεταξύ των δύο παρατάξεων στη Μεσσηνία.Ερχόμαστε στον Σεπτέμβριο 1944. Οι Γερμανοί αποχωρούν από την Καλαμάτα και τον Μελιγαλά στις 5 του μηνός. Φυσικά, απεχώρησαν με όλη τους την άνεση. Ο ΕΛΑΣ είχε τότε στην Πελοπόννησο πάνω από 8.000 χιλιάδες αντάρτες, εκ των οποίων 6.000 νότια και δυτικά της Μεγαλόπολης, αλλά δεν κτύπησε πουθενά τις Γερμανικές μονάδες που συμπτύσσονταν. Η προσοχή του ΕΛΑΣ είχε ήδη στραφεί αποκλειστικά στα ΤΑ. Στη Μεσσηνία, πρώτα επιτίθεται και καταλαμβάνει την Καλαμάτα την 9η Σεπτεμβρίου. Την 13η, έρχεται η σειρά του Μελιγαλά που τον καταλαμβάνει το μεσημέρι της 15ης, ημέρα Παρασκευή. Οι αμυνόμενοι ήταν 800 περίπου ταγματασφαλίτες και 150 χωροφύλακες. Ο πληθυσμός της κωμόπολης ήταν τότε γύρω στις 3.000, αλλά είχε αυξηθεί σε τουλάχιστον 10.000 από κατοίκους της γύρω περιοχής που είχαν καταφύγει εκεί γιά προστασία από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ και την Πολιτοφυλακή του ΕΑΜ. Πολλοί είχαν φέρει μαζί τους και τα υπάρχοντά τους. Τα ζώα τους, και ότι μπορούσαν να μεταφέρουν από τα σπίτια τους. Κάτι που δεν είχε γίνει ποτέ στη Μεσσηνία από την εποχή του Ιμπραήμ! Αυτό είναι ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός. Πιστεύω ότι δείχνει επακριβώς το λόγο δημιουργίας των ΤΑ, που ήταν η προστασία μεγάλου μέρους του λαού από την τρομοκρατία του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ. Μέχρι τώρα όμως δεν έχει αναλυθεί από κανέναν και πουθενά, σε όλες τις διαστάσεις του.Τα θύματα της μάχης από τους αμυνόμενους και τους άμαχους ήταν γύρω στα 25. Οι άμαχοι νεκροί προήλθαν από τον βομβαρδισμό της πόλης με βαριά πυροβόλα όπλα από τον ΕΛΑΣ. Να σημειωθεί ότι το ΤΑ δεν ήταν πιά υπό την διοίκηση του Στούπα. Είχε φύγει ένα μήνα νωρίτερα γιά να δημιουργήσει το ΤΑ Γαργαλιάνων. Αυτός ήταν ο όρος των Γερμανών στρατηγών της Πελοποννήσου γιά να μην προβούν σε αντίποινα γιά τους 100 και πλέον στρατιώτες που είχαν χάσει από την ενέδρα του ΕΛΑΣ στου Μανούσου το Γεφύρι, μεταξύ Γαργαλιάνους και Χώρα, στις 19 Ιουλίου 1944. (Λεπτομέρειες γι αυτή την πτυχή της ιστορίας των ΤΑ στη Μεσσηνία υπάρχουν στο βιβλίο του Ιωάννη Μπουγά “Ματωμένες Μνήμες”).Μετά την είσοδο των ανταρτών στην πόλη, ταγματασφαλίτες και άμαχοι διατάσσονται με χωνιά να αφήσουν τα σπίτια τους ανοικτά και να συγκεντρωθούν σε δύο σημεία. Στο Μπεζεστένι (την πανηγυρίστρα του Μελιγαλά), και στις “Μουριές του Δεληγιάννη”, στο κέντρο της πόλης. Ντόπιοι αντάρτες του ΕΛΑΣ και πολιτοφύλακες του ΕΑΜ, άγνωστο με τι κριτίρια, πέρνουν από εκεί ομάδες αιχμαλώτων διαφόρων μεγεθών, και τις μεταφέρουν στα γύρω χωριά. Στη Μερόπη (από την Ομάδα της Μερόπης προέρχονταν οι 18 που μεταφέρθηκαν στην Καλαμάτα και λυντσαρίστικαν στην κεντρική πλατεία την Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου), στο Σολάκιο, στην Ανθούσα, στο Νεοχώριο, στην Οιχαλία, στη Σκάλα, αλλά και μακρύτερα μέχρι τη Μεσσήνη.Όσους πήγαν στα χωριά, τους περισσότερους τους εκτέλεσαν την επομένη ημέρα, 16 Σεπτεμβρίου, συνήθως παρουσία “θεατών”. Στη Μερόπη τους αιχμαλώτους τους επισκέφθηκε ο ίδιος ο Βελουχιώτης με τους Μαυροσκούφηδες, και συμμετείχε σε ξυλοδαρμό τους με το καμουτσί του. Το ίδιο βράδυ, 27 ή 28 αιχμάλωτοι σφάγηκαν από τους Μαυροσκούφηδες και τα σώματά τους ρίχτηκαν σ’ ένα ξεροπήγαδο που τότε ανήκε στην οικογένεια Ανδριανόπουλου. Σ’ αυτούς που μεταφέρθηκαν στο Νεοχώρι ήταν και η οικογένεια ενός επιλοχία του ΤΑ, του Παναγιώτη Μπένου, που είχε σκοτωθεί σε μιά από τις συγκρούσεις στον ύψωμα του Προφήτη Ηλία του Μελιγαλά. Το ύψωμα άλλαξε τρεις φορές χέρια μεταξύ ΕΛΑΣ και ΤΑ. Στο Νεοχώρι ήταν η μητέρα του Μπένου, δυό νεαρές αδελφές του, και ο μικρότερος αδελφός του. Τις κοπέλλες τις γνώρισε μιά αντάρτισσα και τις βασάνισαν, δεμένες σε δυό καρέκλες, πριν τις αποτελειώσουν με το μαχαίρι, ενώ οι άλλοι κρατούμενοι και κάτοικοι παρακολουθούσαν. Στη μητέρα και τον μικρό γυιό της, τους χάρισαν τη ζωή. Σύμφωνα με μιά καταγεγραμμένη μαρτυρία, τη μητέρα την άφησαν ζωντανή γιά να υποφέρει, ενώ ο μικρός γλύτωσε γιατί με τη συμβουλή της μητέρας του έδωσε άλλο όνομα, κάποιας αριστερής οικογένειας. Να σημειωθεί ότι τα πτώματα όλων αυτών -περίπου 700, σύνολο- που δολοφονήθηκαν μακριά από τον Μελιγαλά δεν ρίχτηκαν στην Πηγάδα.Πίσω στον Μελιγαλά, αυτούς που απέμειναν στις Μουριές του Δεληγιάννη τους φυλάκισαν γιά τη νύκτα σε δημόσια κτίρια της πόλης, και πολύ πρωΐ την επόμενη ημέρα τους οδήγησαν κι αυτούς στο Μπεζεστένι. Ενώ γίνονταν αυτά, είχαν αρχίσει και οι αυτοδικίες από αντάρτες του ΕΛΑΣ, οι οποίοι κατάγονταν από το Μελιγαλά ή την γύρω περιοχή, που γνώριζαν τους ταγματασφαλίτες και τους υποστηρικτές τους. Ένας, που σύμφωνα με πολλές επώνυμες μαρτυρίες, εκτέλεσε ιδιοχείρως ταγματασφαλίτες αλλά και πολίτες, τις πρώτες ώρες μετά την πτώση του Μελιγαλά και την επομένη, είναι ο καπετάνιος του ΕΛΑΣ Κώστας Κανελλόπουλος από το πλησίον χωριό Καλλιρόη, μετέπειτα ηγετικό στέλεχος του ΔΣΕ Πελοποννήσου.Την είσοδο του ΕΛΑΣ στον Μελιγαλά ακολούθησε και καθολικό πλιάτσικο. Οι αντάρτες του ΕΛΑΣ πέρνουν ρούχα, παπούτσια, τρόφιμα, και χρυσαφικά. Οι εφεδροΕΛΑΣίτες και τα μέλη και φίλοι του ΕΑΜ που ακολουθούν, πέρνουν τα πάντα, οτιδήποτε μπορεί να μετακινηθεί! Τους επόμενους μήνες οι περισσότεροι κάτοικοι του Μελιγαλά δεν είχαν κατσαρόλες να μαγειρέψουν, ούτε κουταλοπήρουνα να φάνε! Θύματα του πλιάτσικου ήταν οι κάτοικοι του Μελιγαλά, εκτός από τα μέλη και τους φίλους του ΕΑΜ, αλλά και όλοι αυτοί που είχαν καταφύγει στην πόλη από τα γύρω μέρη.