Στις αρχές της δεκαετίας του '70, είκοσι σχεδόν χρόνια μετά από την ίδρυση του Playboy από τον Χιου Χέφνερ, ένας ιδιοκτήτης νυχτερινών κέντρων στο Λος Άντζελες ονόματι Ντάγκλας Λάμπερτ είχε μια ιδέα: Στην εποχή της σεξουαλικής απελευθέρωσης και της γυναικείας χειραφέτησης, δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένα αντίστοιχο περιοδικό για να καλύπτει το ανεξάρτητο lifestyle και τις ερωτικές φαντασιώσεις του γυναικείου κοινού;
Το ερώτημά του απαντήθηκε με τον πλέον καταφατικό τρόπο τον Απρίλιο του 1972 όταν το Cosmopolitan έσπασε κάθε ρεκόρ κυκλοφορίας με το περιβόητο τεύχος που είχε ως άνοιγμα τον Μπαρτ Ρέινολντς σε όλη την γυμνή, τριχωτή του δόξα. 'Ένα χρόνο και κάτι αργότερα, τον Ιούνιο του 1973, θα κυκλοφορούσε τo πρώτο τεύχος του Playgirl με υπότιτλο «το περιοδικό για τις γυναίκες».
Παρότι όμως ο δημιουργός του περιοδικού ήταν άντρας, η πρώτη, ιστορική διευθύντριά του ήταν γυναίκα, η οποία μάλιστα αναγνώριζε τις δυνατότητες που είχε ο τίτλος, πέρα από τους γυμνούς άντρες, επώνυμους και μη, στις σελίδες του, να γίνει μια σύγχρονη φεμινιστική, σεξουαλικά αλλά και ιδεολογικά προοδευτική, βίβλος γυναικείας απελευθέρωσης που θα συνδύαζε την ερωτική εικονογραφία και το lifestyle με σημαντικά άρθρα. Και για αρκετά χρόνια ήταν. Και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Το πρώτο τεύχος πούλησε πάνω από 600.000 αντίτυπα και πριν περάσουν τρία χρόνια η κυκλοφορία είχε αγγίξει το 1,1 εκατομμύριο.
Η αλλαγή της δεκαετίας βρήκε το περιοδικό να έχει δύο εκατομμύρια συνδρομήτριες, ήταν όμως η αρχή της πτώσης καθώς τα απελευθερωμένα '70s έδωσαν στην Αμερική τη θέση τους στο νεοσυντηρητισμό της εποχής του Ρόναλντ Ρέιγκαν. Η δημοτικότητα όλων των «περιοδικών σεξ» άρχισε να φθίνει. Στα μέσα της δεκαετίας του '80, πάνω από 17.000 περίπτερα, πρακτορεία και καταστήματα είχαν ήδη σταματήσει να φιλοξενούν στα ράφια τους τέτοια έντυπα κατόπιν έντονων πιέσεων τόσο από συντηρητικές / θρησκευτικές όσο και από φεμινιστικές οργανώσεις. Το 1986, η κυκλοφορία του Playgirl ήταν χαμηλότερη κατά 60% από την εποχή της ίδρυσής του.
Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, το περιοδικό δεν έκλεισε (παρότι πολύς κόσμος μέχρι και σήμερα συνδέει την ύπαρξή του αποκλειστικά με τις δεκαετίες του '70 και του '80), απλά λειτουργούσε πλέον κυρίως ως πασαρέλα γυμνών ανδρών με λουστραρισμένα κορμιά και θεματολογία που απευθυνόταν κυρίως σε ανδρικό γκέι κοινό. Η έντυπη έκδοσή του διακόπηκε τον Μάρτιο του 2009, επέστρεψε όμως ως τετραμηνιαία έκδοση ένα χρόνο μετά. Το τελευταίο έντυπο τεύχος του περιοδικού εμφανίστηκε τον χειμώνα του 2016. Οι συνδρομητές του ήταν λιγότεροι από 3.000.
Παρά την κρίση όμως που μαστίζει εδώ και χρόνια τον περιοδικό τύπο, σύμφωνα με πληροφορίες το Playgirl πρόκειται να επιστρέψει στην έντυπη, glossy μορφή του το ερχόμενο φθινόπωρο. Μένει να δούμε αν θα επιχειρήσει να επιστρέψει με κάποιο τρόπο στην αρχική «ψαγμένη» εκδοχή του, παρότι βέβαια οι σύγχρονες εποχές είναι πολύ πιο σύνθετες όσον αφορά τα ζητήματα φύλου και σεξουαλικής ταυτότητας σε σχέση με την δεκαετία του '70.
σχόλια