O παραγωγικότατος Φρανσουά Οζόν επιστρέφει με το When the Fall is Coming.
Μια γυναίκα στο φθινόπωρο της ζωής της, με μια αποξενωμένη κόρη κι έναν εγγονό που υπεραγαπά, σε μια ταινία που σταδιακά ξετυλίγει το πραγματικό της θέμα, που είναι η οικογένεια, και αποκαλύπτει τη θέση της πάνω σε αυτό, που είναι η επίκτητη φύση της, μέσω ενός προσεγμένα και αξιοθαύμαστα αμφίσημου μυστηρίου.
To Sorry Baby έκλεισε το Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών του περασμένου Φεστιβάλ Καννών, με τις κριτικές του εξωτερικού να κάνουν λόγο για μια φρέσκια (τραγι)κωμική φωνή.
Στο Being Maria η Αναμαρία Βαρτολομέι υποδύεται τη Μαρία Σνάιντερ και ο Ματ Ντίλον τον Μάρλον Μπράντο, σε μια ταινία που παίρνει το βιβλίο της ξαδέρφης της Σνάιντερ, το διασκευάζει σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση κι επιχειρεί μια αναμέτρηση με τους κακοποιητικούς τρόπους δημιουργών του παρελθόντος – αλλά και με μια απάτητη κινηματογραφική κορυφή, το Last Tango in Paris.
To I Know what you did Last Summer κινείται ανάμεσα στο reboot και στο sequel και ανασταίνει κινηματογραφικά τον Δολοφόνο με τον Γάντζο του ετερόφωτου slasher που γεννήθηκε στη σκιά του Scream.
Οικογένειες με μικρότερα παιδιά ίσως είναι πιο φρόνιμο να μην δοκιμάσουν την τέταρτη ταινία της άλλοτε δημοφιλούς σειράς τρόμου, αλλά το αυστραλιανό animation Τhe Lost Tiger.
Από επανεκδόσεις, έχουμε το Rebel without a Cause, ταινία γενιάς, που αφουγκράστηκε το νεανικό ρεύμα αμφισβήτησης της εποχής και έκανε τον Τζέιμς Ντιν πόστερ στα δωμάτια μυριάδων εφήβων.
Έχουμε, επίσης, το Commitments του Άλαν Πάρκερ, μια απολαυστική μουσική κωμωδία με γλυκόπικρο φινάλε, αυστηρώς κατάλληλη για θερινό σινεμά και, τέλος, τη Malena του Τζουζέπε Τορνατόρε, που εδραίωσε το άστρο της Μόνικα Μπελούτσι στη διεθνή κινηματογραφική σκηνή.
