Η επωφελής αναθέρμανση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων

μητσοτάκης μπάιντεν Facebook Twitter
Η παραδοσιακά στενή σχέση του Προέδρου Μπάιντεν με την ελληνοαμερικανική κοινότητα και την ελληνορθόδοξη Εκκλησία των ΗΠΑ ασφαλώς συνέβαλε στο ιδιαίτερα φιλικό κλίμα. Φωτ.: Eurokinissi
0

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ των Ελλήνων πρωθυπουργών στις ΗΠΑ είναι κατά κανόνα καλά προετοιμασμένες. Διπλωμάτες, σύμβουλοι, επιτελεία, εργάζονται πυρετωδώς ώστε όλες οι συζητήσεις να έχουν προχωρήσει πριν από τις τελικές συναντήσεις, εξού και καμία δεν έχει εξελιχθεί σε φιάσκο. Δεν είναι όλες αξιομνημόνευτες, αλλά όλες κάτι θετικό έχουν κομίσει. 

Καμία τέτοια επίσκεψη όμως δεν πραγματοποιήθηκε σε τόσο θερμό κλίμα και τόσο φιλικό περιβάλλον όσο η τωρινή επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη. Κάτι που φάνηκε τόσο κατά την επίσκεψη στον Λευκό Οίκο, όπου η οικειότητα ήταν εμφανής σε όλα τα επίπεδα, όσο και κατά την ομιλία του Έλληνα πρωθυπουργού στο Κογκρέσο. Και αυτό είναι χωρίς αμφιβολία θετικό για τη χώρα και τα συμφέροντά της.

Μια ενδιαφέρουσα αξιολόγηση της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στις ΗΠΑ προκύπτει από τις αντιδράσεις των τουρκικών ΜΜΕ και της τουρκικής διπλωματίας. Η ενόχληση είναι απροκάλυπτη. Αυτό δείχνει ότι ως χώρα κάτι κάναμε καλά. 

Η παραδοσιακά στενή σχέση του Προέδρου Μπάιντεν με την ελληνοαμερικανική κοινότητα και την ελληνορθόδοξη Εκκλησία των ΗΠΑ ασφαλώς συνέβαλε στο ιδιαίτερα φιλικό κλίμα. Η σχέση αυτή ξεκινάει από πολύ παλιά. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις προκριματικές εκλογές των Δημοκρατικών το 1988, όταν υποψήφιοι για το χρίσμα ήταν και ο Μάικλ Δουκάκης και ο Τζο Μπάιντεν, η ελληνοαμερικανική κοινότητα, για κάθε 7 δολάρια που μάζευε για τον Δουκάκη, έδινε ένα και στον Τζο Μπάιντεν.

Επίσης, όλα τα χρόνια που θήτευσε στη Γερουσία ήταν από τους παραδοσιακούς υποστηρικτές των ελληνικών θέσεων. Στο καλό κλίμα συνέβαλαν ασφαλώς και οι προσωπικές πολιτικές δεξιότητες του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος σε αυτό το περιβάλλον αισθάνεται «σαν το ψάρι στο νερό». Ο δυτικόστροφος πολιτικός προσανατολισμός του, οι σπουδές του σε αμερικανικά πανεπιστήμια και ο «κοσμοπολιτισμός» που διαθέτει, τον βοηθούν να στέκεται με εξαιρετική άνεση σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Η δε ομιλία του στο Κογκρέσο ήταν εξαιρετικά στοχευμένη, ισορροπώντας μεταξύ του αξιακού περιεχομένου, που ενισχύει τη συναισθηματική εγγύτητα, και της ανάδειξης των κοινών συμφερόντων, που ισχυροποιεί τη σύμπλευση επί ρεαλιστικής βάσης. 

Πέραν των προσώπων, όμως, αυτό που κυρίως έχει συμβάλει στην επωφελή αναθέρμανση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων είναι η στρατηγική επιλογή της σύμπλευσης συμφερόντων που με συνέπεια έχει ακολουθηθεί απ’ όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια.

μητσοτάκης κογκρέσο Facebook Twitter
Η ομιλία του Πρωθυπουργού στο Κογκρέσο ήταν εξαιρετικά στοχευμένη, ισορροπώντας μεταξύ του αξιακού περιεχομένου, που ενισχύει τη συναισθηματική εγγύτητα, και της ανάδειξης των κοινών συμφερόντων, που ισχυροποιεί τη σύμπλευση επί ρεαλιστικής βάσης. Φωτ.: Eurokinissi

Είναι πάνω από μία δεκαετία που όλες ανεξαιρέτως οι ελληνικές κυβερνήσεις φροντίζουν τα συμφέροντά μας στην περιοχή να συμπλέουν με εκείνα των ΗΠΑ. Και επενδύουν στη σταθερότητα και στην αξιοπιστία που προσφέρει η Ελλάδα στην ευρύτερη περιοχή μας, ειδικά σε μια ταραγμένη περίοδο. Αυτό, σε συνδυασμό με τις παλινωδίες της Τουρκίας, η οποία, λόγω αναθεωρητικού μεγαλείου, λειτούργησε πολλές φορές αποσταθεροποιητικά, ενίσχυσε τις γεωπολιτικές «μετοχές» της χώρας μας. 

