«Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη» Facebook Twitter
Από το 3ο της τεύχος η «Ανοιχτή Πόλη» υπήρξε το μοναδικό ελληνικό περιοδικό μέλος του θρυλικού Alternative Press Syndicate.
0


«ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ του ’80, μια παρέα νεαρών της περιοχής Πετραλώνων και Θησείου, μπουχτισμένη από τη μεταπολιτευτική ατμόσφαιρα της στρατευμένης έκφρασης και των ρηχών επικοινωνιακών στερεοτύπων, αποφάσισε να δημιουργήσει ένα περιοδικό αυτοέκφρασης, την “Ανοιχτή Πόλη”. Ένα έντυπο που από το τρίτο του τεύχος υπήρξε το μοναδικό ελληνικό περιοδικό μέλος του θρυλικού Alternative Press Syndicate.

Μέσα από το πνεύμα της αντικουλτούρας, της επιλεγμένης ριζοσπαστικής ροκ μουσικής και της διαφορετικής αντιεξουσιαστικής-εναλλακτικής λογικής, στα δεκατρία χρόνια της ύπαρξής της, η “Ανοιχτή Πόλη” επιχείρησε να αρθρώσει έναν άλλο λόγο απέναντι στον ξύλινο λόγο των διάφορων μεταπολιτευτικών νεολαιίστικων κομματικών παραφυάδων», γράφει ο συγγραφέας του βιβλίου «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”» Κώστας Μανδηλάς, που μαζί με τον αείμνηστο Βλάσση Ρασσιά ήταν οι βασικοί πυλώνες της.

«Γνωρίσαμε καταστάσεις από όμορφες μέχρι τραγικές και ανθρώπους από υπέροχους μέχρι χοντρομαλάκες. Μας αγαπήσανε, μας μισήσανε, μας σνομπάρανε, μας γράψανε στα παλιά τους τα παπούτσια αλλά και θυσιάστηκαν για μας».

Ήταν πράγματι από τα περιοδικά του ελληνικού underground που ξεχώρισαν και έγιναν cult, από εκείνα που, κρεμασμένα σε κάποιο περίπτερο ή στην προθήκη κάποιου βιβλιοπωλείου, μαγνήτιζαν αμέσως το βλέμμα ανήσυχων εφήβων ή και λίγο μεγαλύτερων αναγνωστών που είχαν μπουχτίσει από τον δύσκαμπτο, παλαιάς κοπής λόγο που κυριαρχούσε στα περισσότερα πολιτικοποιημένα έντυπα της εποχής, όπως το εμβληματικό «Ιδεοδρόμιο» του Λεωνίδα Χρηστάκη, με το οποίο είχε μεν κάποια κοινά σημεία αναφοράς αλλά διαφορετική φιλοσοφία.

cover
Κώστας Μανδηλάς, 
υπεύθυνος έκδοσης του περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Η «Ανοιχτή Πόλη» ήταν αφενός ένα πρωτότυπο, DIY εγχείρημα σε εποχές που αυτό, πρακτικά, απαιτούσε πολλή εφευρετικότητα και μόχθο, με ψαγμένο layout και εικονογράφηση, και αφετέρου ήταν ολοκληρωτικά αφιερωμένη στην αντικουλτούρα και στα κινήματα αμφισβήτησης.

Περιείχε ροκ, ψυχεδέλεια, πανκ, καταστασιακοί, νέα αριστερά, κοινωνική οικολογία, αντιψυχιατρική, πολιτική του σεξ, επιστημονική φαντασία, πυρηνικός τρόμος, κόμικς, αναρχία, φασισμός, διεθνισμός, χάκερ, ευρωπαϊκό, αμερικανικό αλλά και σοβιετικό underground, φεμινισμός –ήταν μάλιστα από τα πρώτα εγχώρια έντυπα που ασχολήθηκαν με το εγκληματικό έθιμο της κλειτοριδεκτομής σε περιοχές της Αφρικής, μεταφράζοντας σχετικό κείμενο γυναίκας γιατρού από την Αιθιοπία.

