Η καθημερινότητα μιας σύγχρονης σκλάβας - στο Λονδίνο

Η Mitos είναι από τις Φιλιππίνες. Στο Λονδίνο βρέθηκε πριν από 4 χρόνια για να αναζητήσει εργασία ως οικιακή βοηθός. Οι άνθρωποι που συνάντησε ως εργοδότες της, της απέσπασαν το διαβατήριο και κάθε άλλο πιστοποιητικό ταυτότητας που είχε μαζί της και πρακτικά τη φυλάκισαν στο σπίτι τους.

«Η δουλειά μου ήταν να τους φροντίζω, να φροντίζω το σπίτι και όλες τις ανάγκες τους. Δεν μου επέτρεπαν να βγαίνω έξω ποτέ κι αν έβγαινα ήταν πάντα μαζί τους. Όταν εκείνοι έφευγαν από το σπίτι, με κλείδωναν μέσα. μου επέτρεπαν να κοιμάμαι μόνο δύο ώρες την ημέρα. Δεν είχα καμία ιδιωτικότητα, δεν είχα δικό μου κρεβάτι ή κρεβατοκάμαρα.

»Κοιμόμουν στο σαλόνι. Δεν μου επέτρεπαν να κάνω ντους στο μπάνιο και όλα μου τα πράγματα ήταν στοιβαγμένα στην τουαλέτα. Δεν είχα ρεπό, καμία ελευθερία, έπρεπε να είμαι διαθέσιμη για ό,τι μου ζητούσαν σχεδόν 24 ώρες το 24ωρο. Με κακοποιούσαν λεκτικά, δεν με αποκαλούσαν ποτέ με το όνομα μου, όταν ήθελαν να με φωνάξουν με έλεγαν "ηλίθια", "καθυστερημένη", "ζώο", "σκουπίδι"».

Όμως, πριν από λίγους μήνες, όταν οι "εργοδότες" της τής έδωσαν να συμπληρώσει μία φόρμα ανανέωσης της βίζας της, εκείνο που δεν παρατήρησαν είναι ότι στην αίτηση αναγράφονταν και οδηγίες προς ανθρώπους που είχαν πέσει θύματα trafficking. H Mitos ακολούθησε τις οδηγίες και κατάφερε να αποδράσει μετά από 4 χρόνια. Όπως λέει, αν και έχει αφήσει την κόρη της πίσω στις Φιλιππίνες, δεν είναι προτεραιότητα της να επιστρέψει. 

Θέλει να παραμείνει στο Ηνωμένο Βασίλειο για να εξοικονομήσει όσα χρήματα δεν μπόρεσε όλα τα προηγούμενα χρόνια για να στηρίξει την οικογένειά της... Η Mitos είναι ένα από τα περίπου 40,3 εκ. ανθρώπους που μόνο πέρσι υπήρξαν θύματα σύγχρονης δουλείας.