Στον Μελιγαλά σχηματίζεται Λαϊκή Επιτροπή, γιά να αποφασίσει την τύχη των χιλιάδων αιχμαλώτων που είναι πιά στοιβαγμένοι σαν ζώα στο Μπεζεστένι, την πανηγυρίστρα του Μελιγαλά. Οι πιό πολλοί άνδρες είναι ημίγυμνοι, μόνο με τα εσσώρουχα. Τις πρωϊνές ώρες του Σαββάτου, 16 Σεπτεμβρίου, απολύονται τα περισσότερα παιδιά, οι γυναίκες, και πολλοί ηλικιωμένοι. Κανείς δεν μπορεί να πει γιατί μερικά παιδιά, κορίτσια, και ηλικιωμένες γυναίκες και γέροντες, κρατήθηκαν. Το μεσημέρι φτάνει στο Μπεζεστένι, από το κέντρο της πόλης που είχε περάσει τη νύκτα, ο Άρης Βελουχιώτης συνοδευόμενος από τον Αχιλλέα Μπλάνα (Γ.Γ. του Πελοποννησιακού Γραφείου του ΚΚΕ) , τον Νίκο Μπελογιάννη (ειδικό απεσταλμένο του Γιώργη Σιάντου), τον Τάσσο Κουλαμπά (στέλεχος του ΚΚΕ στη Μεσσηνία), τους καπετάνιους του 8ου και 9ου συντάγματος του ΕΛΑΣ, και τους μαυροσκούφηδες συνοδούς του.Ο Άρης βλέποντας ότι πολλοί από τους αιχμαλώτους ήταν ταγματασφαλίτες, γίνεται έξαλλος και υβρίζει χυδαία τους υπεύθυνους, γιατί προφανώς είχαν παραβεί την διαταγή του να εκτελούνται επί τόπου. Ο Γιάννης Καραμούζης, στέλεχος του ΕΑΜ Μεσσηνίας και μέλος της Λαϊκής Επιτροπής, ήταν παρών και γράφει: “ …τόσον ο Άρης όσον και ο Κουλαμπάς έβαλαν πόστα τα στελέχη του ΕΛΑΣ γιατί δεν “εξετελέσθησαν όλοι επί τόπου, αλλά τους έπιασαν ζωντανούς”…”. (σ.σ. Η υπογράμμιση δική μου. Δείχνει, ποιοί πραγματικά κρατούσαν τους αιχμαλώτους. Ο ΕΛΑΣ, όχι οι Επιτροπές του ΕΑΜ, όπως πολλοί υποστηρίζουν από τότε, εσφαλμένα ή γιά συσκότιση της αλήθειας).Πριν από την επίθεση στην Καλαμάτα ο Άρης είχε στείλει στην 9η ταξιαρχία προφορική διαταγή, η οποία ουσιαστικά έλεγε:- “Πας συλλαμβανόμενος ταγματασφαλίτης θα τουφεκίζεται επί τόπου”.Ο Άρης επανέλαβε τη διαταγή του στη Λαϊκή Επιτροπή του Μελιγαλά, στο Μπεζεστένι.Η διαταγή, που εκδόθηκε και γραπτώς, είναι η Ε.Π.Ε. 330 της ΙΙΙ Μεραρχίας του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου με την υπογραφή του Βελουχιώτη και ημερομηνία 15 Σεπτεμβρίου. Στο σχετικό απόσπασμα διαβάζουμε: “..Διά τελευταίαν φοράν διακηρρύσσομεν δημοσία ότι πας ανήκων εις τα Εθνοπροδοτικά Τάγματα, όστις ήθελε παραδοθή ημίν και παραδώση τον οπλισμόν του εντός 24 ωρών από της κοινοποιήσεως της παρούσης θα του εξασφαλισθή απολύτως η ζωή και η ελευθερία επανόδου εις την οικίαν του. Μετά την εκπνοήν της άνω προθεσμίας πας εξ αυτών συλλαμβανόμενος κατά την διάρκειαν της μάχης ή άλλως ένοπλος θα τυφεκίζεται επί τόπου”.Σύμφωνα με τον μετέπειτα λοχαγό του ΔΣΕ, Κων. Παπακωνσταντίνου (Μπελά), ο γραμματέας του ΕΑΜ Μελιγαλά του είπε ότι την πρώτη ημέρα μετά τη μάχη, η Επιτροπή του Μελιγαλά είχε καταρτίσει μιά κατάσταση που περιείχε μόνο “60 περίπου αξιωματικούς, ταγματασφαλίτες και προσωπικότητες της πόλης γιά εκτέλεση”. Όταν την παρουσίασαν στον Βελουχιώτη, αυτός τους είπε:-“Πρέπει να ερευνηθεί η περίπτωση κάθε ταγματασφαλίτη γιά να μην ξεφύγει κανένας που έχει διαπράξει έγκλημα, και ότι δεν πρέπει να κυριαρχούνται από συναισθηματισμό και μεγαθυμία”! (οι υπογραμμίσεις δικές μου).Υπό τις συνθήκες που δόθηκε, είναι βέβαιο ότι η διαταγή του Άρη ερμηνεύθηκε ως:- “Να τους εκτελέσετε όλους”!Ο Καραμούζης γράφει: “…Ο Άρης και οι αντιπρόσωποι του κόμματος Κουλαμπάς και Ν. Μπελογιάννης είχαν πάρει την απόφασιν. Όλοι έπρεπε να εκτελεσθούν…”. Σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες, και ο ίδιος ο Βελουχιώτης δεν έφυγε με “άδεια χέρια” από το Μπεζεστένι. Όταν, μεταξύ των κρατουμένων, ανεγνώρισε τον χωροφύλακα Χαράλαμπο Κουτσόγιαννη από τη Στερεά Ελλάδα “..διέταξε έναν αντάρτη και τον πήρε…”!Με απόφαση δυό Μεσσήνιων καπετάνιων του ΕΛΑΣ, του διοικητή του 8ου Συντάγματος Λακωνίας, ταγματάρχη Σωτήρη Ρουμπέα, και του επιτελάρχη της 9ης ταξιαρχίας, λοχαγού Σταύρου Νικολόπουλου, ορίσθηκε μιά διμοιρία του 1ου Τάγματος του 8ου Συντάγματος Λακωνίας του ΕΛΑΣ, γύρω στους 35 αντάρτες, από τα χωριά του Πάρνωνα, να μείνουν στον Μελιγαλά γιά να εκτελέσουν τους αιχμαλώτους. Μαζί με αυτούς συγκροτήθηκε και μιά Ομάδα 30 περίπου Πολιτοφυλάκων και εφεδροΕΛΑΣιτών από τον Μελιγαλά και την γύρω περιοχή. Επικεφαλής των δύο ομάδων εκτελεστών, της διμοιρίας του ΕΛΑΣ και των Πολιτοφυλάκων, τέθηκαν ο Γιώργος Μάντζαρης από τον Μελιγαλά, ο Νίκος Μητρόπουλος από το Κορυφάσσιο, και ο Δημήτρης Πιρπιρής από τους Γαργαλιάνους. (Στο βιβλίο του Ιωάννη Μπουγά υπάρχει αναφορά γιά το τέλος των δύο τελευταίων, την περίοδο της Λευκής Τρομοκρατίας, αλλά και λεπτομέρειες γιά τις αναφορές σ’αυτούς ως ήρωες από φιλοΕΑΜικές πηγές, που δείχνει το χάος που υπάρχει ακόμη μεταξύ των δύο “παρατάξεων” στην Ελλάδα γιά τον Εμφύλιο και γιά τα εγκλήματα της περιόδου).Ο Σπύρος Ξιάρχος, που επίσης ήταν παρών και δικάστηκε ως συμμετέχων στις εκτελέσεις, γράφει: “…στο Μελιγαλά έχει μείνει μόνο μιά διμοιρία του 1ου τάγματος του 8ου συντάγματος (Λακωνία) η οποία χρησιμοποιείται ως εκτελεστικό απόσπασμα και δύναμη 30 περίπου πολιτοφυλάκων…”Ο Παντελής Μούτουλας, που, γιά το έργο του “ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ 1941-45”, συνέλεξε μαρτυρίες από ολόκληρη την Πελοπόννησο αναφέρει: “…Τις εκτελέσεις, κατά τη συνήθη τακτική του ΕΛΑΣ, ανέλαβε αντάρτικο τμήμα από άλλη περιοχή, γιά να μη μπορούν οι εκτελεστές να αναγνωριστούν μελλοντικά. Οι ενδείξεις οδηγούν σε μιά διμοιρία του 8ου Συντάγματος από μαχητές της περιοχής Κοσμά-Τσιταλίων-Ασωπού..”