Και βέβαια, σαμανισμό. Οι αναφορές σε αυτόν γίνονταν ολοένα συχνότερες, όπως επίσης και οι αναφορές στον πολυθεϊσμό και στην αρχαιοελληνική θρησκεία: «Ο σαμανισμός, πρώτα και κύρια, προσφέρει μια πολύ διαφορετική μυθολογία για την προέλευσή μας καθαυτή. Η ιουδαιοχριστιανική μυθολογία δεν είναι απελευθερωτική αλλά εξιλεωτική […] παρουσιάζει τους ανθρώπους να εξορίζονται από τον Παράδεισο και να υποχρεώνονται να αποκτήσουν το δικαίωμα επιστροφής τους μέσα από μετάνοιες, ταπεινώσεις και βάσανα. Η οικολογία, που εμείς ανακαλύψαμε απελπιστικά πρόσφατα, έρχεται απόλυτα φυσικά από μόνη της στον Ινδιάνο και τον Σαμάνο, γιατί ποτέ τους δεν εκδιώχθηκαν από αυτό που τελικά είναι ο παράδεισος». Υπερβολική η διαπίστωση; Αφελής; Σίγουρα πάντως όχι εντελώς αβάσιμη.

Όσο για την «εμμονή» με την αρχαία Ελλάδα, «δεν την είδαμε μέσα από το κέλυφος των προσεγγίσεων που είχαν διαμορφωθεί από τον Ρομαντισμό του 19ου αιώνα, ούτε μέσα από στείρα παρελθοντολογία ή κάποιο θολό και αόριστο αναστοχασμό, αλλά κυρίως από τη συνειδητή προσπάθεια επαναπροσδιορισμού του ανθρώπου […] Μέσα, λοιπόν, από τον φυσιοκρατικό παγανισμό των Βορείων, των κυνικών, των στωικών και των επικούρειων επιχειρήσαμε να ανιχνεύσουμε τη σχέση τους με τον σύγχρονο ριζοσπαστικό λόγο», εξηγεί ο Μανδηλάς.

cover
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ:
Κώστας Μανδηλάς,
«Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”»,
εκδόσεις Στο Περιθώριο

O προσανατολισμός αυτός, που έγινε πολύ πιο αισθητός στις εκδόσεις της «Ανοιχτής Πόλης», ξένισε παλιότερους αναγνώστες, τους πιο πολιτικοποιημένους ειδικά, προσελκύοντας ωστόσο καινούργιους – σε κάθε περίπτωση, το περιοδικό διατήρησε τον ξεχωριστό του χαρακτήρα μέχρι τέλους.

Σε όλο αυτό το διάστημα και με τη συμβολή αξιόλογων συνεργατών, εκτός από τα μαχητικά και ταυτόχρονα οραματικά editorials, η «Ανοιχτή Πόλη» φιλοξένησε δυνατές στήλες καθώς επίσης επιλεγμένα κείμενα, ποιήματα (πρωτότυπα και μεταφράσεις), σχέδια και μεταφρασμένες (κυρίως) συνεντεύξεις «αξιοσημείωτων ανθρώπων» όπως οι: Ουίλιαμ Μπάροουζ, Άλεν Γκίνσμπεργκ, Γκρέγκορι Κόρσο, Άλντους Χάξλεϊ, Τσαρλς Μπουκόφσκι, Μάρσαλ ΜακΛούαν, Σ. Κλέι Γουίλσον, Λεό Φερέ, Ζαν-Ζακ Λεμπέλ, Γκάρι Σνάιντερ, Ίβαν Ίλιτς, Άμπι Χόφμαν, Άλαν Γουότς, Ντέιβιντ Κούπερ, Βίλχελμ Ράιχ, Μάρεϊ Μπούκτσι, Χένρι Ρόλινς, Τζιμ Μόρισον, Γκρέις Σλικ, Τζέλο Μπιάφρα, Psychic TV, Ουμπέρτο Έκο, Λίντια Λαντς, αλλά και Κατερίνα Γώγου, Νώντας Σκιαδάς, Σταύρος Μίχας, Κώστας Αρκουδέας, Ισμήνη Λιόση, Διονύσης Ανδρώνης, Δημήτρης Δημητριάδης, Σώτη Τριανταφύλλου, Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, Ζωρζ Πιλαλί…

CHECK ΕΠΕΞ Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη» Facebook Twitter
O Κώστας Μανδηλάς στο Άμστερνταμ.

