Αρχιτεκτονική στις ταράτσες της Αθήνας

taratsa sarantapichou Facebook Twitter
0

«Όταν ανεβαίνω, βιώνω ένα αίσθημα ηρεμίας, η στιγμή γίνεται χαρμόσυνη και σοβαρή ταυτόχρονα. Σκαλί- σκαλί, όσο ο ορίζοντας ανεβαίνει, μοιάζει ο νους να προβάλλεται σε ευρύτερες τροχιές, όταν όλα γίνονται χωρικά πιο ευρεία, όταν οι πνεύμονές σου αναπνέουν πιο ορμητικά, το πνεύμα κινείται με ταχεία ενεργητικότητα, κυριαρχεί η αισιοδοξία». Στα τέλη της δεκαετίας του ’40, η ανέγερση της Unité d’Habitation, γνωστής ως Πολυκατοικία της Μασσαλίας, ανατίθεται στον Λε Κορμπιζιέ. 

Σε μια περίοδο μεγάλης στεγαστικής κρίσης, ο πρωτόπορος μοντερνιστής αρχιτέκτονας που πιστεύει στη δυναμική της κατακόρυφης πόλης βλέπει αυτή την κοινωνική κατοικία των 337 διαμερισμάτων και των 1.600 κατοίκων ως μια ευκαιρία να δημιουργήσει ένα υπέργειο σημείο συγκέντρωσης της ζωής, ένα μέρος συστηματικής χρήσης και διεξόδου για τους κατοίκους. Έχοντας οραματιστεί το δώμα ως μια μεγάλη βεράντα, ως το σημείο της πολυκατοικίας που μπορεί να αντικαταστήσει ακόμα κι ένα ταξίδι με υπερωκεάνιο, ο Ελβετός αρχιτέκτονας φτιάχνει με εμφανές μπετόν εγκαταστάσεις που φέρνουν σε υπερμεγέθη γλυπτά, οργανώνει χώρους για σωματική άσκηση, για παιχνίδι, φτιάχνει μια ρηχή πισίνα και στρέφει το βλέμμα από το αστικό τοπίο προς τη θάλασσα και τις γύρω βουνοκορφές. 

Tο φαινόμενο της εγκαταλελειμμένης ταράτσας, που χαρακτηρίζει το αθηναϊκό τοπίο, παραμένει ένα μεγάλο αναπάντητο ερώτημα και την ίδια στιγμή ένα τεράστιο ανεκμετάλλευτο χωρικό δυναμικό, του οποίου η αναβάθμιση μπορεί να συμβάλει αισθητά στην καλύτερη αστική ζωή.

Ο Ελβετός αρχιτέκτονας έβλεπε το δώμα ως το μέρος των κτιρίων που θα μας φέρει σε επαφή με το φυσικό φως, τον ουρανό και τον αέρα, που μας αναζωογονεί και συμβάλλει στην πνευματική διαύγεια, που μας βοηθάει να επιστρέψουμε στη γη που καλύπτουν με τα θεμέλιά τους οι πολυκατοικίες. 

Αρχιτεκτονική στις ταράτσες της Αθήνας Facebook Twitter
Το κτίριο είναι γωνιακό και στέκεται μεταξύ του λόφου του Λυκαβηττού και της Νεάπολης. Φωτ.: Μαριάνα Μπίστη

«Η εικόνα της πόλης από ψηλά είναι ένα πυκνό χαλί από αμέτρητες άδειες ταράτσες. Αυτό το φαινόμενο της εγκαταλελειμμένης ταράτσας, που χαρακτηρίζει το αθηναϊκό τοπίο, παραμένει ένα μεγάλο αναπάντητο ερώτημα και την ίδια στιγμή ένα τεράστιο ανεκμετάλλευτο χωρικό δυναμικό, του οποίου η αναβάθμιση μπορεί να συμβάλει αισθητά στην καλύτερη αστική ζωή», κατά τους en-route-architecture, το αρχιτεκτονικό γραφείο που δραστηριοποιείται στην Αθήνα του σήμερα. 

