Ο Andy Whelan είναι ηλεκτρολόγος από το Oswaldtwistle του Lancashire και έχει μία 4χρονη κόρη, την Jessica, την οποία αποφάσισε να συστήσει στον κόσμο φωτογραφίζοντάς την και μαζί με εκείνη και την χειρότερη πλευρά του καρκίνου- εκείνη που κανένας γονιός δεν θα ήθελε ποτέ να βιώσει. Οι γιατροί έχουν δώσει στην Jessica μόλις τέσσερις εβδομάδες ζωής ακόμη.
Ο Andy δημοσίευσε πριν λίγες μέρες σε μια σελίδα στο Facebook με όνομα «Jessica Whelan – A fight against Neuroblastoma» που έχει φτιάξει για την κόρη του την πιο συγκλονιστική ίσως από όσες φωτογραφίες έχει τραβήξει και οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν άνευ προηγουμένου. «Ως φωτογράφος είναι σημαντικό να αιχμαλωτίζεις την αλήθεια και την πραγματικότητα της κατάστασης» έγραψε στο μήνυμά του ο Andy. «Αυτή είναι η πιο δύσκολη φωτογραφία που έχω βγάλει ποτέ, αυτή είναι στην πραγματικότητα η τετράχρονη κόρη μου» προσθέτει.
Όπως εξήγησε πριν μερικές ημέρες της είχαν δώσει τη διάγνωση, μετά την μάχη με τον καρκίνο για περισσότερους από 12 μήνες. «Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε σε μια στιγμή που εμείς σαν γονείς δεν μπορούσαμε να της προσφέρουμε καμία παρηγοριά κι εκείνη να μας σπρώχνει μακριά της ενώ περνούσε όλον αυτόν τον πόνο μόνη της» λέει ο Andy. «Αυτό δυστυχώς, για εμάς σαν οικογένεια, δεν είναι ένα θέαμα που βλέπουμε σπάνια. Αυτό είναι πλέον μια οικεία εικόνα που βλέπουμε κανονικά μέρα και νύχτα, η συχνότητα είναι πλέον μεγαλύτερη» εξηγεί ο ίδιος.
«Αυτό είναι το αληθινό πρόσωπο του καρκίνου, οι φλέβες του κοριτσιού μου να προεξέχουν κάτω από το δέρμα της, ένα δάκρυ να κυλά στο μάγουλό της, το σώμα της σφιγμένο και το πρόσωπό της παραμορφωμένο από τον πόνο» καταλήγει.
Η Jessica διαγνώστηκε με νευροβλάστωμα στο τέταρτο στάδιο τον Σεπτέμβριο του 2015, αφού είχε πρώτα διαγνωστεί λανθασμένα με μόλυνση στα οστά. Λίγο πριν πάρει εξιτήριο μετά από παραμονή 10 εβδομάδων στο νοσοκομείο, οι γιατροί αποφάσισαν να την εξετάσουν μία ακόμη φορά. Τότε ήταν και που ανακάλυψαν τον όγκο γύρω από το συκώτι της. Μετά από περαιτέρω εξετάσεις το επόμενο πρωί, ενημέρωσαν την οικογένειά της πως έχει καρκίνο.
Αμέσως ξεκίνησε χημειοθεραπεία και λίγο αργότερα την υπέβαλαν σε μια κλινική φαρμακευτική δοκιμή φαρμάκων. Ωστόσο τρεις μήνες αργότερα, διαπίστωσαν πως ο όγκος είχε ακριβώς το ίδιο μέγεθος και δεν είχε μικρύνει καθόλου. Συνέχισαν την θεραπεία, αλλά τελικά αποφάσισαν να εστιάσουν περισσότερο στο πώς θα επιμηκύνουν την ζωή της παρά στο πώς να θεραπεύσουν την ασθένεια. Τελικά, ο ογκολόγος διαπίστωσε πως ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί και σε άλλα σημεία του σώματός της. Τότε ο Andy και η Nicki, η μητέρα της Jessica, αποφάσισαν να σταματήσουν την θεραπεία της και να την αφήσουν να απολαύσει τον χρόνο που της απομένει.
«Αν αυτή η φωτογραφία εξυπηρετεί έναν σκοπό αυτός είναι να κάνει τους ανθρώπους να σκέφτονται διπλά αυτό το κακό και να λαμβάνουν υπόψη τι κάνει σε ένα παιδί» έγραψε ο Andy σε μια άλλη φωτογραφία της Jessica. «Πρέπει να γίνουν έρευνες, να βρεθούν θεραπείες- αυτό το πράγμα το επιτρέπουμε εδώ και πάρα πολύ καιρό. Σας παρακαλώ, σας εκλιπαρώ, σαν ένας συντετριμμένος πατέρας, είναι πολύ αργά για την κόρη μου, αλλά ο παιδικός καρκίνος πρέπει να θεραπευθεί. Καμία οικογένεια δεν θα έπρεπε να περνάει αυτήν την κόλαση».
