Emilia Perez: Ένα εξωφρενικό μιούζικαλ για μια Μεξικανή τρανς γκάνγκστερ που βρίσκει λόγο ύπαρξης

EMILIA PEREZ Facebook Twitter
Ιστορία λύτρωσης και ενδυνάμωσης μέσα από την κατακτημένη γυναικεία ταυτότητα.
0

Στον Ζακ Οντιάρ παραδεχόμαστε και καταλογίζουμε τη φιλοδοξία και την αφοβία του να δοκιμαστεί σε είδη και γλώσσες πέρα από τη γαλλική, που άλλωστε χάρισε σε αυτόν τον Χρυσό Φοίνικα με το «Ντιπάν» και σε εμάς την καλύτερή του ταινία, τον «Προφήτη». Η «Εμίλια Περέζ» είναι το κυριολεκτικά απίστευτο χρονικό ενός βαρόνου των μεξικανικών καρτέλ, που προσλαμβάνει την απογοητευμένη, αν και ιδεαλίστρια δικηγόρο Ρίτα (Ζόι Σαλντάνα, τρισευτυχισμένη στον ρόλο της) για να τον βοηθήσει με την εχεμύθεια και τις ικανότητές της να αλλάξει όχι μόνο ζωή αλλά και φύλο – «το ίδιο δεν είναι;», την αποστομώνει στην εύλογη απορία της, καταλήγοντας με τη λέξη σήμα-κατατεθέν του, το «bingo»!

Στη λαχτάρα της να τους γράψει όλους και να πλουτίσει, η Ρίτα δέχεται και του βρίσκει έναν πλαστικό χειρουργό από το Τελ Αβίβ, ο οποίος, μετά από μια ανταλλαγή επιχειρημάτων περί σώματος και ψυχής, τη συναντά για να πειστεί πως όντως το εννοεί, και η μετάβαση γίνεται με επιτυχία. Ο Μανίτες είναι επίσημα νεκρός και η Εμίλια Περέζ ξαναγεννιέται σε μια κλινική, ενώ η πρώην σύζυγός του, Τζέσι (Σελίνα Γκόμεζ, πολύ φιλότιμη), με τα δυο μικρά παιδιά του, έχουν μεταφερθεί στην Ελβετία, σώοι και ασφαλείς, χωρίς να έχουν ιδέα για το τι έχει συμβεί.

Με την προσθήκη του αλά Broadway μιούζικαλ, δικαιολογεί την ελάχιστη επαφή της ιστορίας με την αληθοφάνεια, αλλά το σύνολο δείχνει να κλοτσάει άσχημα όποτε προσπαθεί να τονίσει τα πολιτικά κίνητρα μεταμέλειας και ευαισθησίας προς τον καημένο λαό που βασανίζεται.

Η Εμίλια, που μυστηριωδώς έχει βρει ανθρώπους να βάλουν σε τάξη τη νέα της συνθήκη, καταφεύγει ξανά στην έμπιστη Ρίτα για να μεσολαβήσει να επιστρέψουν τα παιδιά που της λείπουν πολύ, αλλά και η Τζέσι, στο καινούργιο της σπίτι, και όταν τους καλοδέχεται, συστήνεται ως η θεία που δεν γνώρισαν ποτέ. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, όταν μια χαροκαμένη μάνα τής δίνει τη φωτογραφία του χαμένου γιου της στον δρόμο, η Εμίλια αποφασίζει να ασχοληθεί σταυροφορικά με τον εντοπισμό χιλιάδων εξαφανισμένων πτωμάτων στη χώρα, ξεκινώντας μια μη κερδοσκοπική οργάνωση για τη σωτηρία της αξιοπρέπειας των οικογενειών που πενθούν από τον αέναο πόλεμο των συμμοριών και των καρτέλ, καθώς και για το ξέπλυμα της δικής της ευθύνης.

