Χάρης Ρώμας: Όταν έγινα ηθοποιός, δεν μιλούσα με τον πατέρα μου για πέντε χρόνια- Αποχαιρετιστήκαμε λίγο πριν πεθάνει

Ο Χάρης Ρώμας μίλησε για την ρήξη που προκάλεσε στη σχέση του με τους γονείς του η επιλογή του να γίνει ηθοποιός. 

«Οι δικοί μου γονείς ήταν κάθετοι, του τύπου άμα θέλεις μόνος σου», αφηγήθηκε ο γνωστός πρωταγωνιστής και σεναριογράφος, μιλώντας στην εκπομπή After Dark, εξηγώντας πως δεν μιλούσε για χρόνια με τον πατέρα του και η επανασύνδεση ήρθε λίγο πριν τον θάνατο για να «αποχαιρετιστούν». 

«Δούλεψα μπάρμαν και σερβιτόρος γιατί ήμουν μικρούλης και ολομόναχος, παρότι είχα μεγαλώσει με έναν τρόπο που υπήρχαν ανέσεις, ολομόναχος επιβίωσα. Κι έκανα να μιλήσω στον πατέρα μου πέντε χρόνια, για να μπορέσουμε να ξαναμιλήσουμε λίγο πριν πεθάνει. Γιατί το κατάλαβα και το κατάλαβε και έπρεπε να αποχαιρετιστούμε. Έτσι έγινε»

«Εγώ το έκανα μόνος μου, ενώ παράλληλα ήμουν στην ιατρική, πήγαινα στη θεατρική σχολή και το βράδυ δούλευα σε μπαρ. Και έτσι έμαθα. Τώρα μου λένε "μα πώς το κάνεις όλο αυτό"; Έμαθα να κοιμάμαι τέσσερις ώρες την ημέρα κι αυτό έμεινε για πάντα». 

Κι όταν σε έβλεπαν μετά, ας πιάσουμε την πρώτη σου επιτυχία τους «Μεν και Δεν», δεν σου είπαν κάτι οι γονείς σου; Ένα «συγχαρητήρια»;

«Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης θυμάται ότι όταν έπαιξα στην Πορνογραφία του σπουδαίου Μάνου Χατζηδάκι, δεν ήρθαν να με δουν. Θυμάται ότι όλοι έβγαιναν - ο Τζούμας, η Σπαφώ Νοταρά η συγχωρεμένη και όλοι οι πρωταγωνιστές οι νεότεροι - έβγαιναν από το θέατρο στο τέλος με παρέες που είχαν έρθει να τους δουν, στην πρεμιέρα, γονείς, φίλους, δεσμούς, κι εγώ, ένα παιδί 24 χρονών, μόνος μου με ένα λουλούδι που μου είχε στείλει η αδερφή μου, με ένα τριαντάφυλλο. Και με ρώτησε «εσύ Χάρη περιμένεις κανέναν» και απάντησα «Όχι, αλλά μου έστειλε αυτό το λουλουδάκι η αδερφή μου.» Ο ίδιος το λέει. Κι εγώ που το ακούω συγκινούμαι.»

Αυτά τα βιώματα έχουν επηρεάσει και τη συγγραφή σου; 

«Βέβαια έτσι γίνεται ένας συγγραφέας. Από τις μεγάλες συγκινήσεις γεννιέται η τέχνη. Πολύ περισσότερο από ότι από την χαρά. Από τον γνήσιο πόνο. Εκεί είναι η μεγάλη ανάγκη να εκφραστείς».