Το σεξ και οι μοναχικοί άντρες

Το σεξ και οι μοναχικοί άντρες Facebook Twitter
Ο Τζων είναι ένας συνηθισμένος άντρας και η ιστορία του περιλαμβάνει αγώνα για επιβίωση, βία, έγκλημα και απρόσμενες εξελίξεις. Είναι μια ιστορία εκπληκτική, ανθρώπινη και βαθιά συγκινητική.
0

Το σεξ και οι μοναχικοί άντρες Facebook Twitter

Οι παραστάσεις τους μοιάζουν με ένα αποκαλυπτικό κοινωνικό ρεπορτάζ. Οι DV8 ενφιαφέρονται σε κάθε δουλειά τους για τα κοινωνικά, τα πολιτικά και τα προσωπικά ζητήματα. Οι DV8 έρχονται στη Στέγη από τις 12 μέχρι τις 18 Οκτωβρίου για να παρουσιάσουν το John το νέο τους έργο που εισβάλλει στα άδυτα του ανδρικού ψυχισμού. Απαγορεύουν να διαρρεύσει οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με την πλοκή της ιστορίας. Με την ποιητικότητα και τον ωμό ρεαλισμό που χαρακτηρίζει τη δουλειά τους το John βασίζεται σε συνεντεύξεις 50 αντρών. Ο χορογράφος της ομάδας Λόυντ Νιούσον τούς ζήτησε να απαντήσουν με ειλικρίνεια σε ερωτήσεις για την αγάπη, τον έρωτα και το σεξ. Ο Τζων είναι ένας συνηθισμένος άντρας και η ιστορία του περιλαμβάνει αγώνα για επιβίωση, βία, έγκλημα και απρόσμενες εξελίξεις. Είναι μια ιστορία εκπληκτική, ανθρώπινη και βαθιά συγκινητική.

 

Με την ποιητικότητα και τον ωμό ρεαλισμό που χαρακτηρίζει τη δουλειά τους το John βασίζεται σε συνεντεύξεις 50 αντρών. Ο χορογράφος της ομάδας Λόυντ Νιούσον τούς ζήτησε να απαντήσουν με ειλικρίνεια σε ερωτήσεις για την αγάπη, τον έρωτα και το σεξ

Οι DV8 διακρίνονται για τη βαθιά ειλικρίνεια με την οποία μεταφέρουν στην παράσταση κάθε πτυχή του θέματος, ακόμα και την πιο δυσάρεστη, την παντελή έλλειψη πολιτικής ορθότητας και υποκριτικού καθωσπρεπισμού και τη βαθιά επίγνωση του ότι όσο πιο ειλικρινά παραδεχτούμε τα λάθη μας, τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχουμε να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο. Η δραματουργία τους είναι ένας εκρηκτικός συνδυασμός από «ωμούς» διαλόγους, «ντοκυμανταιρίστικο» κείμενο, κίνηση γεμάτη ένταση και λυρικές χορογραφικές εξάρσεις. 

John

Αυτό που κάνει τη δουλειά των DV8 να ξεχωρίζει – ήδη από την ίδρυση της ομάδας, το 1986– είναι η ενασχόλησή τους με σοβαρά κοινωνικοπολιτικά θέματα, η εις βάθος διερεύνησή τους και η αποκαλυπτική παρουσίασή τους στη σκηνή. Διακρίνονται επίσης για τη βαθιά ειλικρίνεια με την οποία μεταφέρουν στην παράσταση κάθε πτυχή του θέματος, ακόμα και την πιο δυσάρεστη, την παντελή έλλειψη πολιτικής ορθότητας και υποκριτικού καθωσπρεπισμού και τη βαθιά επίγνωση του ότι όσο πιο ειλικρινά παραδεχτούμε τα λάθη μας, τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχουμε να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο.

Can We Talk About This?

 

Ο Λόυντ Νιούσον είναι ένας από τους καλλιτέχνες με τη μεγαλύτερη επίδραση στις νεότερες γενιές χορογράφων και σκηνοθετών. Γεννήθηκε στην Αυστραλία, σπούδασε ψυχολογία στη Μελβούρνη και γνώρισε το σύγχρονο χορό κατά τη διάρκεια των σπουδών του. Η εμμονή του με το χορό είχε ως αποτέλεσμα μια υποτροφία για σπουδές στο London Contemporary Dance School. Προτού ιδρύσει την ομάδα DV8 Physical Theatre, χόρεψε με πολλές ομάδες, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνονται οι: Modern Dance Ensemble, Impulse Dance Theatre/New Zealand Ballet Company, One Extra Dance Theatre και Extemporary Dance Theatre.

