Η παγκόσμια κοινότητα για την καταδίκη του Παλαιστίνιου ποιητή Άσραφ Φαγιάντ

Η παγκόσμια κοινότητα για την καταδίκη του Παλαιστίνιου ποιητή Άσραφ Φαγιάντ Facebook Twitter
0

Η είδηση ότι ο τριανταπεντάχρονος Παλαιστίνιος ποιητής Άσραφ Φαγιάντ καταδικάστηκε σε θάνατο για «αποστασία» από τις αρχές της Σαουδικής Αραβίας τον περασμένο Νοέμβριο συγκλόνισε τα μέλη του PEN International, διεθνούς οργανισμού για την ελευθερία της έκφρασης και την προώθηση της λογοτεχνίας σε πάνω από 100 χώρες ανά τον κόσμο. Με ανακοίνωσή του ο οργανισμός εξέφρασε τον αποτροπιασμό του, καλώντας για την άμεση απελευθέρωση του ποιητή.

Ο Φαγιάντ βρέθηκε για πρώτη φορά υπό κράτηση τον Αύγουστο του 2013 με αφορμή την ποιητική του συλλογή Οδηγίες εντός (2008). Αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση, όμως συνελήφθη ξανά τον Ιανουάριο του 2014 με την κατηγορία για «αθεϊσμό και μετάδοση καταστροφικών ιδεών στην κοινωνία». Τον Μάιο του 2014 καταδικάσθηκε από το θρησκευτικό δικαστήριο της Σαουδικής Αραβίας, σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση και 800 μαστιγώσεις.

Σύμφωνα με τον Guardian , o Φαγιάντ βρέθηκε για πρώτη φορά υπό κράτηση τον Αύγουστο του 2013 με αφορμή την ποιητική του συλλογή Οδηγίες εντός (2008). Αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση, όμως συνελήφθη ξανά τον Ιανουάριο του 2014 με την κατηγορία για «αθεϊσμό και μετάδοση καταστροφικών ιδεών στην κοινωνία». Τον Μάιο του 2014 καταδικάσθηκε από το θρησκευτικό δικαστήριο της Σαουδικής Αραβίας, σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση και 800 μαστιγώσεις. Ακολούθησε έφεση που απορρίφθηκε, με αποτέλεσμα ο Φαγιάντ να δικασθεί εκ νέου, χωρίς να έχει δικαίωμα νομικής υπεράσπισης. Η ετυμηγορία βγήκε αυτόματα και ήταν καταδίκη σε θάνατο. Ο ποιητής δήλωσε «δεν έκανα τίποτα που να αξίζει το θάνατο» υπερασπίζοντας ότι τα ποιήματά του περιγράφουν «πώς είναι να είσαι Παλαιστίνιος πρόσφυγας», ενώ ταυτόχρονα πραγματεύονται «ζητήματα πολιτισμού και φιλοσοφίας».

Είναι γνωστό ότι οι παγκόσμιες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν κατακρίνει το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας γιατί εφαρμόζει τον θρησκευτικό νόμο της Σαρία, ο οποίος ποινικοποιεί την ελευθερία της έκφρασης. Στη Σαουδική Αραβία εικαστικές τέχνες και κινηματογράφος απαγορεύονται. Οι καλλιτέχνες που τολμούν να εκφραστούν βρίσκονται αντιμέτωποι με την «θρησκευτική αστυνομία» και τους σκληρούς, υπερσυντηρητικούς δικαστές-ιερείς. Η θανατική ποινή σημαίνει αποκεφαλισμό, αλλά και η τιμωρία των απανωτών μαστιγώσεων τριψήφιου ή τετραψήφιου αριθμού μπορεί να συνιστά έμμεσο τρόπο θανάτωσης των καταδικασθέντων.   

