Ο Ισπανός αρχιτέκτονας Ραφαέλ Μονέο θα παραλάβει το Χρυσό Λιοντάρι για τα επιτεύγματα της καριέρας του στη Μπιενάλε της Βενετίας του 2021.
Ο Ισπανός αρχιτέκτονας, εκπαιδευτικός, κριτικός και θεωρητικός της αρχιτεκτονικής, επελέγη από το Διοικητικό Συμβούλιο της La Biennale di Venezia, μετά από εισήγηση του επιμελητή της Μπιενάλε Χασίμ Σαρκίς και είναι αυτός που θα έχει πλέον το Χρυσό Λιοντάρι του θεσμού, ενώ θα τιμηθεί και η μνήμη της πρωτοπόρου αρχιτέκτονος Λίνα Μπο Μπάρντι.
Ο Μονέο είναι ο πρώτος Ισπανός αρχιτέκτονας που έλαβε το βραβείο Πρίτσκερ και το 1996 και το Βασιλικό Χρυσό Μετάλλιο RIBA το 2003.
Το έργο του εμπλουτίζει τους αστικούς χώρους με κτίρια που έχουν ηρεμία και σχολαστικότητα και δείχνουν την επιμονή του Μονέο και στην τελευταία λεπτομέρεια κάθε έργου του.
Το 2012, του απονεμήθηκε το βραβείο Prince of Asturias για τις Τέχνες. Ο Μονέο και ως ακαδημαϊκός και ως αρχιτέκτονας έχει αφήσει το σημάδι του σε κάθε δημιουργία του, συνδυάζοντας συγχρόνως την αισθητική με τη λειτουργικότητα.
Γεννημένος στην Τουντέλα, το 1937, έκανε σπουδές φιλοσοφίας και ζωγραφικής πριν ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του που ήταν βιομηχανικός σχεδιαστής - για να ακολουθήσει μια καριέρα στην αρχιτεκτονική.
Αποφοίτησε το 1961 από το Escuela Técnica Superior της Μαδρίτης, εργάστηκε τα πρώτα του χρόνια με τον αρχιτέκτονα Francisco Javier Sáenz de Oiza στη Μαδρίτη και με τον Jørn Utzon στο Hellebaeck της Δανίας, πριν επιστρέψει στην Ισπανία και άνοιξε τη δική του εταιρεία το 1965. Άρχισε να διδάσκει στο Escuela Técnica Superior της Μαδρίτης και στη συνέχεια στο Escuela Técnica Superior της Βαρκελώνης. Το 1985 ο Rafael Moneo διορίστηκε Πρόεδρος του Τμήματος Αρχιτεκτονικής της Σχολής Μεταπτυχιακών Σχολών του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, μια θέση που κατείχε μέχρι το 1990. Το 1991 έγινε καθηγητής Αρχιτεκτονικής στη Σχολή Μεταπτυχιακών Σχολών του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ όπου συνεχίζει να δίνει διαλέξεις ως ομότιμος καθηγητής.
Μεταξύ των πιο γνωστών έργων του είναι η μετατροπή του παλατιού Villahermosa σε μουσείο Thyssen-Bornemisza (1989-92), το Ίδρυμα Pilar και Joan Miró στην Πάλμα ντε Μαγιόρκα (1987-1992), το κτίριο Diagonal στη Βαρκελώνη, τα Μουσεία Μοντέρνας Τέχνης και Αρχιτεκτονικής στη Στοκχόλμη (1994-98), το Αμφιθέατρο Kursaal και το Συνεδριακό Κέντρο στο Σαν Σεμπαστιάν (1991-1999), την επέκταση του Μουσείου Prado (2001- 2007), τα Souks στη Βηρυτό (1996-2009), το Northwest Science Building για το Πανεπιστήμιο της Κολούμπια (2007-2010), το Princeton Neuroscience Institute και το Peretzman-Scully Hall (2007-2013).
Για να τιμήσουν τον Μονέο, ο επιμελητής της Μπιενάλε ετοίμασε στα Giardini μια επιλογή με μακέτες των εμβληματικών εικόνων των κτιρίων που έχει σχεδιάσει ο Ισπανός αρχιτέκτονας, που μπορούν να θεωρηθούν και μια απάντηση στην ερώτηση «Πώς θα ζήσουμε μαζί;» που είναι το θέμα της φετινής Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής.
Ο Ραφαέλ Μονέο είναι ένας από τους πιο μεταμορφωτικούς αρχιτέκτονες της γενιάς του με έργα όπως ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Atocha και ο Καθεδρικός Ναός του Λος Άντζελες, να ανταποκρίνονται στο περιβάλλον και τις τοποθεσίες υπερβαίνοντας τις αντιθέσεις και τις ιδιομορφίες τους. Ως μελετητής έχει συνδυάσει την οπτική του άποψη για να βοηθήσει στην επέκταση ή ανακαίνιση ορισμένων από τα πιο τυπικά ιστορικά κτίρια μέσα από μια μοντέρνα ματιά και ως κριτικός της σύγχρονης αρχιτεκτονικής σκηνής έχει προκαλέσει μερικούς από τους πιο σημαντικούς διαλόγους για τη σύγχρονη αρχιτεκτονική σκηνή με συναδέλφους του από όλο τον κόσμο.
Η άποψη του Μονέο είναι πως ο ρόλος της αρχιτεκτονικής έχει τη δύναμη να εκφράζει, να διαμορφώνει αλλά και να έχει αντοχή.
Ακολουθήστε το LiFO.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο LiFO.gr