Το γεγονός ότι είμαστε μια χώρα που παρουσιάζει ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά ιδιοκτησίας στον κόσμο μεταφράζεται στη συμπεριφορά μας, στη σχέση μας με τους κοινόχρηστους χώρους είτε της πολυκατοικίας είτε της πόλης, όπως παρατηρούν οι αρχιτέκτονες. «Η Αθήνα αναπτύχθηκε δίνοντας προτεραιότητα στον ιδιωτικό χώρο. Το αποτέλεσμα είναι οι κοινόχρηστοι και δημόσιοι χώροι να μην έχουν κάποια ξεκάθαρη ταυτότητα και κανόνες χρήσης, οδηγώντας σε μια εικόνα εγκατάλειψης». 

Οι ταράτσες, όμως, είναι ένας χώρος εκτός των ορίων της προσωπικής μας ιδιοκτησίας. «Ενώ η Αθήνα είναι μια πόλη με μεγάλη ανάγκη από κοινόχρηστους χώρους και παρόλο που το κλίμα ευνοεί τη χρήση των εξωτερικών χώρων για μεγάλο μέρος του χρόνου, η αμηχανία της διαπραγμάτευσης ενός χώρου που δεν είναι αποκλειστικά δικός μας αποτελεί έναν μεγάλο, αποτρεπτικό παράγοντα όσον αφορά τη χρήση των ταρατσών». 

ταράτσα Σαρανταπήχου Facebook Twitter
Φωτ.: Μαριάνα Μπίστη

Οι ίδιοι ανακαίνισαν και εκσυγχρόνισαν ένα τυπικό κτίριο πολλαπλών διαμερισμάτων που βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας. Η πενταώροφη πολυκατοικία υποβλήθηκε σε πλήρη μεταμόρφωση προκειμένου να προσαρμοστεί στον σύγχρονο τρόπο ζωής και παράλληλα να έχει συνοχή με την υπάρχουσα δομή και το άμεσο αστικό περιβάλλον.

Το κτίριο είναι γωνιακό και στέκεται μεταξύ του λόφου του Λυκαβηττού και της Νεάπολης. Σχεδιασμένο τη δεκαετία του 1960 από τους αρχιτέκτονες Νίνα και Νικόλα Δημητριάδου, έχει έναν δυνατό ογκοπλαστικό χαρακτήρα, χαρακτηριστικό της μπρουταλιστικής αρχιτεκτονικής της εποχής του. Οι τρεις πλευρές του είναι εκτεθειμένες στο φως του ήλιου και τη θέα. Η τοποθεσία του στον περιφερειακό δρόμο του Λυκαβηττού, στην οδό Σαρανταπήχου, επιτρέπει μια μοναδική αίσθηση στο μεταίχμιο μεταξύ φύσης και πόλης.

Η ταράτσα με την εκπληκτική θέα της Αθήνας διαμορφώθηκε πλήρως για να γίνει ένας κοινόχρηστος χώρος που θα μοιράζονταν όλοι οι κάτοικοι. Αυτός ο προηγουμένως αχρησιμοποίητος χώρος μεταμορφώθηκε σε «δημόσιο σημείο συνάντησης» του κτιρίου και έγινε η νοητή συνέχεια κάθε καθιστικού στο εσωτερικό του. Στην Αθήνα, ένας τέτοιος κοινόχρηστος χώρος σε πολυκατοικία μοιάζει να είναι μια σπάνια παρέμβαση. 

πάρτι ταράτσα Facebook Twitter
Η ταράτσα με την εκπληκτική θέα της Αθήνας διαμορφώθηκε πλήρως για να γίνει ένας κοινόχρηστος χώρος που θα μοιράζονταν όλοι οι κάτοικοι. Φωτ.: Άγγελος Σλατινόπουλος

Οι en-route-architecture πιστεύουν πως οι σημερινοί αρχιτέκτονες έχουν μεγάλη ευθύνη να αναγνωρίσουν αυτές τις χαμένες χωρικές ευκαιρίες, να κατανοήσουν πώς έχουν προκύψει και να προσπαθήσουν να τις ανατρέψουν μέσα από παρεμβάσεις. «Η ανάλυση συγκεκριμένων συμπεριφορών σε σχέση με κάθε χώρο, όπως και η ανάλυση των παραμέτρων που χαρακτηρίζουν αυτούς τους χώρους, είναι σημαντική για τη δημιουργία χωρικών λύσεων που θα αμβλύνουν τις δυσκολίες». 

