Το Συμβούλιο της Επικρατείας αρνήθηκε εκ νέου την έγκριση χορήγησης αναδρομικών αυξήσεων χιλιάδων ευρώ σε αποζημιώσεις πρώην βουλευτών.
Συγκεκριμένα, το ΣτΕ επικαλέστηκε δικαστικές αποφάσεις του παρελθόντος αλλά και την απόφαση της Βουλής το 2009 για την παραίτηση τους από σχετικές διεκδικήσεις για τις βουλευτικές αποζημιώσεις.
Έτσι, απέρριψε τις αιτήσεις που είχαν κατατεθεί από πρώην βουλευτές οι οποίοι ζητούσαν να αναπροσαρμοστεί η βουλευτική αποζημίωσή τους στο ύψος των αποδοχών των προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας (μαζί με τα επιδόματά τους).
Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε ότι οι αιτούντες βουλευτές δεν δικαιούνται αναδρομική αύξηση της βουλευτικής τους αποζημίωσης στο ύψος των αποδοχών των προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων για το χρονικό διάστημα από 20.2.2008 έως 30.9.2009, υιοθετώντας το σκεπτικό μιας σειράς προηγούμενων αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Ενδεικτικά, η αξίωση ενός εκ των βουλευτών που έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη ανερχόταν στο ποσό των 82.691 ευρώ και παράλληλα διεκδικούσε και το ποσό των 7.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από την παράλειψη του Δημοσίου να αναπροσαρμόσει τη βουλευτική αποζημίωσή του για το επίμαχο διάστημα των 20 μηνών. Ακόμη, διεκδικούσε διαφορές και για προγενέστερο διάστημα, αλλά κρίθηκε ότι αυτή η αξίωσή του είχε υποπέσει σε παραγραφή. Ειδικότερα, διεκδικούσε να εξισωθεί η βουλευτική αποζημίωσή του με το ύψος των αποδοχών του προέδρου ανωτάτου δικαστηρίου, η οποία τότε ανερχόταν στο ποσό των 8.964 ευρώ (μαζί με τα επιδόματα).
Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών έκανε δεκτή την αγωγή του πρώην βουλευτή και του επιδίκασε το ποσό των 74.910 ευρώ ως διαφορά από τη βουλευτική αποζημίωση και παράλληλα του επιδίκασε χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη το ποσό των 200 ευρώ (σύνολο 75.110 ευρώ). Όμως, το Δημόσιο άσκησε έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, η οποία απορρίφθηκε ως αβάσιμη.
Το Εφετείο έκρινε ότι η αύξηση των αποδοχών των δικαστικών λειτουργών, που έγινε με το άρθρο 57 του νόμου 3691/2008, «είχε ως συνέπεια την αύξηση του ποσού της βουλευτικής αποζημίωσης» και έπρεπε η βουλευτική αποζημίωση να υπολογίζεται στο σύνολο των αποδοχών του ανωτάτου δικαστικού λειτουργού, στις οποίες περιλαμβάνονται ο βασικός μισθός, τα επιδόματα και οι προσαυξήσεις που αυτός λαμβάνει, σύμφωνα με το Σύνταγμα και το ειδικό μισθολόγιο των δικαστικών λειτουργών.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι δεν είναι νόμιμη η παραδοχή του Εφετείου ότι έπρεπε να αυξηθούν οι βουλευτικές αποζημιώσεις στο ύψος των αποδοχών του προέδρου Ανωτάτου Δικαστηρίου επικαλούμενη μάλιστα την απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής το 2009 για τη μη διεκδίκηση βουλευτικών αυξήσεων,η οποία μάλιστα ισχύει και για το μέλλον.
Με πληροφορίες από ΕΡΤ
