Σεξουαλική παρενόχληση

Σεξουαλική παρενόχληση Facebook Twitter
Η φωτογραφία τραβήχτηκε την Πρωτοχρονιά. Το πανέμορφο ζευγαράκι -γείτονές μου από τον Σεπτέμβρη,- βόσκει καθημερινά στον ελαιώνα, ακριβώς δίπλα στο κτήμα μου στα Πλατανίδια Μαγνησίας. Δεν έχω συναντήσει πιο "ανθρώπινα" ζωντανά. Αν σε δουν και δεν τα πλησιάσεις, σε κυνηγάνε για να σε κοιτάξουν στα μάτια, να σε φιλήσουν και να σου μιλήσουν. Αν τους πετάξεις ένα κυδώνι, το μοιράζονται στα δυο. Ερωτοτροπούν συχνά, με πάθος, ακόμη και με τον βαρύ χιονιά. Είναι ένα θαύμα (δύο σε ένα)!
0

Το χίλια εννιακόσια εβδομήντα τρία, είχα πιάσει στην Θεσσαλονίκη μια ψωραλέα φοιτητική γκαρσονιέρα. Χαριλάου, φωταγωγός, σκυλοτράγουδα στο φουλ, ποδοσφαιρικές διενέξεις, οικογενειακά μελοδράματα. Ασ' τα να πάνε. Δε μου πάει η συνοικία, ρε παιδάκι μου. Μέσα σε καταθλιπτικά σαρδελόκουτα! Ή παραδομένος στη φύση, όσο υφίστανται ακόμη αυθεντικοί παράδεισοι, ή ζωή στο καρακέντρο των πόλεων, όπου η προσωπική ταυτότητα κατέχει το προνόμιο να δρομολογείται κατά τα γούστα της.


Δίπλα μου έμενε μια ακριβοθώρητη καλλονή. Θυγατέρα του ιδιοκτήτη, συνταξιούχου εφοριακού. Πρέπει να είχε προ πολλού καβατζάρει τα τριάντα. Ήταν από κείνες τις απαράμιλλης λάμψης καϊνάρες που, σε παλιότερες εποχές, αν ζούσε σε χωριό, θα την χαρακτήριζαν σίγουρα στριφνή γεροντοκόρη και θα χρέωναν στην δυστροπία του χαρακτήρα της ή –και- στην ξιπασιά της το ότι οσονούπω θα περνούσε στα αζήτητα. Αγέρωχη, απλησίαστη, απαζάρευτη, δραπέτευε απ' το τριάρι δις ημερησίως, μία κατά τις δέκα το πρωί για ψώνια, και μία το σούρουπο να πάρει λιγάκι τον αέρα της.

Να την δουν να περνάει, πως λικνίζεται η ψιλόλιγνη κορμοστασιά της, πώς παίζει το τσακίρικο μάτι της, πώς έχει τον τρόπο να τους ξεσηκώνει και να μην έχει δώσει τόσα χρόνια το παραμικρό δικαίωμα. Όλοι την ορέγονταν, την ονειρεύονταν, κανείς δεν αποτολμούσε να της τα ρίξει.

Στο διάβα της έτριζαν τα πεζοδρόμια. Τσιράκια στα γιαπιά, αθλητές, κουρείς, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, και σύμπασα η αντρική πελατεία του καφενείου σηκωνόταν στο πόδι. Να την δουν να περνάει, πως λικνίζεται η ψιλόλιγνη κορμοστασιά της, πως παίζει το τσακίρικο μάτι της, πως έχει τον τρόπο να τους ξεσηκώνει και να μην έχει δώσει τόσα χρόνια το παραμικρό δικαίωμα. Όλοι την ορέγονταν, την ονειρεύονταν, κανείς δεν αποτολμούσε να της τα ρίξει.


