Όσα δεν φτάνει η συγγνώμη των πολιτικών

Όσα δεν έφτασε η πρωθυπουργική συγγνώμη Facebook Twitter
Μεγάλο το πλήθος και το πάθος στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που οργάνωσαν σωματεία, φορείς και συλλογικότητες χτες στην Αθήνα για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη. Φωτ.: KOSTAS TSIRONIS/ EPA
0

ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΧΤΕΣ και το πλήθος και το πάθος στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που οργάνωσαν σωματεία, φορείς και συλλογικότητες στην Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις για το τραγικό –το δολοφονικό, για την ακρίβεια– δυστύχημα στα Τέμπη που στοίχισε 57 ζωές και τραυμάτισε βαριά πολλές άλλες, σωματικά και ψυχολογικά.

Ήδη από το πρωί στο Σύνταγμα, έξω από ένα ασφυκτικά ζωσμένο από αστυνομικές δυνάμεις Κοινοβούλιο, άρχισαν να συρρέουν χιλιάδες κόσμου – πολλοί οι νέοι άνθρωποι αλλά και οι μεγαλύτεροι, οικογένειες ακόμα με μικρά παιδιά στο χέρι.

Το ενθαρρυντικό μάλιστα για πολλούς παρατηρητές ήταν πως δεν επρόκειτο στην πλειοψηφία του για τον συνήθη κόσμο που κατεβαίνει σε πολιτικές εκδηλώσεις αλλά για ανθρώπους που μπορεί μεν να μην είναι ιδιαίτερα πολιτικοποιημένοι αλλά αντιλαμβάνονται πως αυτό όλο που ζούμε στην Ελλάδα κάθε τρεις και λίγο, ανεξαρτήτως κυβέρνησης, να πληρώνουμε δηλαδή βαρύ κόστος σε ανθρώπινες ζωές εξαιτίας των ανύπαρκτων ή βαθιά προβληματικών υπηρεσιών και υποδομών που προσφέρει διαχρονικά στους πολίτες της αυτή η χώρα, απλώς δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Γιατί, επιτέλους, όπως ανέγραφε και το μεγάλο πανό που ξετυλίχτηκε μπροστά στον Άγνωστο, «Οι ζωές μας μετράνε»· πρέπει να μετράνε, δεν γίνεται να μη μετράνε ή να περνάνε σε δεύτερη μοίρα, με τα κέρδη συν την αφασία των διαφόρων ανευθυνοϋπεύθυνων στην πρώτη και καλύτερη.

Το πιο εξωφρενικό απ' όλα ήταν ότι δακρυγόνα και ασφυξιογόνα δέχτηκαν αναπόφευκτα και επιβιώσαντες του δυστυχήματος ή φίλοι και συγγενείς εκλιπόντων, που επίσης συμμετείχαν στη συγκέντρωση.

Η συγκέντρωση ήταν οργισμένη, δυναμική, αλλά ειρηνική, ωσότου κάποιοι «μπάχαλοι» –εξίσου αδιάφοροι, φοβάμαι, με τους ένστολους απέναντι στον «άμαχο πληθυσμό» ολόγυρα– θέλησαν να κάνουν το δικό τους «κομμάτι», ξεκινώντας λίγο μετά τις 12:30 τα σπασίματα και τα επεισόδια με τα ΜΑΤ. Τα οποία ήταν προκλητικά τοποθετημένα σε στρατηγικά σημεία με πλήρη εξάρτυση, για να θυμίζουν προφανώς ότι η μόνη ασφάλεια στην οποία έχουν επενδύσει, σε εμμονικό, μάλιστα, βαθμό, οι κυβερνώντες τα σχεδόν τέσσερα χρόνια που βρίσκονται στην εξουσία, συνοψίζεται στο «περισσότερη αστυνομία παντού», έστω ως ντεκόρ και με κατοχυρωμένο το ακαταλόγιστο για τις όποιες, εξαιτίας «υπερβάλλοντος ζήλου», παρεκτροπές της.

Με κύριο αντικείμενο, κιόλας, όχι την πάταξη του κοινού εγκλήματος που οργιάζει και τη διευκόλυνση της καθημερινότητας των πολιτών αλλά την προστασία της κυβερνώσας πολιτικοοικονομικής ελίτ αφενός, την άγρια καταστολή διαδηλώσεων, διαμαρτυριών, οποιασδήποτε δραστηριότητας αμαυρώνει τη μαγική εικόνα περί πρωτόγνωρης ευνομίας, τάξης και ασφάλειας που επετεύχθη χάρη στην καλύτερη κυβέρνηση που είχαμε μεταπολιτευτικά αφετέρου.