Στις 14 Ιανουαρίου 2016, διοργανώθηκε ταυτόχρονη παγκόσμια ανάγνωση (Worldwide Reading) ποιημάτων του Άσραφ Φαγιάντ, υπέρ της ελευθερίας της έκφρασης και κατά της θανατικής καταδίκης του ποιητή. Στη χώρα μας, η Εταιρία Συγγραφέων και ο Κύκλος Ποιητών σε εκδήλωσή τους (βιβλιοπωλείο Επί Λέξει) με τίτλο «Εκτελώντας την Ελεύθερη Έκφραση» ευθυγραμμίστηκαν με την κίνηση της παγκόσμιας ανάγνωσης, η οποία πραγματοποιήθηκε σε 43 χώρες με 121 αντίστοιχες εκδηλώσεις και ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Διεθνούς Φεστιβάλ Λογοτεχνίας Βερολίνου. Η ανάγνωση ποιημάτων του Φαγιάντ έγινε από μεταφράσεις των μελών της Εταιρίας Συγγραφέων και του Κύκλου Ποιητών από τα αγγλικά στα ελληνικά, αλλά και στη γλώσσα του ποιητή, τα αραβικά. 

Η παγκόσμια κοινότητα για την καταδίκη του Παλαιστίνιου ποιητή Άσραφ Φαγιάντ Facebook Twitter

Το σύνθημα της εκδήλωσης ήταν «Ζωή κι Ελευθερία για τον Άσραφ Φαγιάντ». Οι ποιητές Γιώργος Χουλιάρας και Ντίνος Σιώτης δεν δίστασαν να μεταφέρουν με έντονο λόγο και εντυπωσιακά στοιχεία την τραγικότητα ενός νεαρού, πρόσφυγα ποιητή που κινδυνεύει να χάσει το κεφάλι του από στιγμή σε στιγμή από μια «σπάθα κι όχι λαιμητόμο ή απαγχονισμό», σε μια χώρα όπου μόνο το 2015 καταμετρήθηκαν 157 εκτελέσεις (ο μεγαλύτερος αριθμός εκτελέσεων τις δύο τελευταίες δεκαετίες).  Ο Δημήτρης Καλοκύρης, πρόεδρος της Εταιρίας Συγγραφέων, ανέφερε το πόσο ειρωνικό είναι το γεγονός ότι τον ποιητή «έχει καταδικάσει μια χώρα (Σαουδική Αραβία) που είναι μέλος του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ»!

Επίσης, ο Στάθης Γουργουρής, ποιητής και καθηγητής Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Columbia, εξήγησε ότι η δίκη-απόφαση της θανατικής ποινής είναι ένα ζήτημα «απόλυτα πολιτικό και όχι θρησκευτικό» λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «καθώς οι κυβερνώντες στη Σαουδική Αραβία ασκούν εξουσία μέσα σε θρησκευτικό πλαίσιο, έχουν κάθε δικαίωμα να απαγγείλουν κατηγορίες παράβασης θρησκευτικών πρακτικών, αλλά κάνοντας το ασκούν πολιτική, όπως πολιτική άσκησε και ο κατηγορούμενος Φαγιάντ, όταν χρησιμοποίησε την πένα του για να στηλιτεύσει κάποιες πρακτικές κοινωνικής αδικίας. Ο Άσραφ Φαγιάντ είναι ένας πολιτικός κρατούμενος».

Το συμπέρασμα λοιπόν παραμένει πάντα το ίδιο για τους ποιητές που δεν τα πάνε καλά με την εξουσία: Δεν υπάρχει ελευθερία χωρίς έκφραση, ούτε έκφραση χωρίς ελευθερία!

Ένα ποίημα του Άσραφ Φαγιάντ που περιλαμβάνεται στην επίμαχη συλλογή InstructionsWithin (Οδηγίες εντός) παρατίθεται εδώ:

Το μουστάκι της Φρίντα Κάλο

 

Θα αγνοήσω τη μυρουδιά της λάσπης και την ανάγκη να μαλώσω τη βροχή και το κάψιμο που από καιρό κάθεται στο στήθος μου.