Και αν νομίζετε πως πολλά spoiler έχουν αναφερθεί, γίνονται ακόμη μεγαλύτερα πράγματα και τραύματα στη συνέχεια του δίωρου ημι-μιούζικαλ, αφού αναμειγνύει πρόζα και τραγούδια, σαν το «In the Heights» του Λιν Μανουέλ Μιράντα να έχει σκηνοθετηθεί από τον Πέδρο Αλμοδόβαρ, με κοστούμια του Άντονι Βακαρέλο για τον Yves Saint Laurent, σε ένα ύφος τελείως άσχετο από οτιδήποτε άλλο έχει υπογράψει ο Γάλλος σκηνοθέτης μέχρι τώρα.

Ιστορία λύτρωσης και ενδυνάμωσης μέσα από την κατακτημένη γυναικεία ταυτότητα, το σκληρό, ισπανόφωνο παραμύθι του Οντιάρ στοιβάζει σε μια πλοκή εφάμιλλη τελενοβέλας έναν τόνο στοιχεία, διασκεδαστικά ως αδιανόητα, και καταφέρνει να κρατά συνεχώς το ενδιαφέρον με ένα τέμπο διαβολεμένο, με διάθεση μελοδραματική και ματιά εικαστική, σαν γνήσιος κινηματογραφιστής που έχει βάλει στοίχημα να εκπλήξει και, σ’ αυτό, τα καταφέρνει.

EMILIA PEREZ Facebook Twitter
H «Εμίλια Περέζ» είναι κομμένη και ραμμένη για ένα μεγάλο, ίσως και το κορυφαίο τρόπαιο.

Με την προσθήκη του αλά Broadway μιούζικαλ, δικαιολογεί την ελάχιστη επαφή της ιστορίας με την αληθοφάνεια, αλλά το σύνολο δείχνει να κλοτσάει άσχημα όποτε προσπαθεί να τονίσει τα πολιτικά κίνητρα μεταμέλειας και ευαισθησίας προς τον καημένο λαό που βασανίζεται. Από την άλλη, ανακτά το momentum όταν ο σπόρος της βίας και της παλιάς αυτοπροστασίας επιστρέφει εκδικητικά στο θολωμένο μυαλό της Εμίλια Περέζ, και συγκρούεται με την πολυπόθητη αγάπη, για την οποία έχει μοχθήσει τόσο, και που στο φινάλε είναι και η ουσία (και αυτού) του έργου.

Με την κριτική επιτροπή του 77ου Φεστιβάλ Καννών, η «Εμίλια Περέζ» είναι κομμένη και ραμμένη για ένα μεγάλο, ίσως και το κορυφαίο τρόπαιο, αν δεν προλάβει να αποσπάσει δικαιωματικά το βραβείο ερμηνείας η βετεράνος σε ισπανικές καθημερινές σειρές, Κάρλα Σοφία Γκασκόν, ατρόμητη στον ομώνυμο ρόλο και αδιαμφισβήτητη βασίλισσα της ταινίας. 

Το τρέιλερ της ταινίας. 

Οθόνες
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Superman: Ένα αβαρές επεισόδιο κυριακάτικου cartoon

Oθόνες / Superman: Ένα αβαρές επεισόδιο κυριακάτικου καρτούν

Υπερφορτωμένο, κατά διαστήματα απολαυστικό, με μια τετράποδη προσθήκη που θα κάνει τους ζωόφιλους να γαβγίζουν από χαρά, το «Superman» του Τζέιμς Γκαν δεν προσποιείται πως θέλει να προσφέρει τίποτα παραπάνω από δύο ευχάριστες ώρες στο σινεμά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Superman, καρχαρίες και Νταλί από αύριο στους κινηματογράφους

Πολιτισμός / Superman, καρχαρίες και Νταλί από αύριο στους κινηματογράφους

Η πρώτη ταινία του αναγεννημένου διευρυμένου σύμπαντος της DC, ο υβριδικός μεταμεσονύκτιος χαβαλές του «Dangerous Animals» και το χιτσκοκικό «Spellbound», με την ονειρική σεκάνς ανθολογίας που σχεδίασε ο Σαλβαδόρ Νταλί, ξεχωρίζουν από το πρόγραμμα αυτής της εβδομάδας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Νύχτα Αγωνίας: Το trendy δράμα του Χίτσκοκ με τη συμμετοχή του Νταλί

