Η νίκη του Ζοχράν Μαμντάνι στις εκλογές της 4ης Νοεμβρίου τον φέρνει στη δημαρχία της Νέας Υόρκης και στο επίκεντρο της αμερικανικής πολιτικής ζωής.
Ο 34χρονος δημοκρατικός σοσιαλιστής καλείται να διοικήσει μια πόλη που εδώ και χρόνια βρίσκεται σε ανοιχτή αντιπαράθεση με την ομοσπονδιακή εξουσία για ζητήματα μετανάστευσης, στέγασης και κοινωνικής πολιτικής και αυτή τη φορά, απέναντί του βρίσκεται ο ίδιος ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ
Οι δήμαρχοι της Νέας Υόρκης ανέκαθεν τραβούν την προσοχή ολόκληρης της χώρας. Η πόλη που διοικούν δεν είναι απλώς η μεγαλύτερη των Ηνωμένων Πολιτειών· είναι το οικονομικό και επικοινωνιακό της κέντρο, το σημείο όπου δοκιμάζονται ιδέες και αντιλήψεις πριν διαχυθούν στο εθνικό πεδίο. Ο Ρούντι Τζουλιάνι είχε αποκτήσει τον τίτλο του «δήμαρχου της Αμερικής» μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε την κρίση.
Ο Μαμντάνι, όμως, προβάλλει ήδη ως μια διαφορετική περίπτωση. Πολύ πριν από την ορκωμοσία του, έχει μετατραπεί σε πρόσωπο με εθνική απήχηση, σύμβολο της αριστερής στροφής των Δημοκρατικών και σημείο αναφοράς για τη νέα γενιά ψηφοφόρων. Από τα τηλεοπτικά δίκτυα έως τα κοινωνικά μέσα, το όνομά του ακούγεται διαρκώς, συχνά συνοδευόμενο από συγκρίσεις με τον νεαρό Μπαράκ Ομπάμα, για το ύφος, τη ρητορική και την αίσθηση πολιτικής ανανέωσης που εκπέμπει.
Το πολιτικό μήνυμα του Μαμντάνι
Η εκλογή του σηματοδοτεί την άνοδο της προοδευτικής πτέρυγας των Δημοκρατικών και φέρνει στο προσκήνιο μια ατζέντα που δίνει έμφαση στη μείωση των ανισοτήτων, στην προστασία των εργαζομένων και των μεταναστών, και στη μείωση του κόστους ζωής σε μια από τις ακριβότερες πόλεις του κόσμου.
Με μια εκστρατεία που ξεπέρασε κάθε προσδοκία συμμετοχής, ο Ζοχράν Μαμντάνι αναδείχθηκε για την αμερικανική Αριστερά σε πρόσωπο ανανέωσης. Η καμπάνια του βασίστηκε στη μαζική κινητοποίηση εθελοντών και στην ενεργοποίηση νέων ψηφοφόρων, που σε πολλές συνοικίες έφτασε σε πρωτοφανή επίπεδα.
Δύο από τις πιο αναγνωρίσιμες φυσιογνωμίες της προοδευτικής πτέρυγας, ο Μπέρνι Σάντερς και η Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτέζ, έσπευσαν να του προσφέρουν δημόσια στήριξη, δίνοντάς του ώθηση και εθνική προβολή. Στα 34 του, γεννημένος στην Ουγκάντα και μεγαλωμένος στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Μαμντάνι γίνεται ο πρώτος μουσουλμάνος και νοτιοασιάτης που εκλέγεται δήμαρχος της Νέας Υόρκης.
Η πολιτική του ταυτότητα, που συνδυάζει προοδευτικό ριζοσπαστισμό με ρεαλισμό, τον φέρνει στο επίκεντρο μιας συζήτησης που ξεπερνά τα όρια της πόλης. Υπόσχεται πολιτικές για τη στέγη, τους μισθούς, την υγειονομική περίθαλψη και την κοινωνική προστασία, επιχειρώντας να μεταφέρει τις αξίες της τοπικής αυτοδιοίκησης σε ένα ευρύτερο πολιτικό αφήγημα. Στην ατζέντα του δεσπόζει η οικονομική προσιτότητα, από τα υψηλά ενοίκια έως την πρόσβαση στις βασικές υπηρεσίες. Ζητήματα που σήμερα αγγίζουν όχι μόνο τη Νέα Υόρκη, αλλά και τις περισσότερες μεγάλες πόλεις του δυτικού κόσμου.
