ADVERTORIAL
Είναι νωρίς το μεσημέρι στα γραφεία της φαρμακευτικής εταιρίας MSD. Σε μια ήσυχη γωνιά στον διάδρομο του πρώτου ορόφου, η Έθελ, κάθεται ήσυχη στο μαξιλάρι της. Στον τοίχο δίπλα της, υπάρχει ένα χαρτί με οδηγίες: «Βοήθησέ με να μάθω σωστά τις εντολές μου καθώς παίζουμε».
Στο γραφείο απέναντι από την Έθελ, εναλλάσσονται ανά περίπου δύο ώρες οι τέσσερις φροντιστές της και εργαζόμενοι της εταιρείας -η Εύα Μητρέλια, η Κατερίνα Τουμαζάτου, η Δώρα Χρονοπούλου και ο Παύλος Λαδάς. Λίγο αργότερα, έχει έρθει η ώρα για τη βόλτα της Έθελ στον όροφο -το γραφείο αμέσως ζωντανεύει.
Οι εργαζόμενοι της χαμογελούν, σηκώνονται να τη χαϊδέψουν, να παίξουν λίγο μαζί της. Όταν κάθεται για λίγο στη μέση ενός γεμάτου τμήματος με γραφεία, κάποιοι τη βγάζουν φωτογραφίες με το κινητό. «Είναι η μασκότ μας!», λέει η Εύα. «Η πιο συχνή ερώτηση που μας κάνουν οι υπόλοιποι εδώ είναι “τι θα κάνουμε όταν φύγει;!”».
«Όλα έχουν αλλάξει για εμάς. Ο τρόπος που περνάμε τον δρόμο, ο τρόπος που κατεβαίνουμε τη σκάλα, που περνάμε ένα φανάρι, το πώς καθόμαστε στην καρέκλα».
Πράγματι, η Έθελ θα φύγει από την MSD σε μερικούς μήνες, όταν θα ξεκινήσει ο δεύτερος χρόνος της εκπαίδευσής της. Γιατί αυτό το αξιαγάπητο μικρό λαμπραντόρ (η Έθελ είναι μόλις 10 μηνών) εκπαιδεύεται για μια μεγάλη αποστολή: να γίνει σκύλος -οδηγός για άτομα με οπτική αναπηρία.
Facebook Twitter 
Facebook Twitter Η φυσικότητα με την οποία η Έθελ συνυπάρχει με τους φροντιστές της στον χώρο του γραφείου σε κάνει να πιστεύεις ότι η Έθελ ήταν πάντα εδώ! Κι όμως .. Η MSD Ελλάδος έχει καταφέρει ένα ιδιαίτερα πρωτότυπο εγχείρημα: η MSD Ελλάδας δεν είναι απλώς η πρώτη εταιρία στην χώρα μας που υιοθέτησε έναν σκύλο οδηγό, αλλά είναι και η πρώτη MSD που ανέλαβε παγκοσμίως μια τέτοια πρωτοβουλία.
Το ταξίδι της Έθελ στην MSD
Όλα ξεκίνησαν πριν ένα χρόνο, όταν το Women’s Network, η πολύ ενεργή ομάδα της εταιρείας που αναλαμβάνει δράσεις ενδυνάμωσης, κάλεσε την Liberty Guide Dogs (ΜΚΟ) στα πλαίσια του μήνα διαφορετικότητας. Στο τέλος της παρουσίασης, φόρεσαν μάσκες που καλύπτουν τα μάτια και αφέθηκαν στην καθοδήγηση των σκύλων -οδηγών που είχε φέρει μαζί του ο ιδρυτής της Liberty, Γιάννης Κονδράρος.
Η Εύα αποφάσισε ότι ήθελε να συμμετάσχει με όποιον τρόπο μπορούσε στο σπουδαίο έργο της Liberty και άρχισε να κινητοποιεί την ομάδα Εθελοντισμού αλλά και να συζητούν με τον Γιάννη Κονδράρο για το πώς θα μπορούσαν να γίνουν η ανάδοχη οικογένεια ενός σκύλου -οδηγού για τον πρώτο χρόνο της εκπαίδευσής του.