681
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οι αθηναϊκές ταράτσες χαρακτηρίζονται από μεγάλο όγκο αχρησιμοποίητων κεραιών και μηχανολογικών συστημάτων. Συχνά η ασφάλεια αυτών των χώρων είναι υποβαθμισμένη, με χαμηλά στηθαία και δύσκολη πρόσβαση. Επίσης, η έλλειψη προστασίας από τον αθηναϊκό ήλιο και στοιχείων που να επιτρέπουν χρήσεις είναι λόγοι που καθιστούν αυτούς τους χώρους αφιλόξενους. «Αν επενδύσουμε στη βελτίωση αυτών των παραμέτρων, μπορούμε να δημιουργήσουμε τις σωστές συνθήκες για να ξεπεραστούν οι ενδοιασμοί και να επαναφέρουμε τη ζωή τις ταράτσες, προκειμένου να τις καταστήσουμε ένα αναπόσπαστο μέρος της αστικής μας καθημερινότητας».

Γκουγκλάροντας τις λέξεις-κλειδιά «ταράτσα, Αθήνα», τα αποτελέσματα που θα δείτε να εμφανίζονται αφορούν χώρους εστίασης. Κάποια από τα δώματα του κέντρου έχουν αξιοποιηθεί ως μπαρ και εστιατόρια, κάποια άλλα, λιγότερα, έχουν μετατραπεί σε θερινά σινεμά. Μια ταράτσα στην οδό Πειραιώς με προνομιακή θέα στην Ακρόπολη έχει χρησιμοποιηθεί και με τους δύο τρόπους, ενώ πριν από μερικά χρόνια ανανεώθηκε, αποκτώντας αρχιτεκτονικό σχεδιασμό.  

ταράτσα Bios Facebook Twitter
H ταράτσα του Bios. Φωτ.: Σταύρος Χαμπάκης

Στην ταράτσα του μεσοπολεμικού κτιρίου του Bios, στον χώρο όπου βρισκόταν το παλιό πλυσταριό-αποθήκη, η ομάδα του Flux office επανασχεδίασε έναν μικρό χώρο εστίασης-café bar. «Βασικό ζητούμενο στον σχεδιασμό ήταν ο νέος χώρος να μη χάσει τον αυθεντικό χαρακτήρα του», όπως τονίζουν οι αρχιτέκτονες. Έτσι, χρησιμοποιήθηκε η παλέτα των υλικών του υπάρχοντος κτιρίου: μεγάλα βιομηχανικά κουφώματα, αρτιφισιέλ στους τοίχους, μάρμαρα, μωσαϊκά, παλιοί νεροχύτες στα WC. 


Ο νέος χώρος έχει κρατήσει το παλιό περίγραμμα των αρχικών βοηθητικών χώρων που φιλοξενούσε η ταράτσα, έχοντας όμως τώρα μια πιο χαλαρή σχέση μαζί της, με τα μεγάλα μεταλλικά παράθυρα και τους αρθρωτούς φεγγίτες της οροφής να δίνουν στο χώρο την αίσθηση του ημι-υπαίθριου.

bios night Facebook Twitter
Όλη η επίπλωση του χώρου έχει γίνει από επανάχρηση βιομηχανικών επίπλων, ενισχύοντας την αίσθηση ότι ο χώρος ήταν πάντα εδώ, ότι ο χώρος ήταν πάντα έτσι. Φωτ.: Σταύρος Χαμπάκης


Στους τοίχους, όπου αυτό ήταν εφικτό, έχει κρατηθεί το παλιό επίχρισμα, με όλες τις φθορές. Στο δάπεδο, οι νέες παρεμβάσεις είναι διακριτές και φτιάχνουν μια νέα τοπογραφία με εμφανή τα ίχνη των παλαιών τοίχων. Όλη η επίπλωση του χώρου έχει γίνει από επανάχρηση βιομηχανικών επίπλων, ενισχύοντας την αίσθηση ότι ο χώρος ήταν πάντα εδώ, ότι ο χώρος ήταν πάντα έτσι. 


