Η Γη φαίνεται πως απέκτησε για τις επόμενες δεκαετίες έναν «σύντροφο» στην τροχιά της. Ο αστεροειδής 2025 PN7, σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό IOP Science, χαρακτηρίζεται πλέον ως «quasi-moon», ένας ουράνιος βράχος που μοιράζεται την ίδια τροχιά με τον πλανήτη μας γύρω από τον Ήλιο. Οι επιστήμονες προβλέπουν ότι θα παραμείνει κοντά μας μέχρι το 2083.
Οι λεγόμενοι «quasi-moon» δεν είναι πραγματικά φεγγάρια. Δεν περιφέρονται γύρω από τη Γη, αλλά γύρω από τον Ήλιο, σε τροχιές πολύ παρόμοιες με της Γης. Από τη δική μας οπτική, όμως, μοιάζουν να την ακολουθούν, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι είναι δορυφόροι της.
Ο αστρονόμος Φιλ Νίκολσον από το Πανεπιστήμιο Κορνέλ εξηγεί χαρακτηριστικά: «Σκεφτείτε έναν λύκο που ακολουθεί από απόσταση το στρατόπεδο των κυνηγών, ψάχνοντας υπολείμματα τροφής. Δεν γίνεται μέλος της ομάδας, αλλά παραμένει κοντά της για χρόνια».
Πώς λειτουργεί ένα quasi-moon
Η Ζόε Ποντέριο, υπεύθυνη του Spacecraft Planetary Image Facility του Πανεπιστημίου Κορνέλ, εξηγεί ότι ο 2025 PN7 φαίνεται να περιφέρεται γύρω από τη Γη μόνο επειδή η τροχιά του είναι ελλειπτική. Όταν πλησιάζει περισσότερο στον Ήλιο, κινείται ταχύτερα από τη Γη, ενώ όταν απομακρύνεται, επιβραδύνει. Αυτό δημιουργεί την οπτική ψευδαίσθηση ότι το αντικείμενο «γυρίζει γύρω μας». «Η Γη και το quasi-moon εναλλάσσονται συνεχώς στο ποιος περνά ποιον, δίνοντας την εντύπωση πως ο αστεροειδής περιστρέφεται γύρω από τον πλανήτη μας», σημειώνει η Ποντέριο.
Με την πάροδο του χρόνου, η τροχιά του 2025 PN7 θα αλλάξει και θα μεταβεί σε αυτό που οι αστρονόμοι ονομάζουν «τροχιά πέταλου» (horseshoe orbit). Αυτό σημαίνει ότι θα φαίνεται να κινείται εμπρός-πίσω στον ουρανό, καθώς θα περνά εναλλάξ από την εσωτερική και εξωτερική τροχιά της Γης.
Μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί μόνο έξι αντικείμενα με παρόμοια συμπεριφορά, προσωρινοί ή μερικοί δορυφόροι της Γης. Το 2024, ένας άλλος μικρός αστεροειδής έγινε «μίνι φεγγάρι» για περίπου δύο μήνες, όμως ο 2025 PN7 αναμένεται να παραμείνει για δεκαετίες. Ο αστεροειδής εντοπίστηκε για πρώτη φορά από το τηλεσκόπιο Pan-STARRS στο αστεροσκοπείο Haleakala στη Χαβάη, στις 29 Αυγούστου. Ωστόσο, μεταγενέστερη ανάλυση αποκάλυψε ότι πιθανότατα συνοδεύει τη Γη εδώ και περίπου 60 χρόνια.
Ο Νίκολσον εξηγεί ότι τέτοιου είδους αντικείμενα είναι πολύ μικρά και αμυδρά για να γίνουν ορατά χωρίς ειδικά τηλεσκόπια. Ο συγκεκριμένος αστεροειδής έχει φαινόμενο μέγεθος μόλις 26, καθιστώντας αδύνατη την παρατήρησή του με γυμνό μάτι ή ακόμη και με ερασιτεχνικά τηλεσκόπια.
Η φυσικός Κέλε Κρουζ από το Hunter College της Νέας Υόρκης υπογραμμίζει ότι τέτοιες ανακαλύψεις αποδεικνύουν πόσο ζωντανό και ανεξερεύνητο παραμένει το Ηλιακό μας Σύστημα. «Αυτό το εύρημα δείχνει ότι το ηλιακό μας σύστημα είναι πολύ πιο πλούσιο και περίπλοκο απ’ όσο μαθαίνουμε στο σχολείο», δήλωσε.
Προγράμματα όπως το Pan-STARRS και το επερχόμενο LSST Survey στο Αστεροσκοπείο Ρούμπιν στη Χιλή καθιστούν αυτή την περίοδο εξαιρετικά συναρπαστική για τους αστρονόμους. «Αυτά τα έργα μάς επιτρέπουν να εντοπίσουμε τα μικρά και αμυδρά αντικείμενα που κρύβονται όχι μόνο στο Ηλιακό Σύστημα, αλλά και στον Γαλαξία μας», πρόσθεσε η Κρουζ.
Η ύπαρξη του 2025 PN7 υπενθυμίζει ότι, παρά την τεχνολογική μας πρόοδο, η Γη παραμένει ένας πλανήτης που μοιράζεται το διάστημα με αμέτρητους «επισκέπτες». Και αν και δεν θα δούμε ποτέ το νέο μας «σχεδόν φεγγάρι» με γυμνό μάτι, η παρουσία του αποτελεί μια συναρπαστική ματιά στη δυναμική ισορροπία του Ηλιακού μας Συστήματος.
Με πληροφορίες από ABC