Για πολλούς Δημοκρατικούς, ο Μαμντάνι δεν είναι απλώς μια τοπική επιτυχία, αλλά ζωντανό παράδειγμα για το μέλλον του κόμματος.
Στο στόχαστρο των Ρεπουμπλικανών
Η εκλογή του Ζοχράν Μαμντάνι τον έφερε αμέσως στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Για τους Ρεπουμπλικανούς, ο νέος δήμαρχος της Νέας Υόρκης αποτελεί το ιδανικό παράδειγμα του «ριζοσπαστισμού» που αποδίδουν στο Δημοκρατικό Κόμμα, μια μορφή που μπορούν εύκολα να χρησιμοποιήσουν ως φόβητρο ενόψει των ενδιάμεσων εκλογών του 2026.
Το Εθνικό Ρεπουμπλικανικό Κογκρεσιακό Επιτελείο (NRCC) έχει ήδη εκπονήσει επικοινωνιακό σχέδιο που παρουσιάζει τον Μαμντάνι ως έκφραση της ακραίας Αριστεράς των Δημοκρατικών. «Με την εκλογή του, κάθε Δημοκρατικός κουβαλά στις πλάτες του ένα αμόνι σοσιαλισμού», δήλωσε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος του NRCC, Μάικ Μαρινέλα.
Mamdani: "Donald Trump, since I know you're watching, I have four words for you: Turn the volume up." pic.twitter.com/AOFUquvYBQ
— Aaron Rupar (@atrupar) November 5, 2025
Σε υπόμνημά του, το κόμμα υπογραμμίζει πως «η υπόθεση Μαμντάνι δεν αφορά μόνο τη Νέα Υόρκη, αλλά αποκαλύπτει την κατεύθυνση ενός κόμματος που υποκύπτει στις πιέσεις της άκρας Αριστεράς».
Η Ρεπουμπλικανική ρητορική βρήκε πρόθυμο συνομιλητή στον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος έσπευσε να εμπλακεί προσωπικά. Από την προεκλογική περίοδο ακόμη, χαρακτήριζε τον Μαμντάνι «κομμουνιστή παράφρονα» και προειδοποιούσε ότι θα «παγώσει τη χρηματοδότηση της πόλης» εάν εκλεγεί. Στην ομιλία του στην Αϊόβα τον Ιούλιο, είχε δηλώσει: «Θέλει να καταστρέψει τη Νέα Υόρκη. Εγώ αγαπώ τη Νέα Υόρκη και δεν θα το επιτρέψω».
Τώρα, από τη θέση του προέδρου, ο Τραμπ δείχνει διατεθειμένος να συγκρουστεί μαζί του. Ήδη έχει αφήσει να εννοηθεί πως θα ελέγξει τη διαχείριση των ομοσπονδιακών κονδυλίων προς την πόλη και θα επανεξετάσει τη συνεργασία σε ζητήματα μεταναστευτικής πολιτικής.
Η απάντηση του Μαμντάνι και οι επιθέσεις που δέχτηκε
Ο Ζοχράν Μαμντάνι γεννήθηκε στην Ουγκάντα και μετανάστευσε με την οικογένειά του στις Ηνωμένες Πολιτείες σε μικρή ηλικία. Έγινε Αμερικανός πολίτης λίγο μετά την αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο και μπήκε στην πολιτική μέσα από τα κινήματα για το δικαίωμα στη στέγη και τη μεταρρύθμιση της ποινικής δικαιοσύνης.
Κατά την προεκλογική του εκστρατεία είχε τονίσει ότι σκοπεύει να συνεργαστεί με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση σε θέματα που αφορούν το κόστος ζωής και τη στήριξη των χαμηλότερων εισοδηματικών στρωμάτων. Παράλληλα, είχε δεσμευθεί ότι θα υπερασπιστεί το καθεστώς της Νέας Υόρκης ως «sanctuary city» (πόλη-καταφύγιο για μετανάστες), αντιστεκόμενος σε επιχειρήσεις μαζικών απελάσεων και σε πολιτικές που, όπως είπε, «ποινικοποιούν τη φτώχεια και τη μετανάστευση».
Η στάση αυτή, σε συνδυασμό με την καταγωγή και τη θρησκεία του, τον έκανε στόχο επιθέσεων με έντονα ισλαμοφοβικά χαρακτηριστικά. Ο πρώην κυβερνήτης της Νέας Υόρκης Άντριου Κουόμο σχολίασε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη: «Ο Θεός να φυλάξει, αν γίνει μία νέα 11ή Σεπτεμβρίου, μπορείτε να φανταστείτε τον Μαμντάνι στο τιμόνι της πόλης;».