Για τους αρχιτέκτονες του Flux office oι ταράτσες είναι οι «αόρατες» αποθήκες των ενοίκων, «είναι οι κατοικίες των περιστεριών, των άδειων γλαστρών, των κατεστραμμένων κεραιών, των ηλιακών θερμοσίφωνων, των αυθαίρετων κατασκευών. Παράλληλα, όμως, είναι τα σημεία της πόλης που είναι πιο κοντά στον ουρανό, τα σημεία απ’ όπου μπορούμε να τη βλέπουμε από πάνω σαν πουλιά. Τους αξίζει καλύτερη τύχη, να τους δοθούν νέες ευκαιρίες. Να γίνουν οι ταράτσες οι νέες διαδρομές της πόλης που θα δώσουν αυτό το “λοξό” βλέμμα από ψηλά».  
 

Bios rooftop acropolis Facebook Twitter
Θέα στην Ακρόπολη. Φωτ.: Σταύρος Χαμπάκης

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Design
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η χρυσή σχεδιάστρια που μάγεψε το Χόλιγουντ

Design / Συνεργάτις του Ντε Κίρικο. Κολλητή του Νουρέγιεφ. Επίσκεψη στο απίθανο σπίτι της εικαστικού Lisa Sotilis

Η Τζούλη Αγοράκη επισκέπτεται το σπίτι της εικαστικού Lisa Sotilis, που ήταν στενή φίλη του Ιόλα, συνεργάτιδα του Ντε Κίρικο και κολλητή φίλη του Νουρέγιεφ. Και εντυπωσιάζεται με την κινηματογραφική της ζωή.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Kyr Lakis: Ένα νέο αθηναϊκό brand αναβιώνει την τέχνη των ηπειρώτικων σταμπωτών

Design / Kyr Lakis: Ένα νέο αθηναϊκό brand αναβιώνει την τέχνη των ηπειρώτικων σταμπωτών

Ένα νέο concept store εμφανίστηκε στα Εξάρχεια από τη γλύπτρια Αντιγόνη MacLellan και τον designer Χαρίλαο Κουρτίνο Πάλλα, το Αphilo, που συγκεντρώνει τη δουλειά πολλών ντόπιων artisans. Εκεί βρίσκουμε και τα χρηστικά αντικείμενα του brand τους, Kyr Lakis, που αξιοποιεί τα σχέδια από ξυλόγλυπτες μήτρες οι οποίες άντεξαν στον χρόνο, όπως μια γοργόνα που μετρά εκατό χρόνια ζωής.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Mέσα στο boho διαμέρισμα της σχεδιάστριας Σήλιας Δραγούνη

Design / Mέσα στο boho διαμέρισμα της σχεδιάστριας Σήλιας Δραγούνη

Ένα σταντ με ρούχα δίπλα στην τραπεζαρία, μια σανίδα του skate στη μέση του καθιστικού, το πιο ιδιαίτερο πλακάκι που έχει μπει ποτέ σε τζάκι. Το διαμέρισμα της σχεδιάστριας στην Κηφισιά είναι μποέμ και boho, σαν την ίδια.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Έλενα Ναβροζίδου: Νομίζω πως η πολιτική τους ορθότητα είναι μια εισβολή ασκήμιας

Design / Έλενα Ναβροζίδου: «Λογοκρίθηκαν πολλές από τις εικόνες μου, γιατί φαινόταν λίγο στήθος»

Η ξεχωριστή εικαστική καλλιτέχνις και δημιουργός της θρυλικής Λουντμίλα, της ηρωίδας κόμικς που ζούσε σουρεαλιστικές ερωτικές ιστορίες στο «Παρά Πέντε» και στη «Βαβέλ», μας ανοίγει το ειδωλολατρικό, πληθωρικό σπίτι της και μας δείχνει τη δική της Παραμυθία.
M. HULOT
Deplot Architects: Προσδίδοντας υπεραξία με την αρχιτεκτονική σε μη αναμενόμενες τοποθεσίες

Design / Deplot Architects: Προσδίδοντας υπεραξία με την αρχιτεκτονική σε μη αναμενόμενες τοποθεσίες

