Για «πλήρη κατάρρευση της έννοιας του ανθρωπισμού» κάνει λόγο εκπρόσωπος του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς τα στρατεύματα του Άσαντ πολιορκούν τις τελευταίες αναρτοκρατούμενες περιοχές στο Χαλέπι.
Σύμφωνα με αναφορές, οι φιλοκυβερνητικές δυνάμεις μπαίνουν στα σπίτια στα τελευταία προπύργια των ανταρτών στο ανατολικό Χαλέπι και σκοτώνουν αμάχους «επί τόπου», αναφέρει ο ΟΗΕ. Ο εκπρόσωπος του Οργανισμού, Rupert Colville, δήλωσε ότι 82 άμαχοι σκοτώθηκαν σε τέσσερις διαφορετικές γειτονιές.
Όπως αναφέρει η Guardian, τις τελευταίες ημέρες έχουν έρθει στη δημοσιότητα ανεπιβεβαίωτες αναφορές για εξωδικαστικές εκτελέσεις από τις δυνάμεις του Άσαντ, καθώς και για μαζικές κρατήσεις και συλλήψεις. Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανέφερε ότι υπάρχουν πτώματα που κείτονται στους δρόμους, καθώς οι κάτοικοι φοβούνται τους βομβαρδισμούς για να βγουν να τους θάψουν. «Πραγματικές σφαγές» σημειώνονται στην πόλη, προσθέτει το Παρατηρητήριο.
Υπολογίζεται ότι δεκάδες χιλιάδες άμαχοι παραμένουν παγιδευμένοι στις περιοχές που ελέγχουν οι αντάρτες. Κόσμος στο ανατολικό Χαλέπι απευθύνει έκκληση προς τη διεθνή κοινότητα να τους σώσει, ενώ κατά τη διάρκεια της νύχτας πολλοί δημοσίευσαν μηνύματα αποχαιρετισμού, προβλέποντας ότι είτε θα πεθάνουν από τους βομβαρδισμούς, είτε θα βασανιστούν και εκτελεστούν αν παραδοθούν.
Ένας γιατρός περιέγραψε την κατάσταση ως «πέρα από τραγωδία», με πτώματα στον δρόμο και κόσμο που προσπαθεί να διαφύγει προς περιοχές που ελέγχει η κυβέρνηση λόγω της πείνας και του κρύου. «Είμαστε πολιορκημένοι από όλες τις πλευρές και ο θάνατος βρίσκεται στον αέρα», είπε. «Να θυμάστε ότι υπήρχε κάποτε μια πόλη που την έλεγαν Χαλέπι που ο κόσμος τη διέγραψε από την ιστορία. Αυτό είναι ένα αποχαιρετιστήριο μήνυμα [από έναν γιατρό] του οποίου η τύχη, μαζί με εκείνη των συντρόφων του, είναι ο θάνατος ή σύλληψη ανά πάσα στιγμή».
Πώς μπήκε το Χαλέπι στον πόλεμο
Τον Απρίλιο και τον Μάιο του 2011 χιλιάδες φοιτητές διαδηλώνουν στο Χαλέπι, στο οποίο μέχρι τότε δεν είχε επεκταθεί το κίνημα αμφισβήτησης του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ που ξεκίνησε στις 15 Μαρτίου. Έναν χρόνο αργότερα, τον Ιούλιο του 2012, οι αντάρτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού καταλαμβάνουν σχεδόν τη μισή πόλη. Στις αρχές Αυγούστου ο συριακός στρατός ξεκινά μια χερσαία επιχείρηση για την ανακατάληψή της και στη συνέχεια τους πρώτους βομβαρδισμούς.
Η πρώην οικονομική πρωτεύουσα της Συρίας παραμένει έκτοτε διχασμένη μεταξύ των δυτικών συνοικιών που βρίσκονται στα χέρια του στρατού και όπου ζουν 1,2 εκατομμύριο κάτοικοι, και τις ανταρτοκρατούμενες ανατολικές συνοικίες, όπου διαμένουν περισσότεροι από 250.000 άνθρωποι.
Μια κατεστραμμένη μητρόπολη
Οι μάχες καταλήγουν σε πόλεμο φθοράς, ο οποίος σιγά σιγά καταστρέφει την πόλη και την περίφημη Παλιά Πόλη. Ο στρατός ρίχνει «βαρέλια με εκρηκτικά» εναντίον των ανταρτοκρατούμενων συνοικιών, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τους αντάρτες. Οι εξεγερμένοι απαντούν με ρουκέτες εναντίον των κυβερνητικών συνοικιών. Οι συνθήκες υγιεινής στις ανταρτοκρατούμενες συνοικίες είναι ανησυχητικές, όπως καταγγέλλουν οι γιατροί που βρίσκονται εκεί.
Εμπλέκονται οι Ρώσοι
Από το τέλος Σεπτεμβρίου του 2015 η Ρωσία έρχεται να βοηθήσει τη Δαμασκό, καθώς ο συριακός στρατός έχει περιέλθει σε άσχημη κατάσταση. Η επέμβαση της Μόσχας επέτρεψε την ανακατάληψη εδαφών από τους αντάρτες, κυρίως στα δυτικά.
Στις 17 Ιουλίου 2016 οι κυβερνητικές δυνάμεις κόβουν τον τελευταίο άξονα ανεφοδιασμού των ανταρτών, τον δρόμο του Καστέλο. Πλέον πολιορκούν εντελώς τις συνοικίες που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των εξεγερμένων, και όπου οι κάτοικοι αντιμετωπίζουν πολλές ελλείψεις και ραγδαία αύξηση των τιμών.
Στις 22 Σεπτεμβρίου η Δαμασκός και οι Ρώσοι σύμμαχοί της ξεκινούν μια ευρεία επιχείρηση στις ανταρτοκρατούμενες συνοικίες, τις οποίες βομβαρδίζουν ανηλεώς. Οι Δυτικοί κάνουν λόγο για «εγκλήματα πολέμου» από τη Ρωσία και τη Δαμασκό. Η Δαμασκός θέτει εκ νέου υπό τον έλεγχό της τη μία μετά την άλλη τις συνοικίες του ανατολικού Χαλεπιού και κυρίως την Παλιά Πόλη στις 7 Δεκεμβρίου.
Από τις μάχες περισσότεροι από 400 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στο ανατολικό Χαλέπι και περισσότεροι από 130 στο δυτικό, ενώ περίπου 130.000 έχουν εγκαταλείψει τις ανταρτοκρατούμενες συνοικίες, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο.
Καταστροφή μιας πόλης ηλικίας χιλιάδων ετών
Ο πόλεμος έχει καταστρέψει ολοσχερώς το Χαλέπι, μια από τις πιο παλιές πόλεις του κόσμου που δεν έπαψε ποτέ να κατοικείται τουλάχιστον από το 4000 π.Χ., χάρη στη στρατηγική θέση της μεταξύ της Μεσογείου και της Μεσοποταμίας. Το Χαλέπι ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας του 19ου αιώνα.
Το 1979, έπειτα από μια επίθεση εναντίον της στρατιωτικής ακαδημίας της πόλης που αποδόθηκε στους Αδελφούς Μουσουλμάνους, το καθεστώς παραμέλησε την πόλη, οι έμποροι της οποίας υποστήριξαν την εξέγερση της Αδελφότητας. Όμως τη δεκαετία του 1990, η ευημερία επέστρεψε στο Χαλέπι. Το 2013 η Unesco περιέλαβε την Παλιά Πόλη στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς που βρίσκονται σε κίνδυνο.
