Μέσα στο χάος της ενημέρωσης, όπου τα μέσα ανταγωνίζονται για την προσοχή μας, το περιεχόμενο σχετικό με τον Τζέφρι Έπσταϊν γεννά περισσότερο περιεχόμενο για τον Έπσταϊν, μέχρι να εμφανιστεί κάτι άλλο να το αντικαταστήσει.
Φαίνεται λογικό να το αγνοήσεις, ωστόσο υπάρχουν λόγοι για τους οποίους αξίζει να αφιερώσεις μερικά λεπτά σε μερικές «συνωμοτικές» σκέψεις.
Όσο αβάσιμες κι αν είναι, κάποιες θεωρίες συνωμοσίας έχουν συνέπειες. Στις ΗΠΑ, καταγράφηκαν φέτος πάνω από 1.200 κρούσματα ιλαράς επειδή αρκετοί πιστεύουν ότι οι παρενέργειες του εμβολίου κρύβονται. Ένας από αυτούς είναι ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ (που έχει αλλάξει πολλές φορές γνώμη για τα εμβόλια).
Η περίπτωση του Έπσταϊν δεν είναι καθαρή θεωρία συνωμοσίας. Ο Τζέφρι Έπσταϊν υπήρξε πραγματικό πρόσωπο - πλούσιος διαχειριστής κεφαλαίων, γνωστός σε ισχυρά πρόσωπα, ανάμεσά τους και ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ.
Η Δικαιοσύνη ήταν αρχικά επιεικής μαζί του. Ο Έπσταϊν βρέθηκε κρεμασμένος στο κελί του το 2019. Αντί να σταματήσει τις θεωρίες συνωμοσίας, ο θάνατός του τις αναζωπύρωσε. Δολοφονήθηκε για να μη μαθευτεί η αλήθεια; Υπήρχε κάτι στα λεπτά των χαμένων πλάνων από τις κάμερες του κελιού του;
Ο πραγματικός λόγος που οι θεωρίες για τον Έπσταϊν έχουν επιστρέψει δεν είναι ο θάνατός του. Είναι γιατί ορισμένοι από τους πιο ισχυρούς υποστηρικτές του κινήματος MAGA (Make America Great Again) - ανάμεσά τους και ο ίδιος ο Τραμπ - υποσχέθηκαν αποκαλύψεις, ότι μόλις οι «δικοί τους» πάρουν τον έλεγχο, θα ανοίξουν τους απόρρητους φακέλους.
Η Γενική Εισαγγελέας Παμ Μπόντι κάλεσε ακόμα και θεωρητικούς της συνωμοσίας στον Λευκό Οίκο με υποσχέσεις για «αποκαλύψεις». Τελικά, ούτε η ίδια, ούτε ο Kash Patel, διευθυντής του FBI παρουσίασαν τίποτα. Για όσους πιστεύουν ήδη σε συνωμοσίες, η μόνη λογική εξήγηση είναι πως… και ο Τραμπ συμμετέχει στην συγκάλυψη.
Αποτέλεσμα; Πάνω από το 80% των Δημοκρατικών πιστεύει ότι η κυβέρνηση καλύπτει πληροφορίες για τον Έπσταϊν (αναμενόμενο, αφού πολλοί από αυτούς πίστευαν και πως ο Τραμπ ήταν πράκτορας της Ρωσίας). Το εντυπωσιακό είναι πως και οι μισοί Ρεπουμπλικάνοι πιστεύουν το ίδιο, σύμφωνα με δημοσκόπηση της YouGov για τον Economist.
Ο Τραμπ, άλλωστε, γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τη δύναμη του «κάποιοι λένε ότι...». Σχεδόν μόνος του ξεκίνησε τις θεωρίες ότι ο Ομπάμα γεννήθηκε εκτός ΗΠΑ και ότι οι εκλογές του 2020 ήταν νωθευμένες.
Η υπόθεση Έπσταϊν έχει και το δικό της «κεφάλαιο Τραμπ». Όταν ο Έπσταϊν αυτοκτόνησε, ο Τραμπ είχε δηλώσει: «Ρωτήστε: Πήγε ο Μπιλ Κλίντον στο νησί; Αν το μάθετε αυτό, θα καταλάβετε πολλά». Είπε πως πρόκειται για δολοφονία και υποσχέθηκε να δώσει στη δημοσιότητα τους φακέλους.
Το ειρωνικό είναι πως ο ίδιος ο Τραμπ έχει γίνει τώρα ο στόχος μιας θεωρίας συνωμοσίας. Είναι αυτό σημαντικό; Όχι απαραίτητα άμεσα, σημειώνεται χαρακτηριστικά σε άρθρο του Economist.
Ωστόσο, η ιστορία Έπσταϊν δείχνει τα όρια της δύναμής του. Μια από τις ικανότητες του Τραμπ είναι να αλλάζει το θέμα της δημόσιας συζήτησης, όπως κάποιος τα κανάλια. Από την αγορά της Γροιλανδίας, μέχρι τον πόλεμο με τον Ζελένσκι, την απομάκρυνση του Πάουελ ή την απειλή βομβαρδισμού του Ιράν - το φάσμα είναι τεράστιο. Κι όμως, τις τελευταίες μέρες, οι αναζητήσεις στο Google για τον Έπσταϊν ξεπέρασαν εκείνες για τον πληθωρισμό ή τη μετανάστευση. Σε αυτό συνέβαλε και ο Έλον Μασκ, ο οποίος δήλωσε ότι ο λόγος που δεν έχουν δημοσιευτεί οι φάκελοι είναι πως… εμπλέκεται και ο Τραμπ.
Ο Τραμπ προσπάθησε να στρέψει αλλού την προσοχή. Συνήθως δεν αποδοκιμάζει κανέναν υποστηρικτή του. Τώρα όμως, είναι η πρώτη φορά που ο Τραμπ αποδοκιμάζει δικούς του ψηφοφόρους, αποκαλώντας «αδύναμους» όσους επιμένουν στο θέμα.
Όταν αυτό δεν πέτυχε, υποσχέθηκε νέες αποκαλύψεις - κάτι που μοιάζει με προσωρινή λύση. Ο Νικ Φουέντες έγραψε: «Τώρα καταλαβαίνετε γιατί δεν ψήφισα το 2024». Και είναι πιθανό πως κάποιοι υποστηρικτές του, τώρα που τόλμησαν να τον αμφισβητήσουν… να συνεχίσουν.
Γιατί έχει σημασία όλο αυτό; Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ένας πλούσιος και ισχυρός άνδρας, επικεφαλής ενός κινήματος το οποίο περιλαμβάνει ανθρώπους που πιστεύουν ότι οι πλούσιοι και ισχυροί συγκαλύπτουν τα εγκλήματα ο ένας του άλλου.
Το "κίνημα Τραμπ" ενώνει ετερόκλητες απόψεις, τις οποίες ο Αμερικανός πρόεδρος κατάφερε να τις υποστηρίξει όλες ταυτόχρονα - κάτι που κανένας άλλος Αμερικανός πολιτικός δεν έχει καταφέρει.
Η υπόθεση Έπσταϊν υπαινίσσεται τι μπορεί να συμβεί αν αυτή η ικανότητά του εξασθενήσει. Είναι, επίσης, ένα προοίμιο για το τι θα μπορούσε να συμβεί αν προσπαθήσει να ηγηθεί του κινήματος του Τραμπ κάποιος που δεν διαθέτει το δικό του ταλέντο.
Με πληροφορίες από The Economist