Αυτό που κάποιοι προσπαθούν να παρουσιάσουν ως μειονέκτημα – το ότι η Ελλάδα είναι δεδομένος και αξιόπιστος σύμμαχος– είναι στην πραγματικότητα το μεγαλύτερο διπλωματικό μας πλεονέκτημα. Και είναι αυτό ακριβώς το στοιχείο που όλοι οι Έλληνες πρωθυπουργοί έχουν αναδείξει κατά τις επισκέψεις τους στον Λευκό Οίκο. 

Είναι πραγματικά λυπηρό το γεγονός ότι άνθρωποι που υπηρέτησαν –και ορθώς!– αυτή την πολιτική όταν ήταν στην εξουσία σήμερα υποτάσσουν τον λόγο τους στις ανάγκες μιας πρόσκαιρης μικροπολιτικής λογικής. Είναι λάθος όχι μόνο με εθνικούς όρους, όχι μόνο σε αξιακό επίπεδο, καθώς ο καιροσκοπισμός δεν μπορεί να αποτελεί πολιτικό πρότυπο, αλλά και πολιτικά για τους ίδιους, καθώς εκπέμπει πολιτική ανωριμότητα και έναν οπορτουνισμό που απωθεί το πιο μετριοπαθές ακροατήριο. Αλλά αυτό είναι αντικείμενο άλλης ανάλυσης…

Στις ταραγμένες εποχές που ζούμε επιβάλλεται να είμαστε ρεαλιστές και ως προς τις μεθόδους και ως προς τις προσδοκίες μας. Η Τουρκία είναι σημαντική και ισχυρή χώρα και η Δύση δεν θέλει να τη χάσει από τη σφαίρα επιρροής της. Εξού και θα συζητήσει κάποιες αξιώσεις της, όσο ενοχλητικό και αν είναι το «ανατολίτικο» παζάρι της. Η αντίστοιχη ισχύς της Ελλάδας δεν είναι ο τυχοδιωκτισμός του «επιτήδειου ουδέτερου», το «να μη σε θεωρούν δεδομένο», όπως κάποιοι αφελώς (ή μάλλον δημαγωγικώς) λένε, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Να σε θεωρούν οι ισχυροί «δικό» τους, για να έχεις τις αναγκαίες συμμαχίες που σου εξασφαλίζουν ισχυρή αποτρεπτική δύναμη, όπως ήδη συμβαίνει. Και κυρίως να σε θεωρούν «δικό» τους πολιτικά, πολιτιστικά, αξιακά, κάτι που αποτελεί το μεγάλο διπλωματικό όπλο της πατρίδας μας. Το ιστορικό-πολιτιστικό φορτίο της ως κοιτίδας του δυτικού πολιτισμού και, φυσικά, η πλήρης ένταξή της στους δυτικούς θεσμούς (Ε.Ε., ΝΑΤΟ κ.ά.). 

Αυτά τα εθνικά εφόδια που αξιοποίησαν όλοι οι Έλληνες πρωθυπουργοί τα τελευταία χρόνια είναι κρίμα να αμφισβητούνται στον βωμό της μικροπολιτικής ή λόγω της αδυναμίας κάποιων να υπερβούν διαιρέσεις και απωθημένα που η ίδια η Ιστορία έχει λύσει και ξεπεράσει. 

Και κάτι τελευταίο: Μια ενδιαφέρουσα αξιολόγηση της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στις ΗΠΑ προκύπτει από τις αντιδράσεις των τουρκικών ΜΜΕ και της τουρκικής διπλωματίας. Η ενόχληση είναι απροκάλυπτη. Αυτό δείχνει ότι ως χώρα κάτι κάναμε καλά. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Antinero: Καταγγελία-μαμούθ για το μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης

Ρεπορτάζ / Antinero: Πώς το «μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης» έγινε πεδίο καταγγελιών

Με εκατομμύρια ευρώ να έχουν ήδη διατεθεί, το πρόγραμμα Antinero μπαίνει στο στόχαστρο: 213 φορείς και πολίτες υπέβαλαν αναφορά στην Ε.Ε., αμφισβητώντας τη νομιμότητα και την αποτελεσματικότητά του.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
ΕΠΕΞ Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Οπτική Γωνία / Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Πήραν τη θάλασσα στα χέρια τους, πριν να είναι πολύ αργά και την χάσουν. Το «Αμοργόραμα» δεν είναι απλώς μια ιδέα, αλλά στοίχημα ζωής – και πρότυπο για την αλιεία όλης της χώρας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Μετρό-φούρνος: Ως πότε θα λιώνουμε και υπογείως;

Ρεπορτάζ / Μετρό-φούρνος: Ως πότε θα λιώνουμε και υπογείως;

Είκοσι τρένα που εκτελούν δρομολόγια στην μπλε και την κόκκινη γραμμή δεν έχουν κλιματισμό, ενώ το air condition στους παλιούς συρμούς της πράσινης γραμμής θυμίζει λοταρία: ποτέ δεν ξέρεις αν θα πετύχεις δροσιά ή ζέστη.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Dr. Zeina Jallad: «Ονειρεύομαι ένα μέλλον όπου τη ζωή των παιδιών μας δεν θα την ορίζει το γεγονός ότι υποφέρουν αλλά ότι ευημερούν»

Οπτική Γωνία / Zeina Jallad: «Ονειρεύομαι έναν ουρανό χωρίς πυραύλους και drones»

Η διευθύντρια του Κέντρου Μελετών Παλαιστινιακής Γης και καθηγήτρια στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού μιλά στη LiFO για την αποτυχία του διεθνούς δικαίου και το «sumud» ως καθημερινή εξέγερση απέναντι στην εξόντωση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