Τους πρώτους 14 μήνες της ζωής τους, οι σκύλοι που εκπαιδεύονται για να γίνουν οδηγοί λαμβάνουν την πρώτη τους, βασική εκπαίδευση από εθελοντές -ανάδοχους φροντιστές. Στην περίπτωση της Έθελ, του κουταβιού που κατάφερε να αγοράσει η MSD με έσοδα από το χριστουγεννιάτικο bazaar των εργαζομένων της, τον ρόλο αυτό ανέλαβαν η Εύα, η Κατερίνα, η Δώρα και ο Παύλος.
Και το Έθελ; Βγήκε από το εθελοντισμός!
«Η MSD αγκάλιασε αμέσως την πρωτοβουλία μας και οι εγκρίσεις που περιμέναμε δόθηκαν πολύ γρήγορα. Οι εργαζόμενοι συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο ώστε να διαπιστωθεί αν κάποιοι είχαν αλλεργίες ή φοβίες ώστε το σημείο που κινείται όταν έρχεται στο γραφείο να είναι μακριά από τα γραφεία τους. Βέβαια όλοι την έχουν αγαπήσει!», εξηγεί η Εύα.
Όπως λέει, ήταν εκείνη που ανέλαβε τη φροντίδα της Έθελ όταν ήρθε στην MSD, αλλά πλέον οι αρμοδιότητες των τεσσάρων φροντιστών είναι κυλιόμενες. «Κάθε Παρασκευή κοιτάμε το πρόγραμμα της επόμενης εβδομάδας και βγάζουμε τις βάρδιες μας για την Έθελ μέσα στην εταιρεία. Και κάθε φορά, σε όποιον από εμάς την έχει στο σπίτι του, μιλάμε διαρκώς και του ζητάμε να ανοίξει την κάμερα και να τη δούμε!», λέει η Κατερίνα και οι υπόλοιποι συμφωνούν. «Είναι μεγάλη ευθύνη να μεγαλώνεις ένα κουτάβι -οδηγό».
Facebook Twitter 
Facebook Twitter Ως μέρος της αποστολής της, η Έθελ ακολουθεί ένα πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα. Έρχεται στο γραφείο τρεις φορές την εβδομάδα με τον εκάστοτε φροντιστή της, ενώ οι ίδιοι αναλαμβάνουν να την πηγαίνουν για εκπαίδευση στην ομάδα της Liberty όσο πιο πολλά απογεύματα μπορούν, μέχρι και τρεις φορές την εβδομάδα.
«Έχουμε φοβερή ευθύνη απέναντί της, γιατί ένα κουτάβι-οδηγός χρειάζεται πολλή προσοχή τους πρώτους μήνες. Είναι πολύ σημαντικό να ακολουθούνται οι οδηγίες για το πώς θα παίξεις μαζί της. Νομίζω το πιο δύσκολο κομμάτι για εμάς αλλά και τους συναδέλφους μας ήταν να μείνουν πιστοί στις οδηγίες της εκπαίδευσής της. Για παράδειγμα, τρώει με συγκεκριμένο πρόγραμμα και εντολές, διαφορετικά αν της προσφέρεις φαγητό την αποσπάς. Επιπλέον, δεν επιτρέπεται να τη χαϊδέψει κάποιος άγνωστος όταν τη βγάζουμε βόλτα με το λουρί της στο πάρκο -γιατί σαν σκύλος -οδηγός, όταν φορά το λουρί δουλεύει».
Μια εκπαίδευση που αλλάζει την εταιρική κουλτούρα
Όσο συζητάμε, η Έθελ κόβει βόλτες γύρω από το τραπέζι μας, υπακούοντας στις εντολές των φροντιστών της και φέρνοντας το παιχνίδι που της πετούν. Όπως εξηγεί η Δώρα, όσο έχουν εκπαιδεύσει οι ίδιοι την Έθελ ως τώρα, άλλο τόσο (και ίσως περισσότερο) έχει εκπαιδεύσει εκείνη τους ίδιους, αλλά και όλους τους εργαζόμενους της MSD σχετικά με την οπτική αναπηρία και όχι μόνο.
