Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Irving Penn, Hand of Miles Davis (C), New York, 1986, selenium-toned silver gelatin print, 48 × 47 cm. Pinault Collection. © The Irving Penn Foundation.

Τι είναι ένα σώμα για τη σύγχρονη τέχνη;

0

Η έκθεση «Σώματα και ψυχές» («Corps et âmes») στο μουσείο Bourse de Commerce στο Παρίσι θα διαρκέσει μέχρι και τον Αύγουστο και αποτελεί μια εξερεύνηση της αναπαράστασης του σώματος στη σύγχρονη τέχνη. Περιλαμβάνει περίπου εκατό έργα από τη συλλογή Pinault. Από τον Auguste Rodin στον Duane Hanson, από τον Georg Baselitz στην Ana Mendieta, από τον David Hammons στη Marlene Dumas, από τον Arthur Jafa στην Ali Cherri, περίπου σαράντα καλλιτέχνες εξερευνούν, μέσα από τη ζωγραφική, τη γλυπτική, τη φωτογραφία, το βίντεο και το σχέδιο, τους δεσμούς μεταξύ σώματος και ψυχής.

Η έκθεση «Corps et âmes» διερευνά την αναπαράσταση του σώματος στη σύγχρονη ζωγραφική, τη φωτογραφία και τη γλυπτική, δίνοντας στην τέχνη μια ουσιαστική οργανικότητα που της επιτρέπει να συνδέσει, σαν ομφάλιος λώρος, τον παλμό του ανθρώπινου σώματος με την ψυχή.

Στη ροτόντα του Bourse de Commerce, το έργο του Arthur Jafa «Love is the Message, the Message is Death» μεταμορφώνει τον χώρο σε θάλαμο αντήχησης για τη μουσική και την παρουσία εμβληματικών αφροαμερικανικών μορφών όπως οι Martin Luther King Jr, Jimi Hendrix, Barack Obama, Beyoncé, δημιουργώντας ένα πολυφωνικό γεγονός. Οι ταινίες του Jafa ταλαντεύονται μεταξύ ζωής και θανάτου, βίας και υπέρβασης και εμπνέονται από την γκόσπελ, την τζαζ και τη μαύρη μουσική, σχηματίζοντας μια ροή εικόνων και ήχων που επιβάλλει τον ρυθμό της σε όλη τη διαδρομή και μια χορογραφία όπου τα σώματα μαρτυρούν τους δεσμούς που διατηρεί η τέχνη με τη ζωή. 

Στην έκθεση «Corps et âmes» παρουσιάζονται και έργα που απελευθερώνονται από την πρώτη ύλη του σώματος για να επενδύσουν στον ονειρικό χαρακτήρα του. Έτσι, η σύγχρονη ζωγραφική δεν διστάζει να εξερευνήσει μια πιο συμβολική και πνευματική διάσταση, για να μιλήσει για τα φαντάσματα που συνεχίζουν να στοιχειώνουν τις κοινωνίες μας.

«Μερικές φορές, τα έργα απελευθερώνονται από τη σωματική υλικότητα για να λάβουν έναν φασματικό χαρακτήρα, το σώμα επιβεβαιώνεται ως το σαρκικό περίβλημα, η ενσάρκωση της ψυχής. Αυτά τα έργα επανασυνδέονται με τα αρχέγονα αρχέτυπα της μυθολογίας και των τελετουργιών ή γονιμοποιούνται από τη συνείδηση ​​της φθοράς της ύπαρξης», λέει η επιμελήτρια της έκθεσης Έμα Λαβίν. «Η τέχνη είναι ένα αντίδοτο στην εύθραυστη ανθρώπινη φύση και στον αφανισμό των σωμάτων», συνεχίζει.