 


The Cost of Living

Οι DV8 είναι μια πρωτοποριακή ομάδα καλλιτεχνών που, σύμφωνα με τους ίδιους, δεν φοβούται να ξεβολέψουν τους θεατές με τις παραστάσεις τους, οι οποίες εκκινούν από κοινωνικοπολιτικά θέματα. Τα φιλόδοξα έργα τους παράγονται μέσα από το πάθος, την αφοσίωση, την επώδυνη προσπάθεια και την εμμονή στη λεπτομέρεια. Από την ίδρυσή τους μέχρι σήμερα έχουν παρουσιάσει 18 παραστάσεις που αποθεώθηκαν από κοινό και κριτικούς.

To Be Straight With You

 

Πέρα από τις σκηνικές τους παραστάσεις, οι DV8 έχουν κάνει την παραγωγή τεσσάρων ταινιών για την τηλεόραση, για τις οποίες συνεργάστηκαν με σημαντικούς κινηματογραφιστές, όπως o Βρετανός David Hinton και η Ολλανδή Clara van Gool. Οι ταινίες βασίζονται στις ομώνυμες παραστάσεις. Την τελευταία τους ταινία, το αριστουργηματικόThe Cost of Living (2005) σκηνοθέτησε ο ίδιος ο Νιούσον. Και οι τέσσερις ταινίες των DV8 είχαν προβληθεί στο VideoDance Festival (2000-2007) στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.

 


Enter Achilles

  

Η ονομασία της ομάδας, DV8, παραπέμπει στο ρήμα deviate, που σημαίνει «ξεστρατίζω», αλλά και «αφήνω τη βασική πλοκή για να βρω παράπλευρες ιστορίες».

Strange Fish

Dead Dreams of Monochrome Men

 

 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μεγάλες παραγωγές, γυναίκες στη σκηνοθεσία - Η θεατρική σεζόν ανοίγει δυναμικά

Θέατρο / Μεγάλες παραγωγές, γυναίκες στη σκηνοθεσία - Η θεατρική σεζόν ανοίγει δυναμικά

Διεθνείς σκηνοθέτες και σχήματα, δυνατά καστ, κλασικά και σύγχρονα έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων: Το φθινοπωρινό ρεπερτόριο των αθηναϊκών σκηνών το λες και φιλόδοξο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βέντερς, Σουίντον, Ροντρίγκες, Λάνθιμος και Αγγελάκας: Αυτό είναι το φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Θέατρο / Σουίντον, Λάνθιμος, Βέντερς, Ροντρίγκες και Αγγελάκας: Το φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Η Στέγη γιορτάζει τα 15 χρόνια της με ένα πρόγραμμα άκρως οικογενειακό, δημιουργικό και, όπως πάντα, με πολλές εκπλήξεις και απρόσμενες συναντήσεις δημιουργών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Θέατρο / Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Τέσσερις φορές βρέθηκαν στο ίδιο μέρος ο Χίτλερ και ο Φρόιντ. Τι θα γινόταν αν είχαν συναντηθεί; Αυτό επιχειρεί να διανοηθεί το θεατρικό έργο «Ο δρ Φρόιντ θα σας δει τώρα, κυρία Χίτλερ» που ανεβαίνει αυτές τις μέρες στο Λονδίνο.
THE LIFO TEAM
Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Θέατρο / Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Παραμένει μέχρι σήμερα μία από τις ομορφότερες γυναίκες που πέρασαν από το ελληνικό θέατρο και το σινεμά. Από νωρίς επέλεξε να ζει και έξω από το θεατρικό συνάφι. «Δεν μπορώ να ξυπνάω κάθε πρωί και να αναρωτιέμαι τι θα παίξω ή που θα παίξω» δηλώνει ενώ θεωρεί τη μοναχικότητα πηγή δημιουργικότητας. Η Ελένη Ερήμου αφηγείται τη ζωή της στη LifO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Οι Αθηναίοι / Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Ξεκίνησε από τα καλλιστεία, για μία ψήφο δεν στέφθηκε Μις Κόσμος, έπαιξε δίπλα στον Κουν, υπήρξε μούσα του Τάκη Κανελλόπουλου, αλλά κυρίως του Ανδρέα Βουτσινά. Στα 92 της ακόμα οδηγεί και παρακολουθεί θέατρο, ελπίζοντας πάντα να βρει καλά στοιχεία, ακόμα και σε κακές παραστάσεις.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