(σ.σ. Οι υπογραμμίσεις δικές μου).Ο Γιάννης Καραμούζης γράφει γιά το ίδιο θέμα: “…συγκροτήθηκε από τμήματα του ΕΛΑΣ εκτελεστικό απόσπασμα, υπό την διοίκησιν του Γ. Μάντζαρη και του Ν. Μητροπούλου”.Ενώ γίνονται αυτά, οι αυτοδικίες από αντάρτες και καπετάνιους του ΕΛΑΣ συνεχίζονται. Αιχμάλωτοι καλούνται ονομαστικά έξω από το Μπεζεστένι και εκτελούνται. Πιό συχνά σφάζονται, υπό απίστευτα φρικιαστικές συνθήκες. Το σύνολο των θυμάτων των αυτοδικιών υπολογίζονται σε 100-150, συμπεριλαμβανομένων αυτών της πρώτης ημέρας, αμέσως μετά την είσοδο του ΕΛΑΣ στον Μελιγαλά.Η διαταγή του Βελουχιώτη γιά εκκαθάριση των κρατουμένων, είτε δόθηκε όπως την παρουσιάζει ο Μπελάς, είτε με την πιό δραματική, φρικτή μορφή της:-“Γιατί τους φυλάτε ακόμη όλους αυτούς. Μαχαίρι”, όπως είπαν άλλοι, είχε την ίδια απήχηση στα μέλη της Επιτροπής. Αντί πλέον να κρίνουν ποιοί θα εκτελούνταν, ανέλαβαν να σχεδιάσουν την εκτέλεση όλων των κρατουμένων. Η Επιτροπή κάλεσε σύσκεψη να συζητήσει τον τόπο και τον τρόπο εκτέλεσης και ταφής των πτωμάτων. Τότε κάποιος έριξε την ιδέα να χρησιμοποιηθεί το μεγάλο φρεάτιο, η Πηγάδα, που είχε ανοιχτεί λίγα χρόνια πριν με πρωτοβουλία του ήδη νεκρού προέδρου της Κοινότητος του Μελιγαλά, Αλκιβιάδη Παπαδόπουλου*, σε αναζήτηση πηγής νερού γιά την Κοινότητα. Η Πηγάδα βρίσκεται βορειοδυτικά του Μελιγαλά, στα 2 περίπου χιλιόμετρα, προς το Νεοχώρι. Όταν είχε ανοιχτεί λίγια χρόνια νωρίτερα, το βάθος της Πηγάδας έφθανε τα 27-28 μέτρα, αλλά το 1944 λόγω προσχώσεων το βάθος της είχε περιορισθεί στα 16-17 μέτρα. Η διάμετρός της ήταν περίπου 8 μέτρα. (*)Αυτό έγινε την 16η Σεπτεμβρίου στο Μπεζεστένι. Πρώτα βασανίστηκε μέχρι αναισθησίας, και εν συνεχεία λιθοβολήθηκε από τους άλλους κρατούμενους με εντολή “ανώνυμου”καπετάνιου από την περιοχή).Στο Μπεζεστένι, οι κρατούμενοι -ταγματασφαλίτες και άμαχοι- χωρίστηκαν ανάλογα με τον τόπο καταγωγής τους. Οι Τοπικές Επιτροπές του ΕΑΜ από τα γύρω χωριά και τις κωμοπόλεις της άνω Μεσσηνίας κατέφθασαν εκεί. Ανάλογα την περίπτωση, έδιναν πληροφορίες γιά κρατούμενους, αν ήταν ταγματασφαλίτες (ημίγυμνοι όπως ήταν, δεν αναγνωρίζονταν πάντα από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ και την Επιτροπή), αν ήταν “αντιδραστικοί”, κλπ. Σε άλλες περιπτώσεις, άνθρωποι των Τοπικών Επιτροπών του ΕΑΜ επενέβαιναν γιά να προστατεύσουν άλλους συγχωριανούς τους. Ονόματα προσθέτονταν και αφαιρούνταν, ανάλογα με τις επί τόπου παρεμβάσεις στελεχών του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ.Πάλι από τον Ξιάρχο, αντιγράφουμε: “…Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας επεκράτησε η άποψη ότι γιά την εκτέλεση καθενός ταγματασφαλίτη ευθυνόντουσαν οι συγχωριανοί του. Αυτό είναι κατά 95% αναληθές. Προσπάθειες συγγενών και χωριανών έγιναν μόνο γιά διάσωση και σε ορισμένες περιπτώσεις αυτές οι προσσπάθεις απέδωσαν αλλά ο γράφων δεν έχει υπόψη του καμιά περίπτωση, δεν άκουσε ποτέ ότι κάποιος από κάποιο χωριό ζήτησε την εκτέλεση κάποιου.”Αυτά που λέει ο Ξιάρχος, αντιστοιχούν άριστα στο πως βλέπουμε το ποτήρι το νερό: “μισοάδειο ή μισογεμάτο”.Γιά το ίδιο θέμα ο Καραμούζης γράφει: “…οι πολιτικές οργανώσεις στο σύνολό τους ζητούσαν και επραγματοποιείτο η εκτέλεσις κάθε συγχωριανού των που ευρέθη στου Μελιγαλά. Είναι γεγονός ότι, πολλά άτομα, ενδιαφέρθησαν να σωθούν οι συμπατριώτες των ή μερικοί εξ αυτών. Πολλοί κατόρθωσαν και γλύτωσαν πολλούς.Γενικό φαινόμενον όμως και το σύνηθες ήτο, ότι οι οργανώσεις ησχολούντο με το να συλλέγουν ή να παρουσιάσουν στοιχεία “ότι τα άτομα του χωριού των ήταν υπεύθυνα γιά εγκλήματα και προδοτικές πράξεις”. Αυτό ήταν το γενικό πνεύμα…”. (σ.σ. οι υπογραμμίσεις στα ανωτέρω δύο κείμενα είναι δικές μου).Σημειώνουμε εδώ ότι ενώ ο Ξιάρχος ομιλεί μόνο γιά ταγματασφαλίτες, ο Καραμούζης αναφέρεται σε κάθε έναν που βρέθηκε στον Μελιγαλά αιχμάλωτος, είτε ήταν ταγματασφαλίτης είτε άμαχος.Με τη δικαιολογία της μετακίνησης σε άλλον τόπο φυλάκισης γιά να ανακριθούν, τα υποψήφια θύματα δένονταν συνήθως ανά δύο, αλλά και ανά τρεις, με σχοινί, σύρμα ή καλώδιο, και οδηγούνταν κατά μεγάλες ομάδες των 50-100 ατόμων, οι περισσότεροι φορώντας μόνον τα εσώρουχά τους και ξυπόλητοι, στο στόμιο της Πηγάδας. Εκεί, οι τυχεροί σφάζονταν “καθαρά”, και τα σώματά τους ρίχνονταν στην Πηγάδα. Πολλοί όμως, σύμφωνα με τις μετέπειτα μαρτυρίες των ιδίων των εκτελεστών, ρίχνονταν τραυματισμένοι αλλά ζωντανοί ακόμη στην Πηγάδα! Μερικοί, βασανίζονταν με ποικίλους τρόπους, πριν τελικά σφαγούν και ριχτούν στο βάραθρο.Ο νεαρός τότε Γ.Μ. ήταν αυτόπτης μάρτυρας σε μερικές από τις κουστοδίες που έφυγαν από το Μπεζεστένι γιά την Πηγάδα. Ιδού τι αναφέρει στο βιβλίο του Ιωάννη Μπουγά:“…Άρχιζε όμως να γεμίζει το Μπεζεστένι και ο τόπος γύρω από σκοτωμένους. Τότε σκεφτήκανε το πηγάδι που το είχε βγάλει ο μακαρίτης ο Πρόεδρος, ο Παπαδόπουλος, γιά να βρει νερό γιά τον Μελιγαλά. Άρχισαν τότε να τους παίρνουν από εδώ το Μπεζεστένι και να τους πηγαίνουν εκεί,50-50, 100-100, 70, ανάλογα. Δεμένους με σύρμα. Σε τριάδες, δυάδες, όπως τύχαινε.-Εσύ μπάρμπα Γ. είδες με τα μάτια σου τέτοια κουστοδία να τους πηγαίνουν γιά την Πηγάδα;- Ναί, και βέβαια! Δεν τους περνούσανε από δώ (σ.