"Insurrection" είναι ο τίτλος της πρώτης ταινίας του εικαστικού Αντρές Σεράνο στην οποία παρουσιάζει τους έξαλλους εισβολείς στο Καπιτώλιο και μια από τις πιο μελανές σελίδες της αμερικανικής ιστορίας, στις 6 Ιανουαρίου 2021.
Γνωστός για τις φωτογραφίες του με θέματα που προκαλούν, ο Σεράνο έχει εδώ και πολύ αναπτύξει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Ντόναλντ Τραμπ, από τότε που ήταν επιχειρηματίας σε νεαρή ηλικία και σταρ του ριάλιτι που συνδέθηκε με την εκπομπή The Apprentice και ο Σεράνο τον χρησιμοποίησε για τη σειρά του "America" του 2004.
Αργότερα ο Σεράνο συγκέντρωσε ένα πλήθος αναμνηστικών που σχετίζονταν με τον Τραμπ που αριθμούν πάνω από 1.000 αντικείμενα, τα οποία έδειξε το 2019 σε ένα πρώην νυχτερινό κέντρο στη Νέα Υόρκη για μια έκθεση με τίτλο «The Game: All Things Trump».
Τώρα, ο Σεράνο κάνει το ντεμπούτο του με την τελευταία του δουλειά που σχετίζεται με τον Τραμπ, μια νέα ταινία που ονομάζεται Insurrection (2022). Ακριβώς ένα χρόνο μετά την εξέγερση στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ από υποστηρικτές του Τραμπ που προσπαθούσαν να σταματήσουν την πιστοποίηση των εκλογών του 2020, η ταινία αφορά εκείνη την ημέρα, συγκεντρώνει ζωντανά πλάνα που προέρχονται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τις δημόσιες πλατφόρμες, τα οποία διαπλέκονται με αρχειακά στοκ βίντεο —από χορευτικά flappers και ταραχές της εποχής της κατάθλιψης έως πλάνα του Malcolm X και του Φιντέλ Κάστρο —σε ένα πολύ χαοτικό 75λεπτο.
Ο Σεράνο περιέγραψε την ταινία ως «κωμωδία και τραγωδία» και μέσω αυτής της ταινίας έκανε μια οπτική έρευνα του υλικού πολιτισμού της εποχής Τραμπ και των ανθρώπων που διακινούνται σε αυτόν. «Νόμιζα ότι είχα τελειώσει με τον Τραμπ, αλλά η εξέγερση με ανάγκασε να κάνω αυτή την ταινία γιατί κι αυτό ήταν μέρος του «All Things Trump»».
Η ταινία περιέχει διαφορετικές απόψεις. Σε μια πρώιμη σκηνή, ένα viral βίντεο του προέδρου Τζο Μπάιντεν που σκοντάφτει τα σκαλιά στο Air Force 1 είναι τοποθετημένο απέναντι στην ομιλία του Τραμπ που κηρύσσει τον διάδοχό του ανίκανο. Σε μια άλλη στιγμή, καθώς η ταινία κλιμακώνεται, ο Σεράνο συγκεντρώνει πλάνα 25 λεπτών που δεν έχουν μονταριστεί με κάμερα σώματος και κινητό που δείχνουν μια αδιέξοδη αντιπαράθεση μεταξύ αστυνομικών του Καπιτώλιο και ταραχοποιών που προσπαθούν να μπουν στο κτίριο.
Τελικά η ταινία δυεισδύει στις πιο σκοτεινές γωνιές της ημέρας. Μια ιδιαίτερα φρικιαστική ενότητα επικεντρώνεται στη δολοφονία της ταραχοποιού Ashli Babbitt. Μια βετεράνος της Πολεμικής Αεροπορίας που ασπάστηκε την ακροδεξιά πολιτική, η Μπάμπιτ πυροβολήθηκε θανάσιμα από έναν αξιωματικό ασφαλείας του Καπιτωλίου ενώ ανέβαινε σε μια κλειδωμένη είσοδο. Στην πεντάλεπτη σεκάνς με εκείνη στο έδαφος που έχει προβληθεί ευρέως σε όλο τον κόσμο προκαλεί την αποστροφή του θεατή.
Η αδιάκοπη εμφάνιση καταστροφών είναι εξαντλητική στο έργο του Σεράνο. Η ταινία ξεκινά με το λαϊκό τραγούδι του Bob Dylan του 1971 "You Ain't Goin' Nowhere" - μια εισαγωγή που ο Σεράνο περιέγραψε ως "παραπλανητικά απλή και γλυκιά". Ο δημιουργός λέει ότι ο Τραμπ άρπαξε τη νοσταλγία των λευκών Νότιων για τον προπολεμικό Νότο, και τη χρησιμοποίησε προς όφελός του, με μορφές καλυμμένου ρατσισμού σε συνθήματα όπως «Κάνε την Αμερική Μεγάλη ξανά». Όπως όλα δείχνουν, για τον Σεράνο, η υπόθεση Τραμπ δεν έχει τελειώσει.
σχόλια