Ψάχνω  για παρηγοριά κατάλληλη για την κατάστασή μου, που δεν μου επιτρέπει να ερμηνεύσω τα χείλη σου με όποιον τρόπο επιθυμώ

Ή να διώξω τις σταγόνες της ομίχλης από τα κόκκινα πέταλά σου

Ή να μειώσω την τρομερή εμμονή που με πιάνει όταν καταλαβαίνω πως δεν είσαι δίπλα μου αυτή τη στιγμή

Και δεν θα είσαι ... Όταν αναγκάζομαι να δικαιολογήσω τη θέση μου στην τιμωρό σιωπή της νύχτας.

Κινήσου λες και η γη είναι σιωπηλή, όπως τη βλέπουμε από απόσταση και όλα που έχουν συμβεί μεταξύ μας δεν ήταν παρά ένα κακό αστείο που παρατράβηξε.

***

Τι νομίζεις για τις ημέρες που πέρασα χωρίς εσένα;

Για τις λέξεις που εξατμίστηκαν τόσο γρήγορα από τον βαρύ πόνο μου;

Για τους κόμπους που κάθησαν στο στήθος μου σαν στεγνά φύκια;

Ξέχασα να σου πω ότι συνήθισα την απουσία σου (μιλώντας τεχνικά)

Και πως οι ευχές χάνουν τον δρόμο τους προς τις επιθυμίες σου

Και η μνήμη μου συνεχίζει να διαβρώνεται.

Πως εξακολουθώ να κυνηγώ το φως, όχι για να δω, αλλά γιατί φοβίζει το σκοτάδι ... ακόμη και όταν το συνηθίζουμε.

Αρκούν οι απολογίες μου; Για όλα όσα συνέβησαν ενώ προσπαθούσα να βρω

καλές δικαιολογίες.

***

Για την κάθε φορά που η ζήλεια εξεγέρθηκε στο στήθος μου,

Για την κάθε φορά που η απελπισία κατέστρεψε μια καινούργια από τις σκοτεινές μου ημέρες,

Για την κάθε φορά που είπα η Δικαιοσύνη θα πάθει κράμπες περιόδου και η Αγάπη ήταν ένας πτωχός τω πνεύματι άντρας στο φθινόπωρο της ηλικίας του με στυτική δυσλειτουργία.

***

Θα πρέπει να παραμερίσω τη μνήμη μου

Και να υποστηρίξω πως κοιμάμαι καλά.

Οφείλω να κάνω κομμάτια τις ερωτήσεις που έρχονται

Ψάχνοντας για μια αιτιολογία, ζητώντας πειστικές απαντήσεις.

Οι ερωτήσεις που, για εντελώς προσωπικούς λόγους, ήρθαν μετά από την

Πτώση της συνηθισμένης στίξης.

 

***

Ας εξηγήσει ο καθρέφτης πόσο όμορφη είσαι.

Αφαίρεσε τον σκονισμένο σωρό λέξεων, ανάπνευσε βαθιά.

Θυμήσου πόσο σε αγαπούσα και πώς όλα μεταμορφώθηκαν σε ένα ηλεκτρικό

σοκ που θα προκαλούσε τεράστια φωτιά ... σε μια άδεια αποθήκη.

 

Απόδοση στα ελληνικά: Γιώργος Χουλιάρας

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για τον Ομάρ Καγιάμ

Ποίηση / «Πίνε, και μη θαρρείς κουτέ, και συ πως είσαι κάτι»: Τα Ρουμπαγιάτ του Ομάρ Καγιάμ

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1131 ο μεγάλος Ιρανός ποιητής που έγραψε αριστουργηματικά ποιήματα για τη ματαιότητα των πραγμάτων, τη μεγαλοσύνη της στιγμής και το νόμο του εφήμερου.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΝΤΑΜΟΝ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Το πίσω ράφι/ Μαρία Πάουελ «Δεσμά αίματος»

Το πίσω ράφι / «Η ευλογία αλλά και η κατάρα που είναι η οικογένεια»