σ. όχι από τον κεντρικό δρόμο του Μελιγαλά που γινόταν η συνέντευξη). Τους πηγαίνανε από κεί, τον άλλο δρόμο, του Τσίτουρα που τον λένε. Ήταν ο Γυμνασιάρχης, ο Παναγιώτης, τον εκτέλεσαν με το παιδί του. (σ.σ. φαίνεται ότι ο Δήμος Μελιγαλά ονόμασε τον δρόμο με το όνομα του νεκρού Γυμνασιάρχη). Τους πηγαίνανε δεμένους με το σύρμα. Οι περισσότεροι ήταν σχεδόν γυμνοί και ξυπόλητοι. Τα ρούχα τους και τα παπούτσια τα είχαν πάρει πριν να φύγουν από εδώ.Πηγαίνοντας εκεί πέρα, στον τόπο της Πηγάδας, που τότε ήτανε κατηφορικό προς τα κάτω, τώρα είναι διαφορετικά, σταματούσανε στο πάνω μέρος σε μιά ελιά. Εκεί σταμάταγε η φάλαγγα. Κάτω ήταν το απόσπασμα. Ένας-ένας, άμα είχε τίποτε ρούχα του λέγανε “βγάλτα”. Τα αφήνανε εκεί στην ελιά. Μετά του λέγανε προχώρα εκεί κάτω. Πήγαινε εκεί κάτω ο άνθρωπος, τον εκτελούσανε. Οι άλλοι εδώ πάνω τα βλέπανε. Σκέψου ο τελευταίος τι έβλεπε μέχρι να έρθει η σειρά του. Εκεί λένε ότι τους ακούγανε να τραγουδάνε “έχε γειά καϋμένε κόσμε…” οι άνθρωποι.Το χειρότερο ήταν αυτό. Που βλέπανε αυτοί που περίμεναν τι γινότανε στους πρηγούμενους. Άντε τώρα να είναι 50, 100, και να περιμένεις. Να βλέπεις εκεί κάτω άλλον να τον σφάζουν, άλλον να τον ντουφεκάνε, άλλον να του κόβουν το χέρι, …. Όλους, παιδιά, παπάδες….Αυτό ήταν απαράδεκτο πράγμα που έγινε. Και το πράγμα είναι ότι αυτοί που εκτελούσανε τον κόσμο γίνανε ήρωες. Εγώ δεν λέω, μπορεί και από αυτούς πέντε, δέκα, κάτι να έκαναν. Αλλά να σκοτώσουνε όλο τον κόσμο;Θυμάμαι ήταν ένας εξάδερφος της μάννας μου απο του Κατσαρού, και τον σκότωσαν τελευταίο ώρα, με την τελευταία αποστολή. Παρ’ότι ψάχνανε άνθρωποι να τον βρούνε, να τον βγάλουνε, διότι ήταν αθώος, δεν είχε κάνει τίποτα αυτός…”Ο ιερέας του Μελιγαλά Παν. Παπαδόπουλος, σε κείμενο που έγραψε λίγα χρόνια μετά τη σφαγή, και το οποίο περιέχεται στο βιβλίο του Ηλία θεοδωρόπουλου, περιγράφει πολύ παραστατικά την κατάσταση στο Μπεζεστένι, αλλά και το έγκλημα της Πηγάδας:“……Οι εις Μπεζεστένι ευρισκόμενοι ήσαν εις την διάθεσιν του κάθε καπετάνιου, όστις πήγαινε μέσα και συνελάμβανε όποιον ήθελε της αρεσκείας του, όπως ο τσοπάνος διαλέγει εκείνο το σφακτό που θέλει να σφάξη, τον οδηγούσε έξω και τον εκτελούσε. Ακολούθως το τραγικώτερον που συνέβει και απαίσιον στον αιώνα ήτο δύο-δύο έδεναν από τα χέρια με καλώδιο με μόνον το υποκάμισον και το εσώβρακον στη γραμμή κατά ομάδας και τους οδηγούσαν στην ιστορικήν Πηγάδα. Τους έκοβαν, άλλων το κεφάλι, τα χέρια, την μύτην, δηλαδή τους κακοποιούσαν, τους εβασάνιζαν πρώτα επάνω εις ένα κορμόν συκιάς με μάχαιραν ή πέλεκυν και τους έρριπτον εις την Πηγάδα έως ότου εκκαθάριζον εκείνους που ήθελον”. Ο Ξιάρχος επιβεβαιώνει έτσι γιά τη γενοκτονία του Μελιγαλά και τα εξής: τα θύματα δεν ήταν μόνον ταγματασφαλίτες αλλά και άμαχοι, οι φόνοι δεν ήταν τυχαίες αυτοδικίες, αλλά οργανωμένες εκτελέσεις, αυτές οι οργανωμένες εκτελέσεις, γίνονταν σε άλλο σημείο μακριά από το Μπεζεστένι (στην Πηγάδα), τις εκτελέσεις δεν τις έκαναν αδέσποτα στοιχεία της περιοχής, αλλά αντάρτες με την έγκριση του Βελουχιώτη. Σε διαφορετική περίπτωση, αυτός θα τις σταματούσε και θα ελευθέρωνε όλους που ήταν στην συνοδεία, ο Άρης παρέμεινε στον Μελιγαλά (και την γύρω περιοχή) έως αργά την 16η ή τις πρωϊνές ώρες της 17ης Σεπτεμβρίου, που άρχισαν να γίνονται οι οργανωμένες εκτελέσεις στην Πηγάδα.Η οργανωμένη σφαγή στην Πηγάδα κράτησε τέσσαρες ημέρες. Ξεκίνησε το Σάββατο, 16 Σεπτεμβρίου, και τελείωσε την Τετάρτη το μεσημέρι, 20 Σεπτεμβρίου.Δεν μπορώ να καταλάβω πως υπάρχουν στις μέρες μας άνθρωποι που ευθυγραμμίζονται με μια από τις δύο πλευρές του εμφυλίου! Που Και οι δύο εγκλήματα διέπραξαν!
κάθε φορά που γράφεται τέτοια κατακλείδα σε αντίστοιχα λιβελογραφήματα πιστεύω ότι ο δήθεν κεντρώος χώρος παίρνει ένα συν στην κλίση προς τον ακροδεξιό χώρο.
Με θύματα μαθητές και μαθήτριες 16 και 17 ετών; Ίντερνετ έχουν όσοι διαβάζουν,βιβλία μπορούν να βρουν για τα θύματα.Από αυτό και μόνο που αντέγραψες μπορώ να χαρακτηρίσω όλο το κείμενο σαν θρασύτατη προπαγάνδα,εκμεταλλευόμενο μια από τις πιο μαύρες σελίδες της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας,η οποία έχει διαστρεβλωθεί πολλάκις και μάλιστα στον βωμό αντικομμουνιστικής μεταπολεμικής-μετεμφυλιακής καμπάνιας που πήρε χώρα στην Ελλάδα εκτενέστατα(τύφλα να'χει ο Μακάρθυ).Μα από ποιους άραγε;Μήπως από κέντρα εξουσίας που παίρναν αποφάσεις για την Ελλάδα ΕΚΤΟΣ Ελλάδας ενώ ακόμα ήμασταν υπό Γερμανική κατοχή,πίνοντας τσάι στην Αίγυπτο;Μην χάσει και η Βρετανία τέτοιο στρατηγικό κελεπούρι σαν την Ελλάδα και την προσθέσουν τα Σοβιέτ στην σφαίρα επιρροής τους.Ακόμα και το Βήμα αν διάβαζες(καλά μιλάμε κάργα κομμουνιστική εφημερίδα έτσι;)σε αφιερώματα δεν αναφέρει τίποτα για παιδιά.Εν ολίγοις,ο καθένας γράφει ότι μπαρούφα θέλει για αυτό το θέμα και πάει να στηρίξει την πολιτική του.Πρέπει παρ'ολ'αυτά να πιστέψω μαρτυρίες ΤΑ;Μαρτυρίες Βρετανών;Μιλάμε εγκυρότατες πηγές.Επίσης κοίτα να δεις πράγματα ρε παιδάκι μου.Από τα γύρω χωριά γιατί να την πέσαν τόσο άγρια στον Μελιγαλά.Βρε μπας και είχε πάρε δώσε με Γερμανούς.Τέλος πάντων είχα γράψει ένα μεγάλο σχόλιο που έδινα και τα links αλλά δεν μπορώ να τα ξαναγράψω τώρα(και να ήθελα δεν θυμάμαι τι έγραψα επακριβώς)σε γενικές γραμμές πάντως ήταν αυτά.
