Δημοσίευμα της Wall Street Journal αναδεικνύει το σχέδιο «πολέμου», που ενορχηστρώνει τα τελευταία χρόνια η Γερμανία, στο περιθώριο προετοιμασίας για ένα πιθανό «θερμό επεισόδιο» με τη Ρωσία, χωρίς ωστόσο να επιβεβαιώνεται από την επίσημη πολιτική ηγεσία του Βερολίνου.
Περίπου δυόμισι χρόνια πριν, μια μικρή ομάδα ανώτατων Γερμανών αξιωματικών συγκεντρώθηκε σε ένα στρατιωτικό συγκρότημα στο Βερολίνο. Πίσω από τους άχρωμους τοίχους των στρατώνων Julius Leber, ξεκίνησαν να γράφουν ένα μυστικό σενάριο: πώς θα εξελισσόταν ένας πόλεμος του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία και ποιος θα ήταν ο ρόλος της Γερμανίας, γράφει αρχικά η Wall Street Journal.
Σήμερα, αυτό το σχέδιο, γνωστό στο εσωτερικό των στρατιωτικών κύκλων ως OPLAN DEU (Operation Plan Germany), δεν είναι πια μια θεωρητική άσκηση γραφείου. Οι Γερμανοί αξιωματικοί «τρέχουν» για να το κάνουν πράξη.
Ένα σχέδιο 1.200 σελίδων για τη μεταφορά 800.000 στρατιωτών
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022 τερμάτισε οριστικά την ψευδαίσθηση σταθερότητας στην Ευρώπη και πυροδότησε τη μεγαλύτερη κούρσα εξοπλισμών από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όμως, όπως παραδέχονται Γερμανοί αξιωματούχοι, η έκβαση μιας μελλοντικής σύγκρουσης δεν θα κριθεί μόνο από τον αριθμό όπλων και στρατιωτών, αλλά από κάτι πιο «αόρατο»: τη λογιστική και οργανωτική μηχανή που θα κινεί τα πάντα.
Το μυστικό επιχειρησιακό σχέδιο, περίπου 1.200 σελίδων, περιγράφει με λεπτομέρεια πώς μέχρι και 800.000 Γερμανοί, Αμερικανοί και λοιποί ΝΑΤΟϊκοί στρατιώτες θα μεταφέρονταν από τη Δύση προς την ανατολική πτέρυγα της Συμμαχίας, σε περίπτωση σύγκρουσης με τη Ρωσία.
Χαρτογραφεί:
- τα λιμάνια,
- τους ποταμούς,
- τις σιδηροδρομικές γραμμές,
- τους αυτοκινητόδρομους, από τους οποίους θα περνούν οι δυνάμεις, αλλά και πώς θα ανεφοδιάζονται και θα προστατεύονται στη διαδρομή.
«Αν κοιτάξει κανείς τον χάρτη, με τις Άλπεις να αποτελούν φυσικό φραγμό, είναι ξεκάθαρο ότι σε μια σύγκρουση με τη Ρωσία, τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ θα πρέπει να διασχίσουν τη Γερμανία, απ’ όπου κι αν ξεκινήσει η σύγκρουση», εξηγεί ο επικεφαλής του ινστιτούτου Brandenburg για την ασφάλεια.
Από την «ειρηνική» Γερμανία σε μια λογική «όλης της κοινωνίας»
Σε πιο αφηρημένο επίπεδο, το OPLAN DEU είναι η πιο καθαρή μέχρι σήμερα έκφραση αυτού που οι ίδιοι οι δημιουργοί του περιγράφουν ως «προσέγγιση όλης της κοινωνίας» στον πόλεμο.
Ο διαχωρισμός ανάμεσα σε στρατιωτική και πολιτική σφαίρα θολώνει ξανά, όπως στον Ψυχρό Πόλεμο. μόνο που τώρα προστίθενται νέα προβλήματα:
- η γηρασμένη, συχνά προβληματική γερμανική υποδομή,
- οι παλιές νομοθεσίες για προσωπικά δεδομένα και προμήθειες,
- και ένας πολύ μικρότερος στρατός σε σύγκριση με τότε.
