Στις 31 Οκτωβρίου 2019 έκλεισε το μεγαλύτερο κεφάλαιο της επαγγελματικής μου πορείας με τον τερματισμό των δράσεων του Red Bull Music Academy.
Τρεις μήνες ξεκούρασης, περισυλλογής και ταβανοθεραπείας μετά, πετούσα ενθουσιασμένος στην Αθήνα για ένα σύντομο ταξίδι δύο εβδομάδων, έχοντας αποδεχτεί την πρόταση των συντελεστών –επίσης πρώην συνεργατών, αλλά κυρίως φίλων– του ADD Festival να συνδράμω την παραγωγή και εκτέλεση της πρώτης απόπειρας στησίματος ενός music conference που θα πλαισίωνε τις δραστηριότητες εκείνης της χρονιάς. Οι δύο εβδομάδες μεταφράστηκαν σε πέντε μήνες καθώς you know who μπήκε στις ζωές μας. Πέντε μήνες μακριά από το στούντιό μου, το σύνηθες πεδίο δράσης μου, τον δημιουργικό μου χώρο, τα ανοιξιάτικα και καλοκαιρινά ρούχα μου. Πώς γεμίζει κανείς τον χρόνο του όταν πρέπει ξαφνικά να στέλνει ένα μήνυμα για να πάρει αέρα;
Το επίσημο πράσινο φως του Μαρτίου για την πολυπόθητη αυτή επιστροφή στην πραγματικότητα μετέτρεψε τη μετ’ εμποδίων σύλληψη ενός ρομαντικού οράματος σε έναν αγώνα δρόμου υλοποίησης του εναρκτήριου πλέγματος δράσεων του οργανισμού που από εδώ και στο εξής θα ονομάζεται ACADDEMIA.
Σε μια απόπειρα να παραμείνω δημιουργικός (και να μη χάσω το μυαλό μου) στράφηκα σε όλα τα άλλα ελαφρώς παραμελημένα ενδιαφέροντά μου, ζωγράφισα και κατανάλωσα σχετικά tutorials δίχως αύριο, επανεκτίμησα παλιότερες αγαπημένες ταινίες και ανακάλυψα νέους σκηνοθέτες αλλά και το ότι το guilty pleasure σχήμα των Korn είχε βγάλει έναν πραγματικά φοβερό δίσκο ονόματι «The nothing» (ειρωνικό;), που μου έκανε περισσότερη παρέα απ’ όση θα ήθελα να παραδεχτώ δημόσια. Μέσα σε όλα αυτά η ψυχοθεραπεύτριά μου μού έβαλε ένα δημιουργικό task, να χρησιμοποιήσω αυτή την παρατεταμένη παύση δράσεων και να σκεφτώ ποιο θα ήθελα να ήταν το επόμενο μου βήμα και αφού καταλήξω, να οραματιστώ και την XL version του.
Ενάμιση χρόνο μετά το προαναφερθέν πρώτο ραντεβού, και εν μέσω της ουτοπικής πρόσκαιρης ευφορίας πέρσι το καλοκαίρι, η συζήτηση βρήκε εύφορο έδαφος έπειτα από συνεχείς επαφές με τον Παναγιώτη Πιλαφά, καλλιτεχνικό διευθυντή του ADD και τον Κωνσταντίνο Δαγριτζίκο, καλλιτεχνικό διευθυντή του six do.g.s. Όχι πλέον για το στήσιμο ενός μουσικού conference αλλά για τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης, μη κερδοσκοπικής οντότητας με γνώμονα τόσο την οριζόντια επικοινωνία μεταξύ καλλιτεχνών, προερχόμενων από ένα εύρος πολιτιστικών πεδίων, όσο και τη χειροπιαστή υποστήριξη και απελευθέρωση όλων αυτών των καταπιεσμένων δημιουργικών ενστίκτων ανθρώπων που είδαν τη ζωή τους να κλονίζεται συθέμελα από τη μια στιγμή στην άλλη.
Το επίσημο πράσινο φως του Μαρτίου για την πολυπόθητη αυτή επιστροφή στην πραγματικότητα μετέτρεψε τη μετ’ εμποδίων σύλληψη ενός ρομαντικού οράματος σε έναν αγώνα δρόμου υλοποίησης του εναρκτήριου πλέγματος δράσεων του οργανισμού που από εδώ και στο εξής θα ονομάζεται ACADDEMIA. Η διαδικασία της παραγωγικής τριβής και του πνεύματος συνεργασίας με τους καλλιτέχνες και τους φορείς, που αρχικά εμπλέκονται τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, ήρθε να επιβεβαιώσει με τον πειστικότερο τρόπο την αναγκαιότητα ύπαρξης μιας πλατφόρμας συστράτευσης της δημιουργικής κοινότητας της Αθήνας. Τρανταχτό δείγμα αποτελεί και η έκδοση που κρατάς στα χέρια σου, ένα πρώτο απόσταγμα της πολυθεματικής προσέγγισης του όλου εγχειρήματος και ταυτόχρονα ένα ευρύτερο κάλεσμα για συνέργειες που θα απλωθούν στον χρόνο.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα δράσεων του ACADDEMIA και το πλήρες lineup του ADD επισκεφθείτε το addfestival.gr.
σχόλια