Η έκθεση ξεκινά με ένα έργο του Georg Baselitz, που είναι εγκατεστημένο στον προθάλαμο του Bourse de Commerce. Μια φιγούρα που φαίνεται αθώα από μπροστά, απειλητική από πίσω, αυτό το γλυπτό από ξύλο κέδρου που είναι χρωματισμένο με λαδομπογιά είναι μια κολοσσιαία αυτοπροσωπογραφία του καλλιτέχνη, που αναπαριστά τον ίδιο ως παιδί το οποίο κρατά ένα κρανίο στα χέρια του. Το «Meine neue Mütze» (2003) είναι το πρώτο του γλυπτό-αυτοπροσωπογραφία που υψώνεται πάνω από τον θεατή, με τα πόδια του σταθερά στο έδαφος.

Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Georg Baselitz, Meine neue Mütze (My New Cap), 2003, oil paint on cedar wood, 301.5 × 83.5 × 107 cm. Pinault Collection
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Georg Baselitz, Meine neue Mütze (My New Cap), 2003, oil paint on cedar wood, 301.5 × 83.5 × 107 cm. Pinault Collection
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Gideon Appah, The Woman Bathing, 2021, oil, acrylic on canvas, diptych, 120 × 300 cm (each panel). Pinault Collection. © Gideon Appah. Courtesy of the artist and Venus Over Manhattan.

Ανάμεσα στα έργα που δεν θα περάσουν καθόλου απαρατήρητα βρίσκουμε το δίπτυχο του Gideon Appah «The Confidant και The Woman Bathing» (2021). Εμπνευσμένο από τα έργα του Σεζάν, του Ματίς και του Γκογκέν, όπου οι φιγούρες των λουομένων κουλουριάζονται σε ειδυλλιακά τοπία, παραπέμποντας σε μια χρυσή εποχή που απειλείται από τη νεωτερικότητα, το έργο του Gideon Appah ανατρέπει αυτή την οπτική, απεικονίζοντας ένα σύμπαν ταυτόχρονα ονειρικό και πραγματικό.

Στο έργο της Ana Mendieta «Silueta Sangrienta» (1975) με το βαθύ κόκκινο χρώμα, το αρχαϊκό σώμα φιλοδοξεί να επανασυνδεθεί με τους πρωταρχικούς μύθους, να γίνει ένα με τη Μητέρα Γη, μετά τον ξεριζωμό της καλλιτέχνιδας λόγω της εξορίας της από την Κούβα στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1961. Στο έργο της Mendieta το σώμα συγχωνεύεται με την ύλη, προτού επανεμφανιστεί με τη μορφή μιας σιλουέτας από κόκκινη λάβα.

Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Ana Mendieta, Silueta Sangrienta, 1975, super 8 mm film, colour, no sound, 1 min. 51 sec. © The Estate of Ana Mendieta Collection, LLC / ADAGP, Paris. Courtesy of Galerie Lelong & Co.
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Ana Mendieta, Silueta Sangrienta, 1975, super 8 mm film, colour, no sound, 1 min. 51 sec. © The Estate of Ana Mendieta Collection, LLC / ADAGP, Paris. Courtesy of Galerie Lelong & Co.

«Εμπνευσμένοι από τους αγώνες της δεκαετίας του 1960 που συνδέονται με τα πολιτικά δικαιώματα και τα φεμινιστικά και αντιμιλιταριστικά κινήματα, οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν το σώμα ως σεισμογράφο και προνομιακό μάρτυρα μιας τέχνης που ασχολείται με την οργή του σημερινού κόσμου και τις συνεχιζόμενες απειλές κατά της ατομικής ακεραιότητας. Τα έργα φέρουν τα ίχνη των ουλών της ιστορίας», λέει η Έμα Λαβίν.

