Στημένοι αγώνες και στην αρχαιότητα

Οι στημένοι αγώνες φαίνεται ότι ήταν μια ακόμη "εφεύρεση" των αρχαίων Ελλήνων και σίγουρα δεν είναι ένα πρόσφατο φαινόμενο των ημερών μας.

Ένας πάπυρος από το 267 μ.Χ. αποτυπώνει λεπτομερώς τις λεπτομέρειες μιας συνεννόησης για το "στήσιμο" ενός αγώνα πάλης μεταξύ δύο παλαιστών, στον τελικό των 138ων "Μεγάλων Αντίνειων", σημαντικών αθλητικών αγώνων κατά τη διάρκεια θρησκευτικής εορτής στην Αίγυπτο.

Πρωταγωνιστές στην "κομπίνα" που θα ζήλευαν ακόμα και σύγχρονοι επαγγελματίες του είδους ήταν ο Νικάντινους, πατέρας του ενός παλαιστή και ο Δημήτριος, προπονητής του αντιπάλου του.

Το συμβόλαιο, όπως γράφει και το tvxs, ανέφερε πως ο παλαιστής του Δημητρίου θα έπρεπε «κατά τη διάρκεια του αγώνα να πέσει τρεις φορές και να παραδοθεί» ενώ σε αντάλλαγμα θα λάμβανε «τρεις χιλιάδες δραχμές σε ασημένια νομίσματα». Υπήρχε επίσης και ρήτρα με την οποία ο Δημήτριος θα έπαιρνε πίσω τα χρήματά του αν οι δικαστές ανακάλυπταν πως ο αγώνας ήταν στημένος και αρνούνταν να δώσουν τη νίκη στον Νικάντινους, ενώ ο πατέρας του είχε επίσης κανονίσει ώστε αν ο Δημήτριος έκανε πίσω στη συμφωνία και κέρδιζε ο αθλητής του, τότε οι εκπαιδευτές του θα έπρεπε να αποζημιώσουν το γιό του με ένα μεγαλύτερο ποσό.

Η αποκρυπτογράφηση του παπύρου έγινε από ιστορικούς του Kings College του Λονδίνου.