Ώστε αυτή είναι η απάντηση σου. Ακροδεξιός ο αταξινόμητος γιουχάρετε τον! Κοίτα να δεις δεν με ενδιαφέρουν ούτε θίγομαι από τους χαρακτηρισμούς που προέρχονται από κάποιον που υποστηρίζει σε άλλα σχόλια του τρομοκράτες. Πληροφοριακά πάντως τα αποσπάσματα του συγκεκριμένου βιβλίου δημοσιεύθηκαν σε blog κάποιου που δηλώνει αριστερός. Πληροφοριακά επίσης όσο αποστασιοποιούμαστε χρονικά από τον τραγικό εμφύλιο δημοσιεύονται μελέτες που δεν φοράνε σε καμία περίπτωση τον χιτώνα της αθώας περιστεράς σε ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Εγώ προσωπικά πάντως και έχοντας μεγαλώσει σε περιοχή στην οποία ο εμφύλιος κορυφώθηκε έχω ακούσει μαρτυρίες και για απαγωγές αθώων αμάχων (μεταξύ των οποίων και ηλικιωμένων γυναικών!) από ΕΑΜ, και για πυροβολισμούς σε χωρία και κοινότητες και όποιον πάρει ο χάρος (κάποιον εντελώς αθώο που έχω υπόψιν μου τον πήρε) αλλά και για άλλα τραγικά από την άλλη πλευρά. Εσύ ζήσε στην κοσμάρα σου αν γουστάρεις!
@Αταξινόμητος: Κατανοώ πάρα πολύ καλά τις ιστορικές μνήμες που κουβαλάς και δεν έχω να πω τίποτα για τις τραγωδίες του Εμφυλίου, από όποιο στρατόπεδο κι αν ήταν: πονάνε, όλους μας. Α, και επίσης σιχαίνομαι τις αγιογραφίες απ' όπου κι αν προέρχονται.Τούτων λεχθέντων, μην μπερδεύεις το ΕΑΜ ούτε με όπλα (το στρατιωτικό σκέλος λεγόταν ΕΛΑΣ) ούτε με τον Εμφύλιο, γιατί στον Εμφύλιο απλώς δεν υπήρχε πλέον ΕΑΜ ούτε και ΕΛΑΣ. Επίσης στον Εμφύλιο, οι ευρύτατες λαϊκές μάζες (σε μεγάλο βαθμό μη κομμουνιστικές -εκτός αν θεωρείς κάτι τύπους σαν τον Μάνο Χατζιδάκι μοβόρους κομμουνισταράδες) που είχαν στηρίξει επί Κατοχής το ΕΑΜ είχαν αποστασιοποιηθεί.Επίσης, επειδή ήμουν παιδάκι επί χούντας, ακόμη θυμάμαι στην ΥΕΝΕΔ τα "ντοκιμαντέρ" για την Πηγάδα, με ακριβώς τα ίδια στοιχεία που αναπαράγεις -κάτι που μας κάνει ελαφρώς καχύποπτους απέναντί τους, σωστά;Επίσης, θα πρέπει να σε υποψιάζει το ότι οι ελασίτες κυνήγησαν τους ταγματασφαλίτες και όχι τους Γερμανούς κατά την αποχώρησή τους. Διότι οι ταγματασφαλίτες της περιοχής είχαν αναλάβει με περισσή χαρά την εξόντωση του τοπικού πληθυσμού για λογαριασμό των Γερμανών. Μου διηγούνταν πατέρας κολλητού μου, Μανιάτης και δεξιός, πώς τον είχαν σώσει παιδί οι αντάρτες (που ήταν στην περιοχή γιατί είχαν σώσει άγγλους πιλότους) όταν οι ταγματασφαλίτες είχαν ανοίξει πυρ αδιακρίτως στο χωριό του. Οπότε, αν αρχίζουμε τους συμψηφισμούς, πόσα παιδιά, αμάχους και αθώους είχαν σκοτώσει οι δοσίλογοι γερμανοτσολιάδες; Πόση θηριωδία; Και είμαστε σίγουροι ότι στον Μελιγαλά σκοτώθηκαν όσοι λένε και όπως λένε, όταν οι μαρτυρίες "πουσάρονταν" συνεπώς επί τριάντα μετεμφυλιακά χρόνια για να φτιάξουν ηρωικό προφίλ στους προδότες της πατρίδας τους που, λόγω γεωπολιτικών παιχνιδιών, ήταν οι μόνοι συνεργάτες των Γερμανών που κυβέρνησαν στη Δύση μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο;Μια και ανέφερες λοιπόν τον Μαζάουερ, διάβασε και το βιβλίο του "Inside Hitler's Greece" (στα ελληνικά νομίζω έχει κυκλοφορήσει ως "Η Ελλάδα του Χίτλερ"), θα σε εκπλήξει.Και ένα δωράκι στο λινκ παρακάτω: γερμανοτσολιάς ποζάρει υπερήφανα δίπλα σε απαγχονισμένο Έλληνα. Αυτούς κυνηγούσε το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ. Και επίσης, για να μην ξεχνιόμαστε, ο Βελουχιώτης δεν είχε καμία ανάμειξη ούτε στο πρόπλασμα του Εμφυλίου, τα Δεκεμβριανά (το ΚΚΕ του απαγόρευσε να μπει στην Αθήνα), ούτε και στον Εμφύλιο, αφού το ΚΚΕ και πάλι είχε φροντίσει ώστε να εξοντωθεί.http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Bundesarchiv_Bild_101I-179-1552-13,_Griechenland,_erh%C3%A4ngter_Mann_in_Ortschaft.jpgΓια τέλος, ένα κείμενο του Χατζιδάκι από το Τέταρτο του 1985, που τα λέει όλα.http://gardikiomilaion.wordpress.com/2011/09/26/1941-2011-70-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%AF%CE%B4%CF%81%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%B1%CE%BC/
Καταρχάς δεν σε χαρακτήρισα ακροδεξιό-όσο και αν θα ήθελα να σε εντάξω κάπου μιας και σε άλλα σου σχόλια ρίχνεις κάτι περίεργες απόψεις.Απλά η άκρα κεντρώα γραμμή που πρεσβεύεις είναι επικίνδυνη και ιστορικά έχει αποδειχτεί και τείνει να επαναλαμβάνεται.Τώρα αν εγώ υποστηρίζω τρομοκράτες ή αν εσύ εκλαμβάνεις τα σχόλια μου ως τέτοια ή-εν γένει-τι είναι πραγματικά τρομοκρατία,σηκώνει συζήτηση και δεν είναι επί του παρόντος.Όσο για τα "ο τριτοξάδερφος του μπατζανάκη του τάδε από το χωριό μου είδε το τάδε" δεν νομίζω να θέλει εξήγηση γιατί δεν το εκλαμβάνω ως αξιόπιστο επιχείρημα,αλλά for the sake of the argument,ας το δεχτώ γιατί έχω να το χρησιμοποιήσω κι εγώ.Στον αντίποδα να παραθέσω κι εγώ λοιπόν την ιστορία του δικού μου τόπου καταγωγής όπου είχε το αξιοσημείωτο για την τότε εποχή να έχει και υποστηρικτές του ΕΑΜ αλλά και φασιστάκια-φιλοβασιλικούς και γενικά τέτοια μπουμπούκια.Κανείς δεν πείραξε τους δεύτερους ποτέ όσα ζόρια και αν τράβαγαν αυτοί με τους πρώτους.Τους λόγους θα τους ανέλυα για τα ζόρια αλλά μάλλον θα έφευγε η κουβέντα και θα πήγαινε αλλού.Όσο για την πηγή σου και το τι δηλώνει ο καθένας χαίρω πολύ και η ΔΗΜ.ΑΡ. δηλώνει αριστερά και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σοσιαλιστικό κι εγώ είμαι απόγονος της Μαρίας Αντουανέττας.Επειδή έχω βαρεθεί βεβαίως να ακούω για δήθεν αθώες περιστέρες που οι κακοί αντάρτες τους κατέσφαξαν,συνήθως "όσο αποστασιοποιούμαστε" βγαίνει ότι όλο και κάποια κουτσουκέλα είχαν κάνει.Ούτε ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ αρνήθηκε ποτέ ότι σκότωσε κόσμο,το θέμα είναι τι σκότωσε.Μα πως γίνεται πάντα να έτρωγαν τα καθίκια;Τύχη;Και άιντε να σου ξακακάνω την χάρη και να δεχτώ ότι ήταν μιλάμε τεράστια καθίκια οι ΕΑΜίτες.Αφού ισχύουν όλες αυτές οι ιστορίες ο λαός γιατί ήταν με το μέρος τους;Τους είχαν τάξει θέση στο Κόμμα και κάναν τα στραβά μάτια τόσα εκατομμύρια κόσμου;Μπάζεις...Κι εσύ και οι υπόλοιποι αναθεωρητές...Εν τέλει μια ρήση του Σαρτρ λέει "ο φασισμός δεν ορίζεται από τον αριθμό των θυμάτων, αλλά από τον τρόπο που τα σκοτώνει".Ναι ήταν και ο Σαρτρ τσιράκι του Στάλιν θα μου πεις;Τυχαίο που ο Μελιγαλάς(το μεγαλύτερο από αυτά τα δήθεν εγκλήματα που κατονομάζονται)χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από τις μετέπειτα κυβερνήσεις από το '50 έως το '80 και μετά σαν δήθεν κίνηση συμφιλίωσης(όταν έπεσε το τείχος ντε και χάθηκε ο μέγας κίνδυνος των κομμουνιστών)σταμάτησαν να παρεβρίσκονται κάθε χρόνο πολιτικές ηγεσίες εκεί;Δεν εκφέρεις νέες και αποστασιοποιημένες,λόγω ιστορικού χρόνου, απόψεις όπως λες,αλλά τα ίδια που αναμασώνται εδώ και σχεδόν 70 χρόνια.Αλήθεια να σε ρωτήσω.Κάθε φορά από ένα σημείο και μετά σε ανταλλαγές σχολίων μαζί μου γίνεσαι επικίνδυνα δηκτικός και επιθετικός ως προς το άτομο μου ευθέως μάλιστα,ούτε καν μια αίσθηση ειρωνίας έτσι για να διατηρείται λίγο πιο λάιτ το επίπεδο.Πως κι έτσι;
@Sayz who?Thank you,γιατί η συζήτηση από κουβέντα για έναν άνθρωπο που πολέμησε στο 1ο αντάρτικο κατέληξε-κλασσικά-να μιλάμε για το τί(υποθετικά και θυμικά σε πολλές περιπτώσεις)γινόταν στο 2ο.Κάποιοι δεν μπορούν να συνδέσουν αυτό που έγραψα για την Βάρκιζα μάλλον και πρέπει να αναλύουμε όλη την ιστορία της αριστεράς στην Ελλάδα κάτω από κάθε τέτοια είδηση.