O τραγουδιστής Harry Styles, ο οποίος συγκινήθηκε από την ιστορία της Jessica, επικοινώνησε με την οικογένειά της και θα της στείλει ένα προσωπικό βίντεο -μήνυμα, καθώς η μικρή είναι θαυμάστρια της μουσικής του και είχε εκφράσει την επιθυμία να τον γνωρίσει από κοντά.
Ήδη εκατοντάδες άνθρωποι έχουν κάνει δωρεές στο Jessica's GoFundMe προκειμένου να συγκεντρωθούν πόροι που θα προσφέρουν χαρούμενες εμπειρίες και ευτυχία στην Jessica για το μικρό, υπόλοιπο της ζωής της.
Η απάντηση που μου έδωσε μία πίστη στην ερώτηση "γιατί υποφέρουν παιδιά" είναι ότι φταίνε οι γονείς και πληρώνουν τις αμαρτίες τους. Άντε να βάλεις άκρη.
Μερικοι ανθρωποι ψαχνουν αφορμη για να εκφρασουν τη μισανθρωπια τους.
Επειδή κάτι τέτοια άρθρα βέβαια αποτελούν το λουκουμάκι του κάθε άθεου, έχω να πώ τα εξής. Ο Θεός, σε όποια "μορφή" και αν υφίσταται, είτε δηλαδή είναι ένας γεράκος με μούσια, είτε μια μπάσα φωνή όπως σε ταινίες του Charlton Heston (που πετάει και κεραυνούς όταν νευριάζει), είτε είναι ο Morgan Freeman με άσπρο κοστούμι, είτε κάτι άυλο, Τριαδικό κτλ, είναι μια ΑΝΩΤΕΡΗ οντότητα. Το να πιστεύει ο κοινός θνητός (ή να πικάρει ο άθεος), ο οποίος είναι μια κουκίδα στο χάος του σύμπαντος, ότι μια ανώτερη οντότητα που δημιούργησε το άπειρο και την ζωή, έχει συναισθήματα και σκέφτεται, πονάει, θλίβεται όπως ένας άνθρωπος είναι κάπως παράλογο όπως καταλαβαίνετε, όπως παράλογο είναι ότι αν δεν κάνουμε αυτά που θέλει θα μας στείλει σε καζάνι στην κόλαση που θα βράζουμε μέχρι the end of time αλλά καταβάθος.. μας αγαπάει.
Ας εστιάζουμε λοιπόν στην πραγματικότητα που είναι αυτό το θλιβερό γεγονός και ας γράφουμε λιγότερα του τύπου "την πήρε ο Θεός, το έκανε για να μας δοκιμάσει" (στην τελική αφού πιστεύεις στην ύπαρξη του παραδείσου, μην θλίβεσαι) ή "ε αφού υπάρχει πόνος, δυστυχία, πολέμοι και αρρώστιες, δεν υπάρχει Θεός" (το σούπερ και καλά "επιχείρημα" μή ύπαρξης Θεού). Αυτά.
Heuristic
σκεπτόμενος Χ.Ο.
Ζήστε λοιπόν,ζήστε!!!
Αρα πως ξερουμε οτι πρεπει να ειναι οπωσδηποτε ελεήμων?
Αν δεν ειναι ελεήμων δεν σημαινει οτι δεν υπαρχει.
Το σχόλιό σου είναι σωστό λογικά, αλλά απλώς παραβλέπει ότι η συζήτηση (εννοείται ότι) γίνεται για τον "δικό" μας θεό, όπως τον έχουμε διδαχθεί.
Από την άλλη θα πω και το άλλο, ορμώμενη από το βίντεο που είδα και ισχύει για όλους μας..το πως ο άνθρωπος αλλάζει όταν βλέπει το περιορισμένο του χρόνου του, προσδίδοντας ποιότητα στον τρόπο ζωής του. 'Εχουμε μάθει ή για να το θέσω καλύτερα οι ρυθμοί της ζωής μας έχουν κάνει έτσι που το μόνο που καταφέρνουμε είναι να ευτελίζουμε τον χρόνο μας.Ας αναλογιστεί κανείς πόσοι γονείς εκεί έξω καταφέρνουν να παιρνούν καθημερινά ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους ή και εμείς οι ίδιοι με τους γονείς τους φίλους μας ή τον σύντροφό μας.
Ενώ το βλέπουμε δίπλα μας τι μπορεί να συμβεί από την μια στιγμή στην άλλη, γιατί αυτή η αφύπνιση είναι πάντοτε καθυστερημένη. Απλώς κάποιες σκέψεις.
Δεν μπορεί όμως να είναι τόσο άδικο όλο αυτό.Δεν μπορεί ένα κοριτσάκι μόνο 4 ετών να γνωρίσει μόνο αυτό και τέλος. Δεν "δένει" με την άπειρη ενέργεια, δύναμη και ομορφιά που ήρθε στη ζωή αυτό το παιδί (και κάθε παιδί που υποφέρει παρόμοια) να φεύγει τόσο πικρά. Κάπως θα πρέπει να αποκατασταθεί το λάθος.
