Πώς μια «Μαριονέτα» εκτόξευσε στην κορυφή των μπεστ-σέλερ έναν τριαντατριάχρονο τραυματιοφορέα

Πώς μια «Μαριονέτα» εκτόξευσε στην κορυφή των μπεστ-σέλερ έναν τριαντατριάχρονο τραυματιοφορέα Facebook Twitter
Είναι μόλις τριάντα τριών ετών, και αυτό εδώ είναι το πρώτο βιβλίο στη σειρά του αστυνόμου Γουίλιαμ Φοκς, ή καλύτερα Γουλφ, όπως είναι γνωστός στην πιάτσα: με άλλα λόγια, η «Μαριονέτα» δεν γράφτηκε σαν standalone βιβλίο – ο Cole είχε και έχει στο μυαλό του κάτι πολύ πιο ευρύ.
0

Καμιά φορά έχει σημασία να ξεκινάς από τα ντεσού: ο Daniel Cole δούλευε σαν τραυματιοφορέας μέχρι πέρυσι, αλλά μόλις το χειρόγραφο της «Μαριονέτας», που είχε αρχικά δουλευτεί σαν σενάριο, πέρασε τις Συμπληγάδες του εκδοτικού, βρέθηκε με ένα ακριβό συμβόλαιο στο χέρι, τα δικαιώματα του βιβλίου του πουλήθηκαν άμεσα στο εξωτερικό και ταυτόχρονα σε μία εταιρία παραγωγής κινηματογραφικών και τηλεοπτικών ταινιών, και είδε τη ζωή του να αλλάζει άρδην και για πάντα.

Είναι μόλις τριάντα τριών ετών, και αυτό εδώ είναι το πρώτο βιβλίο στη σειρά του αστυνόμου Γουίλιαμ Φοκς, ή καλύτερα Γουλφ, όπως είναι γνωστός στην πιάτσα: με άλλα λόγια, η «Μαριονέτα» δεν γράφτηκε σαν standalone βιβλίο – ο Cole είχε και έχει στο μυαλό του κάτι πολύ πιο ευρύ.

Και αυτό είναι πολύ σπάνιο: τα πρώτα βιβλία των συγγραφέων γράφονται συνήθως με φόβο, δέος και (ας την πούμε) ταπεινότητα. Ο νεαρός τραυματιοφορέας δεν έδωσε σημασία στην παράδοση αυτή. Μπήκε με πείσμα στον χώρο, για να τον κατακτήσει.

Γραμμένο με ωραίο, πυκνό λόγο και αφηγηματική άνεση, παίρνοντας τα κλισέ των αστυνομικών θρίλερ μυστηρίου και αναπαράγοντάς τα με δημιουργική χάρη και φλέγμα, ο Cole συνέλαβε μία ιστορία μεγάλη, πλούσια, μοντέρνα και χορταστική – μια ιστορία που ξεκινά δυναμικά και ευφάνταστα, όπως απαιτεί ο κανόνας, καθώς η αστυνομία ανακαλύπτει ένα πτώμα μέσα σε ένα άδειο κατά τα άλλα διαμέρισμα, που όμως δεν είναι μόνο ένα.

Η μαριονέτα του τίτλου (ragdoll στο πρωτότυπο) δεν είναι παρά ένα σάρκινο παζλ καμωμένο από μέλη, όχι ενός, όχι δύο, αλλά έξι πτωμάτων, άτεχνα κολλημένων μεταξύ τους:

Το γυμνό σώμα, παραμορφωμένο σε μια αφύσικη πόζα, έμοιαζε να αιωρείται τριάντα πόντους πάνω από τις τραχιές σανίδες του πατώματος. Η πλάτη του ήταν στραμμένη προς το δωμάτιο και κοίταζε έξω από το πελώριο παράθυρο. Εκατοντάδες, σχεδόν αόρατα, νήματα, που ήταν στερεωμένα σε δύο βιομηχανικούς γάντζους, το κρατούσαν στη θέση του. Ο Γουλφ [...] πρόσεξε τα τεράστια ράμματα που συγκρατούσαν τα παράταιρα μέλη, το δέρμα που τέντωνε στα σημεία όπου ήταν ραμμένο: ένα μαύρο αντρικό πόδι, ένα λευκό· ένα μεγάλο αντρικό χέρι στη μια πλευρά, ένα μαυρισμένο γυναικείο αντίστοιχα στην άλλη· μπερδεμένα κατάμαυρα μαλλιά κρέμονταν τρομακτικά πάνω από έναν λεπτό γυναικείο κορμό.