Οθόνες / Νύχτα Αγωνίας: Το trendy δράμα του Χίτσκοκ με τη συμμετοχή του Νταλί

Ο μεγαλοπαραγωγός Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ επιθυμούσε ένα trendy δράμα για την ψυχανάλυση, ενώ ο Άλφρεντ Χίτσκοκ γύρισε άλλο ένα θρίλερ για το σεξ, την ερωτική επιθυμία και τον ρόλο μιας δυναμικής γιατρού, απροστάτευτης σε ένα σεξιστικό ανδροκρατούμενο μικρόκοσμο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αναγέννηση του Jurassic World με ανακυκλωμένα υλικά, ανακουφιστικά αναχρονιστική

Οθόνες / Jurassic World: Ανακυκλωμένα υλικά, ανακουφιστικό πισωγύρισμα

Ο Κόλιν Τρεβόροου ξεκίνησε δυνατά τη δεύτερη τριλογία του Jurassic σύμπαντος και την έστειλε στον αγύριστο ή περίπου στη μέση του πουθενά, με τους τροποποιημένους δεινοσαύρους αδέσποτους, οπλισμένους κι επικίνδυνους, σε ένα φινάλε με οικολογικές κορόνες, πανηγυρικά χαοτικό, ψευδεπίγραφα απειλητικό και, εν τέλει, εξαιρετικά ανιαρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στο «F1», o Μπραντ Πιτ θυμίζει τους σταρ μιας άλλης εποχής

Οθόνες / Στο «F1», o Μπραντ Πιτ θυμίζει τους σταρ μιας άλλης εποχής

Ο Μπραντ Πιτ, σε έναν μεγαλειώδη αναχρονισμό σε σύγκριση με τους ζορισμένους άνδρες του σύγχρονου κινηματογράφου, παίζει την ψυχούλα που όλοι φανταζόμαστε στο «F1», έναν (καθόλου σκοτεινό) ιππότη της ασφάλτου, ριψοκίνδυνο για το fun της ιστορίας, σε πλήρη έλεγχο της κατάστασης, πιστό στο σχεδόν ερωτικό του ραντεβού με τον φακό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
10 κινηματογραφικές προβολές-events που δεν πρέπει να χάσετε φέτος το καλοκαίρι

Οθόνες / 10 θρυλικές ταινίες που θα δούμε φέτος στα θερινά

Πέρα από τις ταινίες της διανομής, το καλοκαίρι διεξάγονται events, φεστιβάλ κaι αφιερώματα που (επανα)συστήνουν θησαυρούς από το κινηματογραφικό παρελθόν. Επιλέγουμε μια προβολή από δέκα τέτοιες δράσεις, στις οποίες κάθε σινεφίλ αξίζει να χτυπήσει κάρτα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κατερίνα Γιουλάκη (1938-2025): «Η θεία όλων μας»

Απώλειες / Κατερίνα Γιουλάκη (1938-2025): «Η θεία όλων μας»

Η αγαπημένη ηθοποιός, που έφυγε πλήρης ημερών πριν από λίγες ημέρες, υπήρξε η επιτομή της Ελληνίδας θείας, τόσο στην τηλεόραση όσο και στον κινηματογράφο. Ο ανιψιός της, Φώτης Σεργουλόπουλος, θυμάται στιγμές μαζί της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να δει κανείς το «Φοινικικό σχέδιο» αν δεν είναι φαν του Γουές Άντερσον;

The Review / Γιατί να δει κανείς το «Φοινικικό σχέδιο» αν δεν είναι φαν του Γουές Άντερσον;

O Χρήστος Παρίδης συζητά με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την τελευταία ταινία του Τεξανού δημιουργού. Πρόκειται, τελικά, για μια αντικαπιταλιστική αλληγορία της εποχής μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