«Ο κομματικός ψυχαναγκασμός δεν ήταν συμβατός με τον δικό μας νεανικό ψυχισμό, ούτε μπορούσε να χειραγωγήσει τη νεανική ορμή που ζητούσε ελευθερία και αυτονομία… Η πρώτη υποχρέωση που έχουμε απέναντι στην Ιστορία είναι να την ξαναγράψουμε!» διακήρυττε ο Βλάσσης Ρασσιάς στην προσωπική του ιστοσελίδα, που παραμένει ενεργή, ούσα ταυτόχρονα ένα ψηφιακό αρχείο της «Ανοιχτής Πόλης». Τις αναζητήσεις και τη διαδρομή των ίδιων, του περιοδικού που ίδρυσαν, της υποδοχής που αυτό έτυχε αλλά και τη σχέση του με τα πολιτισμικά και πολιτικά δρώμενα της περιόδου, τα οποία επίσης σκιαγραφούνται, αφηγείται με λυρισμό και απολογιστικό πνεύμα ο συγγραφέας του βιβλίου.

Δίνει, ταυτόχρονα, πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τυπογραφεία, βιβλιοπωλεία, στέκια, για το πώς στηνόταν και διανεμόταν μια έκδοση, για το πώς μπορούσε κανείς να εντοπίσει πηγές, να συνευρεθεί με ανθρώπους που μοιράζονταν κοινά ενδιαφέροντα και να μοιραστεί μια πληροφορία σε εποχές που οι πρωτόγονοι, ακόμα, οικιακοί υπολογιστές σπάνιζαν και το ίντερνετ βρισκόταν ακόμη σε νηπιακή ηλικία, τα δε smartphones και τα κοινωνικά δίκτυα ήταν ακόμα επιστημονική φαντασία.

Αλλά, ω του θαύματος, δεν ήταν τελικά τόσο παράδοξο να κινηθείς, να επικοινωνήσεις, να συνευρεθείς και να δημιουργήσεις χωρίς αυτά: «Οι συζητήσεις στις πρώτες μας συναντήσεις ήταν απέραντες και απολαυστικές, και συνάμα διδακτικές. Η εμπειρία του ενός ήταν η πληροφόρηση του άλλου. Η δυνατότητα του ενός κάλυπτε την αδυναμία του άλλου». Παρατίθενται, επιπλέον, οι πηγές έμπνευσης, οι επιρροές και τα σημεία αναφοράς των συντελεστών της, ενώ στο τέλος υπάρχει παράρτημα με όλα τα εξώφυλλα του περιοδικού σε ιλουστρασιόν χαρτί.

Παρότι μη εμπορική έκδοση, η «Ανοιχτή Πόλη» απέκτησε φανατικό κοινό και κάθε νέο της τεύχος γινόταν ανάρπαστο – «every issue an extra», όπως αναγραφόταν στο εξώφυλλο. Αποτελούσε, άλλωστε, πολύτιμη πηγή πληροφόρησης, καθώς πράγματα τα οποία σήμερα μπορείς να βρεις με ένα απλό «κλικ» απαιτούσαν πολύ χρόνο, πολύ κόπο, γνώσεις και «άκρες», δεδομένου ότι και η σχετική ελληνική βιβλιογραφία ήταν τότε περιορισμένη, ενώ ακόμα και τα ταξίδια στο εξωτερικό δεν ήταν προσιτά σε όλους.

cover
Βλάσσης Ρασσιάς,
υπεύθυνος έκδοσης του περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Κι αυτό με τη δέουσα σοβαρότητα αφενός, με μπόλικο ανατρεπτικό χιούμορ αφετέρου, που «δεν γινόταν πάντα εύκολα αντιληπτό»: «Γάμα τις καλόγριες, ω γέρο γίππι», «Είμαστε νεαροί και μάγοι», «Πετάξτε μας από την πόρτα και θα μπούμε από το παράθυρο», ήταν μερικά από τα σλόγκαν, το πνεύμα των οποίων ξεχώριζε από τα συνηθισμένα τότε στον ελευθεριακό χώρο. Υπήρξαν μάλιστα, διαβάζω, τουλάχιστον δύο προσπάθειες εξαγοράς του τίτλου, ωστόσο οι εκδότες της απέρριψαν τις προτάσεις.

