Απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης σε σπίτια πλούσιων οικογενειών στη Βραζιλία, αντιμετωπίζουν Φιλιππινέζες οικιακοί βοηθοί.
Ρεπορτάζ του BBC περιγράφει την ιστορία της Maria (δεν πρόκειται για το πραγματικό της όνομα):
«Ήταν ήδη αργά όταν η Maria, μόνη στο δωμάτιό της, σκεφτόταν να βάλει τέλος στη ζωή της πηδώντας από το παράθυρο του έβδομου ορόφου. Η μέρα της στη δουλειά, που διαδραματίστηκε ακριβώς από την άλλη πλευρά της πόρτας, είχε ξεκινήσει πάλι μόλις ξημέρωσε και ολοκληρώθηκε 15 ώρες αργότερα. Ένιωθε αδύναμη, καθώς δεν είχε φάει για δύο ημέρες.
Η Maria είχε φθάσει στη Βραζιλία από τις Φιλιππίνες δύο μήνες νωρίτερα και προσλήφθηκε ως οικιακή βοηθός από μια οικογένεια που ζούσε σε μια πλούσια γειτονιά του Σάο Πάολο.
Τα καθήκοντα που της ανέθεσαν έμοιαζαν να μην τελειώνουν ποτέ. Έπρεπε να βοηθάει τη μητέρα με τα τρία αγόρια που πήγαιναν σχολείο και με το μωρό. Στη συνέχεια να καθαρίσει το μεγάλο διαμέρισμα, το οποίο είχε μια μεγάλη τραπεζαρία, καθιστικό και τέσσερα υπνοδωμάτια, το καθένα με το δικό του μπάνιο. Επίσης, να βγάλει για βόλτα τον σκύλο και να βάλει για ύπνο όλα τα παιδιά.
Η μητέρα της οικογένειας συνήθως έμενε στο σπίτι, παρακολουθώντας από κοντά όλα όσα έκανε η Maria. Μία φορά, διαμαρτυρόμενη πως η Maria δεν είχε καθαρίσει σωστά ένα γυάλινο τραπέζι, την ανάγκασε να το γυαλίζει για σχεδόν μια ώρα. Κάποιες μέρες μετρούσε τα ρούχα που είχε σιδερώσει η Maria, και αν δεν ήταν ικανοποιημένη την ανάγκαζε να σιδερώνει και άλλα επί ώρες.
Οι εβδομάδες περνούσαν χωρίς να δίνουν στη Maria ούτε μία ημέρα ρεπό. Με τόσες δουλειές που είχε να κάνει, συχνά δεν της έμενε χρόνος για να φάει. Κάποιες φορές, ακόμη και το φαγητό που της έδιναν δεν ήταν αρκετό.
Εκείνο το βράδυ, σκέφτηκε την δική της οικογένεια στις Φιλιππίνες: τη μητέρα της και τις τρεις κόρες της, δύο από τις οποίες χρειάζονται ειδική ιατρική αγωγή για καρδιακή νόσο. Καθώς όλοι εξαρτώνταν από τους μισθούς της, η Maria δεν είχε άλλη επιλογή παρά να συνεχίσει. Έτσι έφτιαξε το κρεβάτι της και πήγε για ύπνο.
"Όλα γύριζα. Έκλαιγα" θυμάται η 40χρονη για την ημέρα που παραλίγο να βάλει τέλος στη ζωή της. Είχε ονειρευτεί να πάει στη Βραζιλία: "Είχα ακούσει ότι η Βραζιλία ήταν ωραία" - και δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί την αντιμετώπιζαν τόσο άσχημα.
Όταν η Maria ξύπνησε την επόμενη μέρα, το στομάχι της πονούσε από την έλλειψη φαγητού, αλλά τα καθήκοντά της την περίμεναν ήδη. Μόνο μερικές ώρες αργότερα βρήκε κάτι να φάει: Μαγείρευε κρέας για το σκυλί της οικογένειας και κράτησε το μισό από αυτό για τον εαυτό της. "Δεν είχα [άλλη επιλογή] για να επιβιώσω"».
Το BBC επισημαίνει πως η περίπτωση της Maria δεν είναι η μοναδική. Η Βραζιλία έχει τον υψηλότερο αριθμό οικιακών βοηθών παγκοσμίως και περίπου έξι εκατομμύρια Βραζιλιάνοι απασχολούνται από μεσαίες και πλούσιες οικογένειες. Πολλοί είναι θύματα κακοποίησης και προκαταλήψεων. Παράλληλα, αξιωματούχοι δηλώνουν ότι ορισμένοι κρατούνται σε συνθήκες που ισοδυναμούν με σύγχρονη δουλεία - είναι δύσκολο να υπολογιστεί ο ακριβής αριθμός καθώς είναι σχεδόν ανύπαρκτα τα κυβερνητικά στοιχεία για τέτοιου είδους περιπτώσεις.
Το 2013, η Βραζιλία ξεκίνησε να προωθεί τελικά μία νομοθεσία για να παρέχει στους οικιακούς βοηθούς τα ίδια δικαιώματα με κάθε άλλο εργαζόμενο, όπως οκτάωρη εργασία ανά ημέρα, το πολύ 44 ώρες εργασίας την εβδομάδα και το δικαίωμα υπερωριών. Οι περισσότεροι, ωστόσο, εξακολουθούν να εργάζονται ανεπίσημα.
Όπως ανάφερε η Maria, αυτά τα δικαιώματα ήταν εν μέρει που την έκαναν να πάει στη Βραζιλία. Της υποσχέθηκαν επίσης αυτό που πίστευε ότι ήταν ένας αξιοπρεπές μισθός (περίπου 600 δολάρια).
Όταν η Maria αποφάσισε να αντιμετωπίσει την εργοδότριά της, ρωτώντας για ποιο λόγο της συμπεριφέρεται με τόσο άσχημο τρόπο, η απάντηση ήταν ότι ποτέ δεν την συμπάθησε.
Μάλιστα, μία ημέρα που έμεινε μόνη της στο διαμέρισμα, συνειδητοποίησε πως οι εργοδότες της την είχαν κλειδώσει μέσα. Τότε ήταν που ανησύχησε πολύ και αποφάσισε πως πρέπει να δραπετεύσει. Το επόμενο πρωί, ξύπνησε πριν από όλους. Βρήκε την πόρτα ξεκλείδωτη και έφυγε. Ανησυχώντας ότι ο φύλακας του κτιρίου θα την έβλεπε με τις βαλίτσες και θα ειδοποιούσε τους εργοδότες της, η Maria γύρισε προς την κάμερα και σκόπιμα χαιρέτησε δείχνοντας χαρούμενη. Το κόλπο έπιασε και η γυναίκα κατάφερε να ξεφύγει.
σχόλια