Ο Philip Guston είναι ένας καλλιτέχνης που τον έχει απασχολήσει ιδιαίτερα η βία και ο ρατσισμός, από τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ έως τη δολοφονία του Τζον Φ. Κένεντι, από τις φυλετικές ταραχές στο Σικάγο και το Λος Άντζελες μέχρι τα λιντσαρίσματα της Κου Κλουξ Κλαν. Στα έργα του εγκαταλείπει τον λυρισμό της αφαίρεσης, που του φαίνεται αποκομμένη από το παρόν, και μας προκαλεί να πλησιάσουμε όσο το δυνατόν πιο κοντά στη ματαιότητα της πραγματικότητας ή στον βλάσφημο και γκροτέσκο κόσμο των κινουμένων σχεδίων για να απεικονίσουμε την αηδία. «Ζωγραφίστε αυτό που σας αηδιάζει» είχε πει ο ίδιος ο καλλιτέχνης, που ψηλαφίζει το σκοτάδι του κόσμου −όπως ο Γκόγια μέσα από τα «μαύρα» έργα του− και τις ροζ αποχρώσεις της σάρκας.

Την ίδια βαθιά μελαγχολία απηχούν και οι υπερρεαλιστικές σκηνές του Duane Hanson στα έργα του από τη δεκαετία του 1960, όπως ο «Πόλεμος» (1967) ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ ή το «Riot» (1968), που δεν μας προσφέρουν άλλη διαφυγή από την «πρόσωπο με πρόσωπο συνάντηση με τον άλλον». Μόνο τότε συνειδητοποιούμε τη θνητότητα και την ευαλωτότητά του αλλά και τη συνενοχή μας στον θάνατό του. 

Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Philip Guston, Lamp, 1974, oil on canvas, 171.5 × 265.4 cm. Pinault Collection. © Estate of Philip Guston.
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Duane Hanson, Housepainter I, 1984‑1988, bodywork putty, polychrome, various materials, with accessories, variable total dimensions. Pinault Collection. © ADAGP, Paris. Courtesy of Gagosian.
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Ali Cherri, L’Homme aux larmes, 2024, stone head sculpted in the 14th-15th centuries, patinated silver, plaster, steel, 49 × 41 × 31 cm. Pinault Collection. Courtesy of the Imane Farès Gallery. Φωτ.: Studio Ali Cherri.

Τα κείμενα του James Baldwin και οι φωτογραφίες του Richard Avedon διαπλέκονται στο έργο «Nothing Personal» (1964), το οποίο χρησιμεύει ως μανιφέστο και προσφέρει μιαν άλλη εικόνα της Αμερικής από αυτήν που έχει να κάνει με τη λάμψη της ματαιότητας μιας καταναλωτικής κοινωνίας, η οποία προσπαθεί να αγνοήσει την ελαττωματική όψη του αμερικανικού ονείρου. Η οδυνηρή οδύσσεια που συνθέτει ο συγγραφέας των «Nobody Knows My Name» (1961) και «The Fire Next Time» (1963) μαζί με τον παιδικό του φίλο Avedon, ο οποίος απομακρύνεται από τη μόδα για να εστιάσει στους ακτιβιστές υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δίνει σχήμα σε αυτό που δεν θέλουμε να δούμε, στην Αμερική όσων έμειναν εκτός αμερικανικού ονείρου.

Η κληρονομιά των πολιτικών αγώνων είναι πιο ξεκάθαρη στο έργο άλλων καλλιτεχνών, όπως ο Kerry James Marshall ή ο Terry Adkins, που αιωρούνται στο μεταίχμιο μεταξύ ορατού και αόρατου και στο έργο «Cloudscape» (2004) της Lorna Simpsons. Τα έργα του David Hammons, από την άλλη, επανασυνδέονται με την αρχέγονη μορφή του σώματος για να ενεργοποιήσουν το συναίσθημα του να ανήκεις σε μια κοινότητα.