«Όλα έχουν αλλάξει για εμάς. Ο τρόπος που περνάμε τον δρόμο, ο τρόπος που κατεβαίνουμε τη σκάλα, που περνάμε ένα φανάρι, το πώς καθόμαστε στην καρέκλα. Και όχι μόνο εμείς -όλη εταιρεία. Από την πρώτη μέρα, ό,τι έχουμε μάθει για τους σκύλους -οδηγούς και την οπτική αναπηρία, έχει περάσει και στους συναδέλφους μας. Μας ρωτάνε για τη διαδικασία, μαθαίνουν τους κανόνες της εκπαίδευσης. Δεν πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει κάποιος στην MSD που δεν έχει το νου του στην κίτρινη ράμπα των πεζοδρομίων ή δεν θα απομακρύνει αμέσως ένα εμπόδιο που την κλείνει στον δρόμο».
Στην παρέα έρχεται και η Σέβη Σφακιανάκη, Υπεύθυνη Επικοινωνίας και Εταιρικής Ευθύνης της MSD. «Ακριβώς επειδή η MSD έχει αυτή την κουλτούρα, έγινε τόσο εύκολο να υιοθετήσουμε την Έθελ», λέει. «Από το Women’s Network που προσκάλεσε τη Liberty και τα μέλη της ομάδας Εθελοντισμού που αποφάσισαν να το αναλάβουν, υπήρχε ήδη το υπόβαθρο να γίνει πράξη αυτή η πρωτοβουλία. Ένα χρόνο μετά έχουμε όλοι ευαισθητοποιηθεί περισσότερο σχετικά με τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζει ένας τυφλός άνθρωπος στην καθημερινότητά του -και ο καθένας από εμάς έχει «φέρει» αυτή την εμπειρία στο σπίτι, το έχει συζητήσει με την οικογένειά του. Ακόμα και οι συνάδελφοι μας που που εργάζονται κατά κύριο λόγο εκτός γραφείου ή εκτός Αττικής, αισθάνονται χαρούμενοι και περήφανοι που δουλεύουν σε ένα περιβάλλον που επιτελεί έναν τόσο ωραίο και σημαντικό σκοπό!».
Λίγο πριν φύγουμε από την MSD, ακολουθούμε την Έθελ σε μια μικρή βόλτα στον κήπο. «Η πιο συγκινητική στιγμή μέχρι σήμερα ήταν η πρώτη φορά που είδαμε την Έθελ με το σαμαράκι που φορούν οι σκύλοι -οδηγοί. Εκεί συνειδητοποιήσαμε το μέγεθος της αποστολής της!», λέει ο Παύλος. Αλλά δεν τελειώνει ακριβώς η σχέση τους με την Έθελ. Όπως λένε, έχουν ήδη οργανώσει ένα δεύτερο bazaar για να καλύψουν τα υπόλοιπα έξοδα της εκπαίδευσής της, ενώ ήδη συζητούν το ενδεχόμενο να υιοθετήσουν ένα δεύτερο κουτάβι στο μέλλον.
Εκπαιδεύοντας την Έθελ με την ομάδα της Liberty
Καθώς έχουμε πετύχει την Έθελ σε μέρα εκπαίδευσης, την ακολουθούμε, μαζί με την Εύα στην απογευματινή της «βάρδια». Σε ένα πάρκο στο Ψυχικό, ακούμε πρώτα τα γαβγίσματα και μετά τους εντοπίζουμε -είναι ο Γιάννης Κονδράρος με μια ομάδα εκπαιδευτών και πέντε-έξι σκυλιά, ανάμεσα στα οποία και ένα κουτάβι.
Σήμερα είναι μια ακόμη αφορμή για να παίξει η Έθελ με άλλα σκυλιά, να τρέξει και να έρθει σε επαφή με άλλους χαρούμενους τετράποδους φίλους της .
