— Τι θα σημάνει η ένταξη Φινλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ;
Η Φινλανδία και η Σουηδία είναι πλούσιες χώρες με σημαντικές ένοπλες δυνάμεις. Σε αντίθεση με πρόσφατα νέα μέλη του ΝΑΤΟ στα δυτικά Βαλκάνια, θα προσφέρουν κάτι σημαντικό στη συνολική στρατιωτική ισχύ της Ατλαντικής Συμμαχίας. Άλλωστε ήδη συνεργάζονται με το ΝΑΤΟ. Η είσοδός τους στο ΝΑΤΟ σημαίνει επίσης μεγαλύτερη ευθυγράμμιση μεταξύ της Ε.Ε., στην οποία ανήκουν ήδη, και του ΝΑΤΟ ως του κύριου οργανισμού ασφάλειας στην Ευρώπη.
— Τελικά, είναι μια κίνηση που μπορεί να αλλάξει τη γεωπολιτική κατάσταση της Ευρώπης;
Αλλάζει τη γεωπολιτική της Ευρώπης με την έννοια ότι η προσπάθεια κατάκτησης ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους από ισχυρότερη γειτονική δύναμη έχει προκαλέσει έντονη ανασφάλεια. Η ταχύτητα με την οποία η Φινλανδία και η Σουηδία εγκαταλείπουν πολλές δεκαετίες ουδετερότητας -στην περίπτωση της Σουηδίας αιώνες ουδετερότητας-δείχνει πόσο έχουν ανησυχήσει από τον ρωσικό στρατιωτικό επεκτατισμό.
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία θυμίζει πρακτικές του 19ου αιώνα ή της δεκαετίας του 1930, όταν ο στρατιωτικός επεκτατισμός ήταν σύνηθες φαινόμενο.
— Αλλάζει ο κόσμος μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία;
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία θυμίζει πρακτικές του 19ου αιώνα ή της δεκαετίας του 1930, όταν ο στρατιωτικός επεκτατισμός ήταν σύνηθες φαινόμενο. Μεταπολεμικά δεν είχαμε πολλές τέτοιες περιπτώσεις. Η κατάκτηση του Κουβέιτ από το Ιράκ είναι η μεγάλη πρόσφατη εξαίρεση. Οι πόλεμοι στην εποχή μας είναι κυρίως εμφύλιοι και όχι κατακτητικοί. Οι στρατιωτικές επεμβάσεις των ΗΠΑ επίσης δεν είχαν κατακτητικό σκοπό – η τελευταία στρατιωτική επέκταση των ΗΠΑ με σκοπό την προσάρτηση εδαφών ήταν με τον πόλεμο ενάντια στο Μεξικό το 1846-1848. Η διαφαινόμενη αποτυχία της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, πάντως, ενδέχεται να ανακόψει τυχόν ρεύματα προς στρατιωτικούς επεκτατισμούς. Αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία είναι σαν η γερμανική εισβολή στην Πολωνία το 1939 να είχε οδηγήσει τους Γερμανούς σε αιματηρό φιάσκο.
— Τι σηματοδοτεί το ταξίδι του Έλληνα πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, ειδικά σε μια περίοδο που κυριαρχεί η τουρκική προκλητικότητα;
Το ταξίδι του πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη στις ΗΠΑ, η εξαιρετικά θερμή υποδοχή του από την αμερικανική ηγεσία και η άριστη ομιλία του στο Κογκρέσο δείχνουν ότι οι σχέσεις της Ελλάδας με τις ΗΠΑ είναι μάλλον οι καλύτερες που υπήρξαν ποτέ. Έχει σημασία να προβούμε σε συμφωνίες με τις ΗΠΑ που να «κλειδώνουν» το σημερινό καλό διμερές κλίμα για το μέλλον, όταν οι συγκυρίες θα είναι ενδεχομένως λιγότερο καλές. Αυτό ακριβώς κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως άλλωστε έκανε και η προηγούμενη κυβέρνηση Τσίπρα (σε κάποια αντίθεση με τη σημερινή ρητορική στάση του ΣΥΡΙΖΑ).
— Μέσα από μια πληθώρα προκλήσεων, μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να γίνει μια παγκόσμια δύναμη;
Η Ευρώπη είναι παγκόσμια δύναμη οικονομικά και όσον αφορά την ήπια ισχύ. Υπολείπεται σε στρατιωτική ισχύ. Η αλλαγή της γερμανικής πολιτικής υπέρ της αύξησης των γερμανικών αμυντικών δαπανών προς το 2% του ΑΕΠ θα βελτιώσει την κατάσταση. Το ζητούμενο είναι η Ευρώπη να αποκτήσει τόση στρατιωτική ισχύ ώστε να μπορεί να διαχειρίζεται γεωπολιτικά ζητήματα στην περιφέρειά της χωρίς την έντονη παρουσία των ΗΠΑ, που λόγω της ανόδου της κινεζικής ισχύος θα επικεντρώνονται στο μέλλον περισσότερο στην περιοχή Ινδικού - Ειρηνικού.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