Ταυτόχρονα, τα σχέδια των Kara Walker, William Kentridge, Rhobin Rhode και Anne Imhof, αντίθετα με την ακαδημαϊκή παράδοση του ζωγραφισμένου πορτρέτου, αποτυπώνουν την ευθραυστότητα των σωμάτων μέσα από τις γραμμές με τις οποίες σχεδιάζουν στο χαρτί τις ανεπαίσθητες φλέβες των σωμάτων. Με την καθημερινή πρακτική του σχεδίου, οι δημιουργοί προετοιμάζουν τα μελλοντικά τους παραστατικά έργα, και η σάρκα γίνεται το απόλυτο πλαστικό υλικό μέσω του οποίου εκδηλώνεται η ζωή.

Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Kerry James Marshall, Beauty Examined, 1993, acrylic and collage on canvas, 214.9 × 252 cm. Pinault Collection. © Kerry James Marshall.

Το έργο τέχνης δεν είναι πλέον σκηνοθετημένο και διαχωρισμένο από την πραγματικότητα, αλλά πεδίο συνειδητοποίησης της ικανότητας της τέχνης να μας κάνει πιο ανθρώπινους. Με μία μόνο κίνηση, η Lynette Yiadom-Boakye δημιουργεί υβρίδια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. Βρίσκοντας την έμπνευσή της στους Μανέ, Ντεγκά και Γκόγια, δημιουργεί στιβαρά πορτρέτα μαύρων ανθρώπων των οποίων τα ρούχα ή η εμφάνιση δεν δίνουν καμία ένδειξη των κοινωνικών συνθηκών ή της εποχής στην οποία ζουν, εμποτίζοντας αυτά τα σώματα με μια αξιοπρέπεια που τους την έχουν αρνηθεί εδώ και αιώνες. 

«Εμπνευσμένοι από την επαναστατική “Olympia” (1863) του Εντουάρ Μανέ, που δυναμίτισε την ακαδημαϊκή άποψη για το γυναικείο γυμνό για να δημιουργήσει ένα πολιτικό μανιφέστο, οι καλλιτέχνες απελευθερώνουν την αναπαράσταση των σωμάτων από τα δεσμά της ιστορίας της τέχνης», λέει η Έμα Λέβιν. 

Η έκθεση παρουσιάζει ακόμα μια από τις πρώτες «Nanas» της Niki de Saint Phalle, τη «Nana Noire» (1965), εμπνευσμένη από τη Rosa Parks, μια εμβληματική μορφή του αντιρατσιστικού αγώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Φανατική με την τζαζ, η καλλιτέχνις αναφέρεται και στην τραγουδίστρια Billie Holiday, η οποία, όπως και εκείνη, βρέθηκε αντιμέτωπη με τη σεξουαλική βία σε πολύ νεαρή ηλικία. 

Η απελευθερωτική δύναμη της έκθεσης των σωμάτων διακρίνεται επίσης και στα έργα του Auguste Rodin, όπως η «Ίριδα, αγγελιοφόρος των Θεών» (1891), που αντιπροσωπεύει την ομώνυμη ελληνική θεότητα, χωρίς κεφάλι και χωρίς θεϊκές ιδιότητες. Το γυμνό σώμα της με τα πόδια ανοιχτά παραπέμπει στο έργο του Gustave Courbet «Η προέλευση του κόσμου»

Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Antonio Oba, Cantor de coral – estudo, 2023, oil on canvas, 33 × 25 cm, Pinault Collection. Pinault Collection. Courtesy of the artist and Mendes Wood DM. Φωτ.: EstudioEmObra.
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Sherrie Levine, Body Mask, 2007, bronze, 57.2 × 24.1 × 14.6 cm. Pinault Collection.

Η Marlene Dumas, η οποία σύχναζε σε κλαμπ με στριπτίζ, εμπνεύστηκε για τον πίνακά της «Candle Burning» (2000) από φωτογραφίες Polaroid μιας χορεύτριας που ήταν διάσημη επειδή χόρευε με αναμμένα κεριά. Η σχέση της Marlene Dumas με το σώμα είναι απελευθερωμένη από κάθε ηθική αντίληψη, καθώς συνδέεται με την επιθυμία. Ταυτόχρονα, αμφισβητεί το ξεπερασμένο μοντέλο του γυναικείου γυμνού στην ιστορία της τέχνης.

