Ο γιος του Διονύση Σαββόπουλου, Κορνήλιος και ο εγγονός του μεγάλου τραγουδοποιού, μίλησαν για τον άνθρωπο που τους ενέπνευσε, τους επηρέασε και τους διαμόρφωσε.
Στον επικήδειο λόγο του, ο Κορνήλιος Σαββόπουλος είπε:
«Τα τραγούδια του πατέρα μου ήταν διπλά, είχαν δύο τραγούδια μέσα στο κάθε τραγούδι. Το ένα έτρεχε μπροστά, το κυρίως θέμα και το άλλο ακολουθούσε από πίσω, στο background, σαν ριάκι σε δύο όχθες. Μου πήρε 57 χρόνια να καταλάβω γιατί το κάνει αυτό. Είχε δύο ζωές. Η μια ήταν πιο άυλη, πνευματική, η άλλη πιο γήινη, πιο σταθερή, πιο υλική. Από τη μια μεριά η ρουτίνα, η καθημερινότητα... Για μένα ξηλώθηκε για να σπουδάσω στην Αμερική. Και από την άλλη όταν αναχωρούσε και πήγαινε να γράψει για εννέα μήνες. Το μήνυμα που προσπαθούσε να μας περάσει, είναι πως είμαστε αυτό που είμαστε, με το σώμα, το αυτοκίνητο, το σπίτι μας και ταυτόχρονα είμαστε κάτι έξω από το υλικό. Όμως η πνευματική και η υλική μεριά τρέχουν μαζί. Αυτό που προσπαθούσε να μας πει, ο θάνατος με τη ζωή είναι μαζί. Ο θάνατος δεν είναι το τέλος. Είναι πνευματικότητα που μας συνοδεύει σε όλη μας τη ζωή. Αυτό ήταν το μήνυμά του» είπε ο Κορνήλιος Σαββόπουλος.
Κηδεία Διονύση Σαββόπουλου: Ο επικήδειος του εγγονού του
Στο τέλος, εκφώνησε τον δικό του λόγο ο εγγονός του, συγκινημένος: «Από πάντα θυμάμαι να μου μεταδίδεις την αγάπη με ειλικρίνεια, σα να έχει καταλάβει τον πυρήνα της. Ίσως αυτό που ήθελες να καταφέρεις ήταν η ένωση, αυτός ήταν ο γνώμονας για τη ζωή σου».
«Από μικρός ως τώρα, όταν βρισκόμουν μαζί σου, ένιωθα έναν κόμπο στο λαιμό μου, από συγκίνηση. Σε απλές στιγμές όταν μου έλεγες μια ιστορία ή όταν τρώγαμε μαζί και με ρωτούσες τα νέα μου. Όλες αυτές οι πράξεις είχαν από πίσω μια αυθεντική ανάγκη για ένωση, μέσω της αγάπης» είπε.
Κηδεία Διονύση Σαββόπουλου: Δεκτή με τραγουδιά του η σορός
Ολοκληρώνεται η κηδεία του σπουδαίου ερμηνευτή, καλλιτέχνη και «φάρου» του ελληνικού πολιτισμού, Διονύση Σαββόπουλου, με την πομπή να μεταφέρει τη σορό του στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Εκατοντάδες άνθρωποι, μεταξύ άλλων από τον χώρο του πολιτισμού και της πολιτικής, αποχαιρέτησαν τον «δάσκαλο, τη συντροφιά, την ιστορία» του ελληνικού τραγουδιού, έναν από τους «μεγάλους», όπως παραδέχθηκαν τις προηγούμενες ημέρες αρκετοί συνάδελφοί του, μαζί με τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μάνο Χατζιδάκι.
Η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων αποχαιρέτησε τον σπουδαίο καλλιτέχνη με δύο από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια του: το «Ας κρατήσουν οι χοροί» και τη «Συννεφούλα», ένα μικρό και, παράλληλα, μεγάλο δείγμα της καλλιτεχνικής του ιδιοφυΐας τον τελευταίο μισό αιώνα.
