Από τότε που οι ιρακινές και κουρδικές δυνάμεις ξεκίνησαν την επιχείρηση για την ανακατάληψη της Μοσούλης στο Ιράκ, περίπου 17.000 άτομα που διέμεναν στα περίχωρα της πόλης απελευθερώθηκαν από τον έλεγχο του Ισλαμικού Κράτους. Ο Rakan Jauid Aid είναι ένας από αυτούς και μοιράστηκε την ιστορία του με το Νορβηγικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, όπως μεταδίδει το BBC. «Ο θάνατος βρίσκεται κοντά, μου λέει κόσμος μέσα στη Μοσούλη. Αν η επιχείρηση διαρκέσει πολύ καιρό, αυτό θα είναι καταστροφή. Δεν υπάρχει δουλειά, ο κόσμος θα λιμοκτονήσει», αναφέρει.
Ο Rakan Jauid Aid ζούσε υπό τον έλεγχο των τζιχαντιστών για περισσότερο από δύο χρόνια, αλλά κατάφερε να διαφύγει όταν ο ιρακινός στρατός απελευθέρωσε μία περιοχή μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά από το χωριό του. «Ο στρατός βομβάρδιζε το χωριό και το Ισλαμικό Κράτος ανταπέδιδε τα πυρά. Αυτό συνέβαινε για ένα διάστημα [...] Περιμέναμε τον στρατό. Μας είπαν να πάμε σε μια άλλη πόλη όπου μας δόθηκε καταφύγιο». Πλέον, διαμένει σε έναν καταυλισμό εκτοπισμένων.
Όπως λέει στη μαρτυρία του, «πριν έρθει το Ισλαμικό Κράτος (Daesh), ο πατέρας μου και εγώ ήμασταν στην Αστυνομία Πετρελαίου -μία δύναμη ασφαλείας που προστατεύει τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις. Ο πατέρας μου απείλησε το ΙΚ, και εκείνοι προσπάθησαν αν τον σκοτώσουν με έναν αυτοσχέδιο εκρηκτικό μηχανισμό, αλλά απέτυχαν. Όταν όμως μπήκαν στη Μοσούλη τον σκότωσαν γιατί ήταν αστυνομικός. Εγώ κατάφερα και γλίτωσα - δεν με κυνήγησαν».
«Το χωριό μου ήταν υπό πολιορκία για δύο χρόνια και μερικούς μήνες. Αν είχα πει σε κανέναν ότι ήμουν στην αστυνομία ή στον στρατό, το ΙΚ θα με είχε σκοτώσει. Αυτό έγινε σε πολλούς κοντινούς μου φίλους. Πήγαιναν στα σπίτια τους και το ΙΚ τούς άρπαζε. Οι μαχητές του ΙΚ σε αναγκάζουν να πηγαίνεις σε όλες τις προσευχές στο τέμενος. Αν η γυναίκα σου δεν φοράει χιτζάμπ, θα σε μαστιγώσουν - έχουν τον πλήρη έλεγχο. Όσοι έχουν ένα μισθό, ζουν εντάξει. Αλλά όσοι δεν έχουν, όπως εγώ, και άλλοι που εργάζονταν για τον στρατό, δεν μπορούν να αγοράσουν ούτε ψωμί», προσθέτει.
Όπως επισημαίνει, κόσμος μέσα στη Μοσούλη τού είπε ότι αν οι δυνάμεις ασφαλείας δεν κάνουν ρίψεις ανθρωπιστικής βοήθειας από αέρος σε μία-δύο εβδομάδες, «θα γίνουν σφαγές». «Οι μαχητές του ΙΚ είναι σκυλιά. Ελπίζω πως η πόλη μου, η Μοσούλη, θα απελευθερωθεί από το ΙΚ και ελπίζω ότι ο πρωθυπουργός μας, θα μας επιτρέψει να επιστρέψουμε στις δουλειές μας. Ζω εδώ σε μια σκηνή χωρίς μισθό. Υπάρχει δικαιοσύνη; Έχω την ευθύνη για 15 μέλη της οικογένειας μου και δεν έχω έναν μισθό», καταλήγει.
Σημειώνεται πως σήμερα οι ιρακινές δυνάμεις κατάφεραν να μπουν στα ανατολικά περίχωρα της Μοσούλης και οι μάχες με τους τζιχαντιστές μαίνονται.
σχόλια