Μέσα από το εγχείρημα αυτό, εκδόθηκαν επίσης δεκάδες βιβλία «για ελεύθερες ψυχές», όπως έγραφε ο Βλάσσης Ρασσιάς. Αρκετά από αυτά τα υπογράφει ο ίδιος («Υπέρ της των Ελλήνων νόσου», «Εορτές και ιεροπραξίες των Ελλήνων», «Θεοίς συζήν: Εισαγωγή στον στωικισμό» κ.ά.) και εστιάζουν στη διαπάλη της αρχαίας ελληνικής θρησκείας με τον ιουδαιοχριστιανισμό, στην αρχαιοελληνική φιλοσοφία και μυθολογία, στον ευρωπαϊκό πολυθεϊσμό και στον μυστικισμό. Συναντάμε, ακόμα, βιβλία Ελλήνων και ξένων συγγραφέων με ανάλογη θεματολογία. Ανάμεσά τους τα Γεώργιος Γεμιστός Πλήθων και Ο Θεόφιλος Καΐρης και ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός του Κώστα Μανδηλά, Η ποίηση του James Douglas Morrison του Θανάση Μίχου, Η ηθική αντίληψη της μουσικής στην αρχαία Ελλάδα του Edward A. Lippman, Περί Θεών και κόσμου του Σαλλούστιου και το εξαντλημένο Θεοί και ήρωες στην Ιλιάδα της Ουρανίας Τουτουντζή.

«Ανοιχτή Πόλη»: Η ιστορία του underground περιοδικού Facebook Twitter
Εκτός από τα μαχητικά και ταυτόχρονα οραματικά editorials, η «Ανοιχτή Πόλη» φιλοξένησε δυνατές στήλες καθώς επίσης επιλεγμένα κείμενα, ποιήματα (πρωτότυπα και μεταφράσεις), σχέδια και μεταφρασμένες (κυρίως) συνεντεύξεις «αξιοσημείωτων ανθρώπων».

«Γνωρίσαμε καταστάσεις από όμορφες μέχρι τραγικές και ανθρώπους από υπέροχους μέχρι χοντρομαλάκες. Μας αγαπήσανε, μας μισήσανε, μας σνομπάρανε, μας γράψανε στα παλιά τους τα παπούτσια αλλά και θυσιάστηκαν για μας. Ακούσαμε να μας κοσμούν με τα πιο απίθανα ονόματα, χαρακτηρισμούς και ετικέτες: φρικιά, εγωκεντρικοί, ρομαντικοί, κολλημένοι, μετασιτουασιονιστές, ειδωλολάτρες, ροκάδες, φιλόσοφοι του κώλου, πλαγιαριστές, ψυχοπαθείς, χίπηδες, γίππηδες, μάγοι, προγονόπληκτοι, εξτρεμιστές της πολυθρόνας, ελιτιστές, πασιφιστές, αιρετικοί οικολόγοι, μπουκτσικοί, μανιχαϊστές, πορνογράφοι, εωσφοριστές, χάκερ, ψώνια, αναρχικοί, μεταμοντέρνοι άθεοι, γεροπάνκηδες, παρανοημένοι, σεξιστές, πιονέροι του αντεργκράουντ, μυστικιστές, ιδιόρρυθμοι εθνικιστές, αιθεροβάμονες και πολλά άλλα», γράφει ο Κώστας Μανδηλάς που δεν φαίνεται να έχει μετανιώσει για τίποτα.

Αντίθετα, περηφανεύεται για όλη αυτήν τη δεκατριάχρονη διαδρομή των ανθρώπων της «Ανοιχτής Πόλης»: «Μπορεί σε εκείνο το ταξίδι να μη βρήκαμε τα περάσματα που ψάχναμε, αλλά τουλάχιστον χαρήκαμε τις περιπέτειες του εγχειρήματος […] Η “Ανοιχτή Πόλη”, που έκλεισε οριστικά το 1993 έχοντας καταθέσει 33 τεύχη, δεν έκλεισε γιατί υπήρχαν διαφωνίες, αλλά γιατί απλώς είχε κάνει τον κύκλο της. Οι εποχές είχαν αλλάξει και μαζί είχαμε αλλάξει κι εμείς […] Μια ζορισμένη συνέχεια του περιοδικού θα αναιρούσε ίσως την ταυτότητά του. Το έντυπο αντιθέαμα που πρόσφερε κινδύνευε να ξεπέσει σε θέαμα. Έτσι, ο καθένας πήρε ό,τι πήρε και τράβηξε το δικό του ταξίδι, “για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ”».