Ο καθένας μας οφείλει να εργαστεί για να δώσει παρηγοριά και ελπίδα στους ανθρώπους (προπαντός στα παιδιά) που υποφέρουν. Ας βρούμε τον τρόπο, θα δίνουμε νόημα και στη δική μας ζωή.
Και εδώ αντί να καταλάβουμε πόσο συμβάλουν σε αυτή τη κατάσταση οι συνθήκες ζωής που οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ έχουν δημιουργήσει, και την πληρώνουν αθώες ψυχούλες, κάθονται και ασχολούνται αν υπάρχει Θεός,πως το επιτρέπει,πως να σκέπτεται κτλ.
Τι να κάνει ρε φίλε ο Θεος να πάρει τα μπουκαλια με τα φυτοφάρμακα,να ρίξει τις κεραίες της τηλεφωνίας μέσα στις πόλεις που ΑΝΘΡΩΠΟΙ (!) βάζουνε κρυφά για έξτρα εισόδημα, να κλείσει τα WIFI στο σπίτι μέσα,η να βάλει φωτιά σε όλα τα GMO που καταναλώνουμε?
Οπου Φίλε βάλε τον κάθε ένα κατηγορεί τον κακό Θεο για ότι συμβαίνει!
ΕΛΕΟΣ!!!!Και ξεκαθαρίζω οτι σαφώς και δεν πιστεύω οτι είναι υπευθυνοι οι ίδιοι γονείς του παιδιού,αλλα κάποι άλλοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ που πιστεύουν οτι το να βγάλουν λεφτά με οποιοδήποτε κόστος και μέσο είναι ο απώτερος σκοπός του ανθρώπου σε αυτή τη ζωή!
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ ΓΑΜΩΤΟ.
Δεν μπορεί να τα έχει κάποιος μονά-ζυγά δικά του.
Ή υπάρχει θεός και προκαλεί, ή έστω επιτρέπει, τα καλά και τα κακά ή δεν υπάρχει και τα καλά και τα κακά είναι θέμα συγκυριών και τύχης (αναφέρομαι σε αυτά που πράγματι είναι θέμα συγκυριών και τύχης, όχι σε πράγματα που προκαλούνται από τον ίδιο τον άνθρωπο στον εαυτό του... λ.χ. αν οδηγάς μεθυσμένος και πέσεις σε έναν τοίχο δεν σου φταίει ούτε ο θεός, ούτε η τύχη). Προφανώς ένα 4χρονο παιδί δεν φέρει καμία ευθύνη για το ότι έχει καρκίνο.
Αυτό που βλέπω εγώ είναι ότι όταν μας συμβαίνει ένα απίθανο καλό (π.χ. σωζόμαστε "από θαύμα") δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να το αποδώσουμε στο θείο αντί στην τύχη. Γιατί; Γιατί εάν αποδοθεί στο θείο σημαίνει ότι είμαστε κατά κάποιο τρόπο ξεχωριστοί, ο θεός επέλεξε να μας βοηθήσει, το αξίζαμε.... ενώ αν αποδοθεί στην τύχη, ήμασταν απλά κωλ..ρδοι. Στα καλά λοιπόν δεν υπάρχει κατ' αρχήν κανένα πρόβλημα (αν βέβαια πιάσει ένας έμπορος ναρκωτικών το τζοκερ, όσο να 'ναι θα προβληματιστούμε, αλλά τες πα).
Στα κακά όμως; Αν πιστεύουμε στην τύχη (αντί στον θεό) δεν δημιουργείται πρόβλημα. Απλά ήσουν άτυχος.... σε κάποιον έπρεπε στατιστικά να συμβεί, έτυχε να είσαι εσύ. Κρίμα ρε φίλε, αλλά shit happens. Αν πιστεύουμε στον θεό όμως τι γίνεται; Γιατί συνέβη το κακό; Άξιζες να το πάθεις;
Αυτό το κοριτσάκι τι φταίει για να υποφέρει τόσο; Όταν δοθεί μια πειστική απάντηση σε αυτό, πέραν των γενικοτήτων και των υπεκφυγών τύπου "άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου" (γιατί η εκκλησία μας έχει πει για όλες τις βουλές του εκτός από το για ποιον λόγο ο θεός αφήνει αθώους να υποφέρουν) τότε μπορεί να γίνει συζήτηση.
Υ.Γ. Αυτά ισχύουν για όλες τις θρησκείες, σε κάποιες δε (και μάλιστα υποτίθεται "φιλοσοφημένες") τα πράγματα είναι χειρότερα από τον χριστιανισμό. Φίλος, απολύτου εμπιστοσύνης μου εξιστορούσε πρόσφατα πως άτομο που είχε θητεύσει σε Ινδίες, με φιλοσοφίες για Κάρμα και μετεμψυχώσεις (ή κάτι παρόμοιο, δεν με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα αυτές οι μπούρδες, οπότε δεν ρώτησα και πολλά) πιστεύει ότι όταν λ.χ. βιάζεται ένα παιδί, αυτό συμβαίνει γιατί στην προηγούμενη ζωή του είχε κάνει κάτι ανάλογο και ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΒΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΑΥΤΟ. No further comments.