Αντίστοιχα, οι αυτοπροσωπογραφίες της φωτογράφου Zanele Muholi αποτελούν μέρος μιας μαχητικής επανοικειοποίησης της αναπαράστασης σωμάτων και ταυτοτήτων. Όσο για την Αμερικανίδα Senga Nengudi, δημιουργεί γλυπτά χρησιμοποιώντας καλσόν και εκτελεί περφόρμανς όπως το «R.S.V.P» (1976-1978), που αποτελούνται από χορογραφημένες κινήσεις. 

Στην έκθεση «Corps et âmes» παρουσιάζονται και έργα που απελευθερώνονται από την πρώτη ύλη του σώματος για να επενδύσουν στον ονειρικό χαρακτήρα του. Έτσι, η σύγχρονη ζωγραφική δεν διστάζει να εξερευνήσει μια πιο συμβολική και πνευματική διάσταση, για να μιλήσει για τα φαντάσματα που συνεχίζουν να στοιχειώνουν τις κοινωνίες μας.

Δείτε το slideshow εδώ

Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Anna Halprin & Seth Hill, Right On (Ceremony of Us), 1969, black and white film, 29 min. 58 sec.
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Kerry James Marshall, Untitled, 2006, pencil and ink on paper, 116.84 × 152.4 cm (unframed). Pinault Collection.
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Arthur Jafa, Love is the Message, the Message is Death, 2016, video (colour, sound), 7 min. 25 sec., Pinault Collection © Arthur Jafa. Courtesy of the artist and the Gladstone Gallery
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Ana Mendieta, Butterfly, 1975, super 8 mm film, colour, no sound, 3 min. 19 sec.. Pinault Collection. © The Estate of Ana Mendieta Collection, LLC / ADAGP, Paris. Courtesy of Galerie Lelong & Co.
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
David Hammons, Black Mohair Spirit, 1971, pigment, string, broom strands, beads, fathers, and butterfly wings on black paper, 59 × 41.2 × 4 cm (framed). Pinault Collection. © ADAGP, Paris, 2024.
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Mira Schor, Torn (It didn’t happen), 2024, oil on canvas, 181.6 × 233.7 cm. Pinault Collection
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Deana Lawson, Bendy, 2019, pigment print, 186.2 × 147.3 cm. Pinault Collection. © Deana Lawson. Courtesy of the artist and David Kordansky Gallery.
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
David Hammons, A Cry From the Inside, 1969, pigment on gold paper, 103.5 × 74.9 cm. Pinault Collection.
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Marlene Dumas, Birth, 2018, oil on canvas, 300 × 100 cm. Pinault Collection. © Marlene Dumas
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
6 Gideon Appah, The Confidant, 2021, oil, acrylic on canvas, diptych, 120 × 300 cm (each panel). Pinault Collection. © Gideon Appah. Courtesy of the artist and Venus Over Manhattan. Φωτ.: Venus Over Manhattan, New York.
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
With: Michael Armitage / Miriam Cahn / Peter Doig / Marlene Dumas / Ana Mendieta
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Georg Baselitz, Was ist gewesen, vorbei, 2014, oil on canvas, 8 elements, 480 × 300 cm (each). Pinault Collection. © Georg Baselitz.
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Kudzanai‑Violet Hwami, Atom Painting #2, 2021, oil, acrylic, and oil bar on canvas, 200 × 200 cm. Pinault Collection.
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι για τη σχέση σώματος και ψυχής Facebook Twitter
Ana Mendieta, Flower Person, Flower Body, 1975, super 8 mm film, colour, no sound, 6 min. 20 sec. Pinault Collection. © The Estate of Ana Mendieta Collection, LLC / ADAGP, Paris. Courtesy of Galerie Lelong & Co.

