Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι με προβλήματα ψυχικής υγείας ζουν αλυσοδεμένοι σε 60 χώρες, σύμφωνα με σοκαριστική έκθεση του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Άνδρες, γυναίκες και παιδιά- από 10 ετών- ζουν δεμένοι ή κλειδωμένοι σε περιορισμένους χώρους για εβδομάδες, μήνες, ακόμη και χρόνια, στην Ασία, την Αφρική, την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Αμερική.
Η έκθεση εξετάζει πώς οι άνθρωποι με προβλήματα ψυχικής υγείας συχνά ζουν δεμένοι, από την οικογένειά τους ενάντια στη θέλησή τους στα σπίτια τους, ή σε υπερπλήρη και ανθυγιεινά ιδρύματα, εξαιτίας του στίγματος και της έλλειψης υπηρεσιών ψυχικής υγείας.
Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους αναγκάζονται να τρώνε, να κοιμούνται, να ουρούν και να αφοδεύουν στον ίδιο μικρό χώρο. Σε κρατικά ή ιδιωτικά ιδρύματα, όπως και σε θρησκευτικά κέντρα, τους δένουν για να τους περιορίζουν ή τους τιμωρούν, τους στερούν την τροφή και συχνά τους αναγκάζουν να παίρνουν φάρμακα ή φυτική σκευάσματα και είναι αντιμέτωποι και σωματική και σεξουαλική βία.
Η έκθεση περιλαμβάνει επιτόπιες έρευνες και μαρτυρίες από το Αφγανιστάν, την Μπουρκίνα Φάσο, την Καμπότζη, την Κίνα, την Γκάνα, την Ινδονησία, την Κένυα, τη Λιβερία, το Μεξικό, τη Μοζαμβίκη, τη Νιγηρία, τη Σιέρα Λεόνε, την Παλαιστίνη, το Νότιο Σουδάν και την Υεμένη.
Συνήθως, οικογένειες δένουν αυτούς τους ανθρώπους γιατί πιστεύουν ότι τα προβλήματα ψυχικής υγείας είναι αποτέλεσμα «κακών πνευμάτων», ή επειδή πιστεύουν ότι το άτομο αυτό έχει αμαρτήσει. Συχνά, πρώτα στρέφονται σε «θεραπευτές πίστης» ή σε παραδοσιακούς θεραπευτές και απευθύνονται στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας μόνο ως τελευταία λύση.
«Είμαι αλυσοδεμένος 5 χρόνια»
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Μούρα, από την Ινδονησία. Είχαν πάει τον 56χρονο σε 103 «θεραπευτές πίστης». Όταν αυτό δεν είχε αποτέλεσμα, τον κλείδωσαν σε ένα δωμάτιο για χρόνια.
Ο Πολ από την Κένυα είπε: «Είμαι αλυσοδεμένος για πέντε χρόνια. Η αλυσίδα είναι τόσο βαριά. Μένω σε ένα μικρό δωμάτιο με επτά άνδρες. Δεν μου επιτρέπεται να φοράω ρούχα, μόνο εσώρουχα. Τρώω χυλό το πρωί και- αν είμαι τυχερός- βρίσκω ψωμί του βράδυ, αλλά όχι κάθε βράδυ».
Την Μουντινάτ, στη Νιγηρία, την έδεσαν σε μία εκκλησία τον Σεπτέμβριο του 2019. Μιλώντας στο Παρατηρητήριο, περιέγραψε πώς αφόδευε σε σακούλες. «Πηγαίνω στην τουαλέτα σε πλαστικές σακούλες, μέχρι να τις πάρουν τη νύχτα. Έκανα μπάνιο πριν από μέρες. Τρώω μία φορά την ημέρα. Δεν είμαι ελεύθερη να βαδίζω. Μισώ τις χειροπέδες», είπε μεταξύ άλλων.
Αυτοί είναι ανάμεσα στους 350 ανθρώπους με ψυχολογικά προβλήματα, ανάμεσά τους παιδιά, τις περιπτώσεις των οποίων εξέτασε το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
«Η πρακτική του δεσίματος ανθρώπων με προβλήματα ψυχικής υγείας είναι διαδεδομένη και βάναυση, ενώ αποτελεί κοινό μυστικό σε πολλές κοινότητες, δήλωσε η Κρίτι Σάρμα, που έγραψε την έκθεση. «Άνθρωποι περνούν χρόνια αλυσοδεμένοι σε ένα δέντρο, κλειδωμένοι σε ένα κλουβί ή σε μία στάνη, επειδή οι οικογένειες πασχίζουν να το διαχειριστούν και οι κυβερνήσεις αποτυγχάνουν να παράσχουν επαρκείς υπηρεσίες ψυχικής υγείας», συμπλήρωσε.
«Δεν πρέπει να ζει έτσι ένας άνθρωπος. Ένας άνθρωπος πρέπει να είναι ελεύθερος», δήλωσε στο Παρατηρητήριο ένας άνδρας από την Κένυα που ζει δεμένος με αλυσίδες.
«Είναι τρομακτικό ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζουν με αλυσίδες, απομονωμένοι, κακοποιημένοι και μόνοι», τόνισε η Σάρμα. «Οι κυβερνήσεις πρέπει να σταματήσουν να σπρώχνουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί και να αναλάβουν πραγματική δράση τώρα», υπογράμμισε.
Με πληροφορίες από Guardian
Ακολουθήστε το LiFO.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο LiFO.gr