@DelusionsEnd: ;-)Βασικά, το πρόβλημά μας δεν είναι η όποια ιστορία "της Αριστεράς", αλλά το ότι δεν έχει γραφτεί η κανονική Ιστορία της Ελλάδας, για να μιλάμε και να καταλαβαινόμαστε, έστω και διαφωνώντας, και όχι να πετάγεται ο κάθε αστοιχείωτος ή/και πονηρίδης και να μπερδεύει το πιο συνταρακτικό αντιναζιστικό αντάρτικο του Β' Π.Π. (η Γιουγκοσλαβία είχε πιο δυνατό αντάρτικο, αλλά όχι τόσο εξοντωτική Κατοχή) με τον βούρκο του Εμφυλίου για να παρουσιάσει ένα ίσωμα τους ανθρώπους που πολέμησαν τον κατακτητή με τους ταγματασφαλήτες.
Sayz who?Κάτι δεν λένε για την αναζήτηση της αλήθειας ότι έχει περισσότερη αξία από την γνώση της αλήθειας;Ε κάτι τέτοιο :P Προσπάθειες για να προσεγγιστεί η αλήθεια αντικειμενικότερα συνέχεια γίνονται.Βέβαια δεν ξέρω τι να περιμένω από το οπουδήποτε ακόμα και από καλούς-στην δουλεία τους εννοώ-ιστορικούς.Αν σκεφτείς ότι "Η Μαύρη Βίβλος του Κομμουνισμού" πουλάει ακόμα είτε άμεσα είτε έμμεσα και ενώ αρκετοί ιστορικοί την έχουν χαρακτηρίσει ως αναληθή, υπάρχουν αρκετοί που την ενστερνίζονται,δεν ξέρω,επιφυλάσσομαι.Στο κάτω κάτω της γραφής και αυτοί άνθρωποι του της εποχής τους είναι.Διόρθωσε με αν κάνω λάθος.Υ.Γ.:Αυτό με το "ο ΕΑΜ" που έγραψες σε σχόλιο παρακάτω δεν ήταν ανάγκη να του το πεις τόσες φορές.Νταξ όλοι μπορεί να μπερδευτούν πάνω στην βιασύνη τους ή από απροσεξία,κι εγώ που ξαναδιαβάζω αυτά που γράφω πριν τα υποβάλλω πολλές φορές δεν εντοπίζω λάθη μου.Τα βλέπω μετά.
@DelusionsEnd: Βεβαίως και οι ιστορικοί κάνουν λάθη, εξυπηρετούν σκοπιμότητες κ.ο.κ., αλλά ταυτόχρονα διαμορφώνεται ένα σώμα ιστορικής γνώσης γύρω από ένα θέμα, το οποίο γίνεται κοινά παραδεκτό και που πάνω του χτίζονται οι επόμενες απόψεις.Όσο για το χτύπημα του λάθους στον κολλημένο συσχολιαστή μας, μπορεί και να ήμουν υπερβολικός, τι να πω. Αλλά το ένιωσα σαν ηθελημένα μειωτική προσφώνηση, κάπως σαν να λες "κουκλίτσα μου" έναν άντρα, κάτι που συνηθίζεται από ανθρώπους που δεν έχουν επιχειρήματα ή που δεν θέλουν να τα πουν ολόκληρα.
Κάποια στιγμή μετά από 200 χρόνια ίσως και να παρουσιαστεί η αλήθεια όπως οφείλεται.Οψόμεθα ;)Δεν ήταν επίπληξη ή κάτι αυτό που είπα,οπότε μην απολογείσαι.Εγώ γέλασα.Απλά,αδικείται που αδικείται από μόνος του γιατί γράφει ανακρίβειες στην "Τζιχάντ" του κατά των "Κομμουνιών",δεν είναι ανάγκη να μειώνεται και άλλο για απλά λαθάκια που έτσι και αλλιώς είναι ανθρώπινα.
"αγαπητε"πιθανοτατα κρυβεις-αν δεν αγνοεις- οτι οι πολεμιστες του ζερβα ΑΜΟΙΒΟΝΤΑΝστο τελος οι περισσοτεροι τον ΠΑΡΑΤΗΣΑΝδιοτι μεχρι συμφωνια με τους ΝΑΖΙ εκανεκαι βεβαια εκανε ΜΟΚΟ για επιστροφη του βασιλια ανευ δημοψηφισματοςδημοψηφισμα που ειχαν ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣκατατ τα λοιπα οταν μαθετε να διαβαζετε θα ανακαλυψετε οτι το εαμ και ο ελασ ειχε μεν κομμουνιστικη ισχυρη ταση αλλα ειχε ΠΑΜΠΟΛΛΟΥΣ μη κομμουνιστεςαλλωστε ο μεγας ΑΡΗΣ ειχε στρατολογησει παμπολλους μη κομμουνιστες και δεν δεχονταν κομματικα φροντιστηριατραβα διαβαζε κανα τζημερο. μεχρι εκει εισαι
Φίλε.Το αν έπαιρναν την εξουσία τότε οι κομουνιστές αργότερα μπορεί και να μας έβρισκε ό,τι βρήκε τους Ουκρανούς, τους Βούλγαρους κ.λπ. Δεκτό, καταδεκτό.Αλλά η αλήθεια είναι πως το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ τότε, μετά το τέλος της κατοχής, δεν είχε καμιά πρόθεση να πάρει την εξουσία με τη βία. Ήταν οι μόνοι που έκαναν αντίσταση επί κατοχής και τις εκλογές θα τις κέρδιζαν πανηγυρικά. Η επέμβαση των Βρετανών ήταν ενάντια στη Δημοκρατία.
