Ο δεύτερος θάνατος των θυμάτων της χούντας 

Ο δεύτερος θάνατος των θυμάτων της χούντας  Facebook Twitter
Αυτό είναι το νόημα της επετείου του Πολυτεχνείου σήμερα: η ανασύνταξη της ιστορικής μνήμης, η προστασία της αλήθειας από αυτούς που επιχειρούν να συσκοτίσουν το παρελθόν. Φωτ.: ΑΠΕ
0

ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ, συνήθως σκεφτόμαστε τα 88 ονόματα που εκφωνούνται στο «προσκλητήριο νεκρών» κατά την επέτειο του Πολυτεχνείου. Εξ αυτών, οι 24 σκοτώθηκαν τις μέρες της εξέγερσης (ενώ τουλάχιστον 16 νεκροί του Πολυτεχνείου παραμένουν αταυτοποίητοι).

Φυσικά, δεν λείπουν αυτοί που αμφισβητούν την εγκυρότητα των ονομάτων και δηλώνουν περήφανα πως «δεν υπήρξανε νεκροί». Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι απολογητές της δικτατορίας αγνοούν την παραδοχή 12 θανάτων από την ίδια τη χούντα και τον ελεγχόμενο Τύπο της το 1973¹. Άλλοτε, οι αρνητές της Ιστορίας –όπως ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης– καταφεύγουν σε φαιδρά χωροταξικά επιχειρήματα, σύμφωνα με τα οποία «δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο», αφού όλα τα θύματα σκοτώθηκαν έξω απ’ το κτίριο του πανεπιστήμιου.

Στην πραγματικότητα, και όπως αποκαλύπτουν οι τελευταίες μελέτες, τα  θύματα της δικτατορίας ήταν πολλά παραπάνω από 88. Στο βιβλίο του «Θάνατοι στη Χούντα: Δολοφονίες, αντιδικτατορική δράση, ύποπτοι θάνατοι κατά την περίοδο 1967-1974», ο Δημήτρης Βεριώνης εντοπίζει 247 «επώνυμες περιπτώσεις» θανάτων που προκάλεσε η δικτατορία. Οι περιπτώσεις αφορούν ανθρώπους «με ή χωρίς πολιτική δράση, από διάφορους κοινωνικούς, πολιτικούς και επαγγελματικούς χώρους», όπως φοιτητές, αγωνιστές, στρατιώτες και αστυνομικούς². 

Η χούντα προσπαθούσε συστηματικά να αποκρύψει τις δολοφονικές της ενέργειες, παρουσιάζοντάς τες ως ατυχήματα ή αυτοκτονίες. Για παράδειγμα, ο φοιτητής Γιάννης Καΐλης (1950-1974) –που λέγεται ότι έγραψε τα συνθήματα στις πύλες του Πολυτεχνείου– βρέθηκε νεκρός τον Φλεβάρη του ’74 από πτώση από οικοδομή. Παρ’ όλα αυτά, η κατάσταση του πτώματος και το σημείο εύρεσής του αποκλείουν το ενδεχόμενο της αυτοκτονίας. Δυο μήνες νωρίτερα, ο Λάμπρος Τζιάνος (1953-1973), που συμμετείχε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του με μια νάιλον σακούλα στο κεφάλι, ένας φόνος που καταγράφηκε ως αυτοκτονία. Ενδεικτικές είναι και οι δολοφονίες στρατιωτών προτού απολυθούν. Ένα από τα θύματα, ο Γιάννης Φουντουλάκης (1950-1972) «φέρεται ότι πέθανε από καρδιακή προσβολή στο στρατόπεδο [όπου] υπηρετούσε, αλλά κατά την εκταφή το 1975 διαπιστώθηκε τρύπα από σφαίρα στην ωμοπλάτη³».

Μισό αιώνα μετά την πτώση της χούντας, η κρατική βία, οι δολοφονίες και οι βασανισμοί παραμένουν βασικό συστατικό του κράτους. Τα θύματά τους εξακολουθούν να είναι κομμουνιστές και αναρχικοί (η περίπτωση του Βασίλη Μάγγου είναι ενδεικτική), αλλά η συντριπτική πλειοψηφία αφορά πρόσφυγες και μετανάστες.

Πέρα από αυτούς τους άμεσους φόνους, υπάρχουν και οι περιπτώσεις των «έμμεσων» δολοφονιών, όπου το καθεστώς προκάλεσε θανάτους χωρίς να τραβήξει τη σκανδάλη, μέσα από τους βασανισμούς, τις εξορίες και την τρομοκρατία. Τέτοιες είναι οι περιπτώσεις του στρατιωτικού Ιωάννη Βάρσου (1921-1973) και του αστυνομικού Φώτιου Τσιτσιρίγκου (1939-1972), οι οποίοι αυτοκτόνησαν μετά από βασανιστήρια (ο πρώτος) και εγκλεισμό σε ψυχιατρική κλινική απ’ την αστυνομία (ο δεύτερος)⁴. 

Δυστυχώς, η Μεταπολίτευση συντήρησε το καθεστώς σιωπής γύρω απ’ αυτούς τους θανάτους, απρόθυμη να «ξεθάψει» τα όσα η δικτατορία έθαψε. Σχεδόν όλες οι υποθέσεις που προέκυψαν απ’ τις καταγγελίες συγγενών των θυμάτων μπήκαν στο αρχείο, «είτε “ελλείψει στοιχείων”, είτε με τους αρμόδιους να επικαλούνται πορίσματα που είχαν εκδοθεί επί χούντας». Ακόμα και σήμερα, τα αρχεία του στρατού και της αστυνομίας απ’ την περίοδο της δικτατορίας παραμένουν κλειστά.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, έρευνες όπως αυτή του Βεριώνη λειτουργούν ως ένα ξεσκέπασμα των εγκλημάτων της χούντας. Τιμούν τη μνήμη των νεκρών και τους λυτρώνουν από τον «δεύτερο θάνατο» στον οποίον τους καταδίκασε το κράτος: τον θάνατο «της λήθης». Υπό μια ορισμένη οπτική, αυτό είναι και το νόημα της επετείου του Πολυτεχνείου σήμερα: η ανασύνταξη της ιστορικής μνήμης, η προστασία της αλήθειας από αυτούς που επιχειρούν να συσκοτίσουν το παρελθόν, «ακριβώς επειδή έχουν συνείδηση της δύναμης της Ιστορίας – και τη φοβούνται⁵».

Όμως, όπως σημειώνει ο Γιώργος Βάρσος, γιος του στρατιωτικού Ιωάννη Βάρσου, αυτή η ανασύνταξη της μνήμης δεν είναι «σκέτη γνώση παρελθόντος», αλλά «τρόπος να κοιτάμε το παρόν μας», λιγότερο «μνήμη» και περισσότερο «αναγνώριση, απελευθέρωση, ζωντάνεμα» της αντίληψής μας. Το να αναγνωρίζουμε τη βία του δικτατορικού καθεστώτος, τους φόνους, τα βασανιστήρια και τις εξορίες, απαιτεί να καταλάβουμε ότι αυτές οι μορφές κρατικής βίας δεν ξεκινούν με τη δικτατορία, ούτε σταματούν με την πτώση της. 

Ο δεύτερος θάνατος των θυμάτων της χούντας  Facebook Twitter
Στην πραγματικότητα, και όπως αποκαλύπτουν οι τελευταίες μελέτες, τα  θύματα της δικτατορίας ήταν πολλά παραπάνω από 88.

Οι εξορίες δεν ανακαλύφθηκαν απ’ τη χούντα, αλλά συνέβαιναν τακτικά μέχρι το 1962, ενώ οι εκτελέσεις κομμουνιστών αγωνιστών σταμάτησαν το 1955. Αυτοί οι μηχανισμοί ήταν ήδη έτοιμοι το 1967. Οι συνταγματάρχες δεν τους εφηύραν, αλλά τους κληρονόμησαν απ’ τη δημοκρατία. Επιπλέον, μετά την πτώση της χούντας, δεν υπήρξε ξήλωμα των ανθρώπων που στελέχωσαν τα πιο βίαια όργανά της. Οι δολοφόνοι και οι βασανιστές διατήρησαν τα πόστα τους στη δικαιοσύνη, στην αστυνομία και στον στρατό.

Μισό αιώνα μετά την πτώση της χούντας, η κρατική βία, οι δολοφονίες και οι βασανισμοί παραμένουν βασικό συστατικό του κράτους. Τα θύματά τους εξακολουθούν να είναι κομμουνιστές και αναρχικοί (η περίπτωση του Βασίλη Μάγγου είναι ενδεικτική), αλλά η συντριπτική πλειοψηφία αφορά πρόσφυγες και μετανάστες. Χωρίς να εξισώνουμε τη δημοκρατία με τη χούντα, και αναγνωρίζοντας τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της δικτατορίας, μπορούμε να εντοπίσουμε μια ξεκάθαρη γραμμή κρατικής βίας και νεκροπολιτικής εξουσίας που διαπερνά τα διάφορα –δημοκρατικά και μη– καθεστώτα. 

Ο βασανισμός και ο θάνατος του Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ απ’ την αστυνομία στο Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα στα τέλη του Σεπτέμβρη και ο θάνατος του Μία Χαριζούλ στο Α.Τ. Ομόνοιας μόλις δέκα μέρες μετά∙ οι δολοφονίες των Ελλήνων Ρομά∙ τα φονικά pushbacks∙ οι κρατικές δολοφονίες 22 ανθρώπων μέσα στο καλοκαίρι του ’23 (672 αν μετρήσουμε τα θύματα του εγκλήματος στην Πύλο)∙ όλα αυτά δεν δείχνουν μόνο τις ρατσιστικές διαβαθμίσεις στην αξία της ζωής στη σύγχρονη Ελλάδα. Αποκαλύπτουν, ταυτόχρονα, τη βαναυσότητα της δημοκρατίας, η οποία δεν διστάζει να επαναφέρει τον σκληρό, φονικό και «χουντικό» πόλο της κρατικής εξουσίας όταν το κρίνει απαραίτητο. 

Υπό αυτήν τη σκοπιά, το νόημα της επετείου του Πολυτεχνείου σήμερα δεν είναι η απλή τίμηση των θυμάτων, ούτε ένας πανηγυρισμός για το θριαμβευτικό πέρασμα στη δημοκρατία. Απεναντίας, είναι μνήμη κι αγώνας ενάντια σε κάθε μορφή κρατικού αυταρχισμού και βίας, σε μηχανισμούς που λειτουργούν αθόρυβα μες στο εδώ και τώρα, σε μια αλήθεια που είναι πολύ επίπονη, πολύ επίκαιρη, πάρα πολύ δική μας.

1. Δημήτρης Βεριώνης, Θάνατοι στη Χούντα, εκδ. Τόπος, 2024, σ. 318.
2. Ό.π., σ. 20. 
3. Ό.π., σ. 260-276, 253-260, 519-521.
4. Ό.π., σ. 359-364, 402-406. 
5. Γιώργος Βάρσος, στο «Θάνατοι στη Χούντα - Δημήτρης Βεριώνης - Εκδόσεις Τόπος», Youtube, 1:01:30-1:02:28.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Άλλο το Πολυτεχνείο κι άλλο «η γενιά του Πολυτεχνείου»

Daily / Άλλο το Πολυτεχνείο κι άλλο «η γενιά του Πολυτεχνείου»

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ως πολύτιμος συμβολισμός και ως μια σπάνια υπερβατική στιγμή αντέχει ακόμα γερά, κι ας παρακολουθούμε κάθε χρόνο να βγαίνουν από τις τρύπες τους όλο και περισσότεροι αρνητές της σημασίας και της υπόστασής της.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Δημήτρης Παπαχρήστος

Οι Αθηναίοι / Δημήτρης Παπαχρήστος: «Το μόνο που θέλαμε ήταν να αλλάξουμε τα πράγματα με όπλο τη νεανική μας τρέλα»

Γεννήθηκε στην Εύβοια, ζει στα Εξάρχεια. Δημοσιογράφος, συγγραφέας και ραδιοφωνικός παραγωγός, υπήρξε εκφωνητής του ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου κατά την εξέγερση του Νοέμβρη του 1973 και δεν σταμάτησε ποτέ να αγωνίζεται.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τα  “Δεκαοχτώ Κείμενα” που έσπασαν το «γύψο» της 21ης Απριλίου

Πολιτισμός / Ο Θανάσης Βαλτινός μιλά για τα “Δεκαοχτώ Κείμενα” που έσπασαν τον «γύψο» της 21ης Απριλίου

Οι πραξικοπηματίες από την πρώτη στιγμή έβαλαν στο στόχαστρο τους καλλιτέχνες και τους ανθρώπους των Γραμμάτων. Επέβαλαν λογοκρισία, απαγόρευσαν βιβλία, συνέλαβαν και βασάνισαν λογοτέχνες.
THE LIFO TEAM
Μαριχουάνα στοπ

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ψαλιδισμένοι στίχοι, σενάρια και μπομπίνες: Ντοκουμέντα από τη χουντική λογοκρισία στις τέχνες

Με αφορμή τη συμπλήρωση μισού αιώνα από την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα, η LiFO σε συνεργασία με τα Γενικά Αρχεία του Κράτους παρουσιάζει άγνωστα ντοκουμέντα που αφορούν τη λογοκρισία της επταετίας.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Πόσο κοστίζει σήμερα το μεγάλωμα ενός παιδιού στην Ελλάδα;

Ρεπορτάζ / Είσαι γονιός στην Ελλάδα; Θα γονατίσεις οικονομικά

Πόσο κοστίζει το μεγάλωμα ενός παιδιού στην Ελλάδα και πώς σχετίζεται με το δημογραφικό προβλημα; Τα έξοδα ξεκινούν από τη βρεφική ηλικία και αυξάνονται σταδιακά. Τι αναφέρουν οι ίδιοι οι γονείς, τι συμβουλεύουν οι ειδικοί επιστήμονες και τι μέτρα έχει λάβει η κυβέρνηση;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Φυλακές Κορυδαλλού: Πότε θα πάνε στον Ασπρόπυργο και ποιο είναι το σχέδιο για την τύχη των παλιών κτιρίων

Ρεπορτάζ / Πότε θα φύγουν τελικά οι φυλακές από τον Κορυδαλλό;

Η απομάκρυνση των φυλακών Κορυδαλλού και η μεταφορά τους στον Ασπρόπυργο αποτελεί πάγιο αίτημα της τοπικής κοινωνίας και είναι ένα έργο βαρύνουσας σημασίας. Πότε θα γίνει η μετεγκατάστασή τους και πώς θα αξιοποιηθούν τα παλιά κτίρια;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Σουφλέ ζυμαρικών, σκαλοπίνια αλά κρεμ, κρέπες σπανάκι στον φούρνο

Οπτική Γωνία / Γαρίδες κοκτέιλ, σκαλοπίνια αλά κρεμ: Τι τρώγαμε αλήθεια στα ’80ς;

Τα ελληνικά βιβλία συνταγών του παρελθόντος σχεδόν δυσφήμιζαν το φαγητό: μπόμπες, βρασμένα αυγά κομμένα στη μέση, σφολιάτες που ξεχείλιζαν τυριά. Πολλές φορές νομίζω πως ξεχνάμε πώς έμοιαζε η «καλή μαγειρική» τη δεκαετία του ’80.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ
Δύσκολο να είσαι δημοσιογράφος στις ΗΠΑ

Ακροβατώντας / Δύσκολο πια να είσαι δημοσιογράφος στις ΗΠΑ

Η διακυβέρνηση Τραμπ αποκτά όλο και περισσότερο χαρακτηριστικά ολοκληρωτικού καθεστώτος, κι αυτό δεν αφορά μόνο τα μέσα ενημέρωσης και τους δημοσιογράφους, αλλά επεκτείνεται στη δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα πανεπιστήμια.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Τι περιμένει ο Μητσοτάκης από τη Μελόνι και τι φοβάται από τον Μερτς;

Οπτική Γωνία / Τι περιμένει ο Μητσοτάκης από τη Μελόνι και τι φοβάται από τον Μερτς;

Ενώ η παραπομπή ή μη του Κώστα Αχ. Καραμανλή παραμένει αγκάθι για την κυβέρνηση, η σχέση του ελληνικού δημοσίου με την Hellenic Train επανεξετάζεται, και ο πρωθυπουργός προβληματίζεται για τις συνέπειες από την αυστηροποίηση της γερμανικής μεταναστευτικής πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Παρά τα σκαμπανεβάσματα, η Ελλάδα βοήθησε την Αλβανία»

Σαλί Μπερίσα / «Παρά τα σκαμπανεβάσματα, η Ελλάδα βοήθησε την Αλβανία»

Ο πρώην Πρόεδρος της Αλβανίας και νυν ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης μιλά στη LiFO για τις ελληνοαλβανικές σχέσεις, τη συμφωνία για την ΑΟΖ που δεν ευοδώθηκε και ασκεί δριμεία κριτική στον Έντι Ράμα.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί οι Έλληνες δεν κάνουν παιδιά;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν κάνουν παιδιά οι Έλληνες;

Υπάρχουν λύσεις για το δημογραφικό μας πρόβλημα; Μετατρεπόμαστε σταδιακά σε μία χώρα γερόντων; Ποιες πολιτικές απαιτούνται στο ασφαλιστικό; Μιλά στη LiFO o ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιά, Πλάτων Τήνιος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ειδήσεις που περνούν στα ψιλά και είναι πιο σημαντικές από το μαλλί ενός υπουργού

Οπτική Γωνία / Ειδήσεις που περνούν στα ψιλά και είναι πιο σημαντικές από το μαλλί ενός υπουργού

Η σύγχρονη ακροδεξιά από τη μία κλείνει το μάτι στην πιο παραδοσιακή, αδιάφορη για θέματα υγείας και περιβάλλοντος, κουλτούρα, ενώ από την άλλη, ορισμένοι εκπρόσωποί της, όπως ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, δείχνουν ευαισθησία απέναντι στους κινδύνους του τεχνολογικού καπιταλισμού.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Το δικαίωμα στην απομόνωση

Ιλεκτρίσιτυ / Ας αφήσουμε τους ιθαγενείς στην ησυχία τους

Οι φυλές ιθαγενών που ζουν αποκομμένες από τον ανθρώπινο πολιτισμό χαίρουν νομικής προστασίας, καθώς η επαφή τους με τα οργανωμένη κράτη ενέχει καταστροφικές συνέπειες για τις κοινότητές τους.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
«To TikTok πέτυχε γιατί σε διασκεδάζει»

Enrico Bellini / «To TikTok πέτυχε γιατί σε διασκεδάζει»

Ο επικεφαλής Κυβερνητικών Σχέσεων και Δημόσιας Πολιτικής του TikTok στη Νότια Ευρώπη, Enrico Bellini, περιγράφει το μυστικό της επιτυχίας της δημοφιλούς πλατφόρμας και εξηγεί γιατί η προστασία των δεδομένων των Ευρωπαίων χρηστών είναι υψίστης σημασίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσο απέχει ένα βιντεοπαιχνίδι για βιασμούς από την incel πραγματικότητα που ζούμε;

Οπτική Γωνία / Πόσο απέχει ένα βιντεοπαιχνίδι για βιασμούς από την incel πραγματικότητα που ζούμε;

Ορθώς μας σοκάρει το «No Mercy» που «παίζει» με τον βιασμό και την αιμομιξία, όμως την ίδια στιγμή ζούμε σε μια κοινωνία όπου η γυναικεία υποταγή πλασάρεται ως κανονικότητα.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Τα νέα στοιχεία για τον Κώστα Αχ. Καραμανλή τον επαναφέρουν στο προσκήνιο 

Πολιτική / Nέα στοιχεία για τον Κώστα Αχ. Καραμανλή τον επαναφέρουν στο προσκήνιο 

Η υπόθεση των Τεμπών επιστρέφει στη Βουλή μέσω της δικογραφίας για τον Κώστα Αχ. Καραμανλή, αλλά στελέχη της κυβέρνησης υποστηρίζουν ότι αυτήν τη φορά είναι καλά προετοιμασμένοι. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
κωνσταντοπουλου

Βασιλική Σιούτη / Ποιος είναι, τελικά, αξιωματική αντιπολίτευση;

Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν πλέον στη δεύτερη θέση το κόμμα της Πλεύσης Ελευθερίας. Θα διατηρήσει η Ζωή Κωνσταντοπούλου τη δυναμική που απέκτησε; Θα αλλάξει σύντομα πάλι η σειρά των κομμάτων; Το σίγουρο είναι πως η ρευστότητα είναι η νέα πολιτική συνθήκη. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Tίτλος: Explainer: Το κίνημα "Cute Winter Boots" και το κριντζ της ψηφιακής πολιτικοποίησης

Explainer / «Cute Winter Boots»: Όσο κι αν το υποτιμάτε, το TikTok παράγει πολιτική

Το hashtag #CuteWinterBoots συγκεντρώνει τους προβληματισμούς των χρηστών για την άνοδο της παγκόσμιας ακροδεξιάς και για τον τρόπο που εφαρμόζεται η δημοκρατία σήμερα. Έχουμε αφήσει πίσω μας για πάντα το «για να συμμετέχω στην πολιτική πάω σε συνελεύσεις και γράφομαι σε κόμμα».
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Τι μας δείχνουν τα πρώτα ίχνη ζωής εκτός της Γης;

Διάστημα / Βρέθηκαν όντως ίχνη εξωγήινης ζωής;

Τι ανακάλυψε ακριβώς το τηλεσκόπιο James Webb; Θα υπάρξει σύντομα κατοικήσιμος πλανήτης; Πόσο κοντά είμαστε στην κατάκτηση του Διαστήματος; Ο αστρονόμος και καθηγητής Φυσικής του Διαστήματος Ξενοφών Μουσάς εξηγεί τι σηματοδοτεί η ανακάλυψη του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Βασιλική Σιούτη / Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι θα διεκδικήσει και τρίτη πρωθυπουργική θητεία και τα δίνει όλα με στόχο την άμεση αντιστροφή του αρνητικού πολιτικού κλίματος.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