Η έκθεση «Corps et âmes» («Ψυχές και σώματα») στο Bourse de Commerce στο Παρίσι θα διαρκέσει έως τις 25 Αυγούστου 2025.

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι μεγάλες εκθέσεις του 2025

Εικαστικά / Οι μεγάλες διεθνείς εκθέσεις του 2025 που αξίζουν το ταξίδι

Τα σχέδια των Dolce & Gabbana και η εμβληματική τέχνη του Anselm Kiefer, οι περφόρμανς του Leigh Bowery, οι γυναίκες της Suzanne Valadon και ο ονειρικός κόσμος του Wes Anderson βρίσκονται ανάμεσα στις πιο σημαντικές εκθέσεις της νέας χρονιάς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι με τη συνδρομή του Μουσείου Μπενάκη

Πολιτισμός / Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι με τη συνδρομή του Μουσείου Μπενάκη

Η συνεργασία του Μουσείου Μπενάκη με το Musée du Quai Branly στο Παρίσι φέρνει στο σήμερα το μεγάλο ερώτημα, που προέκυψε τη δεκαετία του 1930 και απασχόλησε τους σουρεαλιστές αλλά και την επιστημονική κοινότητα της εποχής, σχετικά με το τι θεωρούμε αντικείμενο τέχνης. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια άνοιξη γεμάτη τέχνη: 15 σημαντικές εκθέσεις που ξεκινούν τον Απρίλιο

Εικαστικά / Μια άνοιξη γεμάτη τέχνη: 15 σημαντικές εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Αφρικανική τέχνη, κριτική στην αποικιοκρατία, έργα για τα δικαιώματα των ζώων και εμπνευσμένα από διαστημικά ταξίδια, νέοι καλλιτέχνες και αναδρομικές εκθέσεις σε μουσεία και γκαλερί της Αθήνας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μιλώντας για τα ζώα σε υποταγή μιλώ για όλα τα υποταγμένα σώματα»

Εικαστικά / «Μιλώντας για τα ζώα σε υποταγή μιλώ για όλα τα υποταγμένα σώματα»

Στην υποβλητική της έκθεση στο ΕΜΣΤ, η εικαστικός Τζάνις Ράφα αναδημιουργεί ένα φανταστικό περιβάλλον άδειων στάβλων για να μιλήσει για τη σχέση του ανθρώπινου και του ζωικού κόσμου, ενώ μας προκαλεί να σκεφτούμε τις έννοιες της φροντίδας και της αγάπης, αλλά και την ανάγκη μας για κυριαρχία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Άνσελμ Κίφερ αποτίνει φόρο τιμής στον Βαν Γκογκ

Εικαστικά / Ο Άνσελμ Κίφερ αποτίνει φόρο τιμής στον Βαν Γκογκ

Μια νέα έκθεση στο Άμστερνταμ με πρόσφατα έργα του Κίφερ αναδεικνύει τη σύνδεσή του με τον Βαν Γκογκ και προκαλεί ήδη πολλές συζητήσεις. Ο σπουδαίος Γερμανός καλλιτέχνης εμπνέεται σταθερά, εδώ και 60 χρόνια, από τον Ολλανδό ζωγράφο. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καμία σύμβαση δεν μπορούσε να περιορίσει τον Leigh Bowery

Εικαστικά / Καμία σύμβαση δεν μπορούσε να περιορίσει τον Leigh Bowery

Η Tate Modern φέρνει στις αίθουσές της μια έκθεση για έναν «larger than life» περφόρμερ. Η πορεία του νεαρού αγοριού από το ήσυχο προάστιο Sunshine της Μελβούρνης που έγινε παγκοσμίως διάσημη προσωπικότητα στον χώρο του πολιτισμού, χάρη στον εξωφρενικό, πολύπλοκο και δημιουργικό χαρακτήρα του και άφησε ανεξίτηλο και αδιαμφισβήτητο αποτύπωμα στη σύγχρονη τέχνη και πέρα από αυτήν. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Εικαστικά / Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Η έκθεση «Διαδρομές στην τέχνη. Έργα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος» στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων ξεδιπλώνει 150 χρόνια εικαστικής δημιουργίας μέσα από 99 έργα εμβληματικών και σύγχρονων δημιουργών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μέσα στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη 