Κι ενώ το αστυνομικό μυστήριο είναι ήδη αρκετό για να μας κρατήσει το ενδιαφέρον, κι ενώ οι απότομες αλλαγές στην πλοκή, τα ευρήματα, οι ευφάνταστοι φόνοι και τα νέα στοιχεία που διαρκώς συσσωρεύονται συγκροτούν τον κορμό ενός καλού, στιβαρού αστυνομικού δράσης και έρευνας, μπαίνουν στη μέση οι ήρωες του βιβλίου, και είναι ακριβώς αυτοί που κάνουν τη «Μαριονέτα» να ξεχωρίζει με άνεση και ευκολία από πολλά ομοειδή crime.

Τα ραμμένα μεταξύ τους μέλη συνθέτουν, όπως μόλις είδαμε, έναν προφανή εφιάλτη, κάτι αλλόκοτο, που όμως σιγά-σιγά θα πει πολλά περισσότερα στους ερευνητές και στον Τύπο – και τίποτε από όλα αυτά δεν θα είναι καλό: άλλοι έξι άνθρωποι πρόκειται να εκτελεστούν από τον άγνωστο δολοφόνο, όπως ο ίδιος θα τους ειδοποιήσει, και μάλιστα με συγκεκριμένη σειρά και σε συγκεκριμένους χρόνους, άνθρωποι άσχετοι μεταξύ τους που πρέπει να βρεθούν άμεσα και να προστατευτούν από την αστυνομία και να ασφαλιστούν σε κλειστούς χώρους.

Ακούγεται εύκολο, αλλά δεν είναι. Ο συγκεκριμένος δολοφόνος έχει εκπονήσει ένα σχέδιο που ξεπερνά κατά πολύ τις δυνατότητες του Γουλφ και των συναδέλφων του να προστατεύσουν οποιονδήποτε. Μάλιστα, τελευταίος στη λίστα είναι ο ίδιος ο Γουλφ. Και ο χρόνος τόσο για αυτόν όσο και για τους υπόλοιπους έχει αρχίσει να μετρά ανάστροφα.

Και κάπως έτσι αρχίζει ένα παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι που θα κρατήσει για πάνω από 450 σελίδες. Κι ενώ το αστυνομικό μυστήριο είναι ήδη αρκετό για να μας κρατήσει το ενδιαφέρον, κι ενώ οι απότομες αλλαγές στην πλοκή, τα ευρήματα, οι ευφάνταστοι φόνοι και τα νέα στοιχεία που διαρκώς συσσωρεύονται συγκροτούν τον κορμό ενός καλού, στιβαρού αστυνομικού δράσης και έρευνας, μπαίνουν στη μέση οι ήρωες του βιβλίου, και είναι ακριβώς αυτοί που κάνουν τη «Μαριονέτα» να ξεχωρίζει με άνεση και ευκολία από πολλά ομοειδή crime.

Ο Cole κατορθώνει και δίνει ζωή σε μία ολόκληρη σειρά από ολοζώντανους και ενδιαφέροντες χαρακτήρες – σε βαθμό που ο Γουλφ, ένας άντρας με προσωπική εμπλοκή στην υπόθεση και με διόλου απαστράπτον παρελθόν (πριν τέσσερα χρόνια επιτέθηκε σε έναν κατηγορούμενο που αθωώθηκε μέσα στη δικαστική αίθουσα με σκοπό να τον σκοτώσει, αποδίδοντας έτσι μόνος του «δικαιοσύνη»), συχνά περνά στο παρασκήνιο.

Η πρώην σύζυγός του, δημοσιογράφος και στυγνή παρουσιάστρια της κίτρινης τηλεόρασης που θα παίξει κεντρικό ρόλο στην πλοκή, η Μπάξτερ, έμπειρη συνάδελφος του Γουλφ (και οιονεί ερωμένη του) που θα βρεθεί συχνά απέναντί του, και ο νεαρός επίμονος ερευνητής Έντμοντς που θα αναλάβει όλη την αστυνομική χαμαλοδουλειά και θα εξαγάγει ένα πλήθος από χρήσιμα συμπεράσματα, είναι οι τρεις πιο χαρακτηριστικοί, αν και δεν είναι οι μόνοι.