Η Μαρία Πάουελ, με τη νουβέλα της «Δεσμά αίματος», ζωντάνεψε μια βυθισμένη στη μοναξιά και κυριευμένη από πάθος γυναίκα χωρίς να μαρτυρήσει ούτε ένα από τα εξωτερικά της χαρακτηριστικά, κι εξερεύνησε ένα θέμα που ίσως δεν θα πάψει ποτέ να μας ταλανίζει, την οικογένεια.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
«Από τότε που με έφεραν εδώ, έχω πειστεί ότι έχω πεθάνει»

Βιβλίο / «Από τότε που με έφεραν εδώ, έχω πειστεί ότι έχω πεθάνει»

Το πρωτότυπο science fiction μυθιστόρημα «Οι υπάλληλοι» της Δανής Όλγκα Ράουν κερδίζει υποψηφιότητα για Booker, προβλέποντας εικόνες από τη ζωή αλλόκοτων υπαλλήλων στο μέλλον, βγαλμένες από το πιο ζοφερό παρόν.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ευάρεστος Πιμπλής: «Η ηδονή σήμερα τρομάζει – και αυτό λέει πολλά για εμάς»

Βιβλίο / Ευάρεστος Πιμπλής: «Η ηδονή σήμερα τρομάζει και αυτό λέει πολλά για εμάς»

Ο πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας μιλά στη LiFO με αφορμή το βιβλίο του «Πέρα από τη συναίνεση» για μερικά από τα πιο δύσκολα ζητήματα της εποχής: τη βία μέσα στη φαντασίωση, τον νέο πουριτανισμό, τα όρια της επιθυμίας και την εύθραυστη, συνεχώς μεταβαλλόμενη έννοια του τι σημαίνει να είσαι άνδρας σήμερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
H παλιά Εθνική Βιβλιοθήκη ανοίγει ξανά τις πύλες της

Αποκλειστικές φωτογραφίες / Η παλιά Εθνική Βιβλιοθήκη ανοίγει ξανά τις πόρτες της

Η LiFO μπήκε στο ιστορικό Βαλλιάνειο Μέγαρο το οποίο, μετά την ολοκλήρωση των αναγκαίων εργασιών αποκατάστασης και συντήρησης, θα υποδεχθεί ξανά το κοινό στις αρχές του 2026.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μοντ Ρουαγιέ: «Πού θα βρίσκονται σε δέκα χρόνια όλοι αυτοί που μας επιτίθενται;»

Lgbtqi+ / Μοντ Ρουαγιέ: «Πού θα βρίσκονται σε δέκα χρόνια όλοι αυτοί που μας επιτίθενται;»

Στο εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο «Τρανσφοβία» που μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά, η τρανσφεμινίστρια Μοντ Ρουαγιέ επιχειρεί να καταγράψει τη νέα πραγματικότητα για την τρανς συνθήκη και τα τρανς δικαιώματα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Gaslighting»: Είναι όλα στο μυαλό σου!

Βιβλίο / «Gaslighting»: Είναι όλα στο μυαλό σου!

Τι είναι το gaslighting; Το επίκαιρο και διαφωτιστικό δοκίμιο της Kέιτ Άμπραμσον αποτελεί μια διεξοδική, εις βάθος ανάλυση ενός όρου που έχει κατακλύσει το διαδίκτυο και την ποπ κουλτούρα και χρησιμοποιείται πλέον ευρέως.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Το woke στο «καναβάτσο»

Βιβλίο / Τι είναι τελικά το woke; Δύο βιβλία εξηγούν

Δύο αξιόλογα βιβλία που εστιάζουν στην πολυσυζητημένή και παρεξηγημένη σήμερα woke κουλτούρα κυκλοφόρησαν πρόσφατα στα ελληνικά, εμπλουτίζοντας μια βιβλιογραφία περιορισμένη και μάλλον αρνητικά διακείμενη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Σκοτ Φιτζέραλντ «Ο Μεγάλος Γκάτσμπυ»