Τον κιαλάριζα που την ζαχάρωνε. Περνούσε στα δέκα μέτρα και γινόταν μούσκεμα απ' τον ιδρώτα. Ποιός να ξέρει αν τον έπιανε ύπνος όλη νύχτα! Ο μανάβης της γειτονιάς. Πενηντάρης και βάλε, θεοφάλακρος, κοιλαράς, μια σιχαμερή μισοριξιά.

Δε μπορώ, θα πεθάνω, μου λέει μια μέρα. Έτσι μου 'ρχεται να την ζυγώσω και να την ταράξω στο τσίμπημα.

«Με τα μάτια άρα-μάρα, με τα χέρια κουλαμάρα», τον ορμήνεψα. Θα φας καμιά ξεγυρισμένη σφαλιάρα και θα ψάχνεσαι.

Και πως θα τη βγάλω, ρε φίλε; Δεν αντέχω, μ' έχει στοιχειώσει η γκόμενα. Θα την παραμονέψω καμιά νύχτα, μπας και βγει απ' το σπίτι, και θα τη βιάσω.

Ήρεμα, θα βρεις κάνα μπελά! Άκου εδώ πώς θα δράσεις.

Πριν περάσει βδομάδα τον βλέπω να βγαίνει απ' το διαμέρισμα στα μουλωχτά σε ώρα απουσίας των γονέων, και η δουλειά πήγαινε ρολόι.

Ώσπου ήπιαμε κάποτε έναν καφέ και μου εξήγησε τα καθέκαστα.

Αποβραδίς έβαλα μια κασέτα με τη Νίνου. Όλη νύχτα έπαιζε! Ασταμάτητα! Ένα τραγούδι που μιλάει για το κολλητήρι; «Ντίρι ντίρι, ντίρι, ντίρι, με το έξυπνο ψηστήρι, μες στα δίχτυα μου θα πέσεις, είσαι η γυναίκα που μ' αρέσεις». Το ξέρεις;

Ε, πως! Τη λατρεύω τη Μαρίκα! Κι άρχισα να του τραγουδάω ένα κουπλέ : «Άδικα μου κάνεις τη ζόρικη και πετάς ματιές όλο κακία, όλα αυτά να ξέρεις δυναμώνουνε την ερωτική πολιορκία». Έπειτα;

Ε, φτιάχτηκα καλά καλά και την παραμόνεψα. Την πλησίασα, σε ήσυχο μέρος. -«Τι συριανή λουκουμόσκονη είσαι εσύ, τι αφρός από καϊμάκι!» –«Σας παρακαλώ!» –«Σβήνω για πάρτι σου. Πως θα γίνει να ξεμοναχιαστούμε σε καμιά καβάντζα;» -«Καβάντζα; Θα φωνάξω τον χωροφύλακα!» –«Φώναξε όποιον θες, εγώ, και να με σκοτώσεις, δε φεύγω. Θα γίνεις το αμόρε μου. Θα σου κάνω κάτι κόλπα, θα λιώσεις!» Ε, πες, πες, έπεσε. Δεν ήθελε και πολύ!

 Μα πως έγινε;

Μου ξομολογήθηκε κατόπι. «Κανείς δε με πλησίασε μέχρι σήμερα, κανείς δε μου έκανε καμάκι, νόμιζα πως δεν αρέσω, πως δε με γουστάρουνε. Είσαι ο πρώτος που μου έκανε ερωτική πρόταση, ο πρώτος που μου ζήτησε σεξ».

 

Είσαι Η Γυναίκα, Που Μ' Αρέσει - Νίνου Μαρίκα / Καπλάνης Κώστας

 

Το διήγημα περιλαμβάνεται στο τομίδιο "ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΑ - 99 + 1 μικρο-διηγήματα μελών της Εταιρείας Συγγραφέων"

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT
Νίκος Μάντης «Το χιόνι του καλοκαιριού»

Το πίσω ράφι / Για τις απουσίες που μας κάνουν αργούς στα αισθήματα

Καλοκαίρι στην Πελοπόννησο, στη σκιά της δεκαετίας του ’80: ένα πληγωμένο παιδί, μια μητέρα που επιστρέφει αλλαγμένη και μυστικά που βαραίνουν τη σιωπή των ενηλίκων - αυτά ξετυλίγει ο Νίκος Α. Μαντής στο πρώτο του μυθιστόρημα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Νέα βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος του χρόνου, και κάποιες επανεκδόσεις

