Nick Cave πού πήγε η παλιά σου οργή;

Nick Cave πού πήγε η παλιά σου οργή; Facebook Twitter
0

«Πότε έγινες χίπις με κάρτες Hallmark; Χαρά, αγάπη, ειρήνη. Εμετός! Πού είναι η οργή, ο θυμός, το μίσος; Διαβάζοντας αυτά τον τελευταίο καιρό είναι σαν να ακούς έναν γέρο παπά να παραμιλάει στην κυριακάτικη λειτουργία.»

Αυτό είναι το μήνυμα που έλαβε ο Nick Cave στο mail του από την Ermine, από την πόλη Grand Marais των ΗΠΑ. Οι κάρτες Hallmark, στις οποίες αναφέρεται, είναι κάποιες ευχετήριες κάρτες με «θετικά», για την ακρίβεια, μάλλον γλυκανάλατα μηνύματα.

H απάντηση του Νίκ Κέιβ

«Αγαπητή Ερμίνα», απαντά στο μήνυμά της ο Nick Cave.

«Τα πράγματα άλλαξαν μετά από τον θάνατο του πρώτου μου γιου. Άλλαξα. Καλώς ή κακώς, η οργή για την οποία μιλάς έχασε τη γοητεία της και, ναι, ίσως έγινα ένας χίπις με κάρτες Hallmark. Το μίσος έπαψε να είναι ενδιαφέρον. Αυτά τα συναισθήματα ήταν σαν ένα παλιό, νεκρό δέρμα που πέταξα. Ήταν από μόνα τους ένα είδος εμετού.

σ

 Μια χαρακτηριστική ευχετήρια κάρτα Hallmark.

Το να κάθομαι μέσα στα δικά μου χάλια, τσαντισμένος με τον κόσμο, περιφρονώντας τους ανθρώπους μέσα σε αυτόν, και να νομίζω ότι η περιφρόνησή μου για τα πράγματα κατά κάποιο τρόπο ισοδυναμούσε με κάτι, είχε κάποιο είδος ευγένειας. Μισώντας αυτό το πράγμα εδώ, και εκείνο το πράγμα εκεί, και εκείνο το άλλο πράγμα παραπέρα, και φροντίζοντας να το ξέρουν όλοι γύρω μου -όχι απλά να το ξέρουν, αλλά να το νιώθουν κιόλας- περιφρονώντας την ομορφιά, περιφρονώντας τη χαρά, περιφρονώντας την ευτυχία των άλλων, λοιπόν, όλη αυτή η στάση μου φάνηκε, δεν ξέρω, στο τέλος, κάπως χαζή.

Όταν πέθανε ο γιος μου, ήρθα αντιμέτωπος με μια πραγματική καταστροφή, και χωρίς καμία ιδιαίτερη δική μου προσπάθεια, αυτή η στάση αηδίας απέναντι στον κόσμο άρχισε να ταλαντεύεται και να καταρρέει κάτω από τα πόδια μου. Άρχισα να καταλαβαίνω την επισφαλή και ευάλωτη θέση του κόσμου. Άρχισα να αγωνιώ γι' αυτόν. Να ανησυχώ γι' αυτόν. Ένιωσα μια ξαφνική, επείγουσα ανάγκη, τουλάχιστον, να απλώσω ένα χέρι με κάποιον τρόπο για να τον βοηθήσω. Αυτόν τον τρομερό, όμορφο κόσμο, αντί απλώς να τον λοιδορώ και να κάθομαι να τον επικρίνω.

Ίσως, Ερμίνα, να έχεις δίκιο, και εγώ, καλώς ή κακώς, να μετατράπηκα από την ενσάρκωση μιας περιφερόμενης οργής, σε μια κινούμενη κάρτα Hallmark. Αλλά, λοιπόν, εδώ είμαστε, εσύ κι εγώ, να στέλνουμε σήματα καπνού ο ένας στον άλλον πέρα από το ιδεολογικό χάσμα που χασμουριέται αναμεσά μας. Γεια σου, Ermine, εγώ, ο κήρυκας, σε χαιρετώ.


Με αγάπη, Νικ.»

Πολιτισμός
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μάχη για τον «Δαβιδ» του Μιχαήλ Άγγελου: Η ελευθερία της έκφρασης ενάντια στην προστασία της αξιοπρέπειας

Πολιτισμός / Ο «Δαβίδ» του Μιχαήλ Άγγελου και η ελευθερία της έκφρασης κόντρα στην προστασία των καλλιτεχνικών θησαυρών

Στη Φλωρεντία, η Galleria dell'Accademia υπερασπίζεται τον Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου, ένα αριστούργημα του 1504, από απαξιωτικές και μη εξουσιοδοτημένες εμπορικές χρήσεις
NEWSROOM
Πέθανε ο Ρίτσαρντ Σέρα, ο τελευταίος μεγάλος Αμερικανός καλλιτέχνης

Πολιτισμός / Πέθανε ο Ρίτσαρντ Σέρα, ο τελευταίος μεγάλος Αμερικανός καλλιτέχνης

Ο Ρίτσαρντ Σέρα ήταν ένας σύγχρονος μινιμαλιστής καλλιτέχνης γνωστός για τα μνημειώδη ατσάλινα γλυπτά του. Τα συχνά τρομακτικά σε κλίμακα έργα του προκαλούν ζάλη και αποπροσανατολισμό, με τις αρχιτεκτονικές τους καμπύλες να στροβιλίζονται, καθώς οι θεατές περπατούν στα περάσματά τους.
NEWSROOM