Γερμανοί αξιωματούχοι έχουν εκτιμήσει δημόσια ότι η Ρωσία θα μπορούσε να είναι έτοιμη και διατεθειμένη να επιτεθεί σε χώρα του ΝΑΤΟ έως το 2029. Ταυτόχρονα, η αύξηση περιστατικών κατασκοπείας, σαμποτάζ και παραβιάσεων εναέριου χώρου στην Ευρώπη, σε συνδυασμό με την πιθανότητα εκεχειρίας στην Ουκρανία, τροφοδοτούν φόβους ότι η Μόσχα θα μπορούσε να κινηθεί νωρίτερα.
«Ο στόχος είναι να αποτρέψουμε τον πόλεμο, δείχνοντας ξεκάθαρα σε έναν πιθανό εχθρό ότι, αν μας επιτεθεί, δεν θα πετύχει» λέει ένας από τους βασικούς συντάκτες του σχεδίου.
Όταν οι αυτοκινητόδρομοι ήταν αεροδιάδρομοι
Για να λειτουργήσει το σχέδιο, η Γερμανία πρέπει να ξαναθυμηθεί κάτι που είχε ξεχάσει: την εποχή όπου οι υποδομές της ήταν «διπλής χρήσης».
Στον Ψυχρό Πόλεμο, πολλοί αυτοκινητόδρομοι, γέφυρες, σιδηροδρομικοί σταθμοί και λιμάνια είχαν σχεδιαστεί ώστε να μπορούν, σε λίγες ώρες, να μετατραπούν σε στρατιωτικά εργαλεία:
- τμήματα της Autobahn χωρίς γέφυρες και καλώδια, με ενισχυμένο οδόστρωμα,
- τεράστια πάρκινγκ που έκρυβαν δεξαμενές καυσίμων,
- αποσπώμενες μπάρες που άνοιγαν για να προσγειώνονται C-130.
Μετά την πτώση του Τείχους, αυτή η λογική εγκαταλείφθηκε. Νέες γέφυρες και σήραγγες κατασκευάστηκαν πιο στενές και πιο «ελαφριές» από ό,τι θα χρειαζόταν για να αντέξουν βαριά στρατιωτικά οχήματα. Το 2009, το Βερολίνο κατήργησε ακόμη και τις ειδικές σημάνσεις που έδειχναν ποιους δρόμους μπορούν να χρησιμοποιούν τα στρατιωτικά οχήματα.
Σήμερα, η ίδια η κυβέρνηση παραδέχεται ότι: το 20% των αυτοκινητόδρομων και πάνω από το 25% των γεφυρών ταχείας κυκλοφορίας, χρειάζονται σοβαρές επισκευές λόγω χρόνιας υποεπένδυσης. Οι λιμένες της Βόρειας Θάλασσας και της Βαλτικής απαιτούν επενδύσεις περίπου 15 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 3 δισ. μόνο για ενισχύσεις ώστε να γίνουν πάλι «διπλής χρήσης».
Αυτές οι «τρύπες» στον χάρτη μεταφορών είναι από τα πιο καλά κρυμμένα σημεία του OPLAN, γιατί αποτελούν και τις πιο ευάλωτες αχίλλειες πτέρνες.
Ένα «απλό» ναυτικό ατύχημα που έκοψε τον οξυγόνο στην Ουκρανία
Τον Φεβρουάριο του 2024, ένα σχετικά άγνωστο στο ευρύ κοινό περιστατικό, έδειξε πόσο εύκολο είναι να μπλοκάρει η στρατιωτική αλυσίδα εφοδιασμού.
Το φορτηγό πλοίο «Rapida», με ολλανδική σημαία, έπεσε πάνω σε σιδηροδρομική γέφυρα πάνω από τον ποταμό Hunte στη βόρεια Γερμανία, διακόπτοντας την κυκλοφορία για εβδομάδες. Η Deutsche Bahn έστησε μια προσωρινή γέφυρα, μόνο για να χτυπηθεί και αυτή λίγους μήνες μετά από άλλο πλοίο.
Το πρόβλημα; Η γέφυρα εξυπηρετούσε τη μοναδική σιδηροδρομική πρόσβαση στο λιμάνι του Nordenham, το οποίο, εκείνη τη στιγμή, ήταν το μόνο στη Βόρεια Ευρώπη με άδεια να διαχειρίζεται όλες τις αποστολές πυρομαχικών προς την Ουκρανία.