@Γιωργάκης Κουτσιούκης ‘ΤΑ ΝΕΑ’ 20/ 3/2004MARK MAZOWER Ίσως λοιπόν να μην ήταν σύμπτωση που οι πρώτες μελέτες γύρω από τη δεκαετία του 1940 - τη δεκαετία της κρίσης για την Ελλάδα - έβλεπαν τη χώρα από πολύ μακριά, μέσα από τα μάτια των ξένων διπλωματών, κατασκόπων και στρατηγών. Πεδίο συχνών διενέξεων για τον Ψυχρό Πόλεμο, η Ελλάδα ήταν - ανάλογα με τις προτιμήσεις του καθενός - θύμα είτε του Στάλιν και των επεκτατικών του φιλοδοξιών, είτε εκείνων των δολοπλόκων ιμπεριαλιστών στο Γουάιτχολ και την Ουάσιγκτον. Οι ίδιοι οι Έλληνες δεν ήταν παρά το παιχνιδάκι των Μεγάλων Δυνάμεων, πράκτορες ή κορόιδα της Αριστεράς ή της Δεξιάς. H ιστορία ήταν μια υπόθεση των πόλεων - του Λονδίνου, της Μόσχας, της Αθήνας - και οι λόφοι, τα νησιά και οι κοιλάδες μαράζωναν στο σκοτάδι.Όπως όμως καθιστά σαφές το κείμενο των Καλύβα - Μαραντζίδη, η κατάσταση έχει αλλάξει θεαματικά τα τελευταία είκοσι χρόνια σχεδόν σε κάθε επίπεδο. Με την υποχώρηση των πολιτικών παθών, η δεκαετία του 1940 γίνεται αντικείμενο έγκυρης και σχολαστικής μελέτης. Με την άνθηση της κοινωνικής και πολιτισμικής ιστορίας, πλάι σε όμορα γνωστικά αντικείμενα όπως οι πολιτικές επιστήμες και η ανθρωπολογία, οι διπλωμάτες και οι μεγάλες πολιτικές προσωπικότητες έχουν αποκτήσει δευτερεύοντα ρόλο σε σύγκριση με τις μικρο-μελέτες περί χωρικών, δασκάλων, αστυνομικών και εμπόρων. Αξιοποιώντας νέες ιστορικές πηγές εντός της Ελλάδας - είτε πρόκειται για επίσημα αρχεία, δικαστικά πρακτικά, εφημερίδες ή απλώς τις αναμνήσεις των ανθρώπων -, οι μελετητές έχουν παρουσιάσει ένα πολυποίκιλο έργο μέσω του οποίου μπορεί να εξερευνήσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο βοήθησαν οι Έλληνες στη γραφή της ιστορίας τους. Υπ' αυτή την έννοια, η χώρα έχει λάβει πίσω το παρελθόν της και συνεχίζει να το κάνει. H δημιουργία κατάλληλων εγκαταστάσεων για τα Γενικά Αρχεία του Κράτους που θα συμβάλει στην επιτάχυνση αυτής της διαδικασίας θα έπρεπε να έχει γίνει από καιρό. Και είναι ασφαλώς ορθή η άποψη ότι το κέντρο έρευνας της ελληνικής ιστορίας πρέπει πια να είναι η Ελλάδα.Πολύπλευρη με την καλύτερη έννοια, αυτή η νέα ερευνητική προσπάθεια έχει σήμερα φτάσει σε πολλά από τα μεγάλα εναπομείναντα ταμπού του παρελθόντος και έχει αρχίσει να τα πελεκίζει. Όπως και σε ολόκληρη την Ευρώπη, η δεκαετία του 1940 προσέφερε θεμέλιους μύθους για τους ιθύνοντες του μεταπολεμικού ελληνικού κράτους: τη δεκαετία του 1950, ήταν ο μύθος μιας χώρας ενωμένης εναντίον των Βούλγαρων και άλλων Σλάβων πρακτόρων έως τη δεκαετία του 1980, με τον μύθο μιας ενωμένης πατριωτικής αντίστασης, οργανωμένης από το EAM/ΕΛΑΣ. Στην πραγματικότητα, ουδείς από αυτούς τους μύθους δεν αντέχει πλέον σε μια λεπτομερή εξέταση.H εκδοχή της δεκαετίας του 1950 έχει περιπέσει από καιρό σε ανυποληψία ως ένα βολικό μύθευμα που αμαύρωνε τα κίνητρα πολλών αντιστασιακών και, από την άλλη πλευρά, προσέφερε ένα βολικό άλλοθι σε πολλούς άλλους με αμφιλεγόμενη δράση στη διάρκεια του πολέμου. Και η εκδοχή του ΠΑΣΟΚ από τη δεκαετία του 1980, μοιάζει πλέον ολοένα και περισσότερο τετριμμένη.Είναι πλέον σαφές ότι εγείρει τόσα ερωτήματα όσα απαντά. Ο ισχυρισμός ότι το ίδιο το EAM/ΕΛΑΣ χρησιμοποιούσε ακραία βία για τον εκφοβισμό των αντιπάλων του δεν μπορεί πλέον να απορριφθεί ως ένα αποκύημα της φαντασίας της Δεξιάς. H σφοδρή του επιθυμία να μονοπωλήσει την αντίσταση ήταν από καιρό προφανής σε όλους όσους συνέκριναν την πορεία της αντίστασης στην Ιταλία ή τη Γαλλία, όπου διαφορετικές ομάδες συνεργάστηκαν πολύ πιο πρόθυμα εναντίον των Γερμανών. Το ότι χρησιμοποιούσε τάγματα θανάτου είναι γνωστό, δεν έχει ωστόσο αναλυθεί συστηματικά.Ώριμη για διερεύνηση είναι πλέον και η ιδέα πως η συνεργασία με τον εχθρό δεν ήταν πραγματικά ελληνικό φαινόμενο, πως μόνο λίγοι «καιροσκόποι» έπαιρναν εντολές από τους Γερμανούς. Το όλο ζήτημα της ελληνικής συνεργασίας θα αποτελέσει αντικείμενο συνεδρίου που θα πραγματοποιηθεί το ερχόμενο καλοκαίρι. Είναι σαφές όμως ότι οι Έλληνες εργάστηκαν πλάι στους Γερμανούς για πολλούς λόγους: ένας είναι το κοινό αντικομμουνιστικό μένος, ένας άλλος ο φόβος των Βουλγάρων (στον Βορρά) και ένας τρίτος το μίσος και ο φόβος του EAM/ΕΛΑΣ. Το θέμα αυτό «θάφτηκε» σχεδόν αμέσως έπειτα από τον πόλεμο - οι δίκες συνεργατών έκλεισαν στην Ελλάδα πιο γρήγορα από ό,τι οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη -, αλλά σιγά-σιγά επανέρχεται στην επιφάνεια.Πίσω από αυτές τις πνευματικές και ακαδημαϊκές εξελίξεις βρίσκονται ισχυρές, ευρύτερες τάσεις. Παρ' όλο που η δεκαετία του 1940 είναι ακόμα αρκετά κοντά ώστε να προσφέρει το πλεονέκτημα της επαφής με άνδρες και γυναίκες που έχουν άμεσες προσωπικές αναμνήσεις των ετών εκείνων, βρίσκεται αρκετά μακριά και είναι αρκετά διαφορετική από το σύγχρονο πολιτικό τοπίο ώστε να μετακινείται από τη σφαίρα της πολιτικής σε εκείνη της ιστορίας.Οι μελετητές συγκρούονται και συζητούν φυσικά, όπως έκαναν ανέκαθεν και θα συνεχίσουν να κάνουν, κάποιες φορές για πολιτικούς λόγους. Ανάμεσα στις νέες γενιές των πανεπιστημιακών ωστόσο, λίγοι πιστεύουν πως στις συγκρούσεις αυτές διακυβεύεται η ίδια η ταυτότητα της ελληνικής δημοκρατίας: από αυτή την πλευρά, η κατάσταση έχει αλλάξει σημαντικά τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα από την κατάρρευση του κομμουνισμού και έπειτα.Από την άλλη πλευρά, ενώ το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας έχει σταθεροποιηθεί σε ένα πρότυπο δικομματικού κοινοβουλευτικού συστήματος, οι σύγχρονες παγκόσμιες προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα κάθε χώρα του κόσμου - είτε αυτές προέρχονται από το περιβάλλον, τη μετανάστευση, τα καπρίτσια των χρηματιστηριακών αγορών ή την απειλή της διεθνούς τρομοκρατίας - θέτουν και πάλι το κράτος υπό αμφισβήτηση. Ίσως να είναι αυτός ο λόγος που οι νέες μελέτες γύρω από τη δεκαετία του 1940 έχουν να πουν για το ιστορικό μητρώο του ελληνικού κράτους τόσα όσα και για την πολιτική. Διότι μπορούμε σήμερα να δούμε ότι η δεκαετία του 1940 ήταν η πιο κρίσιμη στην ιστορία του ελληνικού κράτους, η στιγμή στην πραγματικότητα που κατέρρευσε υπό το βάρος του ολομέτωπου πολέμου και της εχθρικής κατοχής, για να αγωνιστεί στη συνέχεια, για τουλάχιστον μια δεκαετία, να ορθώσει το ανάστημά του.Από αυτήν ακριβώς την οπτική μπορεί να είναι τόσο διδακτική η άποψη της ελληνικής ιστορίας από τα χωριά και τις επαρχίες: ο κομπασμός και η φιλοδοξία των Αθηναίων πολιτικών έμοιαζαν πολύ διαφορετικά το 1941 από τους λόφους της Μεσσηνίας, από τη Σαντορίνη ή τα Ιωάννινα. H κρατική αποσάθρωση δημιούργησε το κενό εξουσίας και νομιμότητας που κάλυψαν τόσο πολλές από τις ομάδες και τους ανθρώπους για τους οποίους συζητάμε. Και καθώς κρίνουμε τα σφάλματά τους, τα επιτεύγματα και τα εγκλήματά τους, αξίζει ίσως τον κόπο να φανταστούμε πώς φαινόταν ο κόσμος όταν οι δομές εξουσίας που γνώριζαν είχαν καταρρεύσει. Όταν οι παλαιοί κυβερνώντες είχαν τραπεί σε φυγή και κάθε τι έπρεπε να οικοδομηθεί εκ νέου από τα θεμέλιά του.
