Γιατί αγαπώ τόσο πολύ τη Σιθωνία Χαλκιδικής

Γιατί αγαπώ τόσο πολύ τη Σιθωνία Χαλκιδικής Facebook Twitter
Στη Σιθωνία θα βρεις 4-5 καλές εντός μερικών χιλιομέτρων, στα επόμενα θα βρεις άλλες τόσες, και πάει λέγοντας. Οι άπειρες επιλογές και η ποιότητά τους είναι τελικά τα στοιχεία που κάνουν τη Σιθωνία ξεχωριστή.
0

1

Μεταμόρφωση. Είναι το χωριό στο οποίο ο παππούς και η γιαγιά μου είχαν χτίσει ένα εξοχικό και εκεί παραθέριζα κάθε χρονιά της παιδικής μου ηλικίας. Δεν ξέρω αν είναι κάτι ιδιαίτερο και αν αξίζει να την προτείνω στον πολύ κόσμο, όμως στα μάτια μου είναι ένα όμορφο χωριουδάκι, τυπικό της Σιθωνίας, με ωραία πλατεία και την ταβέρνα του Βασίλη, που ποτέ δεν με απογοητεύει.

2

Τρανή Αμμούδα. Τεράστια παραλία (σε μήκος) που ό,τι ώρα και να πας θα έχει πολύ άδειο χώρο, πράγμα καλό για όσους δεν ψάχνουν απαραίτητα τις ερημικές παραλίες, αλλά δεν θέλουν να είναι και στριμωγμένοι πλάι σε χιλιάδες οικογένειες.

3

Όρμος της Παναγίας. Εκεί είχαν τα σπιτάκια τους οι ψαράδες του Άγιου Νικολάου. Τώρα έχει ενοικιαζόμενα ενώ τα ταβερνάκια πάνω στο κύμα έχουν πολύ ωραία θαλασσινά, ειδικά ο Αρίστος.

4

Η Άνω Νικήτη. Ένα μέρος που δεν το αγγίζει η ανεξέλεγκτη δόμηση και η κακογουστιά. Όλα τα σπίτια είναι παραδοσιακά και πανέμορφα και με μια βόλτα στα στενά της φτιάχνει πάντα η διάθεσή μου. (Έχουν γίνει και ωραία μπαράκια και καφέ εκεί.)

Γιατί αγαπώ τόσο πολύ τη Σιθωνία Χαλκιδικής Facebook Twitter
Ο Όρμος της Παναγίας.

5

Η Κάτω Νικήτη. Ο μεγάλος κάθετος δρόμος που οδηγεί στη θάλασσα είναι ωραίος για βόλτα (και για στάση στο γευστικό Pizza Pizza) και οδηγεί σε μια μεγάλη παραλιακή οδό που τις ώρες αιχμής είναι μόνο για τους πεζούς. Βρίσκω την περιοχή πολύ ρομαντική και τα εστιατόρια (κυρίως το Ακρογιάλι αλλά και τον κλασικό Αρσανά) απολαυστικά.

6

Λαγονήσι. Μια παραλία κοντά στον Όρμο της Παναγίας που έχει θέα ένα ακατοίκητο νησάκι. Η θάλασσα είναι απ' αυτές που έχουν βγάλειτη φράση «σαν τη Χαλκιδική δεν έχει» – γαλαζοπράσινα ζεστά νερά, ψιλή άμμος, καταπληκτική ομορφιά. Δυστυχώς, η παραλία (που είναι πολύ δημοφιλής) άλλαξε μορφή τα τελευταία χρόνια. Πάρα πολλά δέντρα κόπηκαν και η φύση ισοπεδώθηκε για να γίνει ένα beach bar που πιάνει υπερβολικά μεγάλο κομμάτι της και δυσκολεύει την πρόσβαση σ' αυτήν, οπότε μια λύση είναι να μείνει κάποιος στα περίφημα ενοικιαζόμενα Lagonisi Beach Apartments Kalamaras και να απολαύσει στο φουλ την παραλία και όλη την περιοχή.

7

Παρθενώνας. Το ομορφότερο χωριό της Σιθωνίας ήταν εγκαταλελειμμένο όταν ήμουν μικρός και έχω ανατριχιαστικές αναμνήσεις απ' τις βόλτες στο χωριό-φάντασμα. Κάποτε όμως ξανακατοικήθηκε και αναπτύχθηκε με σεβασμό στην ιστορία του. Είναι ψηλά και είναι φανταστικό για βόλτα και καφέ: η πανοραμική θέα τεράστιου και πανέμορφου κομματιού της Σιθωνίας και της θάλασσάς της είναι κάτι που σίγουρα αξίζει να δει κάποιος.

8

Οβελίξ. Κοντά στη Βουρβουρού είναι η πιτσαρία με τις γιγάντιες πίτσες (χρειάζονται δύο ταψιά για να σου φέρουν στο τραπέζι τη μεγάλη) και όποιος τρώει πολύ και χωρίς ενοχές θα βρει τη χαρά του εκεί πέρα.