Παρότι δεν βρέθηκαν ενδείξεις δολιοφθοράς, τα αποτελέσματα ήταν σαν να είχε γίνει στοχευμένη επίθεση: οι αποστολές πυρομαχικών «έπνιξαν» για εβδομάδες, φορτία έπρεπε να επιστρέψουν σε πλοία, ενώ οι ΗΠΑ αναγκάστηκαν να μεταφέρουν αποστολές σε πολωνικό λιμάνι.
«Πολλά λιμάνια έχουν μόνο μία σιδηροδρομική έξοδο προς την ενδοχώρα. Αυτό είναι αδυναμία», παραδέχεται ο επικεφαλής των λιμένων της Κάτω Σαξονίας. Το «στρατηγικό» σχέδιο έπρεπε να δοκιμαστεί στην πράξη. Γι’ αυτό τον Σεπτέμβριο, στο Αμβούργο, πραγματοποιήθηκε η άσκηση «Red Storm Bravo», με τη συμμετοχή στρατού, αστυνομίας, πυροσβεστικής και πολιτικής προστασίας.
Σαμποτάζ, κυβερνοεπιθέσεις και νομοθεσία που εμποδίζει τα drones
Πίσω από τις εντυπωσιακές ασκήσεις, οι Γερμανοί στρατιωτικοί ανησυχούν για κάτι λιγότερο θεαματικό, αλλά εξίσου επικίνδυνο: σαμποτάζ σε υποδομές. Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, τα τελευταία χρόνια έχουν καταγραφεί δεκάδες επιθέσεις σε καλώδια και σηματοδότες του σιδηροδρομικού δικτύου, εγκαταστάσεις κρίσιμων υποδομών, ενεργειακά και τηλεπικοινωνιακά δίκτυα.
Σε πρόσφατη υπόθεση, δικαστήριο του Μονάχου καταδίκασε άνδρα που σχεδίαζε, για λογαριασμό της Ρωσίας, επιθέσεις σε στρατιωτικές και σιδηροδρομικές εγκαταστάσεις. Την ίδια στιγμή, η Γερμανία προσπαθεί να εντάξει στον σχεδιασμό προηγμένα drones, όπως αυτά της start-up Quantum Systems, που πετούν καθημερινά πάνω από την Ουκρανία για επιτήρηση. Όμως η εγχώρια νομοθεσία έχει μείνει πίσω στα στρατιωτικά drones, που δεν επιτρέπεται να πετούν πάνω από κατοικημένες περιοχές, και πρέπει υποχρεωτικά να φέρουν φώτα θέσης, κάτι που σε πολεμικές συνθήκες θα τα έκανε εύκολο στόχο.
«Οι νόμοι αυτοί έχουν λογική στην ειρήνη, αλλά ακυρώνουν τη χρησιμότητα των drones στον πόλεμο», λέει εκπρόσωπος της εταιρείας.
Παρά τα κενά, οι αξιωματικοί που τρέχουν το OPLAN DEU δηλώνουν ικανοποιημένοι από την πρόοδο, υπενθυμίζοντας ότι ξεκίνησαν «από λευκό χαρτί» στις αρχές του 2023. Το σχέδιο βρίσκεται ήδη στη δεύτερη εκδοχή του και συνεχώς εμπλουτίζεται με συμπεράσματα από ασκήσεις και πραγματικά περιστατικά.
Η μεγάλη και άγνωστη παράμετρος, όμως, είναι ο χρόνος: πόσο περιθώριο έχει η Γερμανία να διορθώσει υποδομές, να αλλάξει νομοθεσίες, να εκπαιδεύσει ξανά μια ολόκληρη κοινωνία στην «λογική του πολέμου», πριν η απειλή γίνει πραγματικότητα;
Ο καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς το έθεσε ωμά μιλώντας σε επιχειρηματίες: «Οι απειλές είναι πραγματικές. Δεν είμαστε σε πόλεμο, αλλά δεν ζούμε πια σε ειρήνη».
Για τη Γερμανία, που για δεκαετίες επένδυε στην ιδέα ότι ο πόλεμος είναι «κάτι που συμβαίνει αλλού», το μυστικό σχέδιο OPLAN DEU δεν είναι απλώς ένα εγχειρίδιο στρατιωτικής τακτικής. Είναι μια απόπειρα να απαντηθεί, με σκληρά νούμερα και χάρτες, το ερώτημα: αν το ΝΑΤΟ χρειαστεί να περάσει από εδώ για να σταματήσει τη Ρωσία, είμαστε πραγματικά έτοιμοι;
Με πληροφορίες από Wall Street Journal