Η ικανότητα του νεαρού συγγραφέα να πλάθει αυτόφωτους χαρακτήρες που δεν τους ξεχνάς, και που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους με τρόπο κατανοητό και φυσικό, ερχόμενοι συχνά σε (βίαιη) σύγκρουση μεταξύ τους, διαποτίζοντας μάλιστα τις σχέσεις τους με μαύρο και σκληρό χιούμορ, είναι ιδιαίτερη και δεν τη συναντάμε πολύ συχνά.

Και ενώ οι φόνοι (φυσικά) δεν σταματούν, η έρευνα απλώνεται βήμα-βήμα και συστηματικά:

Ο χρόνος μας τελειώνει, έτσι μάζεψα ό,τι ξέρουμε για τον δολοφόνο. [...] Πολύ υψηλή νοημοσύνη, την οποία τεστάρει τακτικά για να ενισχύσει το εγώ του. Συναισθηματικά αποστασιοποιημένος, δεν δίνει αξία στην ανθρώπινη ζωή, απολαμβάνει τις προκλήσεις και του αρέσει να δοκιμάζεται. [...] Η όλη παράσταση μας δείχνει ότι το απολαμβάνει. Είναι μοναχικός, απόκληρος, ανύπαντρος, με υποτυπώδη κατοικία.

Όλα αυτά, που πολύ επιφανειακά περιγράψαμε, θα καταλήξουν φυσικά σε ένα θεαματικό (και απολύτως κινηματογραφικό) φινάλε, που δίνει όλες τις λύσεις, αφήνοντας όμως ανοιχτό τον δρόμο για τη συνέχεια. Οι φίλοι του αστυνομικού μυθιστορήματος, των police procedural και των θρίλερ θα την περιμένουν με αγωνία – είναι παραπάνω από σίγουρο.

Η ωραία μετάφραση είναι της Βάσιας Τζανακάρη. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο, που έχουν μία από τις πιο δυναμικές σειρές αστυνομικών βιβλίων στην Ελλάδα.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Φόνοι στα αθηναϊκά FM, στο νέο αστυνομικό μυθιστόρημα της Χίλντας Παπαδημητρίου

Βιβλίο / Φόνοι στα αθηναϊκά FM, στο νέο αστυνομικό μυθιστόρημα της Χίλντας Παπαδημητρίου

Κεντρικός ήρωας κι εδώ, ο Χάρης Νικολόπουλος, λάτρης των Beatles και ελαφρώς γκαντέμης στην αισθηματική του ζωή. Αληθινός πρωταγωνιστής, το κέντρο της πόλης και το πάθος για αλληλεγγύη και εντιμότητα.
ΓΙΩΡΓΟΣ-ΙΚΑΡΟΣ ΜΠΑΜΠΑΣΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LIFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός» ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Νίκος Μπακουνάκης / Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΒΙΠ, στην πρώτη του συνέντευξη, μιλά στη LIFO για τους στόχους και τις δράσεις του ιδρύματος και για το προσωπικό του όραμα για το βιβλίο. Ποιος ο ρόλος των μεταφράσεων στην πολιτιστική διπλωματία και πώς θα αυξηθεί η φιλαναγνωσία; 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζόναθαν Κόου

I was there / Τζόναθαν Κόου: «Το να είσαι κυνικός δείχνει τεμπελιά στη σκέψη»

Ο διάσημος Βρετανός συγγραφέας βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε για τη συγγραφή ως «πολυτέλεια για λίγους», την εκλογή Τραμπ ως «έκφραση απόγνωσης» και τη «woke» κουλτούρα ως πράξη ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πολ Όστερ (1947-2024): Ο Mr. Vertigo των ονειρικών μας κόσμων

Σαν σήμερα  / Πολ Όστερ: «Οι χαμένες ευκαιρίες αποτελούν μέρος της ζωής στον ίδιο βαθμό με τις κερδισμένες»

Σαν σήμερα 30 Απριλίου, το 2024 πεθαίνει ο σπουδαίος Αμερικανός συγγραφέας και μετρ της σύμπτωσης, που κατάφερε να συνδυάσει την προοπτική των άπειρων φανταστικών κόσμων με το ατελείωτο κυνήγι των ευκαιριών και τη νουάρ ατμόσφαιρα με τα πιο ανήκουστα αυτοβιογραφικά περιστατικά.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