Στο Sentimental Value, o Νορβηγός δημιουργός Γιοακίμ Τρίερ (Τhelma, The Worst Person in the World) επικαλείται τον Μπέργκμαν και τον Γούντι Άλεν, δίνει στον Στέλαν Σκάρσγκαρντ ρόλο που θα τον οδηγήσει στα Όσκαρ και μια ταινία που θα δούμε να έχει ζωηρή παρουσία σε λίστες με τα καλύτερα του 2025 στο τέλος της χρονιάς.
Το Long Walk είναι η δεύτερη κινηματογραφική μεταφορά Στίβεν Κινγκ που βλέπουμε μέσα στον Σεπτέμβρη, μετά το Life of Chuck. Ο Φράνσις Λόρενς αποδίδει επαγγελματικά τη θριλερική ατμόσφαιρα, οι Κούπερ Χόφμαν και Ντέιβιντ Τζόνσον επιβεβαιώνουν ότι ορθώς περιμένουμε πολλά από αυτούς στο μέλλον, μα το τελικό αποτέλεσμα προκύπτει υπερβολικά «λογοτεχνικό» και οπτικά επαναλαμβανόμενο.
Το Downton Abbey: The Grand Finale απευθύνεται αποκλειστικά στους φαν της σειράς, τους οποίους θα αποζημιώσει με τα συνήθη μικροδράματα ανάμεσα σε αφέντες και υπηρέτες – μας έλειψε μόνο το φλέγμα της Μάγκι Σμιθ. Στο ελλειπτικό Hot Milk, που γυρίστηκε στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2023, η Έμα ΜακΚι νιώθει εγκλωβισμένη, φροντίζοντας την καταπιεστική μητέρα της Φιόνα Σο, και βρίσκει παρηγοριά στην αγκαλιά και στο ελεύθερο πνεύμα της Βίκι Κριπς.
Το Sketch, όπου τα μακάβρια σκίτσα μιας πιτσιρίκας που έχασε τη μητέρα της ζωντανεύουν στο γειτονικό δάσος, επικαλείται το πνεύμα της Amblin. Δεν διαθέτει ανάλογη βιρτουοζιτέ, αλλά η καρδιά του βρίσκεται στη σωστή θέση. Φυσικά, πολλές οικογένειες θα επιλέξουν να (ξανα)τιμήσουν στο σινεμά το Τοy Story, που επιστρέφει στο σινεμά με αφορμή την επέτειο 30 ετών από την πρεμιέρα του, και υπενθυμίζει γιατί η Pixar παραμένει ο καλύτερος κινηματογραφικός παιδαγωγός των καιρών μας.
Σε επανέκδοση προβάλλεται και το Vagabond, μια ταινία που έχει προβληθεί ελάχιστα - μια πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα επιλογή της διανομής. Από ένα «αφηγηματικό» διάλειμμα στο δοκιμιακό σινεμά που συνήθιζε να πρεσβεύει η Ανιές Βαρντά, προκύπτει μια συναρπαστική φεμινιστική δημιουργία, που δεν νιώθει την ανάγκη να κάνει την κεντρική της ηρωίδα αγία, και ανεβαίνει σταθερά στην εκτίμηση της νεότερης κριτικής τα τελευταία χρόνια.
Τέλος, για λίγες προβολές στη Ριβιέρα επιστρέφει και η Ευδοκία του Αλέξη Δαμιανού, μια ταινία-θρύλος για το εγχώριο σινεμά, τόσο για κινηματογραφικούς, όσο και για εξωκινηματογραφικούς λόγους.