Η αυθεντικότητα είναι ο πυρήνας της κουλτούρας των Deplot. Δημιουργώντας αξία μέσα από το design σε μη αναμενόμενες τοποθεσίες, διατηρούν τις ρίζες τους στην αυθεντική αισθητική και κουλτούρα της Μεσογείου, ενσωματώνοντας σύγχρονα στοιχεία που παραμένουν πιστά στην αυθεντική ουσία της περιοχής.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
Αντώνης Βαβαγιάννης: Ο κομίστας πίσω από τα «Κουραφέλκυθρα», που δεν είναι καν λέξη

Οι Αθηναίοι / Κουραφέλκυθρος: «Αν δεν σε μισήσουν οι φασίστες, τι κάνεις σε αυτήν τη ζωή;»

Ο Αντώνης Βαβαγιάννης, ο κομίστας πίσω από τα «Κουραφέλκυθρα», που κάποτε τα είχαν απορρίψει όλα τα έντυπα ενώ τώρα έγιναν ταινία στο Cinobo, λαμβάνει για τα πολιτικά του σκίτσα μηνύματα σύμφωνα με τα οποία κάθε εβδομάδα τα παίρνει από άλλο κόμμα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Γιατί η Ες Ντέβλιν είναι μια από τις διασημότερες σκηνογράφους του κόσμου;

Design / Γιατί η Ες Ντέβλιν είναι μια από τις διασημότερες σκηνογράφους του κόσμου;

Από τις συναυλίες της Μπιγιονσέ, του Weeknd, της Αντέλ της Μάιλι Σάιρους και των U2, το σετ του Super Bowl, τις επιδείξεις του Yves Saint Laurent και της Louis Vuitton, μέχρι τα σκηνικά της όπερας και των σύγχρονων θεατρικών παραστάσεων.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι γυναίκες αγοράζουν όλο και περισσότερα αυτοκίνητα. Γιατί το design τους παραμένει τόσο macho;

Τech & Science / Αφού οι γυναίκες αγοράζουν όλο και περισσότερα αυτοκίνητα, γιατί το design τους παραμένει τόσο macho;

Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα ίσως σταθούν η αφορμή για να διορθωθεί αυτό το λάθος: όσα αποκαλύπτονται για την εμμονή στον ανδρικό σχεδιασμό απο τα Οργανισμό Οικονομικού Συντονισμού και Ανάπτυξης
NEWSROOM
Flux Office: Πώς σχεδιάστηκε το κτίριο της Φρυνίχου

Design / Flux Office: Πώς σχεδιάστηκε το κτίριο της Φρυνίχου για το Αρχείο Καβάφη

H Εύα Μανιδάκη και ο Θανάσης Δεμίρης, που ανέλαβαν την ανακαίνιση, την αρχιτεκτονική μελέτη και την επιμέλεια του χώρου όπου φιλοξενείται το Αρχείο, καθώς και της Οικίας Καβάφη στην Αλεξάνδρεια, μας ξεναγούν στην οδό Φρυνίχου και μας περιγράφουν τη διαδικασία πίσω από το δύσκολο εγχείρημα της δημιουργίας ενός χώρου που θα φιλοξενεί το καβαφικό σύμπαν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένα σπίτι σαν φιλικό κρεμμύδι και ένας δωδεκάμετρος μπουφές που μιλάει

Design / Ένα σπίτι σαν φιλικό κρεμμύδι και ένας δωδεκάμετρος μπουφές που μιλάει

Το σπίτι της Κατερίνας Τερζοπούλου είναι σαν να το βρέχει το κύμα. Η Κατερίνα έχει καθρέφτη πάνω στην τζαμαρία γιατί θεωρεί ότι αν κοιτάς πρώτα τη θάλασσα και μετά τον εαυτό σου δείχνεις καλύτερη.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Το υποθετικό σπίτι της Κατριν Ντενέβ

Design / Ένα αθηναϊκό σπίτι που θα μπορούσε να ανήκει στην Κατρίν Ντενέβ

Το σπίτι της εικαστικού Κατερίνας Ζαχαρόπουλου θυμίζει θεατρικό σκηνικό. Δεν μοιάζει καθόλου με διαμέρισμα. Εδώ είναι όλα ανοιχτά, χωρίς προσδιορισμένους χώρους σε ένα κτίριο που δεν θυμίζει σε τίποτα αθηναϊκή πολυκατοικία.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