Το πίσω ράφι / «Ο Μεγάλος Γκάτσμπυ». Ένα αριστούργημα. Δίχως υπερβολή

O Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ ζωντανεύει την εκλεπτυσμένη βαρβαρότητα της αμερικανικής αστικής τάξης, το κυνήγι του αμερικανικού ονείρου και μαζί τη διάλυση μιας κολοσσιαίας ψευδαίσθησης.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Η Έλεν ντε Γουίτ έγραψε τον «Τελευταίο Σαμουράι». Χρειάστηκε 25 χρόνια για το νέο της βιβλίο

Βιβλίο / Η Έλεν ντε Γουίτ έγραψε τον «Τελευταίο Σαμουράι». Χρειάστηκε 25 χρόνια για το νέο της βιβλίο

Η μυθιστορηματική περίπτωση της Ντε Γουίτ αποδεικνύει ότι οι καλοί συγγραφείς πάντα δικαιώνονται. Και το βιβλίο της «Οι Άγγλοι καταλαβαίνουν το μαλλί», τη σπάνια ευφυΐα της.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Μαρία Μήτσορα «Ζήτα Ήτα Θήτα»

Προδημοσίευση / Μαρία Μήτσορα «Ζήτα Ήτα Θήτα»

Μια αποκλειστική πρώτη δημοσίευση από το εν εξελίξει βιβλίο «Ανθός ΜεταΝοήματος» της Μαρίας Μήτσορα, μιας αθόρυβης πλην σημαντικότατης παρουσίας στην ελληνική λογοτεχνία, που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Πατάκη μέσα στο 2026.
THE LIFO TEAM
«Πώς αλλάζει κανείς, πώς φτάνει σε σημείο να μην αναγνωρίζει τον εαυτό του»

Το πίσω ράφι / «Πώς αλλάζει κανείς, πώς φτάνει σε σημείο να μην αναγνωρίζει τον εαυτό του»

Το μυθιστόρημα «Δαμάζοντας το κτήνος» της Έρσης Σωτηροπούλου είναι χτισμένο στην εικόνα της «μοναξιάς που μοιράζονται πολλοί άνθρωποι μαζί». Επανεκδίδεται σε λίγες μέρες από τον Πατάκη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Μάργκαρετ Άτγουντ: «Δεν νομίζω να με αγαπούσε ο Πλάτωνας»

Βιβλίο / Μάργκαρετ Άτγουντ: «Δεν νομίζω να με αγαπούσε ο Πλάτωνας»

Μία από τις σημαντικότερες συγγραφείς της εποχής μας. Στη συνέντευξή της στη LifO δίνει (ανάμεσα σε άλλα) οδηγίες για το γράψιμο και τη ζωή, τη γνώμη της για τον Πλάτωνα αλλά και για την αξία των συμβολικών μύθων.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Σεξ, (πολλά) ναρκωτικά και rock & roll με τον Μάρτιν Σκορσέζε

Βιβλίο / Σεξ, (πολλά) ναρκωτικά και rock & roll με τον Μάρτιν Σκορσέζε

Στο νέο βιβλίο του, που κυκλοφορεί δύο χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Ρόμπι Ρόμπερτσον, ο ηγέτης του θρυλικού συγκροτήματος The Band, μιλάει για όσα έζησε με τον διάσημο σκηνοθέτη και κολλητό του στο ηδονιστικό Χόλιγουντ της δεκαετίας του '70.
THE LIFO TEAM
Ο «Θάνατος του Βιργιλίου» και τρία ακόμα λογοτεχνικά διαμάντια

Βιβλίο / Ο «Θάνατος του Βιργιλίου» και τρία ακόμα λογοτεχνικά διαμάντια

Τα έργα-σταθμοί της λογοτεχνίας, από την υψηλή ποίηση μέχρι τη μυθοπλασία, ανέκαθεν αποτύπωναν τα ακραία σημεία των καιρών, γι’ αυτό είναι επίκαιρα. Παραθέτουμε τέσσερα αντιπροσωπευτικά παραδείγματα που βγήκαν πρόσφατα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