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

www.rassias.gr

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

The Boy Is Beautiful

Lgbtqi+ / The Boy Is Beautiful: Ένα περιοδικό που ξετυλίγει το νήμα των ελληνικών queer χρονικών

Στο εξαμηνιαίο περιοδικό του Λεωνίδα Λιόλιου queer και queer friendly αναγνώστες στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο μπορούν να ανακαλύψουν κομμάτια της ελληνικής ιστορίας που έχουν θαφτεί κάτω από τα μπάζα της ετεροκανονικότητας και του μεσσιανισμού.
M. HULOT
Βλάσης Γ. Ρασσιάς: ο ένθερμος υποστηρικτής της «Εθνικής Κοσμοαντίληψης» και του «Πατρίου Τρόπου»

Απώλειες / Βλάσης Γ. Ρασσιάς: ο ένθερμος υποστηρικτής της «Εθνικής Κοσμοαντίληψης» και του «Πατρίου Τρόπου»

Ο ιδρυτής του Ύπατου Συμβουλίου Ελλήνων Εθνικών που πέθανε πρόσφατα υπήρξε διακεκριμένη μορφή της αθηναϊκής εναλλακτικής κουλτούρας στη δεκαετία του ’80, βασικά μέσω του περιοδικού Ανοιχτή Πόλη
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Καρολίνα Μέρμηγκα: «Οι συγγραφείς προχωράμε με αναμμένη δάδα στη σκοτεινή σπηλιά της λογοτεχνίας»

Βιβλίο / Καρολίνα Μέρμηγκα: «Όταν γράφουμε για αληθινούς ανθρώπους, πρέπει να σεβόμαστε τη μνήμη τους»

Η καταξιωμένη συγγραφέας ιστορικών μυθιστορημάτων Καρολίνα Μέρμηγκα μάς μιλάει για τη δύναμη της τέχνης, για το λογοτεχνικό της εργαστήρι αλλά και για τη χαρά της να μεταφράζει Χίλαρι Μαντέλ, τα βιβλία της οποίας επανακυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πόσο διαβάζεται σήμερα ο Νίκος Καζαντζάκης;

Βιβλία και Συγγραφείς / Πόσο διαβάζεται σήμερα ο Νίκος Καζαντζάκης;

Πεθαίνει σαν σήμερα ο συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης. Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με την Έρη Σταυροπούλου, ομότιμη καθηγήτρια Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, για τον συγγραφέα του «Αλέξη Ζορμπά» και την αντοχή του έργου του.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Στέφαν Τσβάιχ

Το πίσω ράφι / Σε πείσμα όσων περιφρόνησαν τα έργα του Τσβάιχ, η απήχησή τους ακόμα να κοπάσει

Οι ήρωες του Αυστριακού συγγραφέα ταλανίζονται συνήθως από μια αβάσταχτη εσωτερική πίεση, αντικατοπτρίζοντας τη δική του πεισιθάνατη διάθεση. Αυτήν ακριβώς την αίσθηση αποπνέει η συλλογή διηγημάτων του «Αμόκ».
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Marwan Kaabur: «Αγωνιζόμαστε και στον αραβικό κόσμο για δικαιώματα κι ελευθερίες, αλλά προκρίνουμε τον δικό μας τρόπο, στο πλαίσιο της δικής μας κουλτούρας»

Lgbtqi+ / Κι όμως υπάρχουν και «αραβικά καλιαρντά»!

Λίγο πριν από την αθηναϊκή παρουσίαση της αγγλόφωνης έκδοσης του «Queer Arab Glossary» μιλήσαμε με τον συγγραφέα του Marwan Kaabur, για τα «αραβικά καλιαρντά», την ομοφυλοφιλία και την queer συνθήκη στον αραβικό κόσμο, το «pink washing», αλλά και τη συχνά παρεξηγημένη πρόσληψή τους από τη Δύση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Βιβλίο / Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Πέντε αποκαλυπτικά βιβλία για τις γυναίκες με καρκίνο, για τον κόσμο, τα σκουπίδια ακόμα και για τη μακρινή Ιαπωνία ξεχωρίζουν ανάμεσα στις εκδόσεις της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής καλύπτοντας ένα μεγάλο εύρος θεμάτων και ενδιαφερόντων.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Βιβλίο / Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Σαν σήμερα γεννήθηκε το 1854 ο Αρθούρος Ρεμπό. Ο ποιητής, μουσικός και μπλόγκερ Aidan Andrew Dun έπεσε τυχαία σε δύο εντελώς άγνωστες φωτογραφίες, βγαλμένες στην Place Vendôme, και βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη: ο έφηβος Αρτίρ Ρεμπό, όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Θανάσης Τριαρίδης: Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι

Βιβλίο / Θανάσης Τριαρίδης: «Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι»

Έγινε αντιρρησίας συνείδησης, γιατί πιστεύει ότι ο στρατός είναι μια δοξολογία εκμηδένισης του άλλου. Άφησε τη Θεσσαλονίκη επειδή τον έπνιγε ο εθνοφασισμός της. Στην Αντίς Αμπέμπα υιοθέτησε την κόρη του, Αργκάνε. Ο συγγραφέας της «Τριλογίας της Αφρικής», Θανάσης Τριαρίδης, αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «φόνισσα» εξομολογείται

Το πίσω ράφι / Η Hannah Kent έγραψε τη δική της «Φόνισσα», την Άγκνες που ζούσε στην Ισλανδία τον 19ο αιώνα

Η Αυστραλή συγγραφέας δεν πίστευε ποτέ ότι, χάρη στα «Έθιμα ταφής», οι κριτικοί θα την τοποθετούσαν δίπλα σε λογοτέχνες όπως η Μάργκαρετ Άτγουντ και ο Πίτερ Κάρεϊ.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Χριστίνα Ντουνιά: «Ο Καρυωτάκης μάς δίνει ελπίδα και μας παρηγορεί»

Βιβλίο / «Ο Καρυωτάκης άφησε "το αδέσποτο Τραγούδι" του να μας συντροφεύει»

Στο βιβλίο της «Το όνειρο και το πάθος», η Χριστίνα Ντουνιά, ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας και συγγραφέας αποκαλύπτει αθέατες όψεις του ποιητή και νέα στοιχεία για τη σχέση του με τον Καβάφη μέσα από μια άγνωστη, ως τώρα, επιστολή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύ της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Βιβλίο / «Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύς της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Ο Ούγγρος κάτοχος του φετινού Νόμπελ λογοτεχνίας γράφει με μαγικό τρόπο για τις αποπνικτικές επιπτώσεις της πολιτικής καταπίεσης, περιφρονώντας την προθυμία των ανθρώπων να τις αποδεχτούν.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Βιβλίο / Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Οι καθηγητές Peter Jeffreys και Gregory Jusdanis συνεργάστηκαν και έγραψαν από κοινού τη βιογραφία του μεγάλου ποιητή που φέρει τον τίτλο «Κωνσταντίνος Καβάφης – Ο άνθρωπος και ο ποιητής». Ο Gregory Jusdanis μίλησε στη LifO για το βιβλίο και για τον ποιητή που ήταν «παραδοσιακός και ταυτόχρονα μεταμοντέρνος, ο πρώτος “viral” ποιητής διεθνώς»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

LiFO politics / Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

Ο Αλέξης Πατέλης, επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού την περίοδο 2019-2024, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την οικονομική πορεία της χώρας αυτά τα χρόνια, τις δύσκολες αποφάσεις αλλά και τις στιγμές δικαίωσης μέσα από την οπτική ενός τεχνοκράτη που βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λάσλο Κρασναχορκάι: ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης βραβεύεται με Νόμπελ

Βιβλίο / Ο Λάσλο Κρασναχορκάι, ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης, κέρδισε το Νόμπελ

Φέτος, το βραβείο δόθηκε στον Ούγγρο συγγραφέα που κατά τη Σουηδική Ακαδημία αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα προς τον χαμένο ανθρωπισμό, την υψηλή λογοτεχνία και τη στοχαστική ακρίβεια.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Βιβλίο / Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που έχει τίτλο “House of Cards”, ο Σουηδός πρώην διεθνής Γιόνας Έρικσον περιγράφει τις ταπεινωτικές μετρήσεις βάρους στα σεμινάρια διαιτητών της UEFA
THE LIFO TEAM
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