Εικαστικά / Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης αναδεικνύει το άχρηστο σε τέχνη

Το εργαστήριο του χαράκτη, όπου ξεδιπλώνεται ένα σύμπαν βγαλμένο από κάποιο σκοτεινό παραμύθι, μεταφέρεται προσωρινά σε μια σχεδόν κρυμμένη αίθουσα του μουσείου Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Romaine Brooks: Συμφωνία σε γκρι από μια ξεχασμένη κυρία της ζωγραφικής

Εικαστικά / Romaine Brooks: Η ζωγράφος με το ανδρόγυνο στυλ που έσπασε όλα τα ταμπού της εποχής της

Μια πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα που έζησε μια συναρπαστική και αντισυμβατική ζωή, μέσα στη δίνη των «Roaring Twenties», δημιουργώντας τέχνη πέρα από τα κυρίαρχα ρεύματα του καιρού της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Εικαστικά / «Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Ο Michael Rakowitz, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές προσεγγίσεις, ανοίγει έναν διάλογο με έργα συγκινητικά, φανερά πολιτικά, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της Ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
CHECK ANTISOCIAL

Εικαστικά / Antisocial: Η Φρόσω Πίνη έφερε την τέχνη σε ένα θρυλικό αθηναϊκό αφτεράδικο

Στη στοά της Λεωκορίου, στου Ψυρρή, η Φρόσω με αφοσίωση δίνει ζωή σε έναν χώρο τέχνης που κάνει τους Αθηναίους να φτάνουν στην Cantina Social πιο νωρίς απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει — και έτσι, τουλάχιστον, έχουν μαζί τους τα γυαλιά ηλίου· just in case.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ximena Maldonado Sánchez: «cardón, carmín y ola»

Εικαστικά / «Τα έργα μου δεν είναι φωτογραφίες, ούτε καρτ ποστάλ»

Η 26χρονη Μεξικανή ζωγράφος Ximena Maldonado Sánchez παρουσιάζει σε μία νέα έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα μια τοπιογραφία με κάκτους, υπόγεια νερά και το κόκκινο του πάθους, που θυμίζει έντονα την πατρίδα της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: Όλες οι εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Εικαστικά / Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: 24 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Οικολογία, αποικιοκρατία, εξουσία, η σχέση μας με τα ζώα, μετανάστευση, ρατσισμός: Η εικαστική κίνηση της Αθήνας σήμερα αναδεικνύει τα φλέγοντα και επίκαιρα θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους εικαστικούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπάμπης Ρετζεπόπουλος: Ένας ανένταχτος, εκλεκτικός και ασυμβίβαστος καλλιτέχνης

Εικαστικά / Η αθώα, ανόθευτη, παιδική ματιά στο έργο του Μπάμπη Ρετζεπόπουλου

Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H εκρηκτική συνάντηση του Francis Bacon με τον Peter Beard

Σαν σήμερα / Φράνσις Μπέικον: «Σιχαίνομαι εννιά στις δέκα ζωγραφιές που βλέπω, ανάμεσά τους και τις δικές μου»

Σαν σήμερα το 1992 πεθαίνει ο σπουδαίος αιρετικός Βρετανός ζωγράφος και ανατόμος της ανθρώπινης υπαρξιακής αγωνίας. Ο Βασίλης Κιμούλης είχε μεταφράσει αποκλειστικά για τη LIFO αποσπάσματα από τις εκρηκτικές συνομιλίες του Μπέικον με τον φωτογράφο Peter Beard.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