Fall Preview 2025 / 13 βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος της χρονιάς

Ο πάντα επίκαιρος Καβάφης, νέα, σύγχρονα και παλιότερα ονόματα της λογοτεχνικής σκηνής και κάποιες ξεχωριστές επανεκδόσεις που δικαίως θα διεκδικήσουν χώρο στη βιβλιοθήκη όλων, βιβλιόφιλων και μη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Εμανουέλ Καρέρ «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα»

Το πίσω ράφι / Ένα επτασφράγιστο μυστικό που προκάλεσε αμηχανία και πάταγο

Προκλητικός, ωμός, συχνά σοκαριστικός, ο Εμανουέλ Καρέρ εξερευνά στο «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα» το οικογενειακό του παρελθόν, φέρνοντας σε δύσκολη θέση ακόμα και τα πιο κοντινά του πρόσωπα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Αναγνώσεις / Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Πώς ήταν η ζωή στην αρχαία Αίγυπτο; Ένας Αμερικανός αρχαιολόγος περιγράφει το 24ωρο των ανθρώπων κάθε ιδιότητας και κοινωνικής τάξης στις Θήβες της αρχαίας Αιγύπτου μέσα από ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι αληθινές.
THE LIFO TEAM
Ανί Ερνό: «Όπως η σεξουαλική επιθυμία, έτσι και η μνήμη δεν σταματά ποτέ»

Βιβλίο / Ανί Ερνό: «Όπως η σεξουαλική επιθυμία, έτσι και η μνήμη δεν σταματά ποτέ»

Η Γαλλίδα συγγραφέας που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας γεφυρώνει, με τη μυθιστορηματοποίηση της μνήμης, τη μεγάλη λογοτεχνία, από τον Μαρσέλ Προυστ μέχρι τον σύγχρονό μας Εντουάρ Λουί. Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1940.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
ΕΠΕΞΕΡΓ. Παύλος Μεθενίτης «Αμανίτα μουσκάρια»

Το πίσω ράφι / Όταν μια ολόκληρη διμοιρία ανταρτών ξεκληρίστηκε από παραισθησιογόνα μανιτάρια

Στηριγμένο σε πραγματικά γεγονότα, το μυθιστόρημα «Αμανίτα μουσκάρια» του Παύλου Μεθενίτη εξερευνά το ζήτημα των ουσιών ως καταφύγιο αλλά και ως καταστροφή, και μας παρασύρει σ’ ένα ταξίδι ποτισμένο από την ελληνική πραγματικότητα, παραμονές της οικονομικής κρίσης.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Arsenale: Το πιο απρόσμενο βιβλιοπωλείο των Κυκλάδων φτιάχτηκε στην Ανάφη

Βιβλίο / Arsenale: Το πιο απρόσμενο βιβλιοπωλείο των Κυκλάδων φτιάχτηκε στην Ανάφη

Σε ένα νησί που μετρά λιγότερους από 300 μόνιμους κατοίκους, ένα παλιό καραβόσπιτο μεταμορφώθηκε σε ένα καταφύγιο πολιτισμού γεμάτο βιβλία, μουσικές και μικρούς θησαυρούς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μαρκ Τουέιν, «Οι περιπέτειες του Χακ Φιν»

Το πίσω ράφι / Το μυθιστόρημα του Μαρκ Τουέιν που έθαψαν οι κριτικοί και το αποθέωσε ο Χέμινγουεϊ

Στις «Περιπέτειες του Χακ Φιν» ο Μαρκ Τουέιν έπλασε τον πιο ελεύθερο ήρωα της αμερικανικής λογοτεχνίας, που αρνήθηκε τους κανόνες της κοινωνίας του και ένωσε την τύχη του με έναν σκλάβο δραπέτη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