«Στρατηγική» που οι δυνάμεις καταστολής έσπευσαν να εφαρμόσουν και χτες στην πράξη, απαντώντας με υπέρμερτη βία στα μικροεπεισόδια που ξέσπασαν, χτυπώντας αδιάκριτα επί δικαίους και αδίκους, εντελώς αδιάφοροι για το γεγονός ότι ανάμεσα στους συγκεντρωμένους βρίσκονταν και πολλές οικογένειες με μικρά παιδιά, πνίγοντας στα χημικά και τις κρότου-λάμψης όλο το Σύνταγμα και τους γύρω δρόμους, με ανάλογο σκηνικό να επαναλαμβάνεται στην Ακαδημίας και στην Ομόνοια λίγο αργότερα. Με εμφανή στόχο, όπως καταγγέλλεται, όχι να απομονώσουν κάποιους τραραξίες αλλά να διαλύσουν τη συγκέντρωση καθαυτή.

Από κοντά και το... ιππικό,  εποχούμενοι σε μηχανές αστυνομικοί της ομάδας Δίας να τραμπουκίζουν και να τρομοκρατούν κόσμο με ευθεία απειλή για τη σωματική του ακεραιότητα, παραπέμποντας στις αντίστοιχες πρακτικές της εν λόγω Ομάδας το ’11, πάλι στο Σύνταγμα, όταν και παρέσυραν, τραυματίζοντας σοβαρά, μια γυναίκα.

Τη φορά αυτή «ξεχώρισε» ο τραυματισμός φωτορεπόρτερ στην κοιλιά από χημικό που του έριξε σε ευθεία βολή αστυνομικός, ενώ αστυνομικές επιθέσεις κατά φωτορεπόρτερ και δημοσιογράφων καταγγέλθηκαν και στην πορεία της προηγούμενης Παρασκευής. 

Το πιο εξωφρενικό απ' όλα ήταν ότι δακρυγόνα και ασφυξιογόνα δέχτηκαν αναπόφευκτα και επιβιώσαντες του δυστυχήματος ή φίλοι και συγγενείς εκλιπόντων που επίσης συμμετείχαν στη συγκέντρωση, και μάλιστα λίγες ώρες αφότου ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να προβεί σε μια καθυστερημένη, παρότι... πληθωρική δημόσια συγγνώμη εκ μέρους όχι μόνο της δικής του αλλά και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων – τόσο «large» αλλά και τόσο ανακόλουθος αν όχι υποκριτής, όπως έδειξαν τα νέα αστυνομικά κατορθώματα.

Γιατί, είπαμε, για το μακελειό των Τεμπών δεν έφταιγε η «κακιά η ώρα» αλλά η κακιά η χώρα...

Οπτική Γωνία
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Antinero: Καταγγελία-μαμούθ για το μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης

Ρεπορτάζ / Antinero: Πώς το «μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης» έγινε πεδίο καταγγελιών

Με εκατομμύρια ευρώ να έχουν ήδη διατεθεί, το πρόγραμμα Antinero μπαίνει στο στόχαστρο: 213 φορείς και πολίτες υπέβαλαν αναφορά στην Ε.Ε., αμφισβητώντας τη νομιμότητα και την αποτελεσματικότητά του.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
ΕΠΕΞ Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Οπτική Γωνία / Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Πήραν τη θάλασσα στα χέρια τους, πριν να είναι πολύ αργά και την χάσουν. Το «Αμοργόραμα» δεν είναι απλώς μια ιδέα, αλλά στοίχημα ζωής – και πρότυπο για την αλιεία όλης της χώρας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Μετρό-φούρνος: Ως πότε θα λιώνουμε και υπογείως;

Ρεπορτάζ / Μετρό-φούρνος: Ως πότε θα λιώνουμε και υπογείως;

Είκοσι τρένα που εκτελούν δρομολόγια στην μπλε και την κόκκινη γραμμή δεν έχουν κλιματισμό, ενώ το air condition στους παλιούς συρμούς της πράσινης γραμμής θυμίζει λοταρία: ποτέ δεν ξέρεις αν θα πετύχεις δροσιά ή ζέστη.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