Ως εθελοντές Oleksandr Zhuhan και Antonina Romanova ετοιμάζονται για την πρώτη γραμμή της μάχης.
Στο μπράτσο της στολής τους έχουν ραμμένο τον «μονόκερο», ένα χαρακτηριστικό που συμβολίζει τα ΛΟΑΤΚΙ+ ζευγάρια που μάχονται για την Ουκρανία.
Μέλη της Ουκρανικής ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας έραψαν την εικόνα του μυθικού πλάσματος στις επωμίδες τους κάτω από την σημαία.
Η πρακτική αυτή ξεκίνησε ήδη από το 2014 από την προσάρτηση της Κριμαίας και τις μάχες μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας στην περιοχή.
«Τότε αρκετοί είπαν ότι δεν υπάρχουν γκέι στρατιώτες» είπε στο Reuters, ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και καθηγητής θεατρικών σπουδών, Zhuhan καθώς ετοιμαζόταν με τον σύντροφό για την δεύτερη τρίμηνη θητεία τους.
«Έτσι αυτά τα άτομα (οι λεσβίες, οι γκέι, οι bisexual, οι transgender και οι queer, όλα τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας) επιλέγουν τον μονόκερο επειδή είναι ένα φανταστικό μη υπαρκτό πλάσμα».
Οι Zhuhan και Romanova, που αναγνωρίζονται ως non-binary άτομα μετακόμισαν στην πρωτεύουσα από την Κριμαία το 2014. Γνωρίστηκαν μέσω του θεάτρου.
Κανείς τους δεν είχε την απαραίτητη στρατιωτική εκπαίδευση αλλά αφού πέρασαν κάποιες μέρες κρυμμένοι στο μπάνιο στις αρχές του πολέμου, αποφάσισαν ότι έπρεπε να κάνουν περισσότερα για την πατρίδα τους.
«Θυμάμαι ότι σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο έγινε σαφές ότι είχαμε τρεις επιλογές: είτε να κρυφτούμε σε καταφύγιο, να φύγουμε και να αποδράσουμε, ή να γίνουμε εθελοντές στις ουκρανικές δυνάμεις. Διαλέξαμε το τρίτο» είπαν.
Για το ζευγάρι των Zhuhan και Romanova, το επάγγελμά τους τούς δίνει μια πρόσθετη αίσθηση ευθύνης.
«Επειδή αυτό που κάνει η Ρωσία είναι ότι δεν παίρνει απλώς τα εδάφη μας και σκοτώνει τους ανθρώπους μας αλλά θέλει να καταστρέψει τον πολιτισμό μας, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συμβεί αυτό».
Η πρώτη τους περιπολία γύρω από το Μικολάιβ στην νότια Ουκρανία, σχεδόν 135 χλμ από το λιμάνι της Οδησσού, άλλαξε τις ζωές τους. Πολέμησαν στην ίδια μονάδα και το βρήκαν τρομακτικό. Ο Zhuhan νόσησε με πνευμονία αλλά το ζευγάρι επιμένει ότι οι συνάδελφοί τους στο πεδίο της μάχης του αποδέχτηκαν.
«Δεν υπήρχε επιθετικότητα, εκφοβισμός. Ήταν λίγο ασυνήθιστο για μερικούς αλλά με τον χρόνο, άρχισαν να με φωνάζουν Antonina. Μερικοί μάλιστα άρχισαν να μου απευθύνονται με την θηλυκή αντωνυμία».
Υπήρξαν όμως και πολλά χαστούκια καθώς εντάχθηκαν στη νέα τους μονάδα στον κεντρικό σταθμό του Κιέβου για το δεύτερο τρίμηνο. Μερικοί από την στρατιωτική ομάδα των Zhuhan και Romanova γνώριζαν, αλλά όχι οι διοικητές.
«Ανησυχούμε λίγο για αυτό. Ξέρουμε ότι σε ορισμένες μονάδες, οι κανόνες είναι πιο αυστηροί. Δεν ήταν έτσι στην (πρώτη μας) μονάδα» τόνισαν.
Ωστόσο όπως έχουν μάθει, ένας διοικητής κάποιας μονάδας έχει ξεκαθαρίζει την άρνησή του να ανεχθεί την ομοφοβία, και ένας ανώτερος του λέει ότι το μόνο σημαντικό πράγμα στην πρώτη γραμμή είναι να είσαι καλός μαχητής.
«Το μόνο που με τρομάζει είναι ότι εάν σκοτωθώ στον πόλεμο, δεν θα επιτρέψουν στον σύντροφό μου να με θάψει με τον τρόπο που επιθυμώ» λέει ο Zhuhan.
«Μάλλον θα αφήσουν τη μητέρα μου να με θάψει με έναν ιερέα να διαβάζει ανόητους ψαλμούς. Αλλά εγώ είμαι άθεος και δεν θέλω κάτι τέτοιο».
Με πληροφορίες του Reuters
σχόλια