Θεραπεύεται η ομοφυλοφιλία; Πώς δύο ταινίες φέρνουν ξανά στο προσκήνιο ένα απαράδεκτο ζήτημα

Θεραπεύεται η ομοφυλοφιλία; Πώς δύο ταινίες φέρνουν ξανά στο προσκήνιο ένα απαράδεκτο ζήτημα Facebook Twitter
Κλόι Γκρέις Μόρετζ, Φόρεστ Γκούντλακ και Σάσα Λέιν στο «The Miseducation of Cameron Post»
3

Όταν η Ντεζιρέ Ακαβάν ανέφερε, στο Q&A που ακολούθησε την πρεμιέρα της νέας της ταινίας «The Miseducation of Cameron Post», που προβλήθηκε στο πλαίσιο του 24ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, πως τα ιδρύματα «αναμόρφωσης» για ομοφυλόφιλους νέους δεν είναι πλέον αποκλειστικότητα των αναπτυσσόμενων χωρών ή της βαθιάς, συντηρητικής Αμερικής του νότου, αλλά πρόσφατα άνοιξαν στη Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες, παρατήρησα πολλούς θεατές να μουδιάζουν.


Όχι πως έτρεφα αυταπάτες για τη γιγάντωση του νεοσυντηρητισμού που εκμεταλλεύεται τη συγκυρία Trump – εξάλλου δεν χρειάζεται να φέρει τη βούλα της αναμόρφωσης ένα τέτοιο ίδρυμα για να κάνει κακό. Σάμπως η χριστιανική κατήχηση ή τα κυρήγματα μίσους εκπροσώπων της ορθοδοξίας δεν κάνουν ακριβώς το ίδιο;

Υπάρχει μια σκηνή στην ταινία της Ιρανο-Αμερικανίδας σκηνοθέτιδας που συνοψίζει όλο το νόημα αυτών των πρακτικών που, τριάντα χρόνια μετά την πλήρη αφαίρεση της ομοφυλοφιλίας από το αμερικανικό εγχειρίδιο ψυχιατρικών διαταραχών, φαίνεται να γνωρίζουν νέα έξαρση:

Μετά από ένα τραγικό περιστατικό στο φονταμενταλιστικό επαρχιακό σχολείο όπου εκτυλίσσεται η ιστορία, ένας ερευνητής ρωτά τον έφηβο χαρακτήρα που υποδύεται η Κλόι Γκρέις Μόρετζ αν την κακομεταχειρίζονται, ξεκαθαρίζοντας πως δεν είναι δουλειά του να ερευνήσει και να κρίνει την «αποστολή» του ιδρύματος αλλά τις πρακτικές του.

  

Οι περισσότερες βασίζονται σε ακραία συναισθηματική χειραγώγηση των θυμάτων, συνηθέστατα μέσω χριστιανικού ή θρησκευτικού εν γένει προκαλύμματος, ακόμα και σε διαδικασίες που φέρνουν στον νου το «Κουρδιστό Πορτοκάλι» του Μπέρτζες και στόχο έχουν να ενσπείρουν αρχικά την αμφιβολία και τελικά την αποστροφή για την ίδια τη σεξουαλική τους ταυτότητα.

«Η ψυχολογική κακομεταχείριση δεν μετράει;» του απαντά αφοπλιστικά η Κάμερον, η οποία έχει εν τω μεταξύ διανύσει εκείνη τη διαδρομή που, λίγο-πολύ, διανύει κάθε queer άτομο μέχρι την αποδοχή και ενδεχομένως την αγάπη και την εκτίμηση του εαυτού του. «Πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η καθημερινή προσπάθεια να σε κάνουν να μισήσεις τον εαυτό σου;».

Δεν είναι, νομίζω, καθόλου τυχαία η σχεδόν ταυτόχρονη κυκλοφορία δύο ταινιών που πραγματεύονται το ίδιο ζήτημα, αυτό της «θεραπείας» της ομοφυλοφιλίας, από την πλευρά της γυναικείας και της ανδρικής οπτικής:

Από τη μία το προαναφερθέν ανεξάρτητο φιλμ που σάρωσε στο φετινό φεστιβάλ του Sundance και από την άλλη το επερχόμενο χολιγουντιανό «Boy Erased», με τη Νικόλ Κίντμαν και τον Ράσελ Κρόου, και πρωταγωνιστή τον 20χρονο υπέροχο πιτσιρικά Λούκας Χέτζες (και προ διετίας υποψήφιο για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για το «Manchester By The Sea»), ο οποίος μάλιστα, με αφορμή την ταινία, πρόσφατα εξομολογήθηκε με πρωτοφανές για τα δεδομένα της βιομηχανίας θάρρος ότι δεν θεωρεί τον εαυτό του «απόλυτα στρέιτ».

 

The Miseducation of Cameron Post (trailer)

Το «Miseducation», που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Έμιλι Ντάνφορθ, τοποθετείται στις αρχές των '90s και το εμπνευσμένο από τα απομνημονεύματα του Γκάραρντ Κόνλι «Boy Erased», στην προηγούμενη δεκαετία.

Στον «δυτικό» κόσμο σήμερα συζητάμε (όπως και στο Q&A, στην πιο αμήχανη για τη σκηνοθέτιδα ερώτηση) περισσότερο για ζητήματα όπως το straightwashing των στρέιτ ηθοποιών που υποδύονται queer χαρακτήρες –το παράδειγμα της Σκάρλετ Τζοχάνσον και της απόφασής της να αποσυρθεί από την ταινία όπου θα έπαιζε έναν τρανς ρόλο είναι πολύ πρόσφατο–, ζητήματα σημαντικότατα μεν, που φαντάζουν όμως first world problems μπροστά στη φρίκη της αναβίωσης αυτών των ψευδοεπιστημονικών πρακτικών, οι οποίες μπορεί να μην περιλαμβάνουν λοβοτομές και εξαναγκασμένες ορμονοθεραπείες, όπως στο παρελθόν, αλλά είναι εξίσου βασανιστικές και παράλογες.