Ηταν οι μονοι που εκαναν αντισταση επι κατοχης; Δεν νομιζω. Ο συγκεκριμμενος φροντιζε για την δολοφονια τους και όχι για αντισταση κατά των γερμανων. Και οι εκλογες εγιναν.Δεν εγιναν;
@ OP.II.Οσον αφορα τον αγωνα του κατα των κατακτητων δεν αμφιβαλλει κανεις και ηταν θεμιτος.Το προβλημα ειναι οτι μιλαει για δημοκρατια ενω ηταν στον στρατο του Βελουχιωτη που πιστευε στον κουμμουνισμο και την εφαρμογη του δια των οπλων. Δεν μου φενεται περιεργο το γεγονος οτι ηταν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Σιγουρα καποια ακροαριστερη συνιστωσα τον αγγαλιασε.Τωρα για εσας τα κουτσουρα θα προτεινα να διαβασετε για την συμφωνια της Βαρκιζας.
Αυτοι που που πατατε ΟΧΙ καντε και κανα σοβαρο σχολιο να δουμε ποιος ειναι ο λογος της δυσαρεσκεια σας.Και ΟΧΙ OP.II. αυτο δεν ειναι σοβαρο σχολιο1
@ ΑταξινόμητοΜας έφερες τον Εγγλέζο να μας μιλήσει για τις σκοτεινές δουλειές της Αγγλίας;Τι έχω καταλάβει εγώ; Ο Βελουχιώτης ήταν ένα άγριο θηρίο απ' όλες τις πλευρές και οι κομουνιστές την Δημοκρατία δεν την αγάπησαν ποτέ. Αλλά στην κατοχή του 40 η αντίσταση έγινε κυρίως από αυτούς. Εντός τους και λίγοι αριστεροί. Οι Βρετανοί τα τέσσερα χρόνια παρασκηνιακά, δόλια, κοίταζαν να πλήξουν τον ΕΑΜ και επίσημα τάχα μου βοηθούσαν στην αντίσταση. Γνώριζαν πως η Ελλάδα θα απελευθερωθεί όταν νικήσουν την Γερμανία στα κύρια θέατρα του πολέμου και δεν ήθελαν να πάρουν πόντους οι Έλληνες κομουνιστές για τη συνέχεια. Όμως οι κομουνιστές τους πόντους τους κέρδισαν με το σπαθί τους. Μόλις φύγαν οι Γερμανοί κατείχαν την υψηλότερη δημοτικότητα. Δεν είχαν κανέναν λόγο, δεν χρειαζόταν καν να πάρουν την εξουσία με τη βία... Ο Καπετάν Γιαννούτσος που έφυγε χτες, δεν μίλησε αβάσιμα για δημοκρατία. Έπειτα στον αλληλοσπαραγμό, ναι τους βγήκε ο σταλινισμός από μέσα τους. Δεν υπάρχει δογματικός άνθρωπος που να μην είναι προψημένος να κάνει στυγερές πράξεις.
@ OP.II.Μαθε να διαβαζεις! Δεν κατακρινει εαν πολεμιστη του 40 αλλα καποιον που εκανε ανταροποπολεμο και ηθελε με τα οπλα να παρει την κυβερνηση και να εφαρμοσει κουμουνισμο (που ειναι πολυ μακρια απο την δημοκρατια).Αλλα μαλλον για εσενα οποιος πολεμισε για αυτα που πιστευεις και εσυ δεν μπορει να κριθει γιατι παντα θα πραττει σωστα!
"Έπειτα στον αλληλοσπαραγμό, ναι τους βγήκε ο σταλινισμός από μέσα τους."Πόσο λάθος. Και το πήγαινες καλά. Ελπίζω μέχρι να διαβάσεις όλα τα σχόλια, να χεις καταλάβει γιατί δεν ευσταθεί, ιστορικιστικά αλλά και λογικά αυτή η άποψη, και πόσο κακό κάνει η ευκολία που την μυρηκάζει κάθε νέα γενιά.
Ο Κύρκος είχε μια χαρά αντιληφθεί για τι ακριβώς πολεμούσαν και το έχει εξομολογηθεί σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις εκφράζοντας την ανακούφιση που οι σταλινοκουμουνιστές τελικά δεν επιβλήθηκαν στην Ελλάδα. Κάποιοι άλλοι ζούνε ακόμα στους εμφύλιους της δεκαετίας του 40!
@ OP.II. Οσον αφορα τον αγωνα του κατα των κατακτητων δεν αμφιβαλλει κανεις και ηταν θεμιτος. Το προβλημα ειναι οτι μιλαει για δημοκρατια ενω ηταν στον στρατο του Βελουχιωτη που πιστευε στον κουμμουνισμο και την εφαρμογη του δια των οπλων. Δεν μου φενεται περιεργο το γεγονος οτι ηταν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Σιγουρα καποια ακροαριστερη συνιστωσα τον αγγαλιασε. Τωρα για εσας τα κουτσουρα θα προτεινα να διαβασετε για την συμφωνια της Βαρκιζας.
Αν κατι δειχνει η συζητηση που διεμειφθη κατω απο μια απλη φαινομενικα ειδηση ειναι οτι ισως μαθαινουμε την ιστορια μονομερως και σιγουρα δε μπορουμε να δουμε το προσφατο παρελθον μας νηφαλια( και το ανησυχητικο ειναι οτι δε μπορουσαμε ουτε οταν κολυμπουσαμε στο χρημα) Η μια ορθοδοξια, των αιμοβορων κομμουνιστων που επιβουλευοντο τη μακεδονια ως το 1974 αντικατασταθηκε απο μια αλλη, την ακριβως αντιστροφη, των απελευθερωτων. Οποτε ανοιξαμε το θεμα του εμφυλιου διαχρονικα η συζητηση πολωνεται, η το ενα η το αλλο. Τωρα εχουμε καταληξει στην αφηγηση της ιστοριας που ηρωοποιει μονο το ε.α.μ. Δε μου φαινεται περιεργο που ενω ολοι οι συνομηλικοι μου, που γεννηθηκαν πολλα χρονια μετα τη μεταπολιτευση ξερουν ως το σημαντικοτερο κατορθωμα της αντιστασης το γοργοποταμο κανεις, σχεδον, δε ξερει για την ανατιναξη του κτιριου της Ε.Σ.Π.Ο(εθνικη σοσιαλιστικη πατριωτικη οργανωσις)που θεωρηθηκε απο το ξενο τυπο η μεγαλυτερη αντιστασιακη πραξη στη κατεχομενη ευρωπη, ακριβως γιατι το εαμ την επεκρινε τοτε επειδη η π.ε.α.ν. ηταν φιλελευθεροι- σοσιαλδημοκρατες και δεν ενεπιπταν στις δικες του δυναμεις. Νομιζω κιολας πως σχετιζεται με την αιτια που η ελλαδα ειναι απο η μονη(η απο τις ελαχιστες) κατεχομενες χωρες που δεν σχηματισαν λεγεωνα για να πολεμησει στο ανατολικο μετωπο καθως η ε.σ.π.ο. το ειχε αναλαβει και διαλυθηκε μετα την επιθεση.(π.χ.η γαλλικη waffen ss λεγεωνα- μεραρχια πολεμησε μεχρι και στο βερολινο) Δε νομιζω να υπαρχει καλυτερη ενδειξη για τη μονομερεια της ιστοριας που διδασκομαστε απο αυτη.(κ σχετικο αφιερωμα της Lifo, που ειχα χασει, εδω http://www.lifo.gr/team/sansimera/41871)