Facebook Twitter 
Facebook Twitter Μετά το παιχνίδι, η ομάδα τοποθετεί πορτοκαλί κώνους και οι εκπαιδευόμενοι σκύλοι δοκιμάζονται σε εντολές και αποφυγή εμποδίων. Μεταξύ άλλων, η εκπαίδευσή τους περιλαμβάνει το να αποφεύγουν εμπόδια ακόμα και στο ύψος των ματιών, να οδηγούν τον χειριστή τους σε ασφαλείς διαδρομές αλλά και υπακούν έξυπνα σε εντολές, παίρνοντας συχνά πρωτοβουλίες. Εκείνη τη μέρα, μαζί με τους εκπαιδευτές είναι και η Ραφαηλία, που βρίσκεται στην τρίτη εβδομάδα συνεκπαίδευσης με τον πρώτο σκύλο-οδηγό της, την Dream. Η Ραφαηλία, που είναι τελειόφοιτη φοιτήτρια Νομικής στη Θεσσαλονίκη, θα επιστρέψει με την Dream όταν ολοκληρωθεί η συνεκπαίδευσή τους, που γίνεται με τη διαρκή παρουσία της Liberty.
«Αν και είμαστε ακόμα στην αρχή, η καθημερινότητά μου με την Dream έχει αλλάξει ριζικά, η διαφορά στην κίνησή μου είναι εμφανέστατη και νιώθω πιο ανεξάρτητη. Επειδή η Ελλάδα δεν έχει τις καλύτερες υποδομές προσβασιμότητας, ο θεσμός των σκύλων -οδηγών γίνεται αυτομάτως ακόμη πιο απαραίτητος. Αυτό που δεν γνωρίζει αρκετός κόσμος είναι επίσης ότι ο σκύλος -οδηγός επιτρέπεται να μπαίνει παντού -σε ταξί, στο σούπερ μάρκετ, σε ξενοδοχεία κτλ. Γίνεται κυριολεκτικά τα μάτια σου».
Ο Γιάννης, μας δείχνει ένα βίντεο στο κινητό, από τη βόλτα που έκαναν νωρίτερα στο κέντρο της Αθήνας. Η Dream οδηγεί με αυτοπεποίθηση τη Ραφαηλία ανάμεσα στον κόσμο, και από πίσω ακολουθεί ο ίδιος με άλλους εκπαιδευόμενους σκύλους.
«Κάνουμε την πιο ωραία δουλειά στον κόσμο. Δεν το λέω έτσι, το εννοώ. Δεν υπάρχει για εμένα μεγαλύτερη ευχαρίστηση από το να παραδίδω έναν σκύλο οδηγό και να τον βλέπω να αλλάζει τη ζωή του χειριστή του. Άλλωστε η Liberty πήρε το όνομά της από τον πρώτο σκύλο που παραδώσαμε και δηλώνει ακριβώς όλη την ελευθερία και την ανεξαρτησία που αποκτούν τα άτομα όταν παίρνουν έναν σκύλο-οδηγό», λέει.
«Το κόστος ενός σκύλου -οδηγού είναι μεγάλο -γύρω στα 25 χιλιάδες ευρώ, και εμείς στη Liberty τους χορηγούμε δωρεάν. Γι’ αυτό πρωτοβουλίες όπως της MSD είναι για εμάς σπουδαία υποστήριξη, κάθε βοήθεια είναι πολύτιμη. Έχουμε πάρα πολλές αιτήσεις από άτομα με οπτική αναπηρία αλλά έχουμε και εθελοντές που θέλουν να γίνουν εκπαιδευτές και να αφιερώσουν τη ζωή τους σε αυτό. Ο καθένας μπορεί να δηλώσει σαν εθελοντής, αλλά όλοι -οι εκπαιδευτές, οι χειριστές και οι φροντιστές περνούν πρώτα από αξιολόγηση. Το όνειρό μας είναι να μεγαλώσει η Liberty και να μπορούμε να εκπαιδεύουμε σκύλους και για άλλες περιπτώσεις όπως κινητικές αναπηρίες και άτομα στο φάσμα του αυτισμού ή με μετατραυματικό στρες».
Λίγο πριν φύγουμε, και ενώ η Έθελ έχει φορέσει το σαμάρι που θα φορά εν ώρα εργασίας και οι φροντιστές της την κοιτάζουν με καμάρι, ο Γιάννης μας λέει. «Όπως μεγαλώνεις τα παιδιά σου με αγάπη και τα εφόδια για να εξελιχθούν και να πετύχουν τους στόχους τους, έτσι μεγαλώνουμε και τους σκύλους μας εδώ και έτσι τους παραδίδουμε. Δεν υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα».
