Νέλλα Γκόλαντα: Πέθανε η σημαντική Ελληνίδα εικαστικός

Νέλλα Γκόλαντα: Πέθανε η σημαντική ελληνίδα εικαστικός Facebook Twitter
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν / LifO
0

Μια ιδιάζουσα περίπτωση καλλιτέχνη, η Νέλλα Γκόλαντα έφυγε από τη ζωή αφήνοντας πίσω της σημαντικό έργο.

Η Γκόλαντα ήταν από τις ελάχιστες αν όχι η μοναδική Ελληνίδα καλλιτέχνης που έφερε τον τίτλο Γλύπτης Αστικού Τοπίου. Σπούδασε στην Χαρακτική, Τέχνη Ψηφιδωτού και Βιβλίου στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών (1965) και υπήρξε το πρώτο επίτιμο μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Αρχιτεκτόνων Τοπίου (2008)

Από το 1972 τα έργα της στο δημόσιο χώρο έχουν σχεδιαστεί και κατασκευαστεί σύμφωνα με ολιστική προσέγγιση, δίνοντας έμφαση στον εξανθρωπισμό του περιβάλλοντος χώρου και την άρση του αδιάφορου «τοπίου» των σύγχρονων μεγαλουπόλεων και αποτέλεσαν εφαλτήρια για την ανάπτυξη βιωματικών σχέσεων μεταξύ ανθρωπογενούς, φυσικού και ιστορικού Τοπίου.

Έργα της, «Κατοικημένα Γλυπτά Τοπία στο Δημόσιο Χώρο» όπως : «Η Κεντρική Πλατεία Φλοίσβου στο Παλαιό Φάληρο» (1976 – 1978) καθώς και η φυσική προέκτασή της προς τη μεριά της θάλασσας «Η Γλυπτή Προκυμαία Φλοίσβου» (1984 – 1986), To Γλυπτό «Θέατρο» του λατομείου Αιξωνής στο Δήμο Γλυφάδας (1984 – 1992), «Tο Πείραμα της Λάρισας - Ο Γλυπτός Ποταμός - Αναπτύσσοντας Κώδικες Νερών στο Κέντρο της Πόλης της Λάρισας» (1992 – 1998 & 2006), έτυχαν, από πολύ νωρίς, θερμής υποδοχής, τόσο στην Ευρώπη (Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία, Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα) όσο και αλλού (Ιαπωνία, Βραζιλία κ.α.), από εξειδικευμένες αρχιτεκτονικές εκδόσεις και ανακοινώσεις καθηγητών και κριτικών, καθώς διέκριναν σε αυτά πρώιμα στοιχεία του προβληματισμού, για το νέο τρόπο καλλιέργειας μέσω της τέχνης και διείσδυσης της στην καθημερινότητα των μεγαλουπόλεων.

Μαζί με την Αρχιτέκτονα Ασπασία Κουζούπη αποτέλεσαν, από το 1996, την ομάδα Γλυπτά Αρχιτεκτονικά Τοπία. Ανάμεσα στα πιο δημοσιευμένα έργα τους είναι : «Λατομεία Διονύσου : Ανοιχτό Μουσείο Παλαιάς Λατομικής Τέχνης» (1994 – 1997) (Φιναλίστ για το βραβείο Rosa Barba του 2000 στην 1η Biennale Τοπίου της Βαρκελώνης), «Αττική Οδός – Δυτική Περιφερειακή Υμηττού – Επανίδρυση της διαταραγμένης σχέσης μεταξύ του Φυσικού και Ανθρωπογενούς Τοπίου κατά μήκος του ισχυρού οδικού έργου» (1999 – 2003 & 2005)(Φιναλίστ για το  European Prize for Urban Public Space του 2004), «Κεντρική Πλατεία Γλυφάδας» (2006 – 2008).

Η Γκόλαντα έχει λάβει μέρος σε πολλές εκθέσεις διεθνώς και ιδιαιτέρως σε γνωστές Biennale όπως : στη Μεσογειακή Biennale του 1971 (Βραβείο με τα έργα της σειράς χαρακτικών “Ελληνικός Χώρος”), Biennale του Sao Paolo 1973 με τα χτιστά έργα της – “Προτάσεις για τον Eξανθρωπισμό του Δημόσιου Χώρου”, Μεσογειακή Biennale Αλεξάνδρειας 1983, 1η Biennale Τοπίου Βαρκελώνης 1999, 3η Biennale Τοπίου Βαρκελώνης 2003, 4η Biennale Τοπίου Βαρκελώνης 2005, 10η Biennale Αρχιτεκτονικής Βενετίας 2006, 6η Biennale Τοπίου Βαρκελώνης 2010, 7η Biennale Τοπίου Βαρκελώνης 2012, Triennale Μιλάνου.