Γιατί αγαπώ τόσο πολύ τη Σιθωνία Χαλκιδικής Facebook Twitter
Το Danai Beach Resort.

9

Καβουρότρυπες. Πρωτότυπη παραλία, μεταξύ του Αρμενιστή και του Πλατανιτσίου, δύο παραλιών-κάμπινγκ που επίσης αγαπώ πολύ. Το κλισέ που λέγαμε («σαν τη Χαλκιδική δεν έχει») προφανώς και δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αλλού τέτοιες παραλίες. Υπάρχουν, και ενίοτε και ακόμα καλύτερες. Όμως συνήθως είναι μεμονωμένες. Ένα νησί, ας πούμε, έχει συνήθως 4-5 καλές το πολύ. Στη Σιθωνία θα βρεις 4-5 καλές εντός μερικών χιλιομέτρων, στα επόμενα θα βρεις άλλες τόσες, και πάει λέγοντας. Οι άπειρες επιλογές και η ποιότητά τους είναι τελικά τα στοιχεία που κάνουν τη Σιθωνία ξεχωριστή.

10

Danai Beach Resort. Πηγαίναμε όταν ήμουν μικρός και τότε δεν ήταν το εντυπωσιακό, βραβευμένο resort που έγινε με τα χρόνια, αλλά το πιο ταπεινό Danai House. Όμως είχε την πισίνα που έχω αγαπήσει περισσότερο στη ζωή μου και κάτι μπιφτέκια που ακόμα θυμάμαι, ενώ έχουν περάσει 30 χρόνια. Σήμερα είναι γνωστό, εκτός των άλλων, επειδή έχει ένα από τα καλύτερα εστιατόρια της Ελλάδας, το Squirrel.

11

Σινέ Κάτια, στη Νικήτη. Από τα λίγα θερινά σινεμά που υπάρχουν πια στο δεύτερο πόδι (να φανταστείτε, όταν μεγάλωνα, η μικροσκοπική Μεταμόρφωση είχε δύο θερινά, τώρα, φυσικά, κανένα). Σε ωραίο μέρος, με μεγάλη ποικιλία από ταινίες μέσα στην εβδομάδα, κάθε χρόνο το τιμώ πολλές φορές, ενίοτε κουβαλώντας μαζί μου ανίψια στις ταινίες κινουμένων σχεδίων. Για μένα δεν είναι καλοκαίρι αν δεν πάω θερινό σινεμά στη Χαλκιδική...

Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μάνη: Αρχέγονη ομορφιά, κάστρα, σπήλαια και αίσθηση ελευθερίας

Ταξίδια / Μάνη: Αρχέγονη ομορφιά, κάστρα, σπήλαια και αίσθηση ελευθερίας

Μπορεί να μη φημίζεται για τις αχανείς αμμουδιές ή την πυρετώδη νυχτερινή ζωή, διαθέτει όμως επιβλητικά τοπία, ονομαστά σπήλαια, φαράγγια και αρχιτεκτονική, ιστορικά μνημεία, ευκαιρίες για εναλλακτικό τουρισμό και απόμερους προορισμούς, συνδυάζει δε άριστα βουνό και θάλασσα
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ελαφόνησος: Η μαγεία του να ξυπνάς δίπλα στη θάλασσα

Ταξίδια / Ελαφόνησος: Η μαγεία του να ξυπνάς δίπλα στη θάλασσα

Όσο κι αν το «ελεύθερο» πνεύμα της κατασκήνωσης στο λιλιπούτειο αυτό νησί της Λακωνίας εξαντλήθηκε τα τελευταία χρόνια, τα αξιοθέατα και οι ομορφιές της Ελαφονήσου δεν χάθηκαν. Βρίσκονται εκεί και περιμένουν παλιούς και νέους επισκέπτες
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, οι Λειψοί

Γειτονιές της Ελλάδας / Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης μας μιλά για τη ζωή στο νησί που κερδίζει την υπογεννητικότητα και αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Βίνιανη

Γειτονιές της Ελλάδας / Βίνιανη: Πώς ένας καθηγητής προσπαθεί να ξαναδώσει ζωή σ' ένα χωριό στα Άγραφα

Μια συζήτηση με τον Νίκο Μπελαβίλα, καθηγητή Πολεοδομίας και Ιστορίας της Πόλης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, που προσπαθεί να κάνει ακριβώς αυτό για το ιστορικό χωριό Βίνιανη των Αγράφων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αναζητώντας τα ορεινά καταφύγια της Ηπείρου

Radio Lifo / Το οδοιπορικό μου στα ορεινά καταφύγια της Ηπείρου

Ο Χρήστος Τζούτης, εκδότης του ταξιδιωτικού περιοδικού «Lamda 3», περιγράφει στη Μερόπη Κοκκίνη το οδοιπορικό που έκανε στα ορεινά καταφύγια της Ηπείρου και δίνει χρήσιμες συμβουλές σε όσους θελήσουν να τα επισκεφθούν.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