Mamdani: Yesterday, Andrew Cuomo laughed and agreed when a radio host said that I would cheer another 9/11.
— MeidasTouch (@MeidasTouch) October 24, 2025
Yesterday, Eric Adams said that we “can’t let our city become Europe.” He compared me to violent extremists, and he lied when he said that our movement seeks to burn… pic.twitter.com/4T84sklwxM
Η Ρεπουμπλικανή βουλευτής Έλις Στεφάνικ, που εξετάζει υποψηφιότητα για την κυβερνεία της Πολιτείας το 2026, τον χαρακτήρισε «τζιχαντιστή». Ο συνάδελφός της Άντι Όουγκλς από το Τενεσί πρότεινε να του αφαιρεθεί η υπηκοότητα, ενώ η Νάνσι Μέις από τη Νότια Καρολίνα ανήρτησε φωτογραφία του στο Χ (πρώην Twitter) γράφοντας: «Μετά την 11ή Σεπτεμβρίου είπαμε “Ποτέ ξανά”. Φαίνεται πως το ξεχάσαμε».
Ο Μαμντάνι, που το 2001 ήταν μόλις εννέα ετών, απάντησε ότι «όταν κάποιοι δεν έχουν τίποτα να πουν για το μέλλον, επιστρέφουν στους φόβους του παρελθόντος».
Ρήγματα στους Δημοκρατικούς
Η εκλογή του Ζοχράν Μαμντάνι αποκάλυψε τις βαθιές διαφορές στο εσωτερικό των Δημοκρατικών, ανάμεσα στη μετριοπαθή πτέρυγα και τη νέα, προοδευτική γενιά που κερδίζει έδαφος. Πολλοί κεντρώοι πολιτικοί απέφυγαν να τον στηρίξουν ανοιχτά, ακόμη και στις τελευταίες εβδομάδες της εκστρατείας.
Hakeem Jeffries and Centrist Democrats are LOSING IT over Zohran Mamdani on Election Day: pic.twitter.com/r4ZikOQgQS
— Useful Idiots (@UsefulIdiotpod) November 4, 2025
Ο επικεφαλής της μειοψηφίας στη Γερουσία, Τσακ Σούμερ, και η Κίρστεν Τζιλιμπράντ, επίσης γερουσιαστής από τη Νέα Υόρκη, δεν προχώρησαν σε επίσημη υποστήριξη. Ο Σούμερ μάλιστα αρνήθηκε να αποκαλύψει ποιον ψήφισε. Αντίστοιχα, ο ηγέτης των Δημοκρατικών στη Βουλή, Χακίμ Τζέφρις, που εκλέγεται στο Μπρούκλιν, καθυστέρησε εβδομάδες προτού δηλώσει δημόσια τη στήριξή του. Αν και επικριτής των Democratic Socialists of America, στους οποίους ανήκει ο Μαμντάνι, τελικά ανακοίνωσε γραπτώς την υποστήριξή του, λέγοντας πως «σέβεται τη βούληση των ψηφοφόρων και τη συμμετοχή των νέων στη δημοκρατική διαδικασία».
Η στάση του Τζέφρις θεωρήθηκε καθοριστική, καθώς παραμένει το πιθανότερο πρόσωπο για τη διαδοχή στην προεδρία της Βουλής, αν οι Δημοκρατικοί ανακτήσουν την πλειοψηφία το 2026. Παρ’ όλα αυτά, η εσωτερική συζήτηση συνεχίζεται: άλλοι βλέπουν στην εκλογή Μαμντάνι την αναγκαία ανανέωση του κόμματος, ενώ οι μετριοπαθείς προειδοποιούν ότι μια έντονα αριστερή ταυτότητα μπορεί να αποξενώσει κρίσιμες ομάδες ψηφοφόρων στη μεσοδυτική και νότια Αμερική.
Για τους υποστηρικτές του, ο Μαμντάνι ενσαρκώνει μια νέα πολιτική γενιά, λιγότερο δεσμευμένη στα κομματικά στεγανά και πιο κοντά στα κοινωνικά κινήματα. Για τους αντιπάλους του, είναι μια υπενθύμιση του χάσματος που χωρίζει πια το κόμμα μεταξύ ριζοσπασμού και πραγματισμού.