Η Νέλλα Γκόλαντα είχε δώσει μια από τις τελευταίες της συνεντεύξεις στη LiFO και στην Αργυρώ Μποζώνη:

«Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι να αγνοούμε το περιβάλλον όπου βρίσκεται ένα κτίσμα. Για να ηρεμήσει η ψυχή του ανθρώπου πρέπει να δημιουργείται ένα σύνολο. Για παράδειγμα, η Νέα Υόρκη δεν με ενοχλεί γιατί είναι ένα σύνολο. Τις πόλεις μας τις θεωρώ κατεστραμμένες, γι’ αυτό πιστεύω το ότι υπάρχουν λίγοι κοινόχρηστοι χώροι είναι πολύτιμο, γιατί δίνουν την ευκαιρία να αρθεί η αδιαφορία απέναντι στο περιβάλλον, που πλέον δεν θες να το ζήσεις, να το φροντίσεις. Αυτός είναι ο στόχος μου και μέσα από όλα τα έργα μου επιθυμώ να προωθήσω τη συμμετοχή και ένταξη του ανθρώπου στο περιβάλλον, στο πριν και το μετά, γιατί δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το νιώθεις μόνος, ξεκάρφωτος, ξεριζωμένος, όπως όταν μιλάμε για το παραλιακό μέτωπο και το αποκαλούμε «Ριβιέρα». Γιατί να το πούμε Ριβιέρα; Αυτό δηλώνει μια ξενομανία. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι πρόκειται για το μοναδικό αττικό τοπίο. Και με το Ελληνικό εκεί θα δοθεί η μάχη, θα χαλάσουν οι κλίμακες του ελληνικού τοπίου».

Πολιτισμός
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φεστιβάλ Βενετίας 2025: Έφτασαν Γιώργος Λάνθιμος και Έμα Στόουν - Ο σκηνοθέτης φορούσε καρφίτσα με παλαιστινιακή σημαία

Πολιτισμός / Φεστιβάλ Βενετίας 2025: Έφτασαν Γιώργος Λάνθιμος και Έμα Στόουν - Ο σκηνοθέτης φορούσε καρφίτσα με παλαιστινιακή σημαία

«Μου αρέσει να δουλεύω με τον Γιώργο» δήλωσε η Έμα Στόουν - «Η ταινία δείχνει τι συμβαίνει τώρα στην κοινωνία» τόνισε ο σκηνοθέτης
LIFO NEWSROOM
Το Μουσείου Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ κινδυνεύει να κλείσει

Πολιτισμός / Το Μουσείο Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ κινδυνεύει να κλείσει

Το μουσείο ζητά από την κυβέρνηση να παρέχει επιπλέον 2,5 εκατομμύρια ευρώ ετησίως για να καλυφθούν οι απαραίτητες αναβαθμίσεις και τα μέτρα βιωσιμότητας – τονίζοντας ότι αυτό δεν αποτελεί απλώς οικονομική ενίσχυση, αλλά συμβατική υποχρέωση
LIFO NEWSROOM
Κόλμαν, Καρχαρίες και Κιαροστάμι από αύριο στους κινηματογράφους

Πολιτισμός / Κόλμαν, Καρχαρίες και Κιαροστάμι από αύριο στους κινηματογράφους

To ριμέικ του «Πολέμου των Ρόουζ» με την αγαπημένη του ελληνικού κοινού Ολίβια Κόλμαν, τα κλασικά «Σαγόνια του Καρχαρία» και η «Γεύση του Κερασιού» ξεχωρίζουν από το πρόγραμμα της εβδομάδας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Φεστιβάλ Βενετίας 2025: Από τον Φρανκεστάιν στον Πούτιν – Έτος «τεράτων» στη μεγάλη οθόνη

Πολιτισμός / Φεστιβάλ Βενετίας 2025: Από τον Φρανκεστάιν στον Πούτιν – Έτος «τεράτων» στη μεγάλη οθόνη

Ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο παρουσιάζει το πολυαναμενόμενο «Φρανκενστάιν» στο Φεστιβάλ Βενετίας - Δικτάτορες, πόλεμος, πυρηνικές απειλές και φανταστικά τέρατα κυριαρχούν στο φετινό πρόγραμμα
LIFO NEWSROOM
Βραβείο Πολάρι: Ακυρώθηκε η απονομή που τιμά τη ΛΟΑΤΚΙ+ λογοτεχνία μετά τις αντιδράσεις - Ο λόγος

Πολιτισμός / Βραβείο Πολάρι: Ακυρώθηκε η απονομή που τιμά τη ΛΟΑΤΚΙ+ λογοτεχνία στη Βρετανία μετά τις αντιδράσεις - Ο λόγος

Στα φετινά βραβεία είχε συμπεριληφθεί συγγραφέας που έχει αυτοχαρακτηριστεί ως «τερφ» και στηρίζει την Τζ. Κ. Ρόουλινγκ - Τι απαντούν οι διοργανωτές
LIFO NEWSROOM
Η «οικία Κοκοβίκου» μετατρέπεται σε χώρο προβολής ταινιών του ελληνικού κινηματογράφου

Πολιτισμός / Η «οικία Κοκοβίκου» μετατρέπεται σε χώρο προβολής ταινιών του ελληνικού κινηματογράφου

Πρόκειται για το σπίτι του Αντωνάκη και της Ελενίτσας στην ταινία «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» - Tο κτήριο, σε ερειπιώδη κατάσταση σήμερα, έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο με τον περιβάλλοντα χώρο του, διότι αποτελεί εξαιρετικό δείγμα Αθηναϊκού σπιτιού
LIFO NEWSROOM