Όπως ανέφερε η σκονοθέτις, η προετοιμασία τόσο η δική της όσο και των ηθοποιών, περιλάμβανε συζητήσεις με ανθρώπους που έχουν υποστεί πραγματικά αυτές τις θεραπείες. Οι περισσότερες βασίζονται σε ακραία συναισθηματική χειραγώγηση των θυμάτων, συνηθέστατα μέσω χριστιανικού ή θρησκευτικού εν γένει προκαλύμματος, ακόμα και σε διαδικασίες που φέρνουν στον νου το «Κουρδιστό Πορτοκάλι» του Μπέρτζες και στόχο έχουν να ενσπείρουν αρχικά την αμφιβολία και τελικά την αποστροφή για την ίδια τη σεξουαλική ταυτότητα των θυμάτων.

 

Boy Erased (trailer)

Ένα τυπικό δείγμα ψευδοθεωρίας που χρησιμοποιείται στα προγράμματα είναι η «θεωρία του καννιβαλισμού», όπου οι σύμβουλοι –που σε γενικές γραμμές αρνούνται την ίδια την ύπαρξη της ομοφυλοφιλίας– προσπαθούν να πείσουν τους ΛΟΑΤΚΙ εφήβους πως, αν ελκύονται από κάποιον ομόφυλο συνομήλικό τους, στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για σεξουαλική έλξη αλλά για την επιθυμία να τον μιμηθούν, να του μοιάσουν, να γίνουν αυτός.

Πιο ακραίες τακτικές υποχρεώνουν τα ομοφυλόφιλα αγόρια να εξαναγκάζονται σε σεξουαλικές συνευρέσεις με κορίτσια, με τη χρήση Viagra ή άλλων βοηθημάτων.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία από σχετική έρευνα που πραγματοποίησε το UCLA και δημοσιεύει το USA Today, περίπου 700.000 ενήλικα ΛΟΑΤΚΙ άτομα στις ΗΠΑ έχουν υποστεί τέτοιες θεραπείες, οι οποίες παραμένουν νόμιμες σε 41 πολιτείες, ενώ ακόμα 57.000 έφηβοι πρόκειται να περάσουν αυτή τη διαδικασία με θρησκευτικούς ή πνευματικούς «καθοδηγητές», προτού κλείσουν τα 18 τους χρόνια.

Καθώς η απειλή είναι ορατή και στην Ευρώπη, χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμανία βρίσκονται σε στάδιο ψήφισης της απαγόρευσης. Οι πολέμιοι των απαγορεύσεων, όπως επεσήμανε και η Ακαβάν, κάνουν λόγο φυσικά –όπως, άλλωστε, συνηθίζεται, στην επιχειρηματολογία των υποστηρικτών κάθε ακραίας άποψης– για καταπάτηση της δημοκρατίας.

Εγώ δεν θέλω να σκέφτομαι καν τι θα γινόταν στην Ελλάδα, αν άνοιγε ποτέ ένα τέτοιο ίδρυμα «αναμόρφωσης».

Info

Η ταινία «The Miseducation of Cameron Post» προβάλλεται στις 24ες Νύχτες Πρεμιέρας (σε επανάληψη Κυρ. 30/9, 20:00, Άστορ).

Lgbtqi+
3

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τα νέα σύνορα του σεξ: ρευστότητα φύλου, εθισμοί, φοβίες, απελευθέρωση

Υγεία & Σώμα / Τα νέα σύνορα του σεξ: ρευστότητα φύλου, εθισμοί, φοβίες, απελευθέρωση

Μια διεισδυτική συζήτηση με τον ειδικευμένο στη σεξολογία κλινικό ψυχίατρο Γιώργο Φλούδα για τις σεξουαλικές εξαρτήσεις, το ChemSex, την ταυτότητα φύλου και όλα τα φλέγοντα ζητήματα της σύγχρονης σεξουαλικότητας
M. HULOT

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Proud Seniors: Η πρώτη φιλοξενία ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμου σε πρόγραμμα Στέγασης και Υποστήριξης

Ελλάδα / Proud Seniors: Η πρώτη φιλοξενία ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμου σε πρόγραμμα Στέγασης και Υποστήριξης

«Με την αναστολή των ενεργειών για τη λειτουργία του πρώτου Ξενώνα Φιλοξενίας ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων από τη νέα δημοτική αρχή της Αθήνας, η κοινότητα μας παραμένει χωρίς κανένα δίκτυ στοιχειώδους προστασίας»
NEWSROOM

σχόλια

1 σχόλια
Πολύ ενδιαφέρον ζήτημα, έχει τύχει να το δω ως θέμα μόνο σε μια πολύ πιο ανάλαφρη (σίγουρα πάντως ενδιαφέρουσα) ταινία, το But I'me a Cheerleader. Μια σημείωση μόνο: whitewashing είναι το να βάζεις λευκούς (καυκάσιους) ηθοποιούς σε ρόλους που θα έπρεπε κανονικά να ανατεθούν σε άτομα άλλων φυλών. To αντίστοιχο για τους στρέιτ που υποδύονται γκέι ρόλους ονομάζεται straighwashing (που, αν το σκεφτείτε, είναι και η πλήρης αντιστοιχία της έκφρασης). Το pinkwashing είναι μια έννοια τελείως διαφορετική έννοια για εντελώς άλλου είδους πρακτικές. https://en.wikipedia.org/wiki/Pinkwashing_(LGBT)