Η Ελίζαμπεθ Χάντερτον πάντα γνώριζε ότι ήταν υιοθετημένη και πέρασε τα νιάτα της ελπίζοντας πως ίσως είναι γαλαζοαίματη- μια πριγκίπισσα που έχασε το δρόμο της.
Η αλήθεια, όπως θα ανακάλυπτε, ήταν λιγότερο εντυπωσιακή: Τον Ιανουάριο του 1989, δυο πιλότοι την βρήκαν εγκαταλειμμένη στην πύλη ενός αεροδρομίου στη Νεβάδα, μην έχοντας παραμικρή ιδέα πώς κατέληξε εκεί.
«Ήμουν περίπου 10 ημερών», λέει στο περιοδικό People. «Μεγάλωσα προσπαθώντας να καταλάβω τι έκανα σε εκείνο το δεκαήμερο που τους έφτασε να πουν, "Ας την αφήσουμε στο αεροδρόμιο"».
Αν και υιοθετήθηκε πολύ σύντομα σε ένα σπίτι γεμάτο αγάπη, η 41χρονη σήμερα Ελίζαμπεθ, λέει πως πέρασε χρόνια επιτρέποντας στα κομμάτια του παζλ που έλειπαν, να την κατατρώνε- μέχρι τον περασμένο Αύγουστο, όταν χάρη στο 23andMe, κατάφερε να βρει για πρώτη φορά τη βιολογική μητέρα της.
«Ήταν μέσω της διαδικασίας εύρεσης της βιολογικής μητέρας μου που μπορώ τώρα να ξαναγράψω την ιστορία μου», λέει. «Ήμουν πραγματικά προετοιμασμένη για διπλή απόρριψη από αμφότερες πλευρές της βιολογικής μου οικογένειας. Και κατέληξε να είναι μακράν πιο όμορφο από ο,τιδήποτε μπορούσα να φανταστώ».
Η Χάντερτον, που είχε στεφθεί Μις Νεβάδα το 2004 και συνεχίζει να εργάζεται στον οργανισμό ως CEO, μεγάλωσε σε μια οικογένεια λευκών, αβέβαιη για την φυλή της και έχοντας πάντα την απορία μήπως κάποιος από τους φίλους της μέχρι και ο υπάλληλος των Starbucks είχε με κάποιον τρόπο συγγένεια μαζί της.
Γνώριζε την ανορθόδοξη ιστορία καταγωγής της και πάντα σχεδίαζε να προσπαθήσει να βρει την βιολογική μητέρα της, αλλά είχε στα χέρια της ελάχιστα στοιχεία- ούτε τόπο γέννησης, ούτε ημερομηνία ενώ η φυλή περιέπλεκε τα πράγματα.
Αν και οι βάσεις καταχώρησης DNA την βοήθησαν να εντοπίσει τον βιολογικό της πατέρα το 2018, έμαθε ότι είχε πεθάνει το 2004, και πως ποτέ δεν είχε μάθει για τη γέννησή της, με αποτέλεσμα να αυξηθούν οι απορίες στο κεφάλι της.
Και τα πράγματα έμελλε να γίνουν ακόμη πιο περίπλοκα: Τον Μάρτιο, εμφανίστηκαν τρεις διαφορετικές γυναίκες μέσω του 23andMe. Κάθε φορά ξεκινούσε να χτίζει μια σχέση και καταρρακωνόταν όταν διαπίστωνε καμία από τις γυναίκες -όλες με κάποια συγγένεια μαζί της αλλά μακρινή- δεν ήταν η μητέρα της.
Κάποια στιγμή αποφάσισε να τα παρατήσει, καταλήγοντας ότι η πρώτη γυναίκα, που είχε πεθάνει, ήταν προφανώς η μητέρα της. Ωστόσο έλαβε νέα ειδοποίηση, αυτή τη φορά από έναν δεύτερο ξάδερφο που κατάφερε να την φέρει σε επαφή με την βιολογική μητέρα της.
Τον Αύγουστο βρήκε το θάρρος να της στείλει μια χειρόγραφη, δισέλιδη επιστολή και σύντομα επικοινώνησε με την βιολογική της μητέρα για πρώτη φορά μέσω ενός συγκινητικού email που έβαλε στη θέση τους τα χαμένα κομμάτια του παζλ.
Μετά από πολύ καιρό έμαθε ότι είχε μαύρο πατέρα και μητέρα από την Ιαπωνία, που είχαν γνωριστεί σε στρατιωτική βάση και γεννήθηκε σε νοσοκομείο της Καλιφόρνια. Επίσης έμαθε ότι η εγκατάλειψη στο αεροδρόμιο δεν ήταν σκόπιμη.
«Όταν έλαβα το email, μου είπε ότι δεν μπορούσε να με φροντίσει όπως πίστευε ότι μου άξιζε. Γι' αυτό με έδωσε στην συγκάτοικό της που υποτίθεται ότι θα με πήγαινε σε πρακτορείο υιοθεσίας. Όταν η βιολογική μητέρα μου έμαθε ότι βασικά με παράτησαν στο αεροδρόμιο, έπαθε σοκ», λέει η Ελίζαμπεθ.
Η βιολογική μητέρα της, που επέλεξε να διατηρήσει την ανωνυμία της, λέει ότι «εξεπλάγη, φοβήθηκε και συγκινήθηκε» στην προοπτική συνάντησης με την χαμένη κόρη της, αλλά πλέον ανυπομονεί για τη μέρα που θα βρεθούν από κοντά.
«Έπαθα σοκ όταν την άκουσα και έμαθα πόση έρευνα είχε κάνει. Ήταν πολύ συγκινητικό και επανέφερε οδυνηρές αναμνήσεις. Ωστόσο, ήταν επίσης φοβερή ευλογία να ανακαλύπτεις πόσο δυνατή και υπέροχη γυναίκα έχει γίνει. Μακάρι κάποια μέρα να καταφέρουμε να βρεθούμε», λέει η 65χρονη σε email στο περιοδικό.
Η Χάντερτον λέει πως δεν είναι ακόμη σίγουρη αν η βιολογική μητέρα της προσπάθησε ποτέ να την βρει, αλλά νιώθει ότι ποτέ δεν συγχώρησε τον εαυτό της για ό,τι συνέβη, οπότε ποτέ δεν επέτρεψε στον εαυτό της να ψάξει.
«Έχει τόσο καλή καρδιά. Περιστασιακά ανταλλάζουμε emails και μηνύματα και κάρτες στις γιορτές. Αλλά το καλό είναι πως έχω μαμά. Δεν χρειάζεται να της φορτώσω άδικες, μη ρεαλιστικές προσδοκίες, Της επιτρέπω απλώς να είναι αυτό που είναι, και είναι τέλειο», λέει.
Και συνεχίζει: «Μου λέει, "Όλες οι ελπίδες και τα όνειρά μου είναι μέσα σου. Ποτέ δεν πίστευα ότι κάποια σαν εσένα θα έβγαινε από εμένα, κάποια με τόση αυτοπεποίθηση, ευφράδεια και επιτυχημένη. Είναι πράγματα που ποτέ δεν συνέβησαν για μένα. Αλλά να 'σαι"».
Όπως λέει η Ελίζαμπεθ, χάρηκε που όταν ξετυλίχθηκε το κουβάρι της ιστορίας της, εξελίχθηκε τόσο όμορφα «για τη μαμά μου, εμένα και τη βιολογική μητέρα μου». «Πραγματικά μας ένωσε και τις τρεις με διαφορετικούς τρόπους», καταλήγει.
Ακολουθήστε το LiFO.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